นายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข
ชาย-ชาย,ดราม่า,ดาร์ค,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ความสุขของนายน้อยขี้โรคนายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข
TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ/กล่าวถึงการข่มขืน/Dirtytalk/กล่าวถึงการกักขังหน่วงเหนี่ยว/Pedophilia/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย
อาเบลวัย 10 ขวบ
วันนั้นเป็นวันแรกที่เขาได้ออกจากคฤหาสน์เพราะอาการของอาเบลเริ่มดีขึ้น
อาเบลออกไปซื้อของกับพ่อของเขา เด็กน้อยมองออกไปนอกน้าต่างรถม้าด้วยสีหน้าที่ตื่นเต้น
นี่นะเหรอสิ่งที่อยู่ข้างนอกคฤหาสน์
ผู้คนเดินเต็มถนน
มีทั้งคนชรา วัยรุ่น หรือแม้กระทั่งเด็ก
อาเบลมองด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"อาเบลถึงกันแล้วนะ ไปกันเถอะ"
รอยด์จับมือเล็กของลูกชายเขาเอาไว้แล้วลงจากรถม้าเข้าไปที่ร้านขายเสื้อผ้า
ร้านเสื้อผ้าแห่งนี้เป็นร้านเสื้อผ้าขนาดใหญ่และใหญ่ที่สุดในจักรวรรดิ
วันนี้รอยด์เหมาร้านทั้งวันเพื่ออาเบลโดยเฉพาะ
"เลือกได้ตามที่ลูกต้องการเลย"
อาเบลวิ่งไปดูเสื้อผ้าทุกที่เขาตื่นเต้นมากที่ได้ออกมาเดินเล่นข้างนอก
รอยด์มองลูกชายของเขาด้วยสายตาที่อ่อนโยนก่อนจะหันไปคุยกับเจ้าของร้านโดยไม่ทันสังเกตเลยว่ามีเหล่าโจรกำลังมองดูลูกน้อยของเขาอยู่ตามกำแพงและข้างกระจก
พวกมันเป็นโจรที่ชอบอยู่รวมกันเป็นกลุ่มเพื่อปล้นสะดม
พวกมันไม่สนว่าอีกฝ่ายจะเป็นเด็กหรือคนชรา
"เด็กนั่นเป็นลูกของดยุกรอยด์ นิโคลัส ถ้าขับตัวไปเรียกค่าไถ่คงจะได้หลายเหรียญ"
เหล่าโจรนับสิบค่อย ๆ ย่างกายเข้าเมื่อเห็นเด็กน้อยเผลอเขาก็ใช้ผ้าที่ชุบด้วยยาสลบปิดที่จมูกจนอาเบลสลบไป
ผ่านมาแล้วกว่าห้าชั่วโมงที่อาเบลโดนจับตัว เด็กน้อยลืมตาตื่นขึ้นด้วยอาการปวดหัวเขามองไปรอบ ๆ ที่เต็มไปด้วยอาวุธอุปกรณ์ที่น่ากลัว
อาเบลตัวสั่นระริกเมื่อเห็นชายที่ใส่ผ้าคลุมสีดำผิดหน้าเปิดแค่ตาเดินมาทางเขา
"คะ....ใครน่ะ?! อื้ม!!!"
"ชู่วว อย่าเสียงดังสิเด็กน้อย"
โจรคนนั้นปิดปากอาเบลด้วยมือ
"ฉันต้องดูแกแค่คนเดียวนะอย่าทำเรื่องวุ่นวายละ"
พวกโจรคนอื่นออกไปปล้นสะดมเหล่าชาวบ้านที่อยู่ใกล้เคียงดังนั้นในกระท่อมแห่งนี้จึงมีเพียงเด็กน้อยและโจรเท่านั้น
น้ำตาของอาเบลเริ่มไหลรินเขารู้สึกกลัวเป็นอย่างมาก
ที่นี่คือที่ไหน?
ท่านพ่ออยู่ที่ไหนกัน?
ใครก็ได้ช่วยด้วย!
อาเบลกลัวเหลือเกิน...!
โจรมองเด็กน้อยตัวสั่นระริกก็แลบลิ้นออกมาดวงตาของเขาเปล่งประกายอย่างบ้าคลั่ง
เขามีชื่อว่า วิค เป็นชายหนุ่มวัยสามสิบต้น ๆ
วิคเป็นพวกคลั่งเด็ก เขาชอบเสพสุขเด็กเล็ก ๆเป็นอย่างมาก
เขาใช้ผ้าสีขาวมัดปากของอาเบลเอาไว้และถอดเสื้อผ้าของอาเบลจนหมดเผยร่างสีขาวเนียนที่เปลือยเปล่า
มือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วร่างกายของเด็กน้อยอย่างกระหาย
ไม่นะ...!
