โชคชะตาพาปลายฟ้าผู้หวาดกลัวเรื่องบนเตียงให้มารับงานเขียนนิยายอิโรติกตามใบสั่งของแฟนเก่า แต่ฟ้าก็ใจดีส่งชายหนุ่มผู้มากประสบการณ์เซกส์มาให้ โดยที่ดันลืมเตือนว่าเขาเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมคนรักตัวเอง
ดราม่า,ชาย-หญิง,ไทย,รัก,ผู้ใหญ่,อิโรติก,สืบสวน ,ดราม่า,โรมานซ์,โรมานซ์สืบสวน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โชคชะตาพาปลายฟ้าผู้หวาดกลัวเรื่องบนเตียงให้มารับงานเขียนนิยายอิโรติกตามใบสั่งของแฟนเก่า แต่ฟ้าก็ใจดีส่งชายหนุ่มผู้มากประสบการณ์เซกส์มาให้ โดยที่ดันลืมเตือนว่าเขาเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมคนรักตัวเอง
ผู้แต่ง
ณ มหรรณพ
เรื่องย่อ
เมื่อนิตยสารสารคดีที่ ปลายฟ้า เป็นนักเขียนประจำปิดตัว ทำให้ปลายผ้าต้องหันเหจากการเขียนแนววิชาการ ไปต้องเลี่ยนแนวไปเป็นนักเขียนนิยาย เพื่อหาเงินเลี้ยงดู แม่และน้องสาว โดยเฉพาะแม่ของเธอต้องรับการผ่าตัดตาในสิ้นปี ปลายฟ้าจึงเขียนนิยายรัก แล้วนำไปให้ กรินทร์ คนรักเก่าที่เป็นซีอีโอของสำหนักพิมพ์อักษรารัญจวนช่วยพิจารณา แต่กรินทร์ไม่ให้ผ่านเพราะแนวเรื่องไม่ตรงกันแนวของอักษรารัญจวนที่เน้นขายแนวนิยายอิโรติก
แต่เพราะกรินทร์ยังมีใจให้ปลายฟ้า ด้วยความรักที่หลงเหลือ จึงให้ปลายฟ้าเขียนนิยายอิโรติกโดยที่มีเขาเป็นพระเอก และเธอเป็นนางเอก แลกกับเงินค่าจ้างที่เขาจะจ่ายให้เธอเป็นรายเดือนแต่ปลายฟ้ามีปมกับเรื่องเซกส์เพราะเคยถูก เปลว พ่อเลี้ยงล่วงละเมิดในวัยเด็กและมักมีอาการทางประสาทกำเริบหากถูกกระตุ้น ทว่าด้วยเงินที่กรินทร์เสนอให้ จึงทำให้ปลายฟ้าตอบรับงาน แต่เพราะกลัวว่าจะเขียนให้ถึงตอนจบไม่ได้ ปลายฟ้าจึงตั้งใจหางานเสริม และเธอก็ได้งานแม่บ้านรีสอร์ตที่มีชื่อว่า Beyond The Horizon โดยบังเอิญจากแม่บ้านคนเก่าที่ลาออกกระทันหัน
ที่รีสอร์ตนี้ ปลายฟ้าต้องทำงานเป็นแม่บ้านประจำโซนวิลล่าการ์เด้น โดยมี แหวว หัวหน้าแม่บ้านเป็นคนคุมงาน เธอมีหน้าที่ดูแลทำความสะอาดและอำนวยความสะดวกให้แขกประจำโซน ซึ่งหนึ่งในแขกที่เธอต้องดูและคือ เข้ เจ้าของห้องหมายเลข 222 ที่เขาแอบเลี้ยงแมวโดยมีแค่เธอและเขาเท่านั้นที่รู้ นอกจากแหววแล้ว ปลายฟ้าได้เจอ ชิด บาร์เทนเดอร์ที่คอยสอนงานในห้องอาหารให้เธอ
ด้วยงานแม่บ้านนี้เองที่ปลายฟ้าจะยึดไว้เป็นอาชีพเสริมจนกว่าเธอจะเขียนนิยายอิโรติกให้กรินทร์จบ แต่มีเหตุเกิดขึ้นกับปลายฟ้าคือเธอเหยียบหางแมวที่คุณเข้เลี้ยงไว้ที่ริมสระน้ำ จนทำให้เธอตกสระ แต่เข้ก็ช่วยเธอไว้ได้ทัน ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้เข้รู้ว่าเธอต้องรับงานเขียนนิยายอิโรติกให้กรินทร์ แต่เธอไม่มีประสบการณ์เรื่องบนเตียง(แบบคู่รัก) เข้เลยเสนอว่าถ้าปลายฟ้ามาเป็นเพื่อนคุยให้เขา เขาจะเล่าประสบการณ์บนเตียงให้ฟัง ข้อตกลงแรกระหว่างปลายฟ้าและเข้จึงเริ่มขึ้น
แต่ปลายฟ้าไม่คาดคิดเลยว่าเธอจะกลายเป็นผู้เล่นคนหนึ่งในเกมล่าหาคำตอบของปริศนาฆาตกรรมในรีสอร์ทแห่งนี้
Warning Trigger!
