ความสุขของนายน้อยขี้โรค - Ch.36 ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามเปล่งเสียงออกมาเด็ดขาด / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย โดย Blackmagic.kkk @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,ดราม่า,ดาร์ค

นายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข

ผู้แต่ง

Blackmagic.kkk

เรื่องย่อ

ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.1 แต่งงานใหม่ / TW ล่วงละเมิดทางเพศ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.2 รสชาติหวานเหลือเกิน / TW Dirty talk,Manipulation,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.3 ฟังดูโรแมนติกมาก / TW กล่าวถึงการขายบริการ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.4 ขอไปค้างคืนที่ห้องน้องสาว,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.5 สายตามันหลอกกันไม่ได้ / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์,ผิดศิลธรรมในความคิด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-ch.6 มัดใจท่านดยุก,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.7 พ่อบ้านคนใหม่มาเยือน / TW กล่าวถึงการพยายามฆาตกรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.8 เศษเค้ก / TW กล่าวถึงการมีสัมพันธ์ทางร่างกายต่อหน้าคนอื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.9 ระบายความโกรธ / TW กล่าวถึงการใช้ความรุนแรง,การทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.10 คุณหนูจอมป่าเถื่อน / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.11 ท่านไม่ใช่นายน้อยตัวจริง / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,การทำร้ายร่างกาย,Psychopath,Sadism,การบังคับ,การทารุณกรรม,บรรยายถึงวิธีการฆาตกรรม,กล่าวถึงการใช้อาวุธ,เลือด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.12 ฉันไม่ได้ผิด / TW กินเนื้อมนุษย์,Gaslighting,ใช้ความรุนแรง,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.13 มีหัวอยู่บนเตียง / TW กล่าวถึงชิ้นส่วนมนุษย์,กล่าวถึงการข่มขืน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.14 ตุ๊กตาที่แสนสวย / TW ล่วงละเมิดทางเพศ,ผิดศีลธรรม,กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าคนอื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.15 อยากเห็นท่านพ่อกับท่านแม่จูบกัน / TW กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าคนอื่น,กล่าวถึงการฆาตกรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.16 ฉันอยากจะหนีจากที่นี่ไปให้ไกลที่สุด / TW กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.17 ยอมเป็นนางบำเรอ / TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ/กล่าวถึงการข่มขืน/มีความสัมพันธ์ทางเพศต่อหน้าผู้อื่น/การข่มขู่/การทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.18 มานอนด้วยกันเถอะ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.19 สอนให้รู้สึกดี / TW กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์/กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าผู้อื่น,Dirty talk,ผิดศีลธรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.20 ความรู้สึกเขินอายและโกรธแค้น / TW กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางร่างกายต่อหน้าผู้อื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.21 พี่ควรเข้าข้างฉันสิ!,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.22 แม่อาเบลหญิงที่งดงามที่สุด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.23 องค์หญิงเฮเลน่า / TW กล่าวถึงการคบชู้,กล่าวถึงการหักหลังทรยศ,กล่าวถึงการฆาตกรรม,การแท้ง,การตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.24 ชายที่แสนจะงดงามคนนั้นมีนามว่า“อาเบล”,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.25 การแก้แค้นของลิลลี่,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.26 การตายของคริส นิโคลัส / TW​ กล่าวถึงการตาย,บรรยายถึงวิธีการตาย,เลือดสาด,กล่าวถึงอาวุธ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.27 เสียงกรีดร้องที่บ้าคลั่ง / TW กล่าวถึงการตาย,กล่าวถึงอาการแพนิค,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.28 บุคคลปริศนา,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.29 ความลับของธีโอพ่อบ้านของอาเบล​ / TW​ กล่าวถึงการพยายามฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการจมน้ำ/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.30 ความละอายใจ​ / TW​ กล่าวถึงการฆ่าตัวตายต่อหน้าผู้อื่น/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกายตัวเอง/กล่าวถึงอาการจิตที่ไม่ปกติ/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.31 เริ่มต้นชีวิตใหม่​ / ​​​​​​​TW​ กล่าวถึงการพยายามฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.32 สัมผัสที่อ่อนโยน/ TW กล่าวถึงการฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.33 ผมควรหยุดไหมครับ…นายน้อย?​ / TW​ กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กัน/Dirty​talk​,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.34 รอยตรงคอคืออะไร? / TW​ กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กัน​/Dirty​talk​,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.35 ชีวิตที่บัดซบ / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.36 ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามเปล่งเสียงออกมาเด็ดขาด / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.37 ฉันต้องการล้างมลทินร่างกายของฉันกับท่านค่ะ​ TW​ การทำร้ายร่างกายตัวเอง/กล่าวถึงการร่วมเพศขณะครรภ์,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.38 ความรู้สึกผิด/ TW กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กันในขณะตั้งครรภ์,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.39 ฉันจะแก้แค้นทุกคนให้สาสม / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.40 ออกจากคฤหาสน์ครั้งแรก / TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.41 สิ่งที่น่ากลัว / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม/กล่าวถึงการคบชู้,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.42 ชีวิตครั้งที่สอง / TW กล่าวถึงความรุนแรง/กล่าวถึงการทรมาน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.43 สายเลือดเดียวกัน / TW กล่าวถึงการตาย/ผิดศีลธรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.44 การตายของไซรัส นิโคลัส / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการใช้ยาพิษ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.45 การตายของลิลลี่ นิโคลัส / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการข่มขืน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.46 เสียงหัวเราะกับชะตากรรมอันโชคร้าย / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.47 การตายของเลน่า นิโคลัส / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการทรมาน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.48 ความจริงอันโหดร้าย / TW กล่าวถึงความตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.49 จุดจบ (จบ) / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการฆ่าตัวตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-ตอนพิเศษ พ่อบ้านคนก่อน

