โชคชะตาพาปลายฟ้าผู้หวาดกลัวเรื่องบนเตียงให้มารับงานเขียนนิยายอิโรติกตามใบสั่งของแฟนเก่า แต่ฟ้าก็ใจดีส่งชายหนุ่มผู้มากประสบการณ์เซกส์มาให้ โดยที่ดันลืมเตือนว่าเขาเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมคนรักตัวเอง
ดราม่า,ชาย-หญิง,ไทย,รัก,ผู้ใหญ่,อิโรติก,สืบสวน ,ดราม่า,โรมานซ์,โรมานซ์สืบสวน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โชคชะตาพาปลายฟ้าผู้หวาดกลัวเรื่องบนเตียงให้มารับงานเขียนนิยายอิโรติกตามใบสั่งของแฟนเก่า แต่ฟ้าก็ใจดีส่งชายหนุ่มผู้มากประสบการณ์เซกส์มาให้ โดยที่ดันลืมเตือนว่าเขาเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมคนรักตัวเอง
ผู้แต่ง
ณ มหรรณพ
เรื่องย่อ
เมื่อนิตยสารสารคดีที่ ปลายฟ้า เป็นนักเขียนประจำปิดตัว ทำให้ปลายผ้าต้องหันเหจากการเขียนแนววิชาการ ไปต้องเลี่ยนแนวไปเป็นนักเขียนนิยาย เพื่อหาเงินเลี้ยงดู แม่และน้องสาว โดยเฉพาะแม่ของเธอต้องรับการผ่าตัดตาในสิ้นปี ปลายฟ้าจึงเขียนนิยายรัก แล้วนำไปให้ กรินทร์ คนรักเก่าที่เป็นซีอีโอของสำหนักพิมพ์อักษรารัญจวนช่วยพิจารณา แต่กรินทร์ไม่ให้ผ่านเพราะแนวเรื่องไม่ตรงกันแนวของอักษรารัญจวนที่เน้นขายแนวนิยายอิโรติก
แต่เพราะกรินทร์ยังมีใจให้ปลายฟ้า ด้วยความรักที่หลงเหลือ จึงให้ปลายฟ้าเขียนนิยายอิโรติกโดยที่มีเขาเป็นพระเอก และเธอเป็นนางเอก แลกกับเงินค่าจ้างที่เขาจะจ่ายให้เธอเป็นรายเดือนแต่ปลายฟ้ามีปมกับเรื่องเซกส์เพราะเคยถูก เปลว พ่อเลี้ยงล่วงละเมิดในวัยเด็กและมักมีอาการทางประสาทกำเริบหากถูกกระตุ้น ทว่าด้วยเงินที่กรินทร์เสนอให้ จึงทำให้ปลายฟ้าตอบรับงาน แต่เพราะกลัวว่าจะเขียนให้ถึงตอนจบไม่ได้ ปลายฟ้าจึงตั้งใจหางานเสริม และเธอก็ได้งานแม่บ้านรีสอร์ตที่มีชื่อว่า Beyond The Horizon โดยบังเอิญจากแม่บ้านคนเก่าที่ลาออกกระทันหัน
ที่รีสอร์ตนี้ ปลายฟ้าต้องทำงานเป็นแม่บ้านประจำโซนวิลล่าการ์เด้น โดยมี แหวว หัวหน้าแม่บ้านเป็นคนคุมงาน เธอมีหน้าที่ดูแลทำความสะอาดและอำนวยความสะดวกให้แขกประจำโซน ซึ่งหนึ่งในแขกที่เธอต้องดูและคือ เข้ เจ้าของห้องหมายเลข 222 ที่เขาแอบเลี้ยงแมวโดยมีแค่เธอและเขาเท่านั้นที่รู้ นอกจากแหววแล้ว ปลายฟ้าได้เจอ ชิด บาร์เทนเดอร์ที่คอยสอนงานในห้องอาหารให้เธอ
ด้วยงานแม่บ้านนี้เองที่ปลายฟ้าจะยึดไว้เป็นอาชีพเสริมจนกว่าเธอจะเขียนนิยายอิโรติกให้กรินทร์จบ แต่มีเหตุเกิดขึ้นกับปลายฟ้าคือเธอเหยียบหางแมวที่คุณเข้เลี้ยงไว้ที่ริมสระน้ำ จนทำให้เธอตกสระ แต่เข้ก็ช่วยเธอไว้ได้ทัน ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้เข้รู้ว่าเธอต้องรับงานเขียนนิยายอิโรติกให้กรินทร์ แต่เธอไม่มีประสบการณ์เรื่องบนเตียง(แบบคู่รัก) เข้เลยเสนอว่าถ้าปลายฟ้ามาเป็นเพื่อนคุยให้เขา เขาจะเล่าประสบการณ์บนเตียงให้ฟัง ข้อตกลงแรกระหว่างปลายฟ้าและเข้จึงเริ่มขึ้น
แต่ปลายฟ้าไม่คาดคิดเลยว่าเธอจะกลายเป็นผู้เล่นคนหนึ่งในเกมล่าหาคำตอบของปริศนาฆาตกรรมในรีสอร์ทแห่งนี้
“ปลาย..” เขาเดินตรงเข้ามาหาทันที ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยคำถามและความคิดถึงที่ชัดเจน
“พี่รินทร์...รู้ได้ยังไงว่าปลายอยู่ที่นี่...”
