โชคชะตาพาปลายฟ้าผู้หวาดกลัวเรื่องบนเตียงให้มารับงานเขียนนิยายอิโรติกตามใบสั่งของแฟนเก่า แต่ฟ้าก็ใจดีส่งชายหนุ่มผู้มากประสบการณ์เซกส์มาให้ โดยที่ดันลืมเตือนว่าเขาเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมคนรักตัวเอง
ดราม่า,ชาย-หญิง,ไทย,รัก,ผู้ใหญ่,อิโรติก,สืบสวน ,ดราม่า,โรมานซ์,โรมานซ์สืบสวน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โชคชะตาพาปลายฟ้าผู้หวาดกลัวเรื่องบนเตียงให้มารับงานเขียนนิยายอิโรติกตามใบสั่งของแฟนเก่า แต่ฟ้าก็ใจดีส่งชายหนุ่มผู้มากประสบการณ์เซกส์มาให้ โดยที่ดันลืมเตือนว่าเขาเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมคนรักตัวเอง
ผู้แต่ง
ณ มหรรณพ
เรื่องย่อ
เมื่อนิตยสารสารคดีที่ ปลายฟ้า เป็นนักเขียนประจำปิดตัว ทำให้ปลายผ้าต้องหันเหจากการเขียนแนววิชาการ ไปต้องเลี่ยนแนวไปเป็นนักเขียนนิยาย เพื่อหาเงินเลี้ยงดู แม่และน้องสาว โดยเฉพาะแม่ของเธอต้องรับการผ่าตัดตาในสิ้นปี ปลายฟ้าจึงเขียนนิยายรัก แล้วนำไปให้ กรินทร์ คนรักเก่าที่เป็นซีอีโอของสำหนักพิมพ์อักษรารัญจวนช่วยพิจารณา แต่กรินทร์ไม่ให้ผ่านเพราะแนวเรื่องไม่ตรงกันแนวของอักษรารัญจวนที่เน้นขายแนวนิยายอิโรติก
แต่เพราะกรินทร์ยังมีใจให้ปลายฟ้า ด้วยความรักที่หลงเหลือ จึงให้ปลายฟ้าเขียนนิยายอิโรติกโดยที่มีเขาเป็นพระเอก และเธอเป็นนางเอก แลกกับเงินค่าจ้างที่เขาจะจ่ายให้เธอเป็นรายเดือนแต่ปลายฟ้ามีปมกับเรื่องเซกส์เพราะเคยถูก เปลว พ่อเลี้ยงล่วงละเมิดในวัยเด็กและมักมีอาการทางประสาทกำเริบหากถูกกระตุ้น ทว่าด้วยเงินที่กรินทร์เสนอให้ จึงทำให้ปลายฟ้าตอบรับงาน แต่เพราะกลัวว่าจะเขียนให้ถึงตอนจบไม่ได้ ปลายฟ้าจึงตั้งใจหางานเสริม และเธอก็ได้งานแม่บ้านรีสอร์ตที่มีชื่อว่า Beyond The Horizon โดยบังเอิญจากแม่บ้านคนเก่าที่ลาออกกระทันหัน
