ความสุขของนายน้อยขี้โรค - Ch.26 การตายของคริส นิโคลัส / TW​ กล่าวถึงการตาย,บรรยายถึงวิธีการตาย,เลือดสาด,กล่าวถึงอาวุธ โดย Blackmagic.kkk @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,ดราม่า,ดาร์ค

นายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข

ผู้แต่ง

Blackmagic.kkk

เรื่องย่อ

ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.1 แต่งงานใหม่ / TW ล่วงละเมิดทางเพศ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.2 รสชาติหวานเหลือเกิน / TW Dirty talk,Manipulation,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.3 ฟังดูโรแมนติกมาก / TW กล่าวถึงการขายบริการ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.4 ขอไปค้างคืนที่ห้องน้องสาว,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.5 สายตามันหลอกกันไม่ได้ / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์,ผิดศิลธรรมในความคิด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-ch.6 มัดใจท่านดยุก,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.7 พ่อบ้านคนใหม่มาเยือน / TW กล่าวถึงการพยายามฆาตกรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.8 เศษเค้ก / TW กล่าวถึงการมีสัมพันธ์ทางร่างกายต่อหน้าคนอื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.9 ระบายความโกรธ / TW กล่าวถึงการใช้ความรุนแรง,การทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.10 คุณหนูจอมป่าเถื่อน / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.11 ท่านไม่ใช่นายน้อยตัวจริง / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,การทำร้ายร่างกาย,Psychopath,Sadism,การบังคับ,การทารุณกรรม,บรรยายถึงวิธีการฆาตกรรม,กล่าวถึงการใช้อาวุธ,เลือด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.12 ฉันไม่ได้ผิด / TW กินเนื้อมนุษย์,Gaslighting,ใช้ความรุนแรง,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.13 มีหัวอยู่บนเตียง / TW กล่าวถึงชิ้นส่วนมนุษย์,กล่าวถึงการข่มขืน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.14 ตุ๊กตาที่แสนสวย / TW ล่วงละเมิดทางเพศ,ผิดศีลธรรม,กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าคนอื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.15 อยากเห็นท่านพ่อกับท่านแม่จูบกัน / TW กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าคนอื่น,กล่าวถึงการฆาตกรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.16 ฉันอยากจะหนีจากที่นี่ไปให้ไกลที่สุด / TW กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.17 ยอมเป็นนางบำเรอ / TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ/กล่าวถึงการข่มขืน/มีความสัมพันธ์ทางเพศต่อหน้าผู้อื่น/การข่มขู่/การทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.18 มานอนด้วยกันเถอะ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.19 สอนให้รู้สึกดี / TW กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์/กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าผู้อื่น,Dirty talk,ผิดศีลธรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.20 ความรู้สึกเขินอายและโกรธแค้น / TW กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางร่างกายต่อหน้าผู้อื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.21 พี่ควรเข้าข้างฉันสิ!,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.22 แม่อาเบลหญิงที่งดงามที่สุด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.23 องค์หญิงเฮเลน่า / TW กล่าวถึงการคบชู้,กล่าวถึงการหักหลังทรยศ,กล่าวถึงการฆาตกรรม,การแท้ง,การตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.24 ชายที่แสนจะงดงามคนนั้นมีนามว่า“อาเบล”,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.25 การแก้แค้นของลิลลี่,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.26 การตายของคริส นิโคลัส / TW​ กล่าวถึงการตาย,บรรยายถึงวิธีการตาย,เลือดสาด,กล่าวถึงอาวุธ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.27 เสียงกรีดร้องที่บ้าคลั่ง / TW กล่าวถึงการตาย,กล่าวถึงอาการแพนิค,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.28 บุคคลปริศนา,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.29 ความลับของธีโอพ่อบ้านของอาเบล​ / TW​ กล่าวถึงการพยายามฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการจมน้ำ/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.30 ความละอายใจ​ / TW​ กล่าวถึงการฆ่าตัวตายต่อหน้าผู้อื่น/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกายตัวเอง/กล่าวถึงอาการจิตที่ไม่ปกติ/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.31 เริ่มต้นชีวิตใหม่​ / ​​​​​​​TW​ กล่าวถึงการพยายามฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.32 สัมผัสที่อ่อนโยน/ TW กล่าวถึงการฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.33 ผมควรหยุดไหมครับ…นายน้อย?​ / TW​ กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กัน/Dirty​talk​,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.34 รอยตรงคอคืออะไร? / TW​ กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กัน​/Dirty​talk​,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.35 ชีวิตที่บัดซบ / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.36 ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามเปล่งเสียงออกมาเด็ดขาด / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.37 ฉันต้องการล้างมลทินร่างกายของฉันกับท่านค่ะ​ TW​ การทำร้ายร่างกายตัวเอง/กล่าวถึงการร่วมเพศขณะครรภ์,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.38 ความรู้สึกผิด/ TW กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กันในขณะตั้งครรภ์,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.39 ฉันจะแก้แค้นทุกคนให้สาสม / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.40 ออกจากคฤหาสน์ครั้งแรก / TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.41 สิ่งที่น่ากลัว / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม/กล่าวถึงการคบชู้,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.42 ชีวิตครั้งที่สอง / TW กล่าวถึงความรุนแรง/กล่าวถึงการทรมาน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.43 สายเลือดเดียวกัน / TW กล่าวถึงการตาย/ผิดศีลธรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.44 การตายของไซรัส นิโคลัส / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการใช้ยาพิษ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.45 การตายของลิลลี่ นิโคลัส / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการข่มขืน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.46 เสียงหัวเราะกับชะตากรรมอันโชคร้าย / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.47 การตายของเลน่า นิโคลัส / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการทรมาน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.48 ความจริงอันโหดร้าย / TW กล่าวถึงความตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.49 จุดจบ (จบ) / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการฆ่าตัวตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-ตอนพิเศษ พ่อบ้านคนก่อน

