ความสุขของนายน้อยขี้โรค - ch.6 มัดใจท่านดยุก โดย Blackmagic.kkk @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,ดราม่า,ดาร์ค

นายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข

ผู้แต่ง

Blackmagic.kkk

เรื่องย่อ

ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.1 แต่งงานใหม่ / TW ล่วงละเมิดทางเพศ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.2 รสชาติหวานเหลือเกิน / TW Dirty talk,Manipulation,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.3 ฟังดูโรแมนติกมาก / TW กล่าวถึงการขายบริการ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.4 ขอไปค้างคืนที่ห้องน้องสาว,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.5 สายตามันหลอกกันไม่ได้ / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์,ผิดศิลธรรมในความคิด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-ch.6 มัดใจท่านดยุก,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.7 พ่อบ้านคนใหม่มาเยือน / TW กล่าวถึงการพยายามฆาตกรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.8 เศษเค้ก / TW กล่าวถึงการมีสัมพันธ์ทางร่างกายต่อหน้าคนอื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.9 ระบายความโกรธ / TW กล่าวถึงการใช้ความรุนแรง,การทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.10 คุณหนูจอมป่าเถื่อน / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.11 ท่านไม่ใช่นายน้อยตัวจริง / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,การทำร้ายร่างกาย,Psychopath,Sadism,การบังคับ,การทารุณกรรม,บรรยายถึงวิธีการฆาตกรรม,กล่าวถึงการใช้อาวุธ,เลือด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.12 ฉันไม่ได้ผิด / TW กินเนื้อมนุษย์,Gaslighting,ใช้ความรุนแรง,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.13 มีหัวอยู่บนเตียง / TW กล่าวถึงชิ้นส่วนมนุษย์,กล่าวถึงการข่มขืน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.14 ตุ๊กตาที่แสนสวย / TW ล่วงละเมิดทางเพศ,ผิดศีลธรรม,กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าคนอื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.15 อยากเห็นท่านพ่อกับท่านแม่จูบกัน / TW กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าคนอื่น,กล่าวถึงการฆาตกรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.16 ฉันอยากจะหนีจากที่นี่ไปให้ไกลที่สุด / TW กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.17 ยอมเป็นนางบำเรอ / TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ/กล่าวถึงการข่มขืน/มีความสัมพันธ์ทางเพศต่อหน้าผู้อื่น/การข่มขู่/การทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.18 มานอนด้วยกันเถอะ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.19 สอนให้รู้สึกดี / TW กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์/กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าผู้อื่น,Dirty talk,ผิดศีลธรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.20 ความรู้สึกเขินอายและโกรธแค้น / TW กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางร่างกายต่อหน้าผู้อื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.21 พี่ควรเข้าข้างฉันสิ!,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.22 แม่อาเบลหญิงที่งดงามที่สุด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.23 องค์หญิงเฮเลน่า / TW กล่าวถึงการคบชู้,กล่าวถึงการหักหลังทรยศ,กล่าวถึงการฆาตกรรม,การแท้ง,การตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.24 ชายที่แสนจะงดงามคนนั้นมีนามว่า“อาเบล”,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.25 การแก้แค้นของลิลลี่,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.26 การตายของคริส นิโคลัส / TW​ กล่าวถึงการตาย,บรรยายถึงวิธีการตาย,เลือดสาด,กล่าวถึงอาวุธ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.27 เสียงกรีดร้องที่บ้าคลั่ง / TW กล่าวถึงการตาย,กล่าวถึงอาการแพนิค,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.28 บุคคลปริศนา,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.29 ความลับของธีโอพ่อบ้านของอาเบล​ / TW​ กล่าวถึงการพยายามฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการจมน้ำ/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.30 ความละอายใจ​ / TW​ กล่าวถึงการฆ่าตัวตายต่อหน้าผู้อื่น/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกายตัวเอง/กล่าวถึงอาการจิตที่ไม่ปกติ/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.31 เริ่มต้นชีวิตใหม่​ / ​​​​​​​TW​ กล่าวถึงการพยายามฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.32 สัมผัสที่อ่อนโยน/ TW กล่าวถึงการฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.33 ผมควรหยุดไหมครับ…นายน้อย?​ / TW​ กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กัน/Dirty​talk​,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.34 รอยตรงคอคืออะไร? / TW​ กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กัน​/Dirty​talk​,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.35 ชีวิตที่บัดซบ / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.36 ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามเปล่งเสียงออกมาเด็ดขาด / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.37 ฉันต้องการล้างมลทินร่างกายของฉันกับท่านค่ะ​ TW​ การทำร้ายร่างกายตัวเอง/กล่าวถึงการร่วมเพศขณะครรภ์,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.38 ความรู้สึกผิด/ TW กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กันในขณะตั้งครรภ์,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.39 ฉันจะแก้แค้นทุกคนให้สาสม / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.40 ออกจากคฤหาสน์ครั้งแรก / TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.41 สิ่งที่น่ากลัว / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม/กล่าวถึงการคบชู้,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.42 ชีวิตครั้งที่สอง / TW กล่าวถึงความรุนแรง/กล่าวถึงการทรมาน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.43 สายเลือดเดียวกัน / TW กล่าวถึงการตาย/ผิดศีลธรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.44 การตายของไซรัส นิโคลัส / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการใช้ยาพิษ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.45 การตายของลิลลี่ นิโคลัส / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการข่มขืน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.46 เสียงหัวเราะกับชะตากรรมอันโชคร้าย / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.47 การตายของเลน่า นิโคลัส / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการทรมาน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.48 ความจริงอันโหดร้าย / TW กล่าวถึงความตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.49 จุดจบ (จบ) / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการฆ่าตัวตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-ตอนพิเศษ พ่อบ้านคนก่อน

