นายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข
ชาย-ชาย,ดราม่า,ดาร์ค,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ความสุขของนายน้อยขี้โรคนายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข
TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ/กล่าวถึงการข่มขืน/มีความสัมพันธ์ทางเพศต่อหน้าผู้อื่น/การข่มขู่/การทำร้ายร่างกาย
ไซรัสทำท่ากระวนกระวายออกมาให้เห็นได้ชัด
อาเบลยิ้มอย่างสดใสให้กับไซรัส
"คืนนี้พวกเรามานอนด้วยกันเถอะครับ"
"......."
ไซรัสมองอาเบลอย่างตกตะลึงสุดขีด หน้าของเขาซีดราวกับไม่มีเลือด
"คืนนี้ท่านพ่อไม่ได้กลับที่คฤหาสน์เพราะติดงาน....เพราะแบบนั้นอาเบลเลยเหงานิดหน่อย"
ไซรัสซ่อนมือที่สั่นไว้ด้านหลัง
"ให้ทุกคนมานอนด้วยกันเถอะครับ! ทั้งท่านแม่ ท่านพี่คริส ท่านพี่ไซรัส และน้องลิลลี่ คงจะอบอุ่นน่าดู"
แค่มาอยู่ในห้องไม่พอแต่กลับต้องมานอนด้วยกันอีกเนี่ยนะ
อาเบลต้องวางแผนอะไรไว้อีกแน่นอน
ไซรัสถอนหายใจออกมาและทิ้งความกลัวไว้ด้านหลังเขากลับมาท่าทีสงบอย่างทุกที
"พี่จะตั้งตารอเลย"
ไซรัสเผยรอยยิ้มจอมปลอมออกมาอีกครั้งเหมือนทุกที
อาเบลยิ้มอย่างสดใส
"อยากให้ถึงตอนกลางคืนเร็ว ๆ จัง! จริงสิท่านพี่อ่านหนังสือเรื่องการสืบทอดตำแหน่งเล่มสีเขียวหรือยังครับ?"
"เล่มสีเขียว...? ยังนะ..."
อาเบลจับมือทั้งสองข้างของไซรัสอย่างกระตือรือร้น
"เรื่องใหญ่แล้วนะเนี่ย ทำไมถึงยังไม่อ่านอีกครับท่านพี่ต้องอ่านนะ!"
ไซรัสมองอาเบลอย่างตกใจและเลิกคิ้ว
"ทำไมล่ะ...?"
"ก็เพราะยังไงอาเบลก็จะสละสิทธิ์การสืบทอดตระกูลยังไงล่ะครับ เพราะงั้นคนที่จะขึ้นมาเป็นหัวหน้าตระกูลคนใหม่ก็จะเป็นท่านพี่คริสหรือท่านพี่ไซรัสครับ"
"......!!!"
นี่มันฝันไปรึเปล่า
ฉันเนี่ยนะ
ฉันเนี่ยนะที่จะได้สืบทอดตำแหน่งตระกูลดยุก
ความฝันที่ฉันใฝ่ฝันมาตลอดกำลังจะเป็นจริงเหรอเนี่ย?!
อาเบลจ้องดวงตาสีฟ้าที่แสนโลภนั้นอย่างขบขัน
คนโง่ก็คือคนโง่วันยังค่ำ
กระตือรือร้นให้มากกว่านี้สิเจ้าตุ๊กตาแสนน่ารักของฉัน
"อาเบลเชียร์ท่านพี่ไซรัสนะครับ ถ้าท่านพี่เป็นผู้ปกครองคนต่อไปก็คงจะดี"
ไซรัสที่หลงอยู่กับความโลภก็ไม่ได้สังเกตเลยว่าเขานั้นได้ติดกับใยแมงมุมแล้ว
-
หลังจากที่คุยกับไซรัสเสร็จอาเบลก็ออกจากห้องมาโดยให้เหตุผลว่าจะได้ไม่รบกวนไซรัสที่กำลังศึกษาการสืบทอดตระกูลอยู่
และไซรัสก็เชื่ออย่างสนิทใจโดยลืมเรื่องของจินไปทันที
อาเบลมองออกไปนอกหน้าต่าง
"ฟ้าหลังฝนตกนี่มันสวยจริง ๆ"
เขาก้าวขายาวเดินไปตามทางเดินอย่างสบาย ๆ
จริงสิไปหาท่านพี่คริสดีกว่า
ระหว่างเดินอาเบลก็ฮัมเพลงไปด้วยอย่างสนุกสนาน เมื่อมาถึงที่หน้าห้องของคริสเขาก็หยุดลงและมองไปที่ประตู
"อ๊ะ! ท่านคริสคะ!"
