ความสุขของนายน้อยขี้โรค - Ch.25 การแก้แค้นของลิลลี่ โดย Blackmagic.kkk @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,ดราม่า,ดาร์ค

นายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข

ผู้แต่ง

Blackmagic.kkk

เรื่องย่อ

ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.1 แต่งงานใหม่ / TW ล่วงละเมิดทางเพศ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.2 รสชาติหวานเหลือเกิน / TW Dirty talk,Manipulation,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.3 ฟังดูโรแมนติกมาก / TW กล่าวถึงการขายบริการ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.4 ขอไปค้างคืนที่ห้องน้องสาว,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.5 สายตามันหลอกกันไม่ได้ / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์,ผิดศิลธรรมในความคิด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-ch.6 มัดใจท่านดยุก,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.7 พ่อบ้านคนใหม่มาเยือน / TW กล่าวถึงการพยายามฆาตกรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.8 เศษเค้ก / TW กล่าวถึงการมีสัมพันธ์ทางร่างกายต่อหน้าคนอื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.9 ระบายความโกรธ / TW กล่าวถึงการใช้ความรุนแรง,การทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.10 คุณหนูจอมป่าเถื่อน / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.11 ท่านไม่ใช่นายน้อยตัวจริง / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,การทำร้ายร่างกาย,Psychopath,Sadism,การบังคับ,การทารุณกรรม,บรรยายถึงวิธีการฆาตกรรม,กล่าวถึงการใช้อาวุธ,เลือด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.12 ฉันไม่ได้ผิด / TW กินเนื้อมนุษย์,Gaslighting,ใช้ความรุนแรง,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.13 มีหัวอยู่บนเตียง / TW กล่าวถึงชิ้นส่วนมนุษย์,กล่าวถึงการข่มขืน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.14 ตุ๊กตาที่แสนสวย / TW ล่วงละเมิดทางเพศ,ผิดศีลธรรม,กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าคนอื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.15 อยากเห็นท่านพ่อกับท่านแม่จูบกัน / TW กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าคนอื่น,กล่าวถึงการฆาตกรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.16 ฉันอยากจะหนีจากที่นี่ไปให้ไกลที่สุด / TW กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.17 ยอมเป็นนางบำเรอ / TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ/กล่าวถึงการข่มขืน/มีความสัมพันธ์ทางเพศต่อหน้าผู้อื่น/การข่มขู่/การทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.18 มานอนด้วยกันเถอะ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.19 สอนให้รู้สึกดี / TW กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์/กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าผู้อื่น,Dirty talk,ผิดศีลธรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.20 ความรู้สึกเขินอายและโกรธแค้น / TW กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางร่างกายต่อหน้าผู้อื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.21 พี่ควรเข้าข้างฉันสิ!,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.22 แม่อาเบลหญิงที่งดงามที่สุด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.23 องค์หญิงเฮเลน่า / TW กล่าวถึงการคบชู้,กล่าวถึงการหักหลังทรยศ,กล่าวถึงการฆาตกรรม,การแท้ง,การตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.24 ชายที่แสนจะงดงามคนนั้นมีนามว่า“อาเบล”,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.25 การแก้แค้นของลิลลี่,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.26 การตายของคริส นิโคลัส / TW​ กล่าวถึงการตาย,บรรยายถึงวิธีการตาย,เลือดสาด,กล่าวถึงอาวุธ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.27 เสียงกรีดร้องที่บ้าคลั่ง / TW กล่าวถึงการตาย,กล่าวถึงอาการแพนิค,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.28 บุคคลปริศนา,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.29 ความลับของธีโอพ่อบ้านของอาเบล​ / TW​ กล่าวถึงการพยายามฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการจมน้ำ/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.30 ความละอายใจ​ / TW​ กล่าวถึงการฆ่าตัวตายต่อหน้าผู้อื่น/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกายตัวเอง/กล่าวถึงอาการจิตที่ไม่ปกติ/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.31 เริ่มต้นชีวิตใหม่​ / ​​​​​​​TW​ กล่าวถึงการพยายามฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.32 สัมผัสที่อ่อนโยน/ TW กล่าวถึงการฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.33 ผมควรหยุดไหมครับ…นายน้อย?​ / TW​ กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กัน/Dirty​talk​,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.34 รอยตรงคอคืออะไร? / TW​ กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กัน​/Dirty​talk​,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.35 ชีวิตที่บัดซบ / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.36 ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามเปล่งเสียงออกมาเด็ดขาด / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.37 ฉันต้องการล้างมลทินร่างกายของฉันกับท่านค่ะ​ TW​ การทำร้ายร่างกายตัวเอง/กล่าวถึงการร่วมเพศขณะครรภ์,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.38 ความรู้สึกผิด/ TW กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กันในขณะตั้งครรภ์,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.39 ฉันจะแก้แค้นทุกคนให้สาสม / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.40 ออกจากคฤหาสน์ครั้งแรก / TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.41 สิ่งที่น่ากลัว / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม/กล่าวถึงการคบชู้,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.42 ชีวิตครั้งที่สอง / TW กล่าวถึงความรุนแรง/กล่าวถึงการทรมาน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.43 สายเลือดเดียวกัน / TW กล่าวถึงการตาย/ผิดศีลธรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.44 การตายของไซรัส นิโคลัส / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการใช้ยาพิษ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.45 การตายของลิลลี่ นิโคลัส / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการข่มขืน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.46 เสียงหัวเราะกับชะตากรรมอันโชคร้าย / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.47 การตายของเลน่า นิโคลัส / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการทรมาน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.48 ความจริงอันโหดร้าย / TW กล่าวถึงความตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.49 จุดจบ (จบ) / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการฆ่าตัวตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-ตอนพิเศษ พ่อบ้านคนก่อน