เขาระบายลมหายใจแรง เม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นก่อนเป็นฝ่ายถามเธอกลับ “พี่ควรจะเป็นฝ่ายถามปลายมากกว่า”
ปลายฟ้าไม่อาจหาคำตอบให้ได้ทันที แต่การเว้นวรรคเพียงไม่กี่นาที ก็สร้างความอึดอัดใจให้เจ้าของคำถามจนต้องเอ่ยต่อว่า
“พี่ไปหาปลายที่บ้าน ตามที่อยู่ที่ปลายให้พี่ไว้ ถึงได้รู้จากน้องสาวของปลายว่าปลายมารับงานแม่บ้านรีสอร์ตที่นี่ แต่... ทางรีเซปชั่นบอกพี่ว่าปลายลาออกแล้ว” แล้วตามมาด้วยคำถามที่ตอบยากที่สุดคือ “บอกพี่มาตามตรงว่าปลายมาทำอะไรที่นี่กันแน่”
ราวกับมีใครเอาน้ำร้อนราดลงกลางใจ ปลายฟ้ารู้สึกกระอักกระอ่วนจนแทบอยากหนีจากสถานการณ์ตรงหน้า การถูกจับได้ว่าเธอมาทำงานแม่บ้านในรีสอร์ตหรูด้วยเหตุผลบางอย่าง อาจเป็นสิ่งสุดท้ายที่เธอต้องการให้กรินทร์รับรู้
“คือว่า...ปลายแค่...” เสียงของเธอแผ่วเบาอย่างไร้พลัง คำพูดที่เตรียมไว้หายไปหมดสิ้น
“ปลายฟ้าลาออกจากแม่บ้านรีสอร์ตมาเป็นผู้ช่วยของฉันเองค่ะ” เสียงของแพรวพลอยดังแทรกขึ้นมาอย่างเหมาะเจาะ ปลายฟ้าหันไปมองด้วยความแปลกใจ
แพรวพลอยเดินเข้ามาหยุดข้างปลายฟ้า พร้อมกับรอยยิ้มมั่นใจ “ดิฉันแพรวพลอยค่ะ เป็นผู้ถือหุ้นของที่นี่”
กรินทร์รีบปรับสีหน้า คลายความสงสัยลงเล็กน้อย พลางยื่นมือรับนามบัตรจากแพรวพลอยด้วยท่าทางสุภาพ
“ผมกรินทร์ ยินดีที่ได้รู้จักครับ” เขาพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะปรายตามองกลับไปที่ปลายฟ้าอีกครั้ง แล้วหยิบนามบัตรออกจากกระเป๋ายื่นส่งแลกกับแพรวพลอย
แพรวพลอยยิ้มหวานตอบ ก่อนเอ่ยต่ออย่างราบรื่น “ปลายฟ้าเป็นคนขยัน ฉันโชคดีมากเลยที่มีเธอมาช่วย ถ้าคุณกรินทร์มีเรื่องสงสัยอะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับรีสอร์ต ก็โทรหาฉันได้ตลอดนะคะ”
การช่วยเหลือของแพรวพลอย ทำให้ปลายฟ้าหลุดจากสถานการณ์กระอักกระอ่วนตรงหน้าได้อย่างหวุดหวิด แต่ดูเหมือนว่ากรินทร์ไม่ยอมปล่อยเธอหนีไปง่ายๆ
“ถ้าอย่างนั้น คืนนี้ผมอยากได้ห้องพักเตียงคู่ แต่เห็นว่าคืนนี้ห้องเต็มทุกห้อง”
สายตาคมที่มองตรงมานั้นกลับกดดันและเต็มไปด้วยคำถามมากมาย ราวกับกำลังคาดคั้นให้ปลายฟ้าอธิบายทุกสิ่งทุกอย่างออกมา แม้ริมฝีปากของเขาจะไม่ได้ขยับ แต่การนิ่งเงียบกลับกลายเป็นแรงกดดันที่หนักหน่วงกว่าคำพูดใดๆ ที่เธอเคยได้ยิน
“ฉันหาให้คุณได้แน่นอน เป็นห้องของฉันที่ซื้อไว้สำหรับพักผ่อน” แพรวพลอยบอกแล้วกวักมือเรียกพนักงานต้อนรับคนหนึ่งที่วิ่งเข้ามารับใช้ “เอากุญแจห้อง 221 ให้คุณกรินทร์”
เป็นห้องข้างเคียงกับห้อง 222... หัวใจของเธอเต้นแรงจนแทบได้ยินเสียงเต้นสะท้อนกลับมาในหู มันดังจนกลบเสียงพูดของแพรวพลอยที่ตอบโต้กับเขาอย่างสุภาพและเป็นมืออาชีพไปหมดสิ้น