พั่ก-! พั่ก-! พั่ก-!
"อ๊าาาาา!!"
เสียงเนื้อกระทบและเสียงครวญครางของสาวใช้ดังลั่นออกมาจากห้องนอนของคริส
ดูท่าจะกำลังสนุกอยู่
อาเบลเคาะประตูตามมารยาท
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
หืม?
ด้านในห้องนอนคริสที่กำลังกระแทกท่อนเอ็นใส่ช่องคลอดของแอนอย่างรัว ๆ ก็หยุดลงเมื่อได้ยินเสียงเคาะ
เคาะประตูแบบนี้ก็มีคนเดียว
ไซรัสสินะ
มีธุระอะไรอย่างนั้นเหรอ?
ปกติเจ้าเด็กนั่นไม่ค่อยจะมาที่ห้องฉันสักเท่าไหร่
"เข้ามาได้"
เมื่อประตูเปิดออกมาสิ่งที่คริสคิดว่าคนที่จะต้องเข้ามาเป็นไซรัสกลับกลายมาเป็นชายที่คริสรู้สึกหมกมุ่นมากที่สุด
".......อาเบล?!"
"ว้ายยยย! นายน้อย?!"
อาเบลยืนมองชายหญิงทั้งสองที่เปลือยกายด้วยสีหน้าที่เขินอาย
"คะ....คือว่าอาเบลแค่อยากจะมาบอกว่าคืนนี้พวกเรามานอนด้วยกันนะครับ....แต่ดูเหมือนท่านพี่กำลัง...."
"มะ...ไม่ใช่นะ!....คือว่า....."
คริสใส่กางเกงอย่างรุกรี้ลุกลนต่างกับแอนที่หลบอยู่ในผ้าห่ม
"ขะ....ขอโทษที่มาขัดจังหวะนะครับ!"
เมื่อพูดเสร็จอาเบลก็รีบออกไปจากห้องทันทีทิ้งไซรัสที่มีสีหน้าหวาดกลัวที่สุดเอาไว้
นี่เรา.....
โดนอาเบลเกลียดอย่างนั้นเหรอ?
คริสกัดฟันกราม
เป็นไปไม่ได้
อาเบลชอบเรา
หากเราไปคุยกับอาเบลดี ๆ เจ้านั่นก็คงต้องยอมรับเราแน่นอน
อาเบลมาชวนเราไปนอนด้วยคืนนี้ถึงที่
คืนนี้แหละฉันจะทำให้อาเบลตกมาเป็นของฉัน
เมื่อคริสตัดสินใจแล้วเขาก็ถอดกางเกงออกอีกครั้งเผยท่อนเอ็นที่อ่อนปวกเปียกเต็มไปด้วยน้ำที่เฉอะแฉะของแอน
ดวงตาสีเขียวมรกตมองไปยังแอนที่หลบอยู่ใต้ผ้าห่มกำลังร้องไห้อย่างเย็นขา
เขาเดินไปกระชากผ้าห่มออกและจิกผมสีบลอนด์ของแอนอย่างรุนแรง
"กรี๊ดดด!"