TW กล่าวถึงการตาย,บรรยายถึงวิธีการตาย,เลือดสาด,กล่าวถึงอาวุธ,กล่าวถึงการฆาตกรรม

อาเบลที่กำลังสูดอากาศตอนกลางคืนอยู่กับธีโอนอกระเบียงก็ได้ยินเสียงผู้คนกรีดร้องออกมาจากด้านใน

"เสียงดังจังเลยนะ....?"

"องค์หญิงอาจจะกำลังเลือกคู่ครองอยู่ก็ได้ครับ"

เมื่อได้ยินที่ธีโอพูดอาเบลก็เลิกสนใจเสียงและเขาก็สูดอากาศ

"......."

กลิ่น....?

นี่มันกลิ่นคาวของเลือดนี่...?

อาเบลหันหลังไปแล้วสบตากับธีโอทั้งคู่ได้กลิ่นคาวเลือดเหมือนกันเขาเดินเข้าไปในห้องโถงแล้วพบกับสิ่งที่น่าประหลาดใจ

เหล่าสัตว์ประหลาดพากันวิ่งไล่ล่าเหล่าชนชั้นสูงเพื่อหวังที่จะกิน

มีชนชั้นสูงหลายคนที่ตกเป็นเหยื่อของพวกมันและหนึ่งในนั้นก็คือ'คริส'พี่ชายต่างสายเลือดของอาเบล

คริสถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ โดยสัตว์ประหลาดที่มีหัวเป็นไก่ลำตัวร่างกายเป็นลิงชิ้นส่วนร่างกายของคริสกระจายไปแต่ละทิศทางทุกทีที่โดนฉีกร่างกาย

