ความสุขของนายน้อยขี้โรค - Ch.27 เสียงกรีดร้องที่บ้าคลั่ง / TW กล่าวถึงการตาย,กล่าวถึงอาการแพนิค โดย Blackmagic.kkk @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,ดราม่า,ดาร์ค

นายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข

ผู้แต่ง

Blackmagic.kkk

เรื่องย่อ

ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.1 แต่งงานใหม่ / TW ล่วงละเมิดทางเพศ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.2 รสชาติหวานเหลือเกิน / TW Dirty talk,Manipulation,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.3 ฟังดูโรแมนติกมาก / TW กล่าวถึงการขายบริการ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.4 ขอไปค้างคืนที่ห้องน้องสาว,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.5 สายตามันหลอกกันไม่ได้ / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์,ผิดศิลธรรมในความคิด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-ch.6 มัดใจท่านดยุก,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.7 พ่อบ้านคนใหม่มาเยือน / TW กล่าวถึงการพยายามฆาตกรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.8 เศษเค้ก / TW กล่าวถึงการมีสัมพันธ์ทางร่างกายต่อหน้าคนอื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.9 ระบายความโกรธ / TW กล่าวถึงการใช้ความรุนแรง,การทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.10 คุณหนูจอมป่าเถื่อน / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.11 ท่านไม่ใช่นายน้อยตัวจริง / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,การทำร้ายร่างกาย,Psychopath,Sadism,การบังคับ,การทารุณกรรม,บรรยายถึงวิธีการฆาตกรรม,กล่าวถึงการใช้อาวุธ,เลือด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.12 ฉันไม่ได้ผิด / TW กินเนื้อมนุษย์,Gaslighting,ใช้ความรุนแรง,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.13 มีหัวอยู่บนเตียง / TW กล่าวถึงชิ้นส่วนมนุษย์,กล่าวถึงการข่มขืน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.14 ตุ๊กตาที่แสนสวย / TW ล่วงละเมิดทางเพศ,ผิดศีลธรรม,กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าคนอื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.15 อยากเห็นท่านพ่อกับท่านแม่จูบกัน / TW กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าคนอื่น,กล่าวถึงการฆาตกรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.16 ฉันอยากจะหนีจากที่นี่ไปให้ไกลที่สุด / TW กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.17 ยอมเป็นนางบำเรอ / TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ/กล่าวถึงการข่มขืน/มีความสัมพันธ์ทางเพศต่อหน้าผู้อื่น/การข่มขู่/การทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.18 มานอนด้วยกันเถอะ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.19 สอนให้รู้สึกดี / TW กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์/กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าผู้อื่น,Dirty talk,ผิดศีลธรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.20 ความรู้สึกเขินอายและโกรธแค้น / TW กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางร่างกายต่อหน้าผู้อื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.21 พี่ควรเข้าข้างฉันสิ!,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.22 แม่อาเบลหญิงที่งดงามที่สุด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.23 องค์หญิงเฮเลน่า / TW กล่าวถึงการคบชู้,กล่าวถึงการหักหลังทรยศ,กล่าวถึงการฆาตกรรม,การแท้ง,การตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.24 ชายที่แสนจะงดงามคนนั้นมีนามว่า“อาเบล”,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.25 การแก้แค้นของลิลลี่,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.26 การตายของคริส นิโคลัส / TW​ กล่าวถึงการตาย,บรรยายถึงวิธีการตาย,เลือดสาด,กล่าวถึงอาวุธ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.27 เสียงกรีดร้องที่บ้าคลั่ง / TW กล่าวถึงการตาย,กล่าวถึงอาการแพนิค,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.28 บุคคลปริศนา,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.29 ความลับของธีโอพ่อบ้านของอาเบล​ / TW​ กล่าวถึงการพยายามฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการจมน้ำ/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.30 ความละอายใจ​ / TW​ กล่าวถึงการฆ่าตัวตายต่อหน้าผู้อื่น/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกายตัวเอง/กล่าวถึงอาการจิตที่ไม่ปกติ/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.31 เริ่มต้นชีวิตใหม่​ / ​​​​​​​TW​ กล่าวถึงการพยายามฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.32 สัมผัสที่อ่อนโยน/ TW กล่าวถึงการฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.33 ผมควรหยุดไหมครับ…นายน้อย?​ / TW​ กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กัน/Dirty​talk​,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.34 รอยตรงคอคืออะไร? / TW​ กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กัน​/Dirty​talk​,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.35 ชีวิตที่บัดซบ / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.36 ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามเปล่งเสียงออกมาเด็ดขาด / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.37 ฉันต้องการล้างมลทินร่างกายของฉันกับท่านค่ะ​ TW​ การทำร้ายร่างกายตัวเอง/กล่าวถึงการร่วมเพศขณะครรภ์,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.38 ความรู้สึกผิด/ TW กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กันในขณะตั้งครรภ์,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.39 ฉันจะแก้แค้นทุกคนให้สาสม / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.40 ออกจากคฤหาสน์ครั้งแรก / TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.41 สิ่งที่น่ากลัว / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม/กล่าวถึงการคบชู้,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.42 ชีวิตครั้งที่สอง / TW กล่าวถึงความรุนแรง/กล่าวถึงการทรมาน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.43 สายเลือดเดียวกัน / TW กล่าวถึงการตาย/ผิดศีลธรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.44 การตายของไซรัส นิโคลัส / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการใช้ยาพิษ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.45 การตายของลิลลี่ นิโคลัส / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการข่มขืน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.46 เสียงหัวเราะกับชะตากรรมอันโชคร้าย / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.47 การตายของเลน่า นิโคลัส / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการทรมาน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.48 ความจริงอันโหดร้าย / TW กล่าวถึงความตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.49 จุดจบ (จบ) / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการฆ่าตัวตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-ตอนพิเศษ พ่อบ้านคนก่อน