"อ้าปาก"
ดวงตาของแอนเอ่อร้นไปด้วยน้ำตา
เธอโดนข่มขืนตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ซึ่งจะเย็นแล้ว
ทำไมเธอจะต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายอะไรอย่างนี้ด้วย
ราวกับพระเจ้าไม่เข้าข้าง
การที่ถูกกระแทกซ้ำแล้วซ้ำเล่ามันทำให้ช่องคลอดของแอนนั้นเจ็บปวดรวดร้าวเป็นอย่างมาก
แอนที่ไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนและถูกนายเหนือหัวของเธอกระแทกอย่างไม่หยุดหย่อนมันทำให้เธอรู้สึกระบมไปทั้งตัว
แอนฝืนอมท่อนเอ็นอันใหญ่ของคริสอย่างหวาดกลัว
ก่อนหน้านี้แอนพยายามที่จะปฏิเสธและหนีแล้วแต่คริสก็ลากเธอกลับมาที่เดิมแล้วใช้ฝ่ามืออันหนานั้นตบเข้าไปที่ใบหน้าที่แสนสวยของเธออย่างแรง
ตอนนี้สิ่งที่แอนทำได้คือการจำยอมเป็นนางบำเรอของคริสต่อไปจนกว่าเขาจะเบื่อ
แอนกลายเป็นเด็กกำพร้าเมื่อ 6 ปีก่อน ตั้งแต่แอนจำความได้เธออยู่กับแม่ของเธอมาโดยตลอดพ่อของแอนทิ้งแอนไปก่อนที่แอนจะเกิดเสียอีก
แม่บอกว่าแอนเหมือนพ่อทุกอย่างทั้งสีผม สีตา และสีผิว แม่บอกว่าพ่อของแอนเป็นคนไม่ดีชอบกินเหล้า ติดพนัน และพอรู้ว่าแม่ของแอนท้องเขาก็ทิ้งไปทันทีเพราะแบบนั้นแอนจึงอยู่กับแม่สองคนมาตลอด
แต่ทว่าเมื่อ 3 ปีก่อนแม่ของแอนก็ได้ติดโรคเข้าจึงทำให้เธอป่วยและตายลงในที่สุด
บ้านของแอนยากจนเธอต้องทำงานหาเช้ากินค่ำเปลี่ยนงานไปเรื่อย ๆ และเมื่อไม่กี่วันนี้ท่านดยุกก็เปิดรับสมัครสาวใช้มาทำงานซึ่งค่าตอบแทนนั้นมากกว่าเงินที่แอนได้ทั้งปีเธอจึงมาสมัครและได้เข้ามาทำงาน
"อย่าทำหน้าตาเหม่อลอยสิวะ มันทำให้ฉันไม่มีอารมณ์"
เมื่อได้ยินเสียงของคริสแอนก็หลุดออกจากความคิดมาเผชิญหน้ากับความเป็นจริงที่เธอเกลียด
พั่ก! พั่ก! พั่ก!
คริสกระแทกท่อนเอ็นใหญ่ใส่ช่องคลอดของแอนไม่ยั้ง
"ฮ่าาา......อ้าปากครางออกมาเดี๋ยวนี้"
"อึก....."
แอนกัดริมฝีปากที่บวมของเธอขณะที่น้ำตาของเธอไหลออกมาจนแห้ง
ใบหน้าของเธอซูบลงกว่าเมื่อวานเพราะเธอยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่ที่เริ่มมีเพศสัมพันธ์กับคริสตั้งแต่เมื่อคืน
เธอหิวมาก
ยิ่งใช้พลังงานมากเท่าไหร่เธอก็ยิ่งหิวมากเท่านั้น
เธอส่งเสียงครางมาทั้งคืนจนตอนนี้เธอแทบจะไม่มีเสียงที่จะพูดแล้ว
เมื่อเธอพยายามครางด้วยเสียงแหบแห้งนั้นมันก็ทำให้คริสขมวดคิ้วและสั่งให้เธอหุบปาก
"เสียงแหบของเธอมันน่ารำคาญ"
ได้โปรด
ได้โปรดปล่อยฉันไปทีเถอะ
ฉันจะอยู่อย่างสงบเสงี่ยมไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกใคร
เพราะงั้น
ปล่อยฉันไปเถอะ
เธออ้อนวอนอย่างในใจเงียบ ๆ ขณะโดนกระแทก
ความอ้างว้างค่อย ๆ กลืนกินความรู้สึกของเธออย่างช้า ๆ