ในตรงนั้นมีลิลลี่ที่นั่งมองและร้องไห้ออกมาอย่างบ้าคลั่งขณะที่พี่ชายของเธอถูกกิน

ย้อนกลับไปเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว

หลังจากที่ลิลลี่คิดว่าเอาชนะอาเบลได้แล้วเธอก็เดินไปหาของกินตรงที่ใกล้ ๆ คริสพี่ชายของเธอ

พี่ชายของเธอนั่งอยู่บนโซฟาโดยมีหญิงสาววัยรุ่นรุมล้อมอยู่

บางคนก็นั่งข้าง ๆ เขาบางคนก็นั่งบนตักของเขาหรือบางคนก็จับใบหน้าของเขามาประกบจูบได้อย่างหน้าไม่อายเพราะแบบนั้นตามร่างกายของคริสเลยมีแต่รอยลิปสติกของผู้หญิงเต็มไปหมด

"ไอ้พี่บ้าให้มันน้อย ๆ หน่อยขายขี้หน้าชะมัด"

"เงียบไปเลยท่านดยุกไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย"

ลิลลี่ส่ายหัวด้วยความเบื่อหน่ายกับพี่ชายเธอ เธอนั่งบนโซฟาข้าง ๆ คริสและหยิบผลไม้มากินพลางดูแม่กับพี่รองของเธอคุยกับพวกหญิงสาวชนชั้นสูง

แต่ทุกคำที่พวกนั้นพูดกับท่านแม่และท่านพี่มันทำให้ลิลลี่โกรธและเดือดดาลเป็นอย่างมาก

"ท่านดัชเชส...ท่านอ่านหนังสือออกด้วยหรือ?"

"หึหึหึ ท่านรู้สึกอย่างไรบ้างที่ได้เป็นดัชเชส?"

"ดัชเชสคนก่อน...ท่านอีฟน่ะนะเป็นหญิงสาวที่สวยงามเสียจนไม่ว่าท่านดยุกจะเอาผู้หญิงคนไหนมาเป็นภริยาก็ต้องแพ้ให้กับความสวยของเธอ"

"งั้นแสดงว่าเด็กคนนี้ก็คงจะเป็นลูกของคนที่มาซื้อบริการ...?"

แต่ลิลลี่ต้องเก็บอารมณ์นั้นเอาไว้ในใจเพราะเธอไม่อยากก่อเรื่องให้ท่านแม่ต้องมาเดือดร้อนเพราะเธออีก

เธอรู้ดีว่าตอนนี้ท่านแม่กับท่านพี่ไซรัสกำลังอดทนต่อคำเหยียดหยามนั่นอยู่เพราะงั้นเธอเองก็ต้องทนให้ได้เหมือนกัน

"กรี๊ดดดด-!!!!!!!!"

'เอะอะอะไรกัน?'

ลิลลี่ที่กำลังเคี้ยวองุ่นอยู่ก็เลิกคิ้วแล้วหันหน้าไปทางต้นต่อของเสียง

ในสายตาของเธอมีเหล่าชนชั้นสูงยืนอยู่ตรงทางเข้ากันมากมายและในตอนนั้นก็มีงวงช้างโผล่เข้ามาและจับบุตรของท่านเคานต์กิน

เลือดสีแดงสาดกระจายไปทั่วสารทิศเหล่าชนชั้นสูงพากันแตกตื่นวิ่งหนีหาทางเอาชีวิตรอดพวกเขาต่างวิ่งกันไปคนละทิศทางบ้างก็โดดระเบียงหนี บ้างก็หนีไปแอบตามห้องต่าง ๆ หรือบ้างก็ตัดใจแล้วยอมตายเสียตรงนั้น

ลิลลี่ยืนมองดูเหตุการณ์ทุกอย่างและในตอนนั้นก็มีเหล่าชนชั้นสูงวิ่งเข้ามาชนเธอจนล้มด้านหน้าของเธอมีสัตว์ประหลาดอันน่าขยะแขยงหัวของมันคล้ายไก่แต่ลำตัวนั้นปราดเปรียวเช่นลิงกำลังเคี้ยวร่างของอัศวินผู้พิทักษ์ราชวังอย่างเอร็ดอร่อย