อย่านะ!
อาเบลกลัว
เด็กน้อยตัวสั่นและร้องไห้มันยิ่งทำให้วิครู้สึกชอบใจมากยิ่งขึ้น
"เพราะเป็นชนชั้นสูงหรือเปล่านะผิวพรรณถึงได้สวยงามขนาดนี้..."
เสียงหื่นกระหายกระซิบข้างหูของเด็กน้อยที่ตัวสั่น
นิ้วยาวสอดใส่เข้าไปในรูทวารทำให้ร่างกายของเด็กน้อยสะดุ้งโหยง
"อื้อ!!!!"
เจ็บ
เจ็บมาก!
เอาออกไปนะ!!!
อาเบลเจ็บ!!!!!!
"ฮ่าาาา นิ่มมาก....รูของแกมันนิ่มจริง ๆ !!!!"
"อื้อ!!"
อาเบลพยายามสะบัดตัวหนีแต่ก็โดนมือแกร่งกดร่างกายเอาไว้
"อยู่นิ่ง ๆ สิวะ!!!!!"
เพี๊ยะ-!!!
มือใหญ่ตบไปที่ใบหน้าของเด็กน้อยเต็มแรงจนใบหน้าเป็นรอยมือขนาดใหญ่
"ฮึก...ฮืออออออ"
เจ็บ
ช่วยด้วย
อาเบลเจ็บเหลือเกิน
ท่านพ่อ ท่านแม่
ช่วยอาเบลด้วย!!!!
เด็กน้อยร้องไห้ออกมาทำให้วิครู้สึกอารมณ์เสียอย่างมาก
"อย่าร้องสิฟะ!! เดี๋ยวก็โดนอีกหรอก!!"
เมื่อเห็นวิคทำท่าจะตบอีกครั้งอาเบลก็หยุดร้อง
"ดีมาก"
มือใหญ่จับท่อนเอ็นยัดเข้าไปในรูทวารของเด็กน้อยโดยไม่ได้ใช้น้ำยาหล่อลื่น
"อึก!!!!!"
เจ็บ!!!!!!!!
อ๊ากกกกก!!!!
มันเจ็บมาก!!!!!!!!!
เลือดสีแดงค่อย ๆ ออกมาทีละนิดเมื่อดันท่อนเอ็นเข้าไปในรู
เนื่องจากเด็กยังตัวเล็กท่อนเอ็นจึงไม่สามารถยัดเข้าไปหมดได้เข้าได้เพียงแค่ครึ่งแท่งเท่านั้นแต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับวิค
ทุกครั้งที่วิคกระแทกท่อนเอ็นใส่รูของอาเบลก็ทำให้เด็กน้อยกรีดร้องออกมาอย่างควบคุมไม่ได้
เลือดสีแดงไหลออกมาจากรูทวารจนเปียกเตียงนอนเก่า
"แฮ่ก ๆ ดีจริง!"
"อื้อ!!!!"
คำอ้อนวอนของเด็กน้อยไม่มีผล
แม้ว่าจะร้องดังสักเท่าไหร่ก็ไม่มีใครได้ยิน
และในวันนั้นวิคก็ได้สำเร็จความใคร่กับเด็กน้อยจนสำเร็จ
-
อาเบลนอนนิ่งดวงตาของเขานั้นไร้อารมณ์ ก้นของเขาระบมจากการโดนกระแทก
วิคใส่เสื้อผ้าของตัวเองและใส่ให้อาเบลทันทีที่เสร็จกิจ
"หู้ววว ไม่ได้ปลดปล่อยมาตั้งนานแล้วรู้สึกดีชะมัด"
วิคถอนหายใจเมื่อมองไปยังอาเบลที่นอนเงียบ ๆ อยู่
เด็กน้อยไม่มีเสียงจะพูดออกมาแล้วเขาได้แต่เพียงนอนไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้
ด้านนอกมีเสียงคนจำนวนมากที่กำลังวิ่งอยู่ เสียงของดาบที่กระทบกัน และเสียงที่อาเบลคุ้นเคย
ดวงตาไร้อารมณ์เฝ้ามองผู้เป็นบิดาของเขาเดินเข้ามาในกระท่อมและแทงดาบเข้าที่หัวใจของวิค
รอยด์เข้ามาอุ้มลูกชายเอาไว้และร้องไห้ออกมาด้วยสีหน้ารู้สึกผิด
"พ่อขอโทษ...พ่อขอโทษที่มาช้านะอาเบล!!"
วันนั้นรอยด์ได้สังหารพวกโจรไปทั้งหมด 50 กว่าคนด้วยตัวคนเดียว
เขาพึมพำคำขอโทษกับลูกชายของเขาตลอดทางกลับคฤหาสน์
ดวงตาทั้งสองสีจมลึกลง
ลึกลง
จนไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่