นายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข
ชาย-ชาย,ดราม่า,ดาร์ค,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ความสุขของนายน้อยขี้โรคนายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข
TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการใช้ยาพิษ
ในวันที่ศาลตัดสินอาเบลใส่ชุดสีดำไว้อาลัยเข้าไปพร้อมกับธีโอ
ไซรัสถูกมัดมือและถูกคุมตัวเดินไปที่ศาล
เลน่ากับลิลลี่มาด้วยรถม้าอีกคันทั้งสองมาในฐานะพยานของฝั่งไซรัส
ผู้พิพากษามองดูทั้งสองฝ่ายก่อนจะเอ่ยปากขึ้น
"ไซรัส นิโคลัสลูกบุญธรรมของรอยด์ นิโคลัสได้สังหารบิดาบุญธรรมโดยการวางยาพิษใส่ในชา ณ ที่ห้องประชุมอย่างไม่เกรงกลัว"
"ไม่ใช่!!"
ไซรัสตะโกนออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยวเขานำมือชี้ไปทางอาเบลอย่างองอาจ
"มันต่างหากที่วางยา!!"
เหล่าผู้คนที่อยู่ในศาลต่างมองไปที่อาเบลที่ทำสีหน้าโศกเศร้ากันหมด
"พูดอะไรออกมาจะใส่ร้ายนายน้อยอย่างนั้นเหรอ...?"
"นายน้อยเป็นคนอ่อนแอจะตายแล้วอีกอย่างนายน้อยไม่มีวันทำร้ายดยุกอยู่แล้วเพราะทั้งสองท่านรักใคร่กันดี"
"จะมาโบ้ยความผิดให้ลูกชายแท้ ๆ เนี่ยนะ"
เสียงที่ประชุมไปในทางทิศเดียวกันทำให้ทั้งเลน่า ลิลลี่ ไซรัสอารมณ์ขึ้นทันที
"ไม่จริงสักหน่อยคนที่ให้ฉันนำชาไปให้ท่านพ่อก็คืออาเบล!!!"
"เป็นอย่างที่ไซรัส นิโคลัสพูดไหมอาเบล นิโคลัส"
ผู้พิพากษาเอ่ยถามขึ้น
"คือว่า...ไม่จริงเลยครับ...ผมไม่เคยพูดแบบนั้นเลย.."
"โกหกหน้าด้าน ๆ !!!!!!"
ไซรัสตะโกนออกมาจนสุดเสียง
ไอ้เวรนี่คิดจะโกหกไปถึงไหน?!!
"มีหลักฐานอะไรมายืนยันไหมอาเบล นิโคลัส"
"ฉันเอง"
ขุนนางท่านหนึ่งยืนขึ้นพูดด้วยเสียงที่ดังลั่น
"ฉันเองก็ด้วย"
เหล่าขุนนางเริ่มลุกขึ้นทีละคนแต่ละคนคือบุคคลที่อยู่ในเหตุการณ์ครั้งนั้น
"วันนั้นไซรัส นิโคลัสเป็นคนพูดออกมาเองว่าเขาเป็นคนปรุงชานั้นเองกับมือ"
"ระ...เรื่องนั้น!!!"
"ใช่ พวกเราทั้งหมดก็ได้ยินอย่างนั้น"
ใบหน้าของไซรัสซีดเซียวราวกับไม่มีเลือดไหลเวียน
"บางทีคนพวกนั้นอาจจะสมรู้ร่วมคิดด้วยกันก็ได้!!!!
ขุนนางบางคนชี้ไปที่สองแม่ลูกเลน่ากับลิลลี่
ทั้งสองคนหน้าซีดและรีบพูดแก้ตัว
"ไม่จริงนะ!!!! ฉันไม่เคยคิดแบบนั้นเลย!!!"
"ใช่! ฉันไม่เคยคิดแบบนั้นเลยนะ!!"
"งั้นจะบอกว่านี่เป็นความผิดของไซรัส นิโคลัสเพียงผู้เดียวสินะ"
"ระ...เรื่องนั้นมัน...!"
"ศาลตัดสินประหารชีวิตไซรัส นิโคลัส โดยการตัดหัวและเสียบประจาน!!!!"
ตึง-!!!!!!
เดี๋ยวสิ
เดี๋ยวก่อนสิ!!!!! มันจะจบแบบนี้ไม่ได้!!!!
ฉันไม่ได้ผิดสักหน่อย!!!!