มันฉีกยิ้มให้กับลิลลี่ราวกับมองเหยื่อที่ไม่สามารถหนีไปจากมันได้เป็นเพียงแค่อาหารที่มันพร้อมจะกินได้ทุกเมื่อ

ในตอนนั้นเป็นชั่ววินาทีที่ลิลลี่กลั้นหายใจก็มีฝ่ามืออุ่นของพี่ชายเธอมาดึงแขนเธอเอาไว้พี่ชายคนโตที่เธอรักคริสแสดงสีหน้ากังวลออกมาเมื่อเห็นสัตว์ประหลาด

"รีบหนีกันเถอะลิลลี่!!"

เมื่อได้ยินเสียงของพี่ชายคนโตสติของเธฮก็เริ่มกลับมาแล้วลุกขึ้นวิ่ง

"ละ....แล้วท่านแม่กับท่านพี่ไซรัสละ?!"

"แฮ่ก...ทั้งท่านแม่กับไซรัสถูกฝูงคนที่วิ่งหนีทำให้พลัดหลงตอนนี้เลยไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน...เอาเป็นว่าพวกเราต้องเอาตัวรอดก่อน!"

เสียงที่จริงจังและจริงใจ

เสียงที่เคยบอกจะปกป้องลิลลี่เอาไว้ตั้งแต่เด็ก

เสียงนั้นกลับมาอีกครั้งแล้ว

คนตรงหน้าที่จับมือพาลิลลี่วิ่งหนีคือพี่ไซรัสเมื่อหลายปีก่อน

พี่ชายที่ลิลลี่รักที่สุด

"ฉันเองก็ไม่รู้หรอกนะว่าพวกเวรนี่มันบุกเข้ามาได้ยังไงแต่พวกเราต้องหนีออกไปให้ได้พวกเราต้องรอด...ทั้งเธอ ฉัน ท่านแม่และไซรัส....เหวอ?!....ร้องไห้ทำไม?! กลัวงั้นเหรอ? ไม่ต้องกลัวนะมีฉันอยู่"

เพียงแค่ได้ยินเสียงที่อบอุ่นของท่านพี่คริสน้ำตาที่เก็บเอาไว้ก็เอ่อร้นออกมาอย่างหยุดไม่ได้

"อื้อ!"

ทั้งคู่ที่กำลังจะวิ่งออกจากโถงพระราชวังกลับต้องชะงักเมื่อสัตว์ประหลาดที่เคยเจอหัวเป็นไก่ร่างกายเป็นลิงมันกระโดดมาขวางทางด้านหน้าทั้งคู่เอาไว้แล้วถุยกระดูกมนุษย์ออกมาราวกับกำลังเยาะเย้ย

ลิลลี่ตัวสั่นเธอรู้สึกกลัวเป็นอย่างมากสิ่งมีชีวิตที่อยู่ตรงหน้าเคยเป็นเพียงนิยายที่ท่านพี่เคยอ่านให้ฟังก่อนนอนตอนที่เธอยังเป็นเพียงแค่เด็ก

ท่านพี่คริสชอบแกล้งอ่านนิทานหลอน ๆ ให้ลิลลี่ฟังอยู่เสมอเมื่อลิลลี่เศร้านั่นคงเป็นวิธีปลอบใจของพี่เขา แต่พอมาได้เห็นตัวจริงมันทำให้ลิลลี่รู้สึกขนลุกตลอดเวลาที่มองไปยังสิ่งมีชีวิตตรงหน้า

มันควรมีอยู่แค่นิทานปรัมปราไม่ใช่หรือ?

แล้วทำไมมันถึงมาอยู่ตรงหน้าของฉันได้?!