องค์หญิงเฮเลน่าเฉิดฉายท่ามกลางเหล่าชนชั้นสูงที่รายล้อมกันเข้ามาแม้ว่าจะมีคนมากสักเท่าไหร่รอยยิ้มของเธอก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง

'เจ็บแก้มจัง'

เธอฝืนยิ้มจนรู้สึกเกร็งที่แก้มทำให้เธอเริ่มเจ็บ

'น่ารำคาญชะมัดไอ้พวกสวะ'

เฮเลน่าพยายามทำตัวให้ชินกับการทักทายเหล่าประชาชนของเธอ

'อยากกลับไปกอดจูเลียจัง...'

"พระองค์ทรงเลอโฉมขนาดนี้จะมีชายคนใดได้ครอบครองหัวใจของท่านหรือเปล่าพ่ะย่ะค่ะ?"

น่ารำคาญ

"ความงามของพระองค์ทำให้กระหม่อมเก็บไปฝันถึงทุกครั้ง"

หนวกหู

"พระองค์ทรงมีคนในใจแล้วหรือยังพ่ะย่ะค่ะ?"

หายไปซะ

อยากกลับใจจะขาดอยู่แล้ว

เฮเลน่ายิ้มอย่างอ่อนหวานและตอบด้วยน้ำเสียงเขินอายแก้มของเธอเริ่มแดงขึ้น

"ฉันมีคนในใจแล้วน่ะ"

"!!!!!!"

หลังจากที่องค์หญิงเอ่ยปากขึ้นทั้งห้องโถงก็เงียบราวกับไม่เคยจัดงานมาก่อนและทันใดนั้นพวกเขาก็กระหน่ำรัวคำถามใส่เฮเลน่าอย่างบ้าคลั่ง

"ใครหรือพ่ะย่ะค่ะ?!"

"ลูกชายของกระหม่อมหรือเปล่าพ่ะย่ะค่ะ?!"

"ชายผู้นั้นจะเป็นใครกัน?!"