ที่รีสอร์ตนี้ ปลายฟ้าต้องทำงานเป็นแม่บ้านประจำโซนวิลล่าการ์เด้น โดยมี แหวว หัวหน้าแม่บ้านเป็นคนคุมงาน เธอมีหน้าที่ดูแลทำความสะอาดและอำนวยความสะดวกให้แขกประจำโซน ซึ่งหนึ่งในแขกที่เธอต้องดูและคือ เข้ เจ้าของห้องหมายเลข 222 ที่เขาแอบเลี้ยงแมวโดยมีแค่เธอและเขาเท่านั้นที่รู้ นอกจากแหววแล้ว ปลายฟ้าได้เจอ ชิด บาร์เทนเดอร์ที่คอยสอนงานในห้องอาหารให้เธอ
ด้วยงานแม่บ้านนี้เองที่ปลายฟ้าจะยึดไว้เป็นอาชีพเสริมจนกว่าเธอจะเขียนนิยายอิโรติกให้กรินทร์จบ แต่มีเหตุเกิดขึ้นกับปลายฟ้าคือเธอเหยียบหางแมวที่คุณเข้เลี้ยงไว้ที่ริมสระน้ำ จนทำให้เธอตกสระ แต่เข้ก็ช่วยเธอไว้ได้ทัน ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้เข้รู้ว่าเธอต้องรับงานเขียนนิยายอิโรติกให้กรินทร์ แต่เธอไม่มีประสบการณ์เรื่องบนเตียง(แบบคู่รัก) เข้เลยเสนอว่าถ้าปลายฟ้ามาเป็นเพื่อนคุยให้เขา เขาจะเล่าประสบการณ์บนเตียงให้ฟัง ข้อตกลงแรกระหว่างปลายฟ้าและเข้จึงเริ่มขึ้น
แต่ปลายฟ้าไม่คาดคิดเลยว่าเธอจะกลายเป็นผู้เล่นคนหนึ่งในเกมล่าหาคำตอบของปริศนาฆาตกรรมในรีสอร์ทแห่งนี้
‘เพราะอริสามีลูกไม่ได้ แม่ก็เลยให้ผมแต่งงานกับอรัญญาอย่างนั้นครับ!’ ภูมินทร์กลั้นโมโหไม่อยู่ เผลอขึ้นเสียงกับมารดา
‘มันไม่ใช่แค่นั้น แม่ดูอริสาครั้งแรกก็ดูออกมาเด็กคนนี้ไม่ยอมให้แกข่ม แต่งไปแกมีแต่จะอยู่ใต้เท้าเขา ยิ่งหล่อนกำลังขึ้นเป็นซีอีโอด้วยแล้ว อย่างดีแกก็เป็นได้แค่ลูกเบี้ยมากกว่าผัว แต่อรัญญาหัวอ่อน เออออตามแกหมดทุกอย่าง อะไรที่แกอยากได้แม่นี่จะมาเคนให้แน่ แล้วจะให้เลือกสะใภ้ทั้งที แม่ไม่อยากได้เสือเข้าบ้าน ขอเป็นลูกหมาเชื่องๆ จะดีกว่า’
‘พอกันทีครับแม่! ไม่ใช่เพราะแม่อยากยื้อธุรกิจแทนที่เราควรเทขาย ต่อให้มันอับอายเราก็สร้างใหม่ได้ แต่แม่ไม่เคยเชื่อมั่นในตัวผมเลย!’
‘ถ้าเชื่อแก ฉันคงได้อีบายมาเป็นสะใภ้!’
‘แต่ผมรักบาย!’
ภูมินทร์แผดเสียงลั่นบ้าน ความเดือดดาลทำให้มองมารดาตาขวาง
‘ทั้งพ่อทั้งแม่บังคับขู่เข็ญให้ผมทำตามใจพ่อแม่มาตลอด แต่งงานผมก็ต้องตามใจแม่ แต่ผมกำลังจะเข้าตะรางเพราะถูกใส่ร้าย แม่บอกผมหน่อยว่าผมต้องทำยังไง!’