เช้าวันใหม่มาเยือน เสียงนกร้องปลุกผู้คนให้ตื่นจากการหลับใหล

ลิลลี่ลืมตาขึ้นมาและขมวดคิ้วกับแสงแดดที่แยงตา

ด้านข้างเธอมีพี่ชายต่างสายเลือดนอนอยู่

ให้ตายเถอะแค่นอนหลับยังสวยขนาดนี้

ลิลลี่ที่กำลังใช้มือปัดผมออกจากใบหน้าของอาเบลเพื่อที่จะดูใบหน้าที่งดงามนั้นก็กลับชะงักเมื่อมีมือแกร่งมาจับข้อมือเธอเอาไว้

อาเบลบีบข้อมือลิลลี่ราวกับจะหักข้อมือนั้นทิ้ง 

"อึก! ปะ....ปล่อยนะ!!"

ลิลลี่ใช้แรงทั้งหมดผลักอาเบลออกจนเขาตกลงจากเตียง

"ขะ...ขอโทษ...!!"

อาเบลลืมตาขมวดคิ้วก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้นมองลิลลี่ที่น้ำตาคลอเบ้ากำลังจับข้อมือที่แดงของเธอไว้

เมื่ออาเบลประมวลผลได้เขาก็ขอโทษลิลลี่ทันที

"ขอโทษทีนะลิลลี่! พี่ไม่ได้ตั้งใจ!!"

อาเบลโผงเข้าไปกอดลิลลี่

"พี่ขอโทษจริง ๆ อย่าเกลียดพี่เลยนะ!!"

ทะ...ทำบ้าอะไรเนี่ย!!!!

ลิลลี่อ้าปากค้างขณะคอพาดบ่าของอาเบล เธอได้ยินเสียงสะอื้นมาจากข้าง ๆ

เดี๋ยวสิคนที่ต้องร้องมันควรจะเป็นฉันไม่ใช่รึไง?!

"มะ....ไม่เป็นไรค่ะท่านพี่....ลิลลี่ไม่โกรธท่านพี่หรอกค่ะ..."

"จะ...จริงเหรอ?!"

เมื่อเห็นอาเบลทำสีหน้าสบายใจความรู้สึกเมื่อวานที่เธอเคยรู้สึกไม่ดีกับอาเบลก็เริ่มหายไป

หรือจริง ๆ แล้วอาเบลอยากทำดีกับฉันจริง ๆ

เขาอยากจะเป็นพี่ชายของฉันจริง ๆ งั้นเหรอ

เมื่อเห็นสีหน้าโล่งใจของเขาก็ทำให้ฉันขมขื่นกับสิ่งที่ฉันคิดไม่ดีเกี่ยวกับเขาเมื่อคืน

ลิลลี่เข้าไปกอดอาเบลและยิ้มอย่างสดใสออกมา

"ลิลลี่รักท่านพี่ค่ะ"

"พี่ก็รักน้องเหมือนกัน"

หรือนี่จะเป็นครอบครัวที่ลิลลี่เฝ้ารอคอยมาโดยตลอด

-

ภายในห้องอาหารดยุกและดัชเชสเป็นคนสุดท้ายที่มาถึง

ดยุกและดัชเชสนั่งอยู่ตำแหน่งเดิม

"เมื่อคืนลูกหลับสบายมั้ยอาเบล?"

"สบายมากครับท่านพ่อ ผมดีใจมากที่ได้นอนกับน้องสาว!"

รอยด์ยิ้มเอ็นดูลูกชายของเขา

"ท่านพ่ออาเบลมีเรื่องจะขอร้องหน่อยครับ"

"เรื่องอะไรงั้นเหรอลูกรัก?"

