นายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข
ชาย-ชาย,ดราม่า,ดาร์ค,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ความสุขของนายน้อยขี้โรคนายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข
TW กล่าวถึงการตาย/ผิดศีลธรรม/กล่าวถึงการผิดปกติทางร่างกาย/กล่าวถึงยาพิษ
ปัจจุบัน
อาเบลนอนกอดธีโออยู่บนเตียงใหญ่
ความอดทนของอาเบลมีจำกัด
เขารักธีโอ
และไม่ต้องการให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายธีโอ
หลังจากนี้ฉันจะทำให้ดู
ว่าการแก้แค้นที่แท้จริงมันเป็นอย่างไร
-
"อุ้แว้!! อุ้แว้!!"
เด็กทารกคลอดออกมาแล้ว แอนเหนื่อยหอบหลังจากคลอดลูกเขาพยายามข่มตาเพื่อมองลูกของตัวเอง
"เพศล่ะ...เพศอะไร?"
เธอเอ่ยขึ้นด้วยเสียงแหบแห้ง
เนื่องจากเด็กคลอดก่อนกำหนดทำให้แอนตกเลือดเป็นอย่างมาก
"เพศชายแต่ว่า....."
"อะไร?"
แอนเบิกตากว้างขึ้นเมื่อมองไปยังลูกชายของเธอ
เด็กทารกมีใบหน้าและร่างกายไม่สมประกอบ
"นะ...นั่นลูกของฉันเหรอ...?"
"การที่เด็กมีลักษณะแบบนี้เกิดจากพ่อและแม่มีสายเลือดที่ใกล้ชิดกัน....."
"หมายความว่าอย่างไร?"
"ถ้าพูดง่าย ๆ ก็คือพ่อและแม่ของเด็กอาจจะเป็นพี่น้องหรือญาติสายเลือดเดียวกัน"
อาเบลที่ยืนฟังอยู่ข้าง ๆ ประตูก็เลิกคิ้วขึ้น
แสดงว่าที่คริสกับแอนมีลักษณะคล้ายกันเพราะเป็นญาติกันสินะ
อาเบลจมอยู่ในความคิดแต่เขาก็สะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงตะโกนจากหมอ
"ทำใจเอาไว้ดี ๆ นะแอน!!!"
"แย่แล้วเธอไม่หายใจแล้ว!!!!"
แอนได้ตายลงหลังจากเสียเลือดมาก
เธอได้สิ้นลมหายใจขณะที่ลูกของเธอร้องออกมา
อาเบลได้แต่ยืนดูเธอสิ้นลมจากไปอย่างช้า ๆ เขาเข้าไปอุ้มเด็กทารกไว้ในอ้อมแขน
"อุ้แว้!! อุ้แว้!!"
"เธอมีญาติบ้างไหม...?"
อาเบลเอ่ยถามขณะเล่นหยอกล้อกับเด็ก
"เท่าที่ตรวจสอบมาเหมือนว่าพ่อและแม่ของแอนจะเสียชีวิตไปแล้วเหลือเพียงแค่แอนคนเดียวครับนายน้อย"
อาเบลครุ่นคิด
เขาไม่รู้ว่าจะฝากใครเลี้ยงเด็กดี
และในที่สุดเขาก็ตัดสินใจส่งเด็กไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าพร้อมส่งเงินส่วนหนึ่งไปดูแลด้วย
-
อาเบลเข้ามาหาไซรัสที่ห้องสมุดครั้งแรกในรอบหลายเดือน
"ท่านพี่ไซรัส!"
"...มีอะไรเหรออาเบล?"
ไซรัสซ่อนหนังสือที่เกี่ยวกับการสืบทอดไว้ใต้โต๊ะและเลิกคิ้วเมื่อเห็นสีหน้าที่สดใสของอาเบล
กลับมาร่าเริงแล้วเหรอ....?
"อีก 2 วันจะมีเหล่าชนชั้นสูงมาคุยงานที่คฤหาสน์แห่งนี้ ท่านพ่ออยากให้ท่านพี่ไซรัสไปเสิร์ฟชาให้น่ะ!"
