ความสุขของนายน้อยขี้โรค - Ch.35 ชีวิตที่บัดซบ / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย โดย Blackmagic.kkk @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,ดราม่า,ดาร์ค

นายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข

ผู้แต่ง

Blackmagic.kkk

เรื่องย่อ

ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.1 แต่งงานใหม่ / TW ล่วงละเมิดทางเพศ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.2 รสชาติหวานเหลือเกิน / TW Dirty talk,Manipulation,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.3 ฟังดูโรแมนติกมาก / TW กล่าวถึงการขายบริการ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.4 ขอไปค้างคืนที่ห้องน้องสาว,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.5 สายตามันหลอกกันไม่ได้ / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์,ผิดศิลธรรมในความคิด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-ch.6 มัดใจท่านดยุก,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.7 พ่อบ้านคนใหม่มาเยือน / TW กล่าวถึงการพยายามฆาตกรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.8 เศษเค้ก / TW กล่าวถึงการมีสัมพันธ์ทางร่างกายต่อหน้าคนอื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.9 ระบายความโกรธ / TW กล่าวถึงการใช้ความรุนแรง,การทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.10 คุณหนูจอมป่าเถื่อน / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.11 ท่านไม่ใช่นายน้อยตัวจริง / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,การทำร้ายร่างกาย,Psychopath,Sadism,การบังคับ,การทารุณกรรม,บรรยายถึงวิธีการฆาตกรรม,กล่าวถึงการใช้อาวุธ,เลือด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.12 ฉันไม่ได้ผิด / TW กินเนื้อมนุษย์,Gaslighting,ใช้ความรุนแรง,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.13 มีหัวอยู่บนเตียง / TW กล่าวถึงชิ้นส่วนมนุษย์,กล่าวถึงการข่มขืน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.14 ตุ๊กตาที่แสนสวย / TW ล่วงละเมิดทางเพศ,ผิดศีลธรรม,กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าคนอื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.15 อยากเห็นท่านพ่อกับท่านแม่จูบกัน / TW กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าคนอื่น,กล่าวถึงการฆาตกรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.16 ฉันอยากจะหนีจากที่นี่ไปให้ไกลที่สุด / TW กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.17 ยอมเป็นนางบำเรอ / TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ/กล่าวถึงการข่มขืน/มีความสัมพันธ์ทางเพศต่อหน้าผู้อื่น/การข่มขู่/การทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.18 มานอนด้วยกันเถอะ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.19 สอนให้รู้สึกดี / TW กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์/กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าผู้อื่น,Dirty talk,ผิดศีลธรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.20 ความรู้สึกเขินอายและโกรธแค้น / TW กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางร่างกายต่อหน้าผู้อื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.21 พี่ควรเข้าข้างฉันสิ!,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.22 แม่อาเบลหญิงที่งดงามที่สุด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.23 องค์หญิงเฮเลน่า / TW กล่าวถึงการคบชู้,กล่าวถึงการหักหลังทรยศ,กล่าวถึงการฆาตกรรม,การแท้ง,การตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.24 ชายที่แสนจะงดงามคนนั้นมีนามว่า“อาเบล”,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.25 การแก้แค้นของลิลลี่,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.26 การตายของคริส นิโคลัส / TW​ กล่าวถึงการตาย,บรรยายถึงวิธีการตาย,เลือดสาด,กล่าวถึงอาวุธ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.27 เสียงกรีดร้องที่บ้าคลั่ง / TW กล่าวถึงการตาย,กล่าวถึงอาการแพนิค,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.28 บุคคลปริศนา,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.29 ความลับของธีโอพ่อบ้านของอาเบล​ / TW​ กล่าวถึงการพยายามฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการจมน้ำ/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.30 ความละอายใจ​ / TW​ กล่าวถึงการฆ่าตัวตายต่อหน้าผู้อื่น/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกายตัวเอง/กล่าวถึงอาการจิตที่ไม่ปกติ/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.31 เริ่มต้นชีวิตใหม่​ / ​​​​​​​TW​ กล่าวถึงการพยายามฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.32 สัมผัสที่อ่อนโยน/ TW กล่าวถึงการฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.33 ผมควรหยุดไหมครับ…นายน้อย?​ / TW​ กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กัน/Dirty​talk​,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.34 รอยตรงคอคืออะไร? / TW​ กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กัน​/Dirty​talk​,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.35 ชีวิตที่บัดซบ / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.36 ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามเปล่งเสียงออกมาเด็ดขาด / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.37 ฉันต้องการล้างมลทินร่างกายของฉันกับท่านค่ะ​ TW​ การทำร้ายร่างกายตัวเอง/กล่าวถึงการร่วมเพศขณะครรภ์,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.38 ความรู้สึกผิด/ TW กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กันในขณะตั้งครรภ์,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.39 ฉันจะแก้แค้นทุกคนให้สาสม / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.40 ออกจากคฤหาสน์ครั้งแรก / TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.41 สิ่งที่น่ากลัว / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม/กล่าวถึงการคบชู้,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.42 ชีวิตครั้งที่สอง / TW กล่าวถึงความรุนแรง/กล่าวถึงการทรมาน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.43 สายเลือดเดียวกัน / TW กล่าวถึงการตาย/ผิดศีลธรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.44 การตายของไซรัส นิโคลัส / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการใช้ยาพิษ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.45 การตายของลิลลี่ นิโคลัส / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการข่มขืน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.46 เสียงหัวเราะกับชะตากรรมอันโชคร้าย / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.47 การตายของเลน่า นิโคลัส / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการทรมาน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.48 ความจริงอันโหดร้าย / TW กล่าวถึงความตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.49 จุดจบ (จบ) / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการฆ่าตัวตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-ตอนพิเศษ พ่อบ้านคนก่อน

TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย

ม้าสีขาวที่ลิลลี่ขี่วิ่งผ่านป่าจนมาถึงถนนเส้นหลักที่ใช้เดินทางไปคฤหาสน์ของตระกูลนิโคลัส

ในที่สุดก็ถึงสักที

เธอล้าทั้งตัวร่างกายของเธอปวดร้าวราวกับโดนของมีคมหลายชิ้นแทงเข้ามา

เมื่อเห็นคฤหาสน์นิโคลัสแล้วเธอก็พยายามหยุดม้าให้นิ่งโดยการเตะเข้าไปที่ลำตัวมันแต่เหมือนจะไม่ได้ผล ม้ามันพยศมากกว่าเดิมมันวิ่งเร็วขึ้นราวกับกำลังแกล้งลิลลี่อยู่

"กรี๊ดดดดดด!!! หยุดนะไอ้ม้าเวร!!!!"

แม้ว่าเธอจะพยายามเท่าไหร่ม้าก็ไม่หยุดลงจนกระทั่งเธอตัดสินใจที่จะกระโดดลงจากหลังม้า

เมื่อตัดสินใจได้แล้วเธอก็กระโดดลงจากหลังม้าทันที ร่างกายของเธอกลิ้งบนพื้นถนนจนไปชนกับต้นไม้ขนาดใหญ่

ตอนนี้เป็นเวลากลางคืนผู้คนเข้านอนกันหมดแล้วไม่มีใครมาสนใจลิลลี่ตอนนี้แน่นอน

ลิลลี่พยายามพยุงร่างกายที่บาดเจ็บให้ลุกขึ้นเธอเดินกะเผลกไปตามทางเดินเพื่อกลับคฤหาสน์

น้ำตาของเธอเริ่มไหลรินลงมาขณะที่ฟ้าฝนเริ่มโหมกระหน่ำแรงขึ้น

"ฮึก...นี่มันวันอะไรวะเนี่ย?! ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดกับฉันด้วย!!!??"

ลิลลี่ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้กับโชคชะตาอันเลวร้ายนี้ดี

"ฮึก...ฮือออ....แม่งเอ๊ย...ทำไมมีแต่ฉันที่ต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วย..ฮือออ...ไม่ยุติธรรมเลยสักนิด!!!"

เธอร้องไห้ท่ามกลางสายฝนอย่างโดดเดี่ยวไม่มีใครอยู่ข้าง ๆ เธอเลยในตอนนี้แม้แต่คนที่เธอคิดว่าเขาจะปกป้องเธอกลับไปปกป้องคนอื่นแทน

ฝนไม่หยุดตกราวกับไม่เหนื่อยร่างกายของลิลลี่เปียกตั้งแต่หัวจรดเท้าชุดเดรสที่เธอใส่มาเปื้อนดินและเลือดของพี่ชายเธอ

"ฮืออออออออ....ใครก็ได้ช่วยฉันที...!"