ตอนนี้มีการบรรยายความรุนแรง และกล่าวถึงการคุกคามที่เชื่อมโยงกับบาดแผลในวัยเด็ก ผู้อ่านที่อาจได้รับผลกระทบ โปรดพิจารณาความพร้อมของตนเองก่อนอ่าน และสามารถข้ามฉาก/หยุดอ่านเมื่อรู้สึกไม่สบายใจ
อากาศในห้องนิ่งงันจนเหมือนหยุดหายใจ เงาของสายลมเย็นนอกหน้าต่างคล้ายแช่แข็งทุกอย่างไว้ในความเงียบ ปลายฟ้ารู้สึกถึงแรงกดดันที่มองไม่เห็นกำลังไล่ต้อนเธอเข้าไปในมุมมืดของห้อง มุมที่เขายืนนิ่งเงียบใต้เงาสลัว
เขาจ้องเธอด้วยดวงตาสีนิลเคลือบแววแดงฉานเหมือนลาวาที่เดือดอยู่ข้างใน แววตานั้นไม่ใช่เพียงโกรธ แต่มันมีบางอย่างลึกกว่า บางอย่างที่เธอไม่แน่ใจว่าเป็นความเจ็บปวดหรือความสิ้นหวังที่กำลังแปรเปลี่ยนเป็นอันตราย
ปลายฟ้ากลืนน้ำลายอย่างฝืดคอ แล้วสบประสานกับดวงตาสีนิลที่มีแววไหวสั่นสะท้อนอยู่ภายใน ก่อนเอ่ยถามเสียงแผ่วเบา
“ตอนนั้นคุณกับน้ำตาลรู้สึกยังไง มึนงง ง่วงมาก ทรงตัวไม่ได้หรือสูญเสียความทรงจำชั่วคราวหรือเปล่า”
“พอได้แล้วปลายฟ้า เลิกเล่นบทนักสืบเสียที!” แต่แล้วเขากลับตวาดเสียงดังใส่จนเธอสะดุ้ง “หรือไม่ก็เลิกเป็นนักสะกดจิตให้ผมยอมรับว่าเป็นฆาตรกรด้วยข้อมูลพวกนั้นด้วย!”
“ฉันไม่ได้เป็นทั้งนักสืบ...แล้วก็ไม่ได้เป็นนักสะกดจิต” ดวงตาแดงก่ำของเขาทำให้เธอกลับมากลัวอีกครั้ง “แต่...ฉันเคยเป็นเหยื่อ...”
“อ้อ... เปลี่ยนมาเล่นบทเหยื่อสินะ” มุมปากหยักยกขึ้น “เหยื่ออะไรดี เหยื่อกามของไอ้หื่นสักคนก็ดี เหมือนที่คุณเขียนให้ลัลลาบายเป็นเหยื่อตัณหาและความหึงหวงของภูมินทร์นั่นไง”
“เปล่า...ไม่ใช่” เธอส่ายหน้า น้ำตารื้นเมื่อรู้ว่าการโกหกครั้งเดียวของเธอทำลายความเชื่อใจของเขาไปจนหมดสิ้น
“ไม่เอาน่า ผมไม่อยากเป็นไอ้พระเอกในนิยายคุณเท่าไหร่หรอกนะ แต่ถ้าคุณอยากได้โหดๆ แบบนั้นผมจะจัดให้”
“อย่าคุณเข้… ฉันกำลังจะบอกว่า... อืม...”