 เอาล่ะมาจบเรื่องนี้กันดีกว่า

นิ้วเรียวสวยขององค์หญิงชี้ไปทางอาเบลที่กำลังกินเค้กองุ่นอยู่ เหล่าชนชั้นสูงมองไปทางนิ้วขององค์และต่างพูดไปในทางทิศเดียวกัน

"นั่นมันบุตรชายขี้โรคของดยุกรอยด์นี่"

"ทำไมถึงไปชอบคนแบบนั้นกันนะ"

"เป็นฉันยังดีกว่าเสียอีก"

"เจ้านั่นให้ผู้สืบทอดไม่ได้หรอก"

เสียงกระซิบกระซาบทำให้อาเบลรู้สึกตัวว่าตัวเองกำลังถูกเพ่งเล็งอยู่

'อะไร...?'

อาเบลเลิกคิ้วเมื่อมองไปยังผู้คนและองค์ที่กำลังชี้นิ้วมาที่เขาอยู่

"กะ....เกิดอะไรขึ้นเหรอ? ทำไมพวกนั้นถึงมองแบบนั้นล่ะ?"

ลิลลี่พูดด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนกตกใจ

แต่ว่าคนพวกนั้นไม่ได้มองมาที่ฉันนี่แต่มองมาที่.....

อาเบล....

เธอเหลือบมองอาเบลและยิ้มออกมาเมื่อเห็นสีหน้ากังวลของเขา

ไม่ใช่ฉันแต่เป็นอาเบล

นี่มันสนุกสุด ๆ ไปเลยนี่หว่า!

"ท่านพี่อาเบลเป็นอะไรไหมคะหน้าซีด ๆ"

".....เปล่าหรอกพี่แค่ร้อน..."

"แต่นี่มันตรงระเบียงนะคะลมพัดถ่ายเทขนาดนี้....เอ๊ะว่าแต่ทำไมคนพวกนั้นถึงมองท่านพี่แบบนั้นละคะ?"

"......."

ลิลลี่ฉีกยิ้มออกมาเมื่ออาเบลนั่งก้มหน้าเงียบ

เสียงผู้คนต่างว่าร้ายให้กับอาเบลเข้าหูลิลลี่มาตลอดเวลามันทำให้เธอยิ่งชอบใจเข้าไปใหญ่จนเก็บสีหน้าไม่อยู่

ธีโอมองไปรอบ ๆ ก่อนจะมองไปยังอาเบลที่นั่งก้มหน้าอย่างเงียบ ๆ

'แสดงเก่งจริง ๆ'

ธีโอได้แต่คิดและส่ายหัว

อาเบลพยายามกลั้นยิ้มไว้ในขณะที่ลิลลี่คิดว่าเขาเริ่มกังวล

นี่มันสนุกจริง ๆ

ไม่คิดว่าตอนนี้เด็กนี่จะเริ่มใจกล้ามาเอาคืนฉันแบบนี้

โตขึ้นเหมือนตอนนั้นอีกแล้วนะลิลลี่

ความเป็นจริงแล้วอาเบลไม่ได้ใส่ใจกับเสียงที่นินทาว่าร้ายรอบข้างเลยแม้แต่นิดเดียว การที่ทำให้ลิลลี่หัวเสียได้นับว่าเป็นสิ่งที่สนุกสำหรับอาเบล

"ท่านพี่อาเบลคะ...ดูเหมือนว่าคนพวกนั้นจะพูดเกี่ยวกับท่านพี่นะคะ"

"......"

"คนขี้โรคจะไปมีน้ำยาทำลูกได้ยังไง....ทำไมเขาถึงพูดแบบนั้นละคะท่านพี่?"

ลิลลี่เธอพยายามกลั้นยิ้มจนแก้มของเธอเกร็งจนเกือบจะเป็นตะคริว นี่จะเป็นการเอาคืนที่สนุกที่สุดในชีวิตของฉัน

อาเบลที่นั่งเงียบอยู่ก็ลุกขึ้น

"หืม? ท่านพี่จะไปไหนเหรอคะ? งานเพิ่งจะเริ่มเองนะคะองค์หญิงเองก็เหมือนจะสนใจท่านพี่...."

"พี่จะไปสูดอากาศข้างนอกหน่อย"

"หรือว่าท่านพี่กลัว?"