อาเบลชี้ไปที่ลิลลี่ที่กำลังเคี้ยวเนื้ออย่างมูมมามอยู่

"ลูกอยากให้ลิลลี่มีพ่อบ้านประจำตัวด้วยเหมือนกัน"

ลิลลี่ได้ยินอย่างนั้นก็สะดุ้ง เธอค่อย ๆ เหลือบมองสีหน้าดยุกอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ

รอยด์เลิกคิ้ว

"นังเด็กนั่น.....ไม่สิน้องสาวของลูกไม่จำเป็นต้องมีพ่อบ้านหรอกนะ...เพราะยังไงก็มีสาวใช้คอยดูแลอยู่แล้ว"

ลิลลี่กลืนน้ำลายอย่างประหม่า

ไม่ได้งั้นสินะ

"แต่ลูกอยากให้ลิลลี่มีพ่อบ้านประจำตัวนี่นา! นะครับท่านพ่อ...ถ้าหากท่านพ่อให้ลิลลี่มีพ่อบ้านประจำตัวผมจะยอมเป็นตุ๊กตาให้ท่านพ่อแต่งตัวหนึ่งวันเต็ม ๆ เลย!"

พูดอะไรออกมาน่ะ?

ไซรัสมองไปยังพ่อลูกอย่างรังเกียจ

ลิลลี่ใช้มือสะกิดแขนไซรัสเบา ๆ

"สีหน้าออกแล้วนะ"

เมื่อได้ยินลิลลี่กระซิบสีหน้าที่เคยรังเกียจก็หายไปราวกับไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

".....อะแฮ่ม...ถ้าลูกต้องการอย่างนั้นก็ย่อมได้"

รอยด์พยายามซ่อนสีหน้าตื่นเต้นเอาไว้และยิ้มตอบกลับลูกชายของเขา

สำเร็จ!

อาเบลกับลิลลี่สบตากันและยิ้มออกมาอย่างรู้ใจ

คงต้องมองอาเบลใหม่ซะแล้ว

วันนี้ก็เป็นวันที่สองที่ลิลลี่กินข้าวอย่างมีความสุข

-

"ลิลลี่เธอเองก็สังเกตเห็นใช่ไหม...?"

"หืม อะไรเหรอ?"

ลิลลี่ยิ้มแก้มปริตอบกลับไซรัส

สองพี่น้องเดินเล่นอยู่ในสวนดอกลิลลี่

"ก็ที่อาเบลกับท่านดยุกสนิทกันแปลก ๆ"

ลิลลี่หยุดเดินและมองไปที่สีหน้าจริงจังพี่ชายคนรองของเธอ

"ตอนแรกฉันเองก็จะเลิกคิดเรื่องนี้แล้วนะแต่ว่า.....ฉันก็คิดแบบพี่นั่นแหละ"

"ใช่มั้ยล่ะ ทั้งแตะเนื้อต้องตัวกันมากเกินไป...แถมยังให้นอนห้องเดียวกันด้วยทั้งที่อาเบลก็บรรลุนิติภาวะแล้ว"

"......."

ลิลลี่ทำท่าครุ่นคิดก่อนที่จะตอบเธอก็ได้ยินเสียงแม่ของเธอมาจากด้านหลัง

"พูดกันเสียงเบา ๆ หน่อยสิถ้าเรื่องถึงหูดยุกจะงานเข้ากันนะ"

ลิลลี่วิ่งไปกอดแม่ของเธออย่างโหยหา

"ขอโทษค่ะ...แต่มันอดคิดไม่ได้..."

เลน่าถอนหายใจและลูบหัวลูกสาวคนเดียวของเธอ

"ไซรัส ลิลลี่ พวกลูกชอบที่นี่มั้ย....?"

"ถึงแม้มันจะน่าขนลุกไปหน่อย...แต่ก็ชอบค่ะ!"

"มีห้องสมุดขนาดใหญ่แถมยังมีทั้งอาหาร เสื้อผ้า เตียงนอนราคาแพงอีก....ผมชอบมากครับ"

เลน่ายิ้มอย่างอ่อนโยนให้ลูก ๆ ของเธอ

"แม่จะมัดใจท่านดยุก...แล้วคฤหาสน์หลังนี้จะตกเป็นของพวกเราในที่สุด...!"

ลิลลี่ฟังความทะเยอทะยานของแม่ของเธอก็ยิ้มกว้างขึ้นมา

"ฉันอยากเป็นเจ้าของคฤหาสน์หลังนี้!"

"...ฉันเองก็อยากเป็นผู้สืบทอดตระกูลนิโคลัส..."