คนเป็นแม่จ้องกลับตาเขม็ง ตลอดเวลาที่เลี้ยงดูบุตรชาย นางเคี่ยวเข็ญเพราะอยากให้ได้ดี คติวัวให้ผูกรักลูกให้ตีคือสิ่งที่นางยึดถือ แต่ตอนนี้เจ้าลูกชายคนนี้กำลังเฆี่ยนเธอกลับด้วยความเกรี้ยวกราด
‘ฉันก็ตกเป็นเหยื่อของอริสาเหมือนกันกับแก ถ้าแกคิดว่าอีตัวร้ายฆ่าน้องฝาแฝดตัวเองเพราะอยากรวบสมบัติไว้ทั้งหมด แกก็หาหลักฐานไปสู้คดีสิ’
ภูมินทร์โยนเอกสารไปที่โต๊ะตัวกลางของชุดรับแขกแบบหลุยส์ ‘ภาพกล้องวงจรปิดจากมุมต่างๆ ตอนที่รถของอรัญญาพุ่งชนรถบรรทุก มีภาพหนึ่งจับได้ว่าคนขับรถบรรทุกคุยโทรศัพท์ก่อนเคลื่อนรถออกจากซอย เจ้าหน้าที่ตำรวจกำลังตามล่าตัวอยู่ ถ้ายังไม่ตายเสียก่อน ไอ้นี่จะเป็นพยานคนเดียวที่จะชี้ว่าผมบริสุทธิ์’]
***
ปลายฟ้าอ่านนิยายตอนล่าสุดที่ทีมงานอัปโหลดขึ้นแพลทฟอร์มแล้วก็กดปิดแอพลิเคชันจากนั้นส่งข้อความไปหาวาดฟ้าเพื่อบอกว่าเธอได้ส่งนิยายตอนต่อไปจนถึงตอนจบให้กับองุ่นแล้ว ซึ่งต่อจากนี้ ถือว่าเธอทำหน้าที่ของนักเขียนเงาสำเร็จ และผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรนั้น ปลายฟ้าไม่อยากคาดเดา
ทว่าสิ่งที่เธอต้องเดาให้ได้คือ ชายหนุ่มเจ้าของห้องพักหมายเลข 222 จะวางคีย์การ์ดห่างจากตัวเมื่อใดบ้าง และเธอจะสามารถลอบหยิบมันมาได้โดยที่เขาไม่รู้ตัวหรือไม่ คิดแล้วปลายฟ้ารู้สึกประหม่า เพราะครั้งนี้ไม่เหมือนการลอบเข้าห้องแม่บ้านครั้งก่อนที่เธอทำตามแผนสำเร็จ แม้จะมีเหตุการณ์นอกแผนเกิดขึ้นจนปลายฟ้าหวั่นใจว่าแผนอาจล้มเหลว แต่แหววก็มาได้ทันเหตุการณ์
ซึ่งแม้ผลลัพธ์จะทำให้เธอถูกนำส่งตำรวจ แต่ก็ยังดีกว่าให้ยาแผงนั้นตกไปอยู่ในมือของใครอื่น เพราะปลายฟ้าเริ่มสังหรณ์ใจถึงเค้าลางอันตรายที่เริ่มใกล้เข้ามา
‘แม่บ้านคนนั้นตายแล้ว’
แหววบอกข่าวน่าตกใจนั้นให้ปลายฟ้ารู้ในตอนที่เธอบอกว่าจะกลับมารีสอร์ตอีกครั้ง
‘สามีของเจ้าหล่อนบอกว่าถูกเจ้าหนี้ฆ่าเพื่อล้างหนี้’
จริงแท้แน่ชัดอย่างไร ไม่มีใครรู้แต่พอได้ยินปลายฟ้าก็รู้สึกสลดใจที่แม่บ้านคนนั้นอาจเป็นพยานปากสำคัญหรือไม่ก็ตัวการหลักของแผนมอมยาน้ำตาลเสียชีวิตก่อนที่ความจริงจะถูกเปิดเผย เหตุเพราะพบลายนิ้วมือในเศษฟอยล์ห่อยาที่เจ้าหน้าค้นเจอในตึกที่ใช้ก่อสร้างร้านขนมของน้ำตาล
‘โอกาสสุดท้ายแล้ว เธอต้องกระชากความจริงออกมาให้ได้ก่อนที่น้ำตาลจะจากฉันไป’