เสียงของเธอถูกกลืนหายไปในจูบที่ไม่ใช่เพียงคำลงโทษ แต่คือเปลวเพลิงของความโกรธแค้นที่แปรเปลี่ยนเป็นแรงปรารถนารุนแรง เขาบดขยี้เรียวปากของเธออย่างไร้ความปรานี สัมผัสของเขาราวกับจะฉีกเธอออกเป็นชิ้นๆ แต่ปลายฟ้ากลับรู้สึกเหมือนกำลังถูกปลดเปลื้องเปลือกนอกที่เคยสวมใส่เพื่อหลอกเขาและตัวเอง
เสื้อเชิ้ตของเธอหล่นไปกองที่บั้นเอว เนื้อผิวเย็นเยียบสัมผัสกับอากาศ ทว่าเปลวไฟของเขตต์กลับแผ่ซ่านเข้ามาแทนที่ ลมหายใจร้อนรินชิดผิวกายเธอราวกับเพลิงที่ไล่เล็มทีละนิ้ว
“อา...”
ปลายฟ้ากลั้นเสียงครางไม่อยู่ เมื่อเขาแนบหน้าลงกับลำคอขาวผ่อง ไล่ริมฝีปากร้อนจัดไปตามแนวไหปลาร้า ขบเม้มดูดกลืนผิวกายของเธอราวกับเป็นอาหารโอชะ มือหนาไล้ไปตามแผ่นหลังบาง ลากผ่านแนวกระดูกสันหลังราวกับจะจารึกชื่อของเขาลงไป แล้วกระตุกตะขอบราเซียร์ของเธอจนหลุด ปลดปล่อยอกอวบอิ่มให้เผยตัวต่อสายตาคมที่จ้องราวนักล่า
“สวยอะไรอย่างนี้...”
เขารำพึงเสียงพอใจแล้วช้อนแผ่นหลังของเธอขึ้นให้เสนอสนองยอดถันต่อปากหยักที่เคลื่อนเข้ามาครอบครอง รวดเร็วรุนแรงจนปลายฟ้าหวีดร้อง ในขณะเดียวกันก็ไม่ปล่อยปทุมถันอีกข้างให้ขาดความอบอุ่นจากมือหนาที่กอบกุมเค้นคลึงสลับเขี่ยยอดเต่งกระตุ้นเร้าจนแข็งชูชันด้วยทักษะอันช่ำชอง
“คะ...คุณเข้...ซี้ด”
ร่างบางสั่นสะท้าน ไม่ใช่เพราะความกลัวเพียงอย่างเดียว แต่เพราะหัวใจเธอกำลังเต้นรัวในจังหวะที่เธอไม่อาจควบคุม สองมือบางที่ถูกปลดปล่อยไขว่คว้าหาบ่ากว้าง ราวกับหากเขาปล่อยเธอแล้ว จะจมดิ่งลึกในห้วงมหาสมุทร แค่เขาเล้าโลมทรวงอก ก็เสียวซ่านสะเทือนถึงกึ่งกลางกาย กล้ามเนื้อส่วนนั้นเต้นเร่าตุบๆ เหมือนหัวใจอัดฉีดเลือดให้ไปกองรวมกัน
วินาทีถัดมา ปลายลิ้นร้อนของเขาก็เริ่มไล้เลียยอดถันสลับสองข้างซ้ายและขวา รัวเร็วสร้างความกระสันจนเธอแอ่นอกร้องครวญคราง แต่เสียงหวานก็ถูกเขาขโมยไปด้วยการประกบเรียวปากหยักแนบสนิทกับกลีบปากอิ่มอีกครั้ง แล้วรวบดูดอย่างกระหายกว่าครั้งไหน นุ่มนวล อ่อนโยน อ่อนหวาน แต่ก็ร้ายกาจเหมือนซาตานที่กำลังดูดกลืนลมหายใจ
“อืม...อา...ยะ...หยุด...”
