นายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข
ชาย-ชาย,ดราม่า,ดาร์ค,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ความสุขของนายน้อยขี้โรคนายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข
TW กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางร่างกายต่อหน้าผู้อื่น,กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์,กล่าวถึงการใช้อาวุธ,ผิดศีลธรรม
นะ.....นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?!!!
"อ๊าา!"
ลิลลี่ใช้มือปิดหูทั้งสองข้างเพื่อที่จะไม่ได้ยินเสียงครวญครางของอาเบล
"อึก....อีกนิดนะอาเบลจะยัดเข้าไปหมดแล้ว....."
"อึก....."
ทำไม
ทำไมต้องทำมาทำตรงนี้และตอนนี้ด้วยเนี่ย?!
"อึก....อ๊าาาา!!!"
สวบ-!
คริสยัดท่อนเอ็นทั้งหมดเข้าไปในรูรักของอาเบลจนมิดด้าม นายน้อยหอบหายใจอย่างหนักเขาพยายามควบคุมลมหายใจให้นิ่ง
พั่ก-! พั่ก-! พั่ก-!
"อื้อ!!"
คริสกระแทกท่อนเอ็นเข้าออกอย่างรุนแรงทำให้ร่างกายของอาเบลรู้สึกเสียวซ่านอย่างไม่มีมานาน
นายน้อยรองรับแรงกระแทกที่ถาโถมเข้ามาก็อ้าปากค้างและน้ำลายไหลหยดย้อยลงมาตามคอ
เสียงเนื้อกระทบดังก้องทั่วห้องราวกับเสียงเพลงที่กล่อมนอน
เตียงใหญ่ขยับตามจังหวะการกระแทก
"แฮ่ก รู้สึกดีไหมอาเบล?"
"อ๊ะ! ดะ....ดีครับท่านพี่"
ทั้งเสียงครวญครางและเสียงเนื้อกระทบทำให้ใจของลิลลี่เต้นสั่นไหว
เธอรู้สึกเขินอายและโกรธ
โกรธที่พี่ชายสุดที่รักของเธอไปมีความสัมพันธ์ทางเตียงกับคนที่เธอเกลียดที่สุด
หญิงสาวที่มีอายุน้อยที่สุดกัดริมฝีปากไว้แน่น
เธอหลับตาปี๋แม้ว่าเธอจะใช้มือปิดหูเพียงใดเสียงเนื้อกระทบและเสียงครางอันไพเราะของอาเบลก็ยังดังเช่นเดิม
แม้ว่าเธอจะปฏิเสธเพียงใดความอยากรู้ของเธอก็มากขึ้น
เธอค่อย ๆ หรี่ตามองและก็ได้เห็นกับภาพที่บาดใจ
อาเบลที่เปลือยเปล่านั่งคร่อมบนท่อนเอ็นของพี่ชายเธออย่างเมามัน
พั่ก-! พั่ก-! พั่ก-!
เสียงเนื้อกระแทกกันดังราวกับไม่มีวี่แววจะหยุด
"อ๊ะ! ระ...แรงอีกครับท่านพี่....อ๊าาาา!"
ในวินาทีนั้นที่ดวงตาของอาเบลสบกับดวงตาที่เบิกกว้างของลิลลี่
และก็เป็นวินาทีนั้นที่ทำให้ลิลลี่เดือดดาลมากที่สุดเมื่ออาเบลยิ้มกว้างออกมาและบดจูบไปที่ริมฝีปากของพี่ชายเธอโดยสายตาของอาเบลยังไม่ละไปจากเธอ
เธอกำมือนั่นและจะลุกขึ้นแต่ทว่าไซรัสที่ตื่นอยู่ก็รั้งเอาไว้เสียก่อน
เสียงกระซิบของไซรัสทำให้ลิลลี่สงบลง
"เดี๋ยวเราจะจัดการมันทีหลัง"
"....."
"เพราะแบบนั้น...เธอต้องอดทน"
ไซรัสเองก็รับรู้เพราะการสั่นไหวของเตียงทำให้เขาตื่นขึ้น
ไซรัสเองก็รักพี่ชายของเขามาก
ตอนนี้ท่านพี่คริสได้ติดกับมนต์เสน่ห์ของอาเบลเป็นที่เรียบร้อยไปแล้ว
ต้องอดทนอีกหน่อย
ลิลลี่เธอต้องอดทน
ไว้รอตอนที่ฉันได้กลายเป็นผู้นำตระกูลนิโคลัสเสียก่อน
สิ่งที่พวกมันเคยทำไว้กับพวกเรา
ฉันจะเอาคืนให้สาสม
"ฮึก..."
"อ๊าาา!"
เสียงสะอื้นของลิลลี่ถูกเสียงครวญครางของอาเบลกลบหมด
ไซรัสใช้นิ้วปาดน้ำตาน้องสาวอย่างเบามือ
ทั้งสองนอนกอดกัน
เขาพยายามกล่อมให้น้องสาวของเขาหลับลง
ไซรัสรู้ดีว่ายังไงท่านแม่เองก็ต้องรับรู้อย่างแน่นอน
แต่ตอนนี้ท่านแม่กำลังเก็บทุกอย่างไว้ในใจอยู่เพราะเมื่อเห็นคิ้วของแม่ที่เผลอขมวดขึ้นไซรัสก็รู้ทันที
ว่าท่านแม่ตอนนี้
กำลังโกรธอยู่
"อึก....อาเบล....พี่จะ...!"