เป็นคำขอของแหววที่กดทับบนบ่าของปลายฟ้า แต่ความจริงที่เธอกำลังหาทางกระชากออกมานั้นจะชี้เป็นชี้ตายชะตาชีวิตของคนร้ายหรือของเธอกัน ในเมื่อมีการตายของผู้ที่เกี่ยวข้องเกิดขึ้น ปลายฟ้าก็วิตกว่าตัวเองอาจกำลังถูกใครบางคนหมายหัวจากเงามืด ปลายฟ้าไม่รู้ว่าช่วงเวลาสามเดือนที่กรินทร์กำหนดให้นั้น เธอจะพบเจออันตรายรูปแบบใด
เสียงข้อความเข้าดังเรียกปลายฟ้าออกจากความคิด เธอรีบมองหน้าจอโทรศัพท์แล้วเมื่อเห็นว่าเป็นข้อความของคนที่ทำให้เธอได้กลับมาเหยียบย่ำที่นี่อีกครั้ง ปลายฟ้าก็รีบเปิดอ่านทันที
Lyon : ฉันกับพิมพ์ลดาเพิ่งแยกกับไอ้เข้ ตอนนี้มันกำลังจะกลับห้อง
Plaifah : ขอบคุณค่ะ แล้วฉันจะหาทางเอาคีย์การ์ดมาให้ได้
Lyon : เธอจะทำยังไงฉันไม่อยากรู้ เธอมีโอกาสทำตามแผนของเธอภายในอาทิตย์นี้อาทิตย์เดียว ทำให้ฉันเห็นว่าเธอควรค่าให้ฉันไว้ใจ
ปลายฟ้าสูดลมหายใจเข้าแล้วพิมพ์ตอบกลับไปว่า ‘รับทราบค่ะ’ จากนั้นก็เก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกงแล้วเดินออกไปที่ระเบียงเพื่อเงี่ยหูฟังเสียงจากห้องข้างเคียง
เขายังไม่กลับห้อง เวลาพลบค่ำแบบนี้ ถ้าไม่ทำงานเขาก็มักจะไปว่ายน้ำในสระหรือไม่ก็ในทะเล ซึ่งเป็นจังหวะที่คีย์การ์ดอาจถูกวางไว้บนเตียงข้างสระหรือเตียงชายหาด แต่การไปป้วนเปี้ยนแล้วฉวยคว้ามาก็เสี่ยงถูกคนแถวนั้นเห็นได้
ฉะนั้นโอกาสเดียวที่เขาจะละสายตาจากคีย์การ์ดก็คือตอนกลับมาอาบน้ำ...
ปลายฟ้าลองชะโงกหน้าผ่านไม้ระแนงที่กั้นระหว่างห้อง เห็นช่องว่างจากรั้วระเบียบห่างกันราวหนึ่งวาซึ่งทางฝั่งเขาก็มีไม้ระแนงกั้นไว้ด้วยเช่นกัน การปีนข้ามจากตรงนี้ไปมีเพียงทางเดียวคือเธอต้องแปลงร่างกายเป็นแมวเหมือนอย่างเบอร์เบิน แล้วไต่ตามกิ่งตะแบกไปสู่เป้าหมาย
นักเขียนสาวเป่าปากหนึ่งที มีเวลาให้เธอเล่นกายกรรมเสี่ยงพลัดตกลงไปด้านล่างก่อนเขากลับห้องนานแค่ไหนไม่รู้ แต่เธอควรลักลอบเข้าห้องตอนนี้เพื่อหาที่ซ่อนตัวเหมาะ ๆ
คิดได้ดังนั้น ก็ไม่รอช้า ปลายฟ้าเอื้อมมือไปลองโน้มกิ่งตะแบกที่ใกล้ที่สุดเพื่อทดสอบความแข็งแรง มันโยกลงตามแรงกดไม่มาก กะจากความรู้สึกแล้วกิ่งนี้น่าจะพาเธอไปหาลำต้นเพื่อโยกย้ายไปยังกิ่งที่ใหญ่กว่าและนำเธอไปยังระเบียงห้องของเขาได้
“เอาล่ะ เสี่ยงกัน...” เธอกระซิบบอกตัวเอง ก่อนจะเหวี่ยงขาเปลือยออกจากราวไม้ทีละข้าง