แม้เธอจะร้องทัดทาน แต่ราวกับความกระหายอยากของเขายังไม่เสร็จสิ้น ลิ้นร้อนซอกซอนเข้ามา ไล้เลียลิ้นบาง ตวัดรัดรึงสลับดูดดึงกลีบปากล่าง ส่งผ่านความขมนุ่มของบรั่นดีที่ยังเหลือกลิ่นอายจางๆ แต่ก็สร้างความมึนเมาให้ปลายฟ้าที่ไม่อาจต้านความเร่าร้อนของจูบรสสุรา
กระทั่งความเย็นเยียบสัมผัสต้นขา ปลายฟ้าถึงได้รู้ตัวว่าอาภรณ์ท่อนล่างทุกชิ้นของเธอถูกรูดออกจากขาเรียวไปแล้ว ตอนนั้นแหละเจ้าของริมฝีปากหยักจึงคืนอากาศให้เธอ ทว่าหญิงสาวกลับหายใจติดขัดเพราะดวงตาสีนิลคู่นั้นจับจ้องโลมเลียเนินดอกไม้บานเบ่งราวกับกำลังเห็นสิ่งล้ำค่า
แม้ยังไม่ถูกสัมผัสแตะต้อง แต่ร่างกายของปลายฟ้าสสั่นสะท้าน ตอบสนองต่อความปรารถนาที่ไม่อาจปิดบัง น้ำหวานจึงหลั่งรินออกมาสร้างความชุ่มฉ่ำ ช่างน่าอับอายจนปลายฟ้ารู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว แต่เมื่อปลายนิ้วแกร่งนั้นไล้ลงบนเหนือหัวหน่าวที่มีริ้วรอยนูนของแผลเป็น อกของปลายฟ้าก็สั่น รีบหดเรียวขาทั้งสองขึ้นปิดบังร่องรอยจากอดีตร้าย
“ผมไม่ใช่ภูมินทร์ ไม่เคยคิดอยากเป็น” เขาเอ่ยเสียงแหบพร่า มองเธอด้วยแววตาแห่งความเจ็บปวดที่ปลายฟ้าเชื่อมโยงได้ด้วยใจ
ภูมินทร์ไม่ใช่คนเลว แต่มีความหึงหวงรุนแรง ส่วนเขาก็ไม่ใช่คนร้าย แต่กลับซ่อนความจริงบางอย่างเอาไว้
“คุณเข้...ฉัน...”
ในชีวิตของปลายฟ้าเธอพบทั้งคนเลวและคนร้ายที่อยู่ในร่างเดียวกัน และมันนั่นเองที่เป็นซาตานที่ฝังความทรงจำชั่วร้ายไว้ขับไล่ทุกความสุขออกไปจากชีวิตของเธอ
“อย่าบอกว่าคุณกลัว” น้ำเสียงของเขาเข้มและลึกเหมือนท้องทะเลอันตราย “คุณไม่ได้กลัว แต่คุณกำลังแกล้งเพื่อให้ผมกลัว...”
เธอพยายามจัดระเบียบความหมายของเขาในหัว แต่แล้วเสี้ยววินาทีถัดมา หัวใจของเธอก็เต้นถี่ฉับพลัน เมื่อสะโพกนุ่มถูกช้อนขึ้นให้แอ่นรับปากหยักที่เคลื่อนลงแนบยังใจกลางกลีบผกา เสียวซ่านจนห้ามเสียงครางไม่อยู่ เพียงถูกปลุกจากกึ่งกลางกาย กระแสไฟสวาทก็กลับมาแล่นพล่านไปทั่วสรรพางค์อีกครั้ง
“อา...คุณเข้...”
หญิงสาวครางสนั่น แรงดูดของเขานั้นก็มหาศาลจนเธอแอ่นสะโพกโยกตาม เสียงกลืนกินก็ดังก้องลำเรือ ผสานเสียงฟ้าคำรามที่ดังใกล้เข้ามา สายฝนเริ่มกระหน่ำสาดซัด คลื่นทะเลก็พัดเข้ากระแทกใส่ลำเรือลอยโคลงเคลง
“หวานอะไรแบบนี้...ปลายฟ้า มีผู้ชายคนไหนเคยบอกคุณไหม...”