เมื่อเห็นแม่ของเธอทรุดลงไปใจของลิลลี่ก็เริ่มสลายเธอร้องไห้หนักกว่าเดิมขณะเดินมากอดแม่ของเธอไว้พร้อมกับไซรัส

"ลิลลี่....บอกที...ฮึก...บอกทีว่ามันไม่จริง!!"

"ฮือออออออ....ฮึก..ท่านแม่..."

ไซรัสพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้แต่ก็ไม่อยู่เขาไม่สามารถฝืนร่างกายตัวเองได้

พี่ชายที่ฉันเคยเกลียดที่ทำตัวเหลวไหลแต่สิ่งที่เขาทำไปก็เพื่อครอบครัวพี่ชายคนนั้นตายแล้วเหรอ....?

ลิลลี่หลับตาขณะกอดร่างแม่ของเธอ

ความทรงจำที่ไม่อยากจำก็ผุดขึ้นมา

ภาพที่พี่ชายของเธอวิ่งเข้ามาช่วยเธอ

ภาพที่พี่ชายของเธอถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ

มันเป็นความรู้สึกผิด

ฉันรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก

ภาพที่เธอตกใจเมื่อเห็นพี่ชายตายไปต่อหน้าต่อตาดึงเธอลงเหวลึกตลอดเวลา

ลงสู่ความมืดมิด

จนไม่รู้ว่าต้องทำอะไรต่อไป

หัวใจของฉันปวดร้าวเมื่อเห็นดวงตาที่สิ้นหวังและโศกเศร้าของท่านแม่

เลน่าอยากหนีจากความเป็นจริงที่เธอได้ยิน

ลูกชายของเธอถูกสิ่งมีชีวิตแสนน่ารังเกียจกินเข้าไป

ถูกกินเข้าไปราวกับเป็นอาหารสำหรับพวกมัน

ถ้าเลือกได้เธอยอมตายแทนลูกของเธอเสียยังดีกว่า

เลน่ากอดลูกที่ยังเหลืออยู่สองคนของเธอแน่นราวกับจะไม่ปล่อยไปไหนอีก

"ฮึก....ฮืออออ...."

ในห้องนอนนั้นมีเพียงแต่เสียงสะอื้นร้องไห้ของแม่ลูกทั้งสามคน

-

ปัจจุบัน

อาเบลและธีโอมาถึงคฤหาสน์แล้ว

รอยด์สั่งให้เหล่าอัศวินตรวจดูสภาพยานพาหนะและอาวุธให้ดีก่อนที่เขาจะเข้าไปในคฤหาสน์ขณะอุ้มอาเบลในท่าเจ้าหญิง

"อาเบลลูกไปอาบน้ำซะก่อนแล้วค่อยมากินข้าวกัน"

"ครับท่านพ่อ"

พูดจบสาวใช้ก็พาอาเบลไปอาบน้ำรอยด์โบกมือและส่งรอยยิ้มให้อาเบลจนเขาเดินลับตาไป

ในโถงทางเดินมีเพียงรอยด์และธีโอเท่านั้นที่ยืนอยู่ รอยด์หันหน้าไปเผชิญกับธีโอและยิ้มออกมา

"ขอบคุณมากนะที่ช่วยลูกชายฉันไว้"

ธีโอโค้งคำนับอย่างสุภาพ

"มันเป็นเรื่องที่ผมต้องทำอยู่แล้วครับ"

"แล้วเรื่องการร่วมเพศกับลูกชายฉันมันเป็นสิ่งที่ต้องทำหรือเปล่า?"

ธีโอชะงักเมื่อได้ยินเสียงที่เย็นชาของดยุก

เขารู้เรื่องนี้ได้ยังไง? หรือว่าจะเป็นรอยที่ฉันเผลอทำเอาไว้?!