ช่วงวินาทีที่ฝ่าเท้าไม่แตะพื้นนั้น คล้ายหัวใจหลุดตกลงไปยังพื้นดินด้านล่าง แต่ก็กัดฟันแน่น แล้วกำกิ่งไม้จนเส้นเอ็นปูดขึ้นที่หลังมือจากนั้นพาดขาขึ้นคร่อมแล้วค่อย ๆ ไถสะโพกไปเรื่อย ๆ ยามนั้นกิ่งไม้โอนเอนไปมาเหมือนกำลังเล่นงานเธอทุกครั้งที่มีพัดผ่าน นักเขียนสาวก็เกร็งกล้ามเนื้อท้องและต้นแขนเพื่อพยุงตัวไม่ให้ร่วงหล่น แล้วโฟกัสไปที่ปลายกิ่งที่พาดยาวข้ามไปยังระเบียงฝั่งตรงข้าม
เธอกะระยะห่างไม่เกินสองเมตร แต่สำหรับคนที่ไม่เคยเล่นกายกรรมผาดโผนกลับรู้สึกห่างกันราวท้องฟ้ากับพื้นดิน
กระนั้นก็ค่อย ๆ ขยับไปทีละคืบ แต่ละคืบนั้นกิ่งไม้ก็สั่นสะท้านทุกที จนเมื่อย้ายกิ่งที่แข็งแรงกว่าได้ หัวใจของเธอจึงเต้นแรงเสียยิ่งกว่าตอนถูกลากไปโรงพักเสียอีก เพราะคราวนี้ ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครช่วย และหากพลาดตกลงไปก็อาจหมายถึงการจบชีวิต หรือไม่ก็ทำกระดูกตัวเองหักให้คนอื่นสมน้ำหน้า
เมื่อระเบียงไร้แสงไฟของเขาใกล้เข้ามา และเหลืออีกไม่กี่คืบเท่านั้น...
กร๊อบ!
เสียงที่เกิดขึ้นทำให้หัวใจของปลายฟ้าหล่นวูบ เธอสูดหายใจเข้าอีกครั้งแล้วรวบรวมสติที่กำลังเตลิดให้กลับมาอีกครั้ง จากนั้นโน้มตัวพุ่งไปข้างหน้า ข้ามช่วงว่างที่เหลือ เอื้อมมือไปจับราวระเบียงเย็นเฉียบแล้วปล่อยตัวเองลงจากกิ่งไม้ให้ร่างห้อยร่องแร่งก่อนกัดฟันลากตัวเองขึ้นด้วยแขนสั่นระริกจนเหมือนจะหมดแรง
แต่แล้วในที่สุด... เธอก็ถีบขาและดันตัวขึ้นมาพ้นขอบระเบียงแล้ววางเท้าลงบนพื้นไม้ระเบียงได้สำเร็จ
ร่างบางล้มลงนั่งหอบหายใจเฮือกใหญ่บนพื้นไม้ระเบียงของห้องหมายเลข 222 ที่แสนมืดสนิท ขาของเธอก็ยังสั่นระรัวเหมือนยังไม่เชื่อว่าตัวเองข้ามมาได้จริง แม้จะแปลกใจกับความรู้สึกสากคล้ายมีเม็ดทรายใต้ฝ่าเท้าก็ตาม
ปลายฟ้าใช้หลังมือปาดเหงื่อที่ซึมเต็มขมับ แม้จะยังหอบเหนื่อยแต่สายตาก็มีประกายแห่งความมุ่งมั่น
ปลายฟ้าคลานเข้าไปใกล้กับประตูกระจก จากนั้นทดลองเลื่อนดูและเมื่อเห็นว่ามันเปิดได้ เธอก็ลอบยิ้มในใจ
แหววปลดล็อกให้เธอตามที่ตกลงกัน เพราะสิทธิ์ตามหน้าที่ที่หัวหน้าแม่บ้านถือครองคีย์การ์ดของห้องพัก และดูเหมือนว่าชายหนุ่มเจ้าของห้องยังไม่อนุญาตให้แม่บ้านคนไหนเข้าห้องในช่วงที่ไม่อาจไว้ใจใครได้ ปลายฟ้าจึงวางแผนไว้ล่วงหน้ากับแหววแล้ว โดยที่ลียงหาโอกาสให้เขตต์กลับมาพักที่ห้องแทนที่จะเป็นเรือยอชต์
แต่... โอกาสที่บอกนั้นคือการดึงพิมพ์ลดาเข้ามาอยู่ในแผน หากด้วยเหตุผลของผู้หญิงคนนั้นแล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะไม่บ่ายเบี่ยง ซึ่งเป็นอะไรที่ทำให้ปลายฟ้ารู้สึกเจ็บลึกในใจ