เธอไม่รู้ว่ามันเป็นเสียงกรีดร้องหรือเสียงสะอื้นแต่มันร้องออกมาอย่างยากลำบาก 

ฉันรู้สึกว่าจิตใจของฉันพังทลายลงตั้งแต่เริ่มเข้ามาในคฤหาสน์หลังนี้

"ท่านแม่ ท่านพี่ พวกท่านอยู่ไหนกัน!?"

ลิลลี่ร้องไห้ราวกับถูกความสิ้นหวัง ความโดดเดี่ยว ความโศกเศร้ากลืนกินเข้าไป

บางครั้งฉันเองก็เหนื่อยกับการใช้ชีวิต

"แม่งเอ๊ย...ฮึก...ทำไมชีวิตฉันมันบัดซบอย่างนี้?!"

แม้ว่าเธอจะตะโกนไปสักเท่าไหร่ก็ไม่มีใครได้ยินเพราะเสียงฝนที่โหมกระหน่ำตกลงมาบดบังเสียงของเธอจนหมด

นี่อาจจะเป็นความปรารถนาที่ไร้สาระก็ได้แต่ฉันก็หวังว่าในอนาคตกับท่านแม่และท่านพี่จะใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขเฉกเช่นครอบครัวอื่น

ตั้งแต่ที่พวกเขาเหยียบย่ำเข้ามาในคฤหาสน์หลังนี้ก็ไม่เคยมีความสุขเลยสักครั้งบางทีท่านพี่คริสอาจจะไม่ตายก็ได้ถ้าหากพวกเราไม่ได้มาอยู่ในตระกูลนี้

คิดอะไรตอนนี้ไปก็ช่วยคริสไม่ได้อยู่ดีลิลลี่ได้แต่ตัดพ้ออยู่ในใจขณะเดินกะเผลก

ในที่สุดเธอก็มาถึงหน้าคฤหาสน์เหล่าอัศวินสังเกตเห็นและรีบวิ่งเข้ามาช่วยเธอ

และตอนนั้นสติของลิลลี่ก็ได้ดับไป

-

ลิลลี่ลืมตาตื่นขึ้นเมื่อรู้สึกถึงน้ำที่หยดลงมาใส่ใบหน้าของเธอ

"ตื่นแล้วเหรอลูก?!"

ดวงตาของเธอพร่ามัวแต่เมื่อผ่านไปสักพักเธอก็ปรับสภาพตาของเธอได้ ลิลลี่เห็นแม่ของเธอร้องไห้และพี่ชายที่มองเธอด้วยสีหน้าโล่งใจ

ลิลลี่พูดด้วยเสียงแหบแห้ง

"ที่นี่คือ....?"

"ที่คฤหาสน์ไงลูกรัก แม่ดีใจจริง ๆ ที่ลูกไม่เป็นอะไรมาก!"

"พี่กับท่านแม่จะออกไปตามหาเธอกับท่านพี่คริสอยู่แล้วแต่มาเจอเธอก่อน...เพราะงั้นนอนพักไปเถอะฉันจะออกไปตามหาท่านพี่คริสเอง"

เมื่อได้ยินอย่างนั้นร่างกายของลิลลี่ก็แข็งทื่อความทรงจำทั้งหมดหลั่งไหลเข้ามาในหัวของเธออย่างบ้าคลั่งราวกับไม่มีที่สิ้นสุด เธอกุมขมับเอาไว้จนเลน่าถามด้วยความเป็นห่วง

"ปวดหัวเหรอลูก?! เจ็บตรงไหนอีกหรือเปล่า?!"

ลิลลี่กัดริมฝีปากและร้องไห้ออกมาเธอต้องการที่จะหนีและลืมกับความเป็นจริงที่พี่ชายของเธอนั้นได้ตายลงไปแล้ว เธอเปิดปากอยากจะพูดบางสิ่งแต่กลับไม่สามารถเปล่งเสียงใด ๆ ออกมาได้ราวกับจุกอยู่ที่คอ

"ฮึก....ฮือออ..."