อาเบลซ่อนรอยยิ้มไว้ใต้สีหน้าที่แสนเศร้า
ธีโอแสดงสีหน้าสงสารออกมาเมื่อมองไปยังอาเบลที่กำลังสะใจกับสิ่งที่ตัวเองทำ
ท่านจะต้องเจ็บปวดแน่นอนหากได้รู้เรื่องนั้น
เลน่ากับลิลลี่ร้องไห้ออกมาทั้งสองพยายามวิ่งเข้าไปหาไซรัสแต่ก็ถูกเหล่าอัศวินกันเอาไว้
ไซรัสถูกส่งตัวไปยังห้องคุมขังในวันพรุ่งนี้เขาจะถูกตัดสินให้ประหารที่ลานกลางอาณาจักร
อาเบลขึ้นไปบนรถม้าพร้อมกับธีโอ เขาเหลือบมองแม่ลูกทั้งสองเดินขึ้นรถม้าอีกคันด้วยสีหน้าที่ซีดเผือด
อาเบลแสยะยิ้มออกมา
พรุ่งนี้จะต้องสนุกมากกว่านี้แน่นอน
-
วันประหารพรุ่งนี้ก็มาถึง เหล่าชนชั้นสูงและประชาชนธรรมดามารวมตัวกันที่ลานประหารกลางเมือง ไซรัสยืนอยู่แท่นประหารเขาถูกผ้าคลุมเอาไว้อยู่
เลน่ากับลิลลี่ยืนอยู่ท่ามกลางเสียงโห่ร้องของประชาชน
"ฆ่ามันซะ!!!!!"
"อย่าให้มันได้ยืนอยู่บนแผ่นดินแห่งนี้!!!!!"
"กำจัดมันให้สิ้นซาก!!!"
"ไอ้ลูกของโสเภณีสกปรก!!!!"
อัศวินดึงผ้าที่ปิดหัวออกเผยใบหน้าไร้อารมณ์ของไซรัส
ดวงตาของเขาเหม่อลอย ใบหน้าของเขาซีดราวกับไม่มีเลือดไปเลี้ยง ร่างกายของเขาแข็งทื่อ
อัศวินจับเขาให้นั่งคุกเข่าและใส่หัวไปในเครื่องประหาร
อ่า...
นี่คือจุดจบของฉันเหรอ...?
ดวงตาที่เหม่อลอยของไซรัสไปสบกับดวงตาสองสีที่เป็นเอกลักษณ์ของนายน้อยตระกูลนิโคลัส
อาเบลยิ้มออกมาราวกับผู้ชนะเมื่อไซรัสมองมาที่เขา
ดวงตาของไซรัสเริ่มแดงก่ำด้วยความโกรธ
ไอ้สารเลวเวรนั่น!!!!!!
ไซรัสต้องฝืนทนนอนห้องขังที่เต็มไปด้วยความอับชื้น
เตียงที่แข็งราวกับหินทำให้หลังของไซรัสเจ็บ
แต่ทั้งหมดแล้วทุกอย่างมันเป็นเพราะแกอาเบล
ฉันจะฆ่าแก!!!!!!
ถ้าหากฉันหลุดไปได้ละก็...!!!!
ฉึก-!!!!!!!
ทันทีที่จบความคิดอัศวินก็ตัดเชือกออกเครื่องประหารหล่นลงมาตัดคอของไซรัสเลือดสาดกระเซ็นไปทุกที่
อัศวินถือหัวของเขาและใช้หอกเสียบประจาน
เลน่ากับลิลลี่ที่ยืนดูอยู่ก็กรีดร้องและร้องไห้ออกมาราวกับคนบ้าท่ามกลางเสียงยินดีของเหล่าประชาชน
อาเบลยิ้มออกมาอย่างสดใสเมื่อมองไปที่ศีรษะของไซรัสที่ถูกเสียบประจานขณะจับมือกับคนรักของเขาธีโอ
"ฮ่าาาา รู้สึกดีชะมัด!"
ธีโอเฝ้ามองอาเบลบิดร่างกายด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
"หลังจากนี้จะทำอะไรต่อเหรอครับ...?"
"อืม...นั่นสิน้าาาา จะทำอะไรต่อไปดีนะ~"
อาเบลยิ้มแสยะเมื่อใช้กล้องส่องทางไกลมองไปยังสองแม่ลูกที่ร้องไห้อยู่ท่ามกลางเหล่าฝูงชน
มันจะต้องสนุกแน่
ฉันเตรียมเกมสำหรับทั้งสองคนเอาไว้ให้แล้วเรียบร้อย
ธีโอเฝ้ามองอาเบลด้วยความกังวล
เมื่อถึงฉากนั้น....
อาเบล...นายจะแตกสลายไปถึงขนาดไหนกันนะ
ฉันไม่รู้ว่าตัวเองจะทนรับรู้ถึงความรู้สึกที่เจ็บปวดของนายได้หรือเปล่า
จนมาถึงตอนนี้ฉันก็ยืนยันคำเดิมว่าไม่อยากให้นายต้องเจ็บปวดไม่ว่าจะทางกายหรือทางใจก็ตาม