“ขอบัตรประชาชนของผู้พักด้วยค่ะ” คำถามของพนักงานต้อนรับสาวหรี่เล็กจนเกือบไม่ได้ยิน
กรินทร์หยิบกระเป๋าเงินของตนออกมาเพื่อหยิบบัตรประชาชนยื่นส่งให้ แล้วจากนั้นเอ่ยประโยคที่ทำให้ปลายฟ้าถึงกับหยุดหายใจ
“บัตรประชาชนของปลายด้วย”
สุดท้ายแล้ว เธอก็ได้รู้ว่าตราบใดที่กรินทร์ยังอยู่ที่นี่ คำถามที่ยังค้างในหัวของกรินทร์เหล่านั้นจะไม่มีวันหยุดตามหลอกหลอน และเธอก็ไม่มีทางหนีความจริงไปได้ตลอดไป
“เอาล่ะ ฉันคงต้องกลับก่อน เธอโอเคใช่ไหมปลายฟ้า” แพรวพลอยส่งคำถามพร้อมกับดึงมือไปบีบเบาๆ
“ขอบคุณคุณแพรวพลอยสำหรับวันนี้นะคะ” นักเขียนหลุบตามองผิวเนียนผ่อง ประกายจรัสของเพชรน้ำงามบนนิ้วนางข้างซ้ายก็เจิดจ้าล้อไปกับแสงไฟของรีสอร์ต
“ช่วงนี้เธอมาหาฉันได้ที่ชั้นสองของล็อบบี้” หญิงสาวบอกพลางเขยิบเข้ามาพูดกระซิบ “แล้วฉันจะรอฟังคำตอบ”
จากนั้นหมุนตัวเดินห่างออกไป ขณะเดียวกัน ร่างสูงของเขตต์ก็เดินสวนทางเข้ามา ดวงตาคมของเขาและแพรวพลอยปะทะกันในเสี้ยววินาทีหนึ่ง เกิดเป็นประกายความชิงชังที่ไม่มีใครยอมปิดบัง เขตต์กัดกรามแน่น ขณะที่แพรวพลอยยกมุมปากยิ้มอย่างเยือกเย็น แต่แววตาของเธอกลับคมกริบเหมือนมีดที่พร้อมกรีดเฉือนทุกคนที่ขวางทาง
เมื่อสายตาคู่นั้นคลาดจากกัน เขตต์ก็เบนสายตามาทางปลายฟ้า แววตาที่เปลี่ยนเป็นประหลาดใจผสมกับความเจ็บปวดที่เขาไม่อาจซ่อนเร้นไว้ได้ทัน ด้วยสายตาของเขาที่มองมานั้นราวกับถูกทรยศจากสิ่งที่เห็นตรงหน้า
ปลายฟ้ายังไม่ทันได้เอ่ยปากพูดอะไร กรินทร์ก็เข้ามาใกล้พร้อมโอบเอวเธอไว้หลวมๆ เป็นการแสดงออกถึงความเป็นเจ้าของโดยไม่ขออนุญาต ดึงให้เธอเดินตามเขาไปยังห้องพักที่เขาเพิ่งจัดการได้สำเร็จอย่างง่ายดาย
ในเสี้ยววินาทีที่เธอถูกดึงให้เดินตามกรินทร์ไป ปลายฟ้าเห็นใบหน้าของเขตต์ชัดเจน แววตาคู่นั้นเผยความเจ็บปวดใจจนเธอรู้สึกหน่วงในอก ราวกับเพิ่งก้าวเหยียบลงบนหัวใจของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่เมื่อหันกลับไปมองอีกครั้ง เธอก็เห็นเพียงแผ่นหลังกว้างของเขาเดินห่างออกไป ทิ้งให้เธอจมกับคำถามในใจ
‘คุณเข้...คุณทำแบบนั้นจริงๆ หรือ’
เธอเคยคิดว่าตัวเองรู้จักเขาดีพอแล้ว แต่วันนี้กลับรู้สึกเหมือนเขาได้กลายเป็นปริศนาลึกลับที่เธอไม่อาจเข้าใจได้อีกต่อไป
ภาพของน้ำตาลที่นอนนิ่งเป็นตุ๊กตาในห้อง ICU ทำให้หัวใจของเธอสั่นไหวหนักหน่วง เสียงแพรวพลอยยังคงดังสะท้อนในหัวของเธอ
‘เขาทำให้น้ำตาลอยู่ในสภาพนั้น’
ท้ายที่สุด เธอคงต้องตามหาคำตอบเอง ว่าเขาคือคนร้ายจริงตามที่แพรวพลอยบอก หรือมีความจริงอีกด้านที่ยังรอเธอไปค้นพบอยู่กันแน่