ดัชเชสเลน่ากอดลูกสาวและลูกชายของเธอและกระซิบบอก

"มันจะเป็นของพวกเราเร็ว ๆ นี้แน่นอน"

ความโลภเข้าครอบงำจิตใจของไซรัส เขานึกภาพตอนเป็นผู้นำตระกูลที่ไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งของเขา ภาพที่พวกเราทั้งสี่คนใช้ชีวิตอย่างมีอาหารให้กินอย่างไม่อั้น ใส่เสื้อผ้าราคาแพงที่คนธรรมดาไม่สามารถที่จะซื้อได้ ทั้งอำนาจ เงิน ทอง ของตระกูลนิโคลัสจะตกอยู่ในกำมือของเขา

ทั้งสายตาที่ดยุกรอยด์มองเขาอย่างเหยียดหยามแต่ไซรัสทำได้เพียงแค่ก้มหน้ายอมรับ

และคำพูดของอาเบลที่พูดถึงพวกเราราวกับแมลง

เขารู้สึกโกรธมากที่โดนดูถูกแต่ก็ทำได้เพียงยิ้มตอบกลับเก็บความโกรธไว้ในใจและต้องหาที่ระบายออกสักทาง

เลน่าดีใจที่เธอได้เข้าใกล้ดยุกมากขึ้น เธอจะคว้าใจดยุกและยึดอำนาจมาทั้งหมด

ความทะเยอทะยานของเธอไม่มีที่สิ้นสุดเธอจะทำทุกอย่างเพื่อลูก ๆ ของเธอแม้จะต้องยอมคลานเข่าหรือเลียเท้าก็ตาม

เธอที่ใช้ชีวิตราวกับอยู่ในขุมนรกมาหลายสิบปีต้องการจะออกไปใช้ชีวิตที่ออกไปเชิดหน้าชูตาผู้คนได้

ดยุกรอยด์ นิโคลัส เป็นผู้มีอำนาจสูงสุดรองมาจากจักรพรรดิของจักรวรรดิแห่งนี้

ทั้งสามคนเดินชมสวนกันอย่างรื่นเริง

"ว่าแต่ท่านพี่คริสไปไหนเหรอคะ ลิลลี่คิดว่าท่านพี่อยู่กับท่านแม่ซะอีก"

"ไอ้พี่นั่น....ไปเสพสุขกับสาวใช้ตั้งแต่กลับมาจากอาหารมื้อเช้า"

ลิลลี่พยักหน้าตอบไซรัส เป็นปกติของพี่ชายของเธอ ลิลลี่เห็นคริสออกจากบ้านตั้งแต่หัววันเพื่อไปหลับนอนกับหญิงสาวชาวบ้านเกือบทุกวันจนชินแต่ทว่า.....

ลิลลี่ไม่เคยหวงพี่ชายของเธอเมื่ออยู่กับผู้หญิงอื่นเลยแต่กับอาเบลนั้นมัน......

กลับรู้สึกไม่ชอบใจที่ท่านพี่ดันไปหลงเสน่ห์ผู้ชายขี้โรคคนนั้น

เมื่อเช้าเธอก็รู้สึกดีกับอาเบลอยู่หรอกแต่คำพูดที่เมื่อคืนของอาเบลมันเสียดแทงอยู่ในอก

เมื่อคิดย้อนกลับไปเมื่อก่อน

เธอเคยรู้สึกว่า

เธอยอมตายดีกว่าที่จะต้องมีชีวิตน่าอดสูนี้ต่อไป

เธอต้องการเสื้อผ้าหรู

อาหารที่มีคุณภาพ

บ้านที่ใหญ่โตสามารถบรรจุผู้คนได้มากกว่าร้อยคน

ผู้คนที่คอยรับใช้เธอและชื่นชมเธอ

แต่เมื่อหันหลังกลับไปมองท่านแม่ที่ทำงานหนักเพื่อเลี้ยงเด็กอย่างพวกเราแล้ว....

อกของฉันมันก็แน่น หัวใจของฉันรู้สึกเจ็บปวด

แต่เมื่อตอนนี้โอกาสมาถึงแล้วทำไมเธอจะไม่คว้าไว้ล่ะ?!

ถ้าหากเธอได้ครอบครองตระกูลนี้สำเร็จสิ่งแรกที่จะทำคือจัดการพี่ชายต่างสายเลือดของฉัน

ทั้งหน้าตา

คำพูด

และท่าทาง

อยากจะทำให้มันหายไปจากสายตาเสียจริง

แต่เหมือนสวรรค์ไม่เป็นใจด้านหน้าของเธอมีชายที่งามราวกับหญิงสาวกำลังนั่งจิบชาในศาลาที่เต็มไปด้วยกุหลาบสีขาว

เขาคนนั้นคือ 'อาเบล นิโคลัส'

ศัตรูที่เธอต้องกำจัด