TW กล่าวถึงการตาย,กล่าวถึงอาการแพนิค

อาเบลยืนตะลึงเบิกตาสวยกว้างเมื่อเห็นคริสถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ และเขาก็พึมพำออกมา

"มันไม่ใช่แบบนี้นี่.....ครั้งที่แล้วมันไม่ใช่แบบนี้นี่!!"

อาเบลทรุดเข่าลงและเอามือกำผมอย่างไร้สติ

"อ๊ากกกกกกกก-!!!!!!"

อาเบลกรีดร้องออกมาอย่างบ้าคลั่งท่ามกลางเหล่าสิ่งมีชีวิตที่ประหลาดธีโอรีบเข้าไปพยุงอาเบลทันทีที่เขาล้ม

"นายน้อยเป็นอะไรหรือเปล่าครับ?!"

"ไม่จริง..."

เขาพึมพำอย่างขาดสติ

"ไม่จริง!!!!! จะมาตายแบบนี้ไม่ได้!!!"

อาเบลกรีดร้องราวกับโลกทั้งใบกำลังแตกสลาย

"ฉันต่างหาก....ฉันต่างหากที่ต้องเป็นคนฆ่าเอง!!!!!!"

อาเบลอยู่ท่ามกลางความวุ่นวายเสียงกรีดร้องของผู้คนที่หนีเอาตัวรอดและเสียงอันกระหายสยองของสิ่งมีชีวิตที่ประหลาดกลบเสียงของอาเบลมีเพียงธีโอเท่านั้นที่ได้ยิน

ความแค้นที่สั่งสมมานานในใจของอาเบลถูกปะทุออกมาอย่างรุนแรงราวกับคลื่นสึนามิที่ซัดเข้าฝั่งเขาทุบกำปั้นที่พื้นจนเลือดออก

"ทำไม!!!!!!"

ฉันต้องเป็นคนฆ่าคริสเองแท้ ๆ !!!!!

"นายน้อยใจเย็น ๆ ก่อนครับ!"

ธีโอกอดร่างเล็กเอาไว้เขาพยายามหยุดอาเบลไม่ให้ทำร้ายร่างกายตัวเอง

"ไอ้ปีศาจเวร!!!! นี่มันหมายความว่ายังไง?!"

อาเบลร้องไห้ออกมาเสียงกรีดร้องของเขาไปเข้าหูสัตว์ประหลาดและธีโอก็รู้ถึงข้อเท็จจริงนั้นดีเขาอุ้มอาเบลขึ้นในท่าเจ้าหญิง

"อึก....ปล่อยฉันนะธีโอ!!!!"

อาเบลฟาดหมัดเล็ก ๆ ไปที่หน้าอกแกร่งของธีโอรัว ๆ แต่เขาก็ไม่สนใจ

"อย่างนายจะไปเข้าใจอะไร!!!"

"ผมรู้ดีครับเพราะแบบนั้นเราต้องหนีกันครับ"

"....หมายความว่ายังไง...?"

ธีโอพยักหน้าไปทางลิลลี่

"อยากให้เธอตายอีกคนเหรอครับ?"

"...ไม่...ไม่!!!"

"เพราะงั้นเราต้องไปช่วยเธอและหนีออกจากที่นี่ครับ"

อาเบลเงียบไปสักพักก็เลิกร้องไห้และพยักหน้าตอบรับธีโอ พ่อบ้านอุ้มอาเบลไปแอบตรงระเบียงที่ไม่มีสัตว์ประหลาดก่อนจะไปช่วยลิลลี่

"คุณหนูครับยืนไหวไหมครับ?"