เขาพึมพำสลับรุกรานเธอด้วยลิ้นร้อนที่รัวบนปุ่มกระสันทำให้เธอรู้สึกเสียวซ่าน แต่วินาทีที่อารมณ์รักลุ่มลึก สมองของเธอพร่ามัว ภาพในอดีตก็แทรกตัวเข้ามาราวกับรอคอยโอกาสดึงเธออกจากความสุขสม
‘มึงหวานอะไรแบบนี้ อีปลาย’
“ไม่...อย่า...” เสียงแผ่วเบาดุจสายลมกลางคืนที่หล่นไหลจากริมฝีปากปลายฟ้า เนื้อตัวเธอสั่นสะท้าน เห็นภาพเงาในหัวพร่าเลือนแต่ชัดเจนพอจะกัดกินสติ เงาแห่งอดีตที่ชื่อ ไอ้เปลว กำลังทับซ้อนกับปัจจุบันอย่างน่าสะพรึง
“ไป...ออกไป...ออกไปเดี๋ยวนี้...”
เธอพร่ำคำพูดอย่างไร้เรี่ยวแรง แต่เสียงคำรามต่ำลึกในลำคอเขตต์ดังขึ้น ราวกับสัตว์ป่าที่เพิ่งพบเหยื่อที่เฝ้าโหยหา มือเขาโอบรัดต้นขาเธอแน่น จนปลายฟ้ารู้สึกได้ถึงแรงสั่นจากปลายนิ้วที่เกร็งเข้ามา
“อา...”
เขาฝังหน้าลงไปตรงกลางหว่างขา ลมหายใจร้อนจัดเป่ารดกลีบเนื้ออ่อนนุ่มจนสั่นระริก ก่อนปลายลิ้นจะปาดเลียอย่างช้า ๆ แน่น หนัก และร้อน
“อา...อา...”
เสียงครางหลุดจากลำคอปลายฟ้าอย่างลืมตัว แอ่นสะโพกรับแรงสัมผัสแม้ใจต่อต้านลิ้นร้ายสุดกำลัง แต่เมื่อเขาลากเรียวลิ้นช้า ๆ ผ่านกลางกลีบผกา ก่อนจะวนซ้ำตรงจุดไวสัมผัส ย้ำซ้ำอย่างไร้ปรานี รุกรานเข้าไปในร่องลึก ซอกซอนกลีบเนื้อแล้วดูดกลืนอย่างหิวกระหาย
“คุณเข้...หยุด… หยุด…เดี๋ยวนี้...”
หญิงสาวยังส่งเสียงอ้อนวอนสั่นเครือ แต่ร่างก็กรัดเกร็งด้วยแรงต่อต้านที่ไม่รู้ว่ากำลังต่อต้านเขา หรือสิ่งที่ค่อย ๆ คืบคลานกลับมาในจิตใจ...
เงาของปีศาจในอดีต... ที่กำลังฉายวูบวาบในความคิด
ไอ้เปลว!
คุยกันหน่อย
เอาล่ะ คุณเข้ของเรามีเอาความโกรธบังตาเสียแล้ว แต่ถ้าถูกปลายฟ้าหักหลังทั้งที่เขาเริ่มไว้ใจเธอในจุดที่คดีเข้าสู่ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อแบบนี้ จะเก็บความโกรธไหวไหม ในเมื่ออีกใจก็แค้น อีกใจก็ยังไม่รู้ใจตัวเองบนดีลเพื่อนกายที่กำลังกลายเป็นฝ่ายตรงข้าม
ฝากติดตามกันต่อนะคะ ในตอนต่อ ๆ ไป เนื้อหาจะเข้มขึ้นในส่วนของคดีความและคดีหัวใจ
ปล ไรท์จะพยายามอัพให้ถี่ขึ้นเท่าที่ทำได้ และหากพบคำผิดก็ขออภัยด้วยค่า หลังอัพจบจะทำการพิสูจน์อักษรออกอีบุ๊ก แล้วขอติดเหรียญรายตอนน้า
ฝากสนับสนุนไรท์ตัวเล็กๆ คนนี้ด้วยค่า
ณ มหรรณพ