หากตอนนี้ฉันกำลังหลับอยู่ก็ขอให้นี่เป็นเพียงแค่ฝันร้ายแต่ต่อให้เธอจะขยี้ตาสักแค่ไหนภาพตรงหน้าของเธอก็ไม่หายไป

คริสยืนบังเธอเอาไว้ขณะที่ร่างกายของเขาก็สั่นระริกเหมือนกัน

"ออกไปนะเว้ย!! ไอ้เวรตะไล!!!!"

คริสตะโกนด่าไล่สัตว์ประหลาดราวกับคนบ้าแต่ทว่ามันกลับยืนนิ่งดูทั้งสองคนหาทางเอาตัวรอด

'อึก....จะวิ่งไปอีกทางก็ไม่ได้มีอีกตัวขวางเอาไว้อยู่....จะทำยังไงดี' คริสคิดและพยายามกวาดสายตามองหาช่องว่างเพื่อที่จะหนีออกไปได้และเขาก็ทำสำเร็จ

คริสเจอช่องว่างแต่มันอยู่ใกล้กับไอ้ตัวครึ่งไก่ครึ่งลิงมากถ้าหากกลั้นใจแล้งรีบวิ่งไปเลยอาจจะรอดก็ได้นะ

คริสกระชับมือของลิลลี่เอาไว้แน่น

"วิ่งนะถ้าฉันให้สัญญาณ"

ลิลลี่พยักหน้าตอบด้วยความกังวลแต่เธอก็เชื่อใจคริสพี่ชายคนโตของเธอ

"1.....2.....3-!!!!"

เมื่อนับถึงสามสองพี่น้องก็รีบวิ่งไปทางโล่ง ครึ่งไก่ครึ่งลิงที่นั่งดูอยู่ก็ลุกขึ้นและใช้จะงอยปากคาบลิลลี่เอาไว้

"กรี๊ดดดดดดด-!!!!!!!!!!!!!"

"ลิลลี่-!!!!!!!!!!!!!!!"

ทั้งคู่กรีดร้องออกมา คริสจับเธอไม่ทันลิลลี่ในตอนนี้อยู๋ในปากของครึ่งไก่ครึ่งลิง

คริสเริ่มสติแตกเขาหยิบดาบของอัศวินที่ตกใกล้ ๆ ขึ้นมาและปากใส่จะงอยปากนั้นอย่างแรงจนมันอ้าปากปล่อยลิลลี่ด้วยความเจ็บ

ลิลลี่ตกลงมาขาข้างซ้ายของเธอถูกดาบอีกเล่มของอัศวินที่ตายอย่างอนาจเสียบ

"อ๊ากกกกก-!!!!!! เจ็บบบบ-!!!!!!!!"

ยิ่งเธอขยับมากเท่าไหร่คมดาบก็ฝังลงลึกในเนื้อขาของเธอมากเท่านั้น

"ช่วยด้วยท่านพี่คริส-!!!! หนูเจ็บ!!!!!"

เธอร้องไห้ฟูมฟายและในขณะเดียวกันเธอก็กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

เจ็บ!

มันเจ็บมาก!

ฉันจะตายหรือเปล่านะ! ไม่นะ ฉันไม่อยากตาย!!

ยังมีอีกหลายอย่างที่ฉันต้องการจะทำ

ฉันจะมาตายโง่ ๆ ที่นี่ไม่ได้!!!!

เธอพยายามดึงขาออกแต่ก็ไม่ไหวเพราะมันเจ็บมาก

และในสายตาของเธอตอนนั้นพี่ชายคนโตของเธอคริส...กำลังวิ่งมาช่วยเธอโดยไม่สนสัตว์ประหลาดและในวินาทีนั้นพี่ของเธอก็ถูกครึ่งไก่ครึ่งลิงจับและใช้จะงอยปากฉีกร่างกายของคริสออกมาต่อหน้าต่อตาเธอ เลือดพี่ชายของเธอกระเด็นไปทั่วทุกทิศและเลือดที่กระเด็นนั้นก็มาติดบนใบหน้าของเธอ