"งั้นเหรอ....เข้าใจแล้ว"
หรือนี่จะเป็นโอกาสดีที่ฉันจะได้เข้าใกล้ชิดเหล่าชนชั้นสูง
ไซรัสจมอยู่ในความคิดโดยไม่รู้เลยว่านั่นเป็นแผนการของอาเบล
และวันคุยงานก็มาถึง
เหล่าชนชั้นสูงมากหน้าหลายตาเข้ามานั่งในห้องประชุมใหญ่ที่ทางรอยด์จัดไว้ให้
ไซรัสเข้าไปในห้องตามแผนของอาเบล เขาเสิร์ฟชาให้กับแขกทุกคนจนรอยด์เลิกคิ้วด้วยความสงสัย
ใครให้แกเข้ามา
ไซรัสไม่สนใจสายตาที่เย็นชาของรอยด์เขาโค้งคำนับและยิ้มให้กับแขกทุกคนอย่างเป็นมิตร
"นี่เป็นชาที่ได้มาจากอาณาจักรซาลเป็นอาณาจักรแห่งชา ส่วนชาที่ผมได้แจกทุกท่านนี้เป็นชาที่ผมทำเองกับมือหวังว่าจะถูกปากพวกท่านกันนะครับ"
ไซรัสพูดตามบทพูดที่เขาเตรียมไว้ก่อนหน้านี้ แท้ที่จริงแล้วชาพวกนี้ไม่ได้มาจากอาณาจักรซาลหรอกที่จริงมาจากตลอดในชนบทแถวนี้แต่ก็ต้องพูดให้ใหญ่โตไปก่อนเพื่อให้เขาดูมีความรู้
ทันทีที่รอยด์ดื่มชาเข้าไปเลือดสีแดงก็หยดลงมาจากมุมปากของเขาและสติสัมปชัญญะของเขาก็ดับไปพร้อมกับการเต้นของหัวใจ
"ใครก็ได้เรียกหมอที!!!!!!"
"จับตัวไซรัสเอาไว้!!!!!!!!"
ไซรัสหน้าซีดเซียวขณะถูกอัศวินจับกดลงบนพื้น
นี่มันเรื่องอะไรกัน?!
ฉันไม่ได้ทำ...
ฉันไม่ได้เป็นคนวางยาสักหน่อย?!!!!!
นี่มันต้องเป็นความผิดพลาดหรือมีคนใส่ร้ายฉันอย่างแน่นอน!!!!!!
ไซรัสกวาดสายไปรอบ ๆ และไปสะดุดกับใบหน้าคุ้นเคยที่แอบอยู่หลังบานประตู
นั่นก็คืออาเบลที่กำลังแสยะยิ้มอยู่
"!!!!!!!!!!"
ไอ้เวรนั่น!!!!!!
ไอ้เวรนั่นใส่ร้ายฉัน!!!!!!!!
ปากนั้นที่ยิ้มกว้างให้กับชะตากรรมอันโชคร้ายของไซรัส
ไซรัสพยายามประท้วงเมื่อเขาถูกอัศวินลากไปคุมขัง
"ฉันไม่ได้ทำ!!!!!! คนที่ทำคือไอ้ขี้โรคเวรนั่น!!!!!!! ปล่อยนะเฟ้ย!!!!!!"
เลน่ากับลิลลี่ที่เพิ่งรู้ข่าวก็รีบวิ่งมาหาไซรัสที่ถูกคุมขังอยู่ที่คุกใต้ดิน
"ท่านแม่?! ลิลลี่?!"
"ไซรัสเป็นอย่างไรบ้างลูก?!"
"ผมไม่ได้ทำนะ!!!"
"รู้อยู่แล้วล่ะพี่น่ะไม่ทำอะไรผลีผลามหรอก!"
ลิลลี่เชื่ออยู่เสมอว่าไซรัสไม่มีทางทำอะไรโง่ ๆ เหมือนเธอหรอก
"คนที่วางยาท่านดยุกน่ะคืออาเบลต่างหาก!!!"
"เรื่องนั้นฉันเองก็คิดไว้แล้วเหมือนกัน เจ้านั่นมันเป็นงูพิษที่ปล่อยให้เราใช้ชีวิตอย่างได้ใจมาหลายเดือน!!"
"ไม่ต้องห่วงนะไซรัสแม่จะช่วยลูกเอง!"
"ท่านแม่...."
ไซรัสร้องไห้ออกมาเขาพยายามเอื้อมมือไปกอดแม่และน้องสาวของเขาแต่ก็ติดลูกกรง
ใช่แล้วคนที่ผิดคืออาเบล
คนที่สมควรอยู่ในคุกแห่งนี้คืออาเบลไม่ใช่ฉัน!!
ท่านดยุกได้ตายลงไปแล้วเพราะงั้นคนที่จะขึ้นมาปกครองตระกูลคนต่อไปก็คือฉัน
ไซรัส นิโคลัส ดยุกคนต่อไป
ไซรัสพยายามจินตนาการถึงความยิ่งใหญ่ที่เขาจะได้รับหลังจากเป็นดยุก
เหล่าชนชั้นสูงที่เคยเหยียดหยามเขาจะต้องโค้งคำนับให้เขาอย่างเคารพ
ทุกสิ่งทุกอย่างจะเป็นของฉัน
ของฉันแต่เพียงผู้เดียว!