"อ๊ะ! อะ...เอาเลย...ปล่อยมันในตัวของอาเบลเลยท่านพี่คริส.....อ๊าาาาา!"
"อึก.....ฮ่าาาา...."
สะโพกของคริสหยุดนิ่งในขณะที่เขาปล่อยน้ำเชื้อฝังลึกในรูเล็ก ๆ นั้นอย่างสมบูรณ์
"แฮ่ก ๆ"
เขาถอนท่อนเอ็นออกมาแล้วโอบแขนรอบเอวของอาเบลและซุกไซร้คอขาวของอาเบล
คริสเพลิดเพลินไปกับความอบอุ่นและกลิ่นของอาเบลจนหลับไป
การมีเพศสัมพันธ์ในครั้งนี้เป็นครั้งที่มีความสุขที่สุดที่คริสเคยมีมา
จบแล้วสินะ
เมื่อเสียงและการเคลื่อนไหวหยุดลงลิลลี่ก็ลืมตาขึ้นมาสบกับดวงตาสีสีฟ้าของแม่เธอ
ฝ่ามือนุ่มและอ่อนโยนของดัชเชสลูบหัวของลิลลี่เบา ๆ อย่างรักใคร่
ลูกสาวตัวน้อยของเธอเผลอยิ้มออกมาและค่อย ๆ หลับไป
วันนี้เป็นวันที่เลน่านั้นโกรธมาก
ไอ้ตัวประหลาดบังอาจมาอย่งลูกชายของเธอไปอย่างหน้าไม่อายมันทำให้เธอโมโหเป็นอย่างมาก
เธอหันไปทางด้านอาเบลและมองหน้าที่หลับอย่างสบายใจของเขาด้วยสีหน้าโกรธแค้น
เธอพยายามยัยยั้งมือไม่ให้ไปบีบคอนายน้อยก่อนพยายามจะข่มตาหลับไป
-
เช้าวันใหม่อากาศไม่ค่อยแจ่มใสเท่าไหร่เนื่องจากตอนนี้อยู่ในฤดูฝน
คริสและอาเบลตื่นขึ้นมาด้วยสีหน้าสดใสต่างกับคนที่เหลืออย่างสิ้นเชิง
เมื่อทำธุระส่วนตัวและกินข้าวกันเสร็จแล้วก็ทยอยกลับเข้าห้องนอนของตัวเองไป
คริสนอนพักผ่อนอยู่บนเตียงนอนอย่างสบาย
อยากทำอีกจัง....
เขาคิดถึงเรื่องเมื่อคืน
รูของอาเบลนั้นนุ่มกว่าหญิงใดที่เขาเคยนอนมา
ทั้งเสียงครวญครางและท่าทางกระเส่าของอาเบลนั้นมันทำให้ท่อนเอ็นที่อยู่ในกางเกงกระตุกขึ้น
เขาเลียริมฝีปากและถอดกางเกงออกเผยท่อนเอ็นที่เริ่มแข็งออกมา
ฝ่ามือใหญ่ของตัวเองจับเข้าไปที่ท่อนเอ็นและรูดขึ้นลงพลางนึกถึงเสียงของอาเบลในใจ
"ฮ่าาา...อาเบล....อาเบล"
ท่อนเอ็นกระตุกอยู่ในมือของเขาเมื่อนึกถึงชายผู้เป็นที่รัก
"อื้อ....อึก..."
เสียงครางออกมาจากลำคอของคริส
เขาขยี้ท่อนเอ็นของเขาให้แข็งยิ่งขึ้น
แต่ทันใดนั้นลิลลี่ก็เปิดประตูเขามาพร้อมมืออีกครั้งที่ถือกรรไกรอยู่
"เฮือก!!! ทำไมไม่เคาะประตูก่อนยัยน้องบ้า!!"
คริสรีบใส่กางเกงอย่างลนลาน
"ไม่ต้องใส่หรอก....กางเกงน่ะ.."
"พูดบ้าอะไรของเธอ?"
ลิลลี่เดินมาทางคริสและกระชากกางเกงออกเผยท่อนเอ็นที่ยังแข็งตั้งอยู่
"ทะ...ทำอะไรของเธอเนี่ยไอ้น้องสาวบ้า?!!"
"เมื่อคืน...ท่านพี่สนุกน่าดูเลยสินะ"
"...!!!! นี่เธอตื่นอยู่เหรอ?"
"......"
ลิลลี่มองคริสอย่างไร้อารมณ์
"ถ้าอย่างนั้นก็ทำเป็นไม่รู้ซะสิ"
"...พี่มัน...โง่จริง ๆ"
"นี่แกจะมาชวนฉันทะเลาะทำไม? เอากางเกงฉันคืนมาได้แล้ว!"
มือเล็กจับเข้าไปที่ท่อนเอ็นใหญ่ของพี่ชายเธอ
"!!!! นะ...นี่เธอเป็นบ้าอะไรไป....อย่าบอกนะว่า...!"
คริสเบิกตากว้างขึ้นเมื่อเห็นลิลลี่ง้างกรรไกรออกมา
"เพราะสิ่งนี้มันทำให้อาเบลมีความสุข"
"เดี๋ยวสิ เดี๋ยวก่อน!"
"ถ้าหากไม่มีมัน"
ลิลลี่ฉีกยิ้มออกมา ดวงตาของเธอบ้าคลั่ง
"อาเบลก็จะไม่มีความสุข"