หน้าของธีโอเริ่มซีดลงเขาปิดปากเงียบไม่พูดอะไรราวกับคนใบ้ รอยด์เฝ้ารอคำพูดจากเขาอย่างเงียบ ๆ

"เรื่องจริงสินะ...ตามฉันมา"

เขาไม่รู้ว่ารอยด์จะพาไปที่ไหนแต่ธีโอก็เดินตามเจ้านายไป 

มันเป็นทางลงใต้ดิน มันทั้งอับทั้งชื้นไม่น่าเป็นที่ที่ควรเข้ามาแต่ดยุกเดินเข้ามาอย่างสบาย ๆ ราวกับเข้ามาแล้วหลายครั้ง

ด้านหน้าของธีโอมีเก้าอี้เหล็กวางอยู่ตัวหนึ่งท่ามกลางอุปกรณ์ทรมานทั้งหลาย

"นั่งลงตรงนั้นซะ"

ธีโอกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก

นี่มันหมายความว่าอย่างไร

จะทรมานฉันเหรอ?!

เมื่อเห็นท่าทีที่ลีลาของธีโอก็ทำให้รอยด์พูดด้วยน้ำเสียงแข็งขึ้น

"ถ้าช้ากว่านี้แกจะโดนหนักกว่าเดิมแน่นอน"

เมื่อไม่มีอะไรจะเสียแล้วธีโอก็ฝืนนั่งด้วยท่าทีที่ไม่ยินยอม รอยด์ผูกเชือกที่ข้อมือและขาของอาเบลอย่างช่ำชอง

"ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น"

ธีโอมองไปยังรอยด์อย่างงุนงง

"ห้ามเปล่งเสียงออกมาอย่างเด็ดขาด"

ดวงตาสีดำสั่นไหวทันทีที่เห็นแส้ยาวอยู่ในมือของดยุก

"ห้ามทำอะไรเกินเลยต่อหน้าที่เจ้านายกับข้ารับใช้"

เพี๊ยะ-!

"อึก!"

แส้ฟาดไปที่ลำตัวของธีโอเสียงครวญครางที่เจ็บปวดหลุดออกมาจากปากอย่างไม่ทันตั้งตัว

เจ็บ!

"จงสำนึกเอาไว้ซะว่าใครคือเจ้านายของแก"

เพี๊ยะ-!

มันเจ็บ!

"อย่าได้ริบังอาจทำเกินหน้าที่!"

เพี๊ยะ-!

ไม่ไหวแล้ว

มันเจ็บไปหมด

เจ็บไปทั้งร่างกายและจิตใจ

เลือดสีแดงไหลออกมาจากแผลที่เกิดจากแส้ รอยด์ฟาดแส้ใส่ไปที่รอยเดิมอย่างเต็มแรง

เพี๊ยะ-!!

"อึก!!!"

ธีโอกัดริมฝีปากเอาไว้เพื่อไม่ให้มีเสียงเล็ดลอดออกมา

ดวงตาสีดำจมลึกและมองพื้นอย่างว่างเปล่า

ชีวิตฉันมาถึงจุดนี้ได้ยังไงกัน

ในขณะที่ถูกแส้ฟาดไปธีโอก็คิดซ้ำ คิดไป คิดมา คิดวนไปมา 

ทั้งที่อดีตที่ผ่านมาฉันมักจะยิ้มแย้มอยู่เสมอ

แล้วทำไมตอนนี้ฉันถึงได้เศร้าหมองขนาดนี้

ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดกับฉัน

เพี๊ยะ-!

ฉันใช้ชีวิตแบบไหนกัน

ธีโอไม่รู้ว่าทำไมตอนนี้เขาคิดถึงใบหน้าที่ยิ้มแย้มของอาเบลขึ้นมา

มันเป็นรอยยิ้มที่สดใสราวกับเด็กไร้เดียงสาไม่มีพิษภัย

เพี๊ยะ-!

ถ้าแค่ยิ้มและหัวเราะสิ่งที่น่ากลัวจะหายไปเองหรือเปล่านะ

อ่า....ฉันฝืนต่อไปไม่ไหวแล้ว!

มันช่างว่างเปล่า ว่างเปล่าเหลือเกิน!

ตอนนี้ไม่มีใครอยู่เคียงข้างฉันเลย

ถ้าหากอาเบลรู้เรื่องนี้เขาจะทำสีหน้าแบบไหนกันนะ

จะทำสีหน้าเศร้าหมองหรือจะทำสีหน้ายินดีเพราะความสนุกกันนะ

เพี๊ยะ-!

แม้ว่าฉันจะไม่ได้ร้องไห้ออกมาแต่ข้างในของฉันนั้นกำลังร้องไห้

หรือบางทีฉันควรจะปล่อยวางทุกอย่างและอดทนรอ

อดทนรอจนกว่าเนื้อเรื่องนี้จะจบลง

แล้วในตอนนั้นฉันเองก็จะมีความสุข

ธีโอในตอนนี้เลือกที่จะยอมรับชะตากรรมอันโชคร้ายของเขา

เพี๊ยะ-!

และการทรมานก็ดำเนินต่อไปในห้องใต้ดินเป็นเวลากว่าหลายชั่วโมง