เธอร้องไห้ออกมาราวกับเด็กแรกเกิดเสียงร้องของเธอทำให้ผู้เป็นแม่รู้สึกเจ็บปวดที่หน้าอก

"ร้องไห้ทำไมลูก? ลิลลี่หนูเจ็บตรงไหนก็บอกแม่มา...แม่จะรักษาให้! ได้โปรด!"

เลน่ากอดลิลลี่ที่ตัวสั่นขณะร้องไห้อย่างสิ้นหวัง

มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ทำไมลูกสาวของเธอถึงร้องไห้ขนาดนี้

ลิลลี่พูดออกมาไม่เป็นภาษาเธอสะอื้นออกมาทุกครั้งที่พูด

"ฮึก..ท่านแม่...ฮื้ออออ...ทำไม...ทำไมเรื่องแบบนั้นมันต้องเกิดแต่กับฉันด้วย?!"

ยิ่งเธอนึกถึงความทรงจำอันเลวร้ายนั้นมากขึ้นเท่าไหร่ความรู้สึกอยากตายของฉันก็ยิ่งมากขึ้น

เลน่าไม่เข้าใจว่าลูกของเธอหมายความว่าอะไรเธอพยายามถามว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ลูกของเธอกลับตอบมาเพียงแค่เสียงสะอื้นร้องไห้

ไซรัสที่ยืนเงียบอยู่ก็เอ่ยขึ้นด้วยเสียงที่สั่นเครือ

"ท่านพี่คริส....ตายแล้วใช่ไหม...?"

ราวกับโลกทั้งใบนั้นได้หยุดลง เลน่าชะงักเธอเบิกตากว้างและหันไปมองลูกชายคนกลางด้วยสีหน้าที่ดูไม่เชื่อ

"พูดอะไรน่ะไซรัส? มันจะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง?!"

เรื่องบ้า ๆ น่ะ คริสเนี่ยนะ ลูกชายของเธอเนี่ยนะที่จะตาย

เลน่าใช้มือทั้งสองข้างสัมผัสใบหน้าของลิลลี่อย่างแผ่วเบา

"ลิลลี่....บอกทีว่ามันไม่จริง...?"

ลิลลี่สัมผัสได้ถึงมือที่สั่นของผู้เป็นแม่ ดวงตาของแม่พร้อมที่จะแตกสลายได้ทุกเมื่อมันทำให้ลิลลี่ลำบากใจที่จะพูดมันออกมา

เลน่าพยายามเร่งให้ลิลลี่เอ่ยปากพูด เธอพยายามปฏิเสธความจริงที่ว่าไซรัสพูดออกมา

ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเธอ

ลูกชายที่เธอเลี้ยงมาอย่างทะนุถนอมเป็นอย่างดี

ลูกชายที่เธอมักจะบอกรักอยู่เสมอ

ลูกชายที่เคยตัวเท่าฝ่าเท้าของเธอบัดนี้กลับโตขึ้นเป็นผู้ชายที่ดูสง่างาม

คริสเนี่ยนะที่ตาย

เป็นไปไม่ได้

"ลิลลี่ตอบแม่...ว่ามันไม่จริง....?"

"ฮึก....ฮือออ....ตายแล้ว....พี่คริสตายแล้ว!!"

ราวกับโลกทั้งใบของเลน่าแตกสลาย

ลูกชายที่เธอรักและหวงแหนตายแล้ว?

"ฮืออออ...พี่เขาช่วยหนูเอาไว้..ฮึก..เขาถูกกินไปต่อหน้าต่อตาหนูเลย!!"

โกหกน่า

โกหก!

นี่มันเรื่องโกหก!!!!

เลน่าเดินโซเซและเข่าของเธอก็ทรุดลง ไซรัสรีบเข้ามารับเธอเอาไว้

น้ำตาเริ่มไหลรินออกมาจากดวงตาสวยของเธอ

ฉัน....

ฉันทำอะไรลงไป...?

ในตอนที่คริสลูกชายของฉันกำลังถูกฆ่าฉันไปอยู่ที่ไหนกัน

ทำไมฉันผู้เป็นแม่ถึงไม่สามารถปกป้องลูกได้