ธีโอตรวจสอบร่างกายของเธอ 'ดาบแทงทะลุเลยเหรอเนี่ย' เขาคิดในใจก่อนจะค่อย ๆ ดึงดาบออกโดยพยายามที่จะไม่สนดวงตาที่ว่างเปล่าและสิ้นหวังของลิลลี่

ลิลลี่ไม่แม้จะขยับหรือกรีดร้องออกมาเลยขณะที่ธีโอดึงดาบออกจนหมดเขาพยายามข่มตาไม่ให้เศร้า

'พวกเธอน่าสงสารเหลือเกินไม่ว่าจะเป็นเธอลิลลี่หรือแม้กระทั่งอาเบล ไม่ว่าใครก็ไม่สมควรที่จะมาเจอเรื่องแบบนี้รวมถึงฉันด้วย'

ธีโออุ้มลิลลี่ขึ้น

เรื่องทั้งหมดเป็นเพราะ'มัน'

นี่คงจะเกิดการเปลี่ยนแปลงของบทเพราะเท่าที่จำได้มันไม่เคยมีบทที่สัตว์ประหลาดจะออกอาละวาดทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนแปลงไปจากสิ่งที่ฉันรู้

ธีโออุ้มลิลลี่ฝ่าฝูงสัตว์ประหลาดออกมา

"....ปล่อยฉันธีโอ..."

เสียงแหบแห้งของลิลลี่ดังขึ้นในอ้อมกอดของธีโอ

"ไม่ครับ"

"ฮึก....ท่านพี่ตายแล้ว...ฉันไม่รู้ว่าจะมีชีวิตอยู่ไปทำไม...ฮึก"

น้ำตาของเธอเริ่มเอ่อร้นออกมาอีกครั้งเธอคิดถึงภาพที่พี่ชายของเธอถูกฉีกราวกับของกินของเล่น

"ท่านยังมีดัชเชสกับท่านไซรัสอยู่ครับเพราะงั้นคุณหนูต้องมีชีวิตรอดต่อไปนะครับ"

ราวกับเสียงซิมโฟนีอันไพเราะท่ามกลางนรกอันหนาวเหน็บเสียงของธีโอทำให้หัวใจของลิลลี่อบอุ่น

"...จริงสิ...ฉันยังมีท่านแม่และท่านพี่ไซรัสอยู่.....ถ้างั้นตอนนี้ท่านแม่กับท่านพี่อยู่ที่ไหนละ?!"

"ผมไม่รู้ครับแต่ผมเชื่อว่าพวกท่านต้องปลอดภัยแน่นอนเพราะงั้นตอนนี้ท่านต้องเอาชีวิตรอดเพื่อกลับไปพบคนที่ท่านรักครับ"

"...ฮึก....เข้าใจแล้ว...ขอบคุณมากนะธีโอ..."

อาเบลที่ยืนรออยู่ตรงระเบียงก็เห็นธีโออุ้มลิลลี่หนีสัตว์ประหลาดมาได้อย่างหวุดหวิด

พ่อบ้านปล่อยลิลลี่ลงอย่างเบามือ

อาเบลมองไปทางนอกระเบียงแล้วพูดขึ้น

"ทางเดียวที่จะออกไปได้คงต้องกระโดดแล้วล่ะ แล้วหลังจากนั้นก็ไปตรงคอกม้าเพื่อที่จะใช้เดินทางกลับคฤหาสน์"

รถม้าใช้ไม่ได้เพราะโดนล็อกล้ออยู่มีเพียงแต่ม้าที่ใช้ได้หวังว่าสัตว์ประหลาดจะยังไม่ไปถึงคอกม้านะ

"เข้าใจแล้วครับ"

ธีโออุ้มลิลลี่ไว้ข้างเอวและอุ้มธีโอพาดไหล่

"เหวอ! ธีโอฉันเดินเองได้!"

"นายน้อยไม่สบายอยู่ไม่ใช่เหรอครับและแบบนี้น่าจะเร็วกว่านะครับ"

"อึก....เอางั้นก็ได้"

'นี่อุ้มฉันเป็นตุ๊กตาเลยนะเนี่ย' ลิลลี่ได้แต่คิด

ธีโอยืนอยู่บนราวระเบียงและกระโดดลงอย่างมั่นคง

"เมื่อกี้ฉันนึกว่าจะตายแล้ว" ลิลลี่หน้าซีดและทำท่าพะอืดพะอม

ธีโอวิ่งไปทางที่ไม่มีสัตว์ประหลาดขณะอุ้มทั้งสองคนไปด้วยความเร็วของเขาทำให้อาเบลและลิลลี่ตกใจ

เร็วมากเลยนะเนี่ยอีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงคอกม้าแล้วและทันใดนั้นก็มีสัตว์ประหลาดที่มีใบหน้าเหมือนปลาแต่ลำตัวเหมือนเสือกระโดดมาขวางหน้าพวกเขาไว้

"นะ....นั่นมันตัวอะไรน่ะ?!"

ลิลลี่ตะโกนออกมาอย่างตื่นตระหนกเธอพึ่งผ่านความเป็นความตายมาและเธอต้องมาเผชิญกับสัตว์ประหลาดแสนน่าอัปลักษณ์อีก

"ก๊ากกกกกกกกกก-!!!!!!!!!!!"

มันกรีดร้องออกมาอย่างบ้าคลั่งเพื่อเรียกพวกพ้องมันมา

"เวรแล้วไง" 

ธีโอพึมพำหน้าของเขาซีดราวกับไม่มีเลือด

ตอนนี้ทั้งสามคนถูกล้อมรอบไปด้วยสัตว์ประหลาดที่มีจำนวนมากกว่าสามสิบตัว