พี่น้องต่างสายเลือดทั้งสองเผชิญหน้ากันลิลลี่ยิ้มแย้มออกมาต่างกับอาเบลที่ทำหน้าบูดบึ้งแต่จริง ๆ แล้วกำลังเขากำลังยิ้มอยู่ข้างใน

"เปล่าหรอก...พี่แค่อยากสูดอากาศเฉย ๆ"

"เหรอคะ...งั้นขอให้สนุกกับการสูดอากาศนะคะท่านพี่!"

ลิลลี่พูดจบก็เดินออกไปหาของกินด้วยรอยยิ้มอย่างภาคภูมิใจทิ้งอาเบลกับธีโอเอาไว้ด้านหลัง

"ไปกับฉันหน่อยสิธีโอ"

"ครับผม"

ทั้งสองเดินออกไปที่นอกระเบียงสายลมพัดผ่านทำให้ผมของอาเบลผลิ้วไหวตามทิศทางของลม

เมื่อธีโอเห็นท่าทีของอาเบลว่าเริ่มหนาวเขาก็ถอดผ้าคลุมออกแล้วไปสวมให้กับนายน้อยของเขา

"ขอบคุณนะธีโอ"

"มันเป็นสิ่งที่ผมควรทำอยู่แล้วครับนายน้อย"

โดยที่ไม่มีใครสังเกตมีสิ่งมีชีวิตบางอย่างวิ่งผ่านพุ่มไม้ไปหลายตัวโดยไม่มีเสียง

และทันใดนั้นประตูพระราชวังที่ปิดอยู่ก็ถูกทำลายโดยสัตว์ประหลาดที่บุกเข้ามาเป็นฝูง

"หืม? นั่นอะไรน่ะจะแสดงโชว์เหรอ?"

"ของขวัญวันเกิดองค์หญิงเหรอ?"

เฮเลน่าหันไปทางที่ทุกคนสนใจแล้วเลิกคิ้วกับสิ่งมีชีวิตที่ประหลาดตรงประตูทางเข้า "นั่น...ตัวอะไร? แมลงปอ? กระต่าย?"

มีสัตว์นานาชนิดอยู่รวมกันบางตัวหัวเป็นช้างตัวเป็นม้า บางตัวหัวเป็นม้าแต่ร่างกายมีปีก หรือบางตัวก็มีตาสีขาวติดรอบร่างกายมันทำให้ชวนขนลุกจนทำให้ขุนนางบางคนอ้วกออกมาด้วยความขยะแขยง

กลิ่นคาวเลือดและชิ้นเนื้อมนุษย์ติดอยู่ตามร่างกายของสิ่งมีชีวิตที่ประหลาดพวกนั้นเป็นจำนวนมากแต่ทว่าพวกชนชั้นสูงกลับไม่คิดว่ามันจะเป็นภัยคุกคามเพราะมันผ่านมาตั้งร้อยกว่าปีแล้วที่อาณาจักรแห่งนี้ไม่เคยถูกพวกสัตว์ประหลาดรุกรานเข้ามาเพราะมีผู้นำที่แข็งแกร่งเพราะแบบนั้นพวกเขาจึงคิดว่าตรงหน้าคือการแสดงโชว์เป็นของขวัญวันเกิดขององค์หญิงเฮเลน่า

แต่ทว่าองค์จักรพรรดิกลับหยิบดาบขึ้นมาพร้อมกับมีอัศวินรายล้อมทำให้ชนชั้นสูงเริ่มตระหนักได้ว่าไม่ใช่การแสดง

สัตว์ประหลาดที่มีใบหน้าราวกับผู้ผสมแมวแต่ลำตัวใหญ่เหมือนช้างได้ทำการโจมตีชนชั้นสูงที่เดินไปดูใกล้ ๆ 

พวกมันกระทืบชนชั้นสูงคนนั้นและสัตว์ประหลาดที่เหลือก็รุมกินชิ้นส่วนร่างกายที่แหลกจากการโดนช้างกระทืบ

วินาทีนั้นเองผู้คนในห้องโถงก็ต่างกันวิ่งหนีและกรีดร้องออกมาอย่างบ้าคลั่ง

และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของหายนะที่มาเยือน