ความสุขของนายน้อยขี้โรค - Ch.5 สายตามันหลอกกันไม่ได้ / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์,ผิดศิลธรรมในความคิด โดย Blackmagic.kkk @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,ดราม่า,ดาร์ค

นายน้อยขี้โรคต้องการให้คุณพ่อแต่งงานใหม่เพื่อที่จะได้เล่นสนุกกับสมาชิกครอบครัวใหม่อย่างแสนสุข

ผู้แต่ง

Blackmagic.kkk

เรื่องย่อ

ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.1 แต่งงานใหม่ / TW ล่วงละเมิดทางเพศ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.2 รสชาติหวานเหลือเกิน / TW Dirty talk,Manipulation,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.3 ฟังดูโรแมนติกมาก / TW กล่าวถึงการขายบริการ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.4 ขอไปค้างคืนที่ห้องน้องสาว,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.5 สายตามันหลอกกันไม่ได้ / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์,ผิดศิลธรรมในความคิด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-ch.6 มัดใจท่านดยุก,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.7 พ่อบ้านคนใหม่มาเยือน / TW กล่าวถึงการพยายามฆาตกรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.8 เศษเค้ก / TW กล่าวถึงการมีสัมพันธ์ทางร่างกายต่อหน้าคนอื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.9 ระบายความโกรธ / TW กล่าวถึงการใช้ความรุนแรง,การทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.10 คุณหนูจอมป่าเถื่อน / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.11 ท่านไม่ใช่นายน้อยตัวจริง / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,การทำร้ายร่างกาย,Psychopath,Sadism,การบังคับ,การทารุณกรรม,บรรยายถึงวิธีการฆาตกรรม,กล่าวถึงการใช้อาวุธ,เลือด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.12 ฉันไม่ได้ผิด / TW กินเนื้อมนุษย์,Gaslighting,ใช้ความรุนแรง,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.13 มีหัวอยู่บนเตียง / TW กล่าวถึงชิ้นส่วนมนุษย์,กล่าวถึงการข่มขืน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.14 ตุ๊กตาที่แสนสวย / TW ล่วงละเมิดทางเพศ,ผิดศีลธรรม,กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าคนอื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.15 อยากเห็นท่านพ่อกับท่านแม่จูบกัน / TW กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าคนอื่น,กล่าวถึงการฆาตกรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.16 ฉันอยากจะหนีจากที่นี่ไปให้ไกลที่สุด / TW กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.17 ยอมเป็นนางบำเรอ / TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ/กล่าวถึงการข่มขืน/มีความสัมพันธ์ทางเพศต่อหน้าผู้อื่น/การข่มขู่/การทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.18 มานอนด้วยกันเถอะ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.19 สอนให้รู้สึกดี / TW กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์/กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางกายต่อหน้าผู้อื่น,Dirty talk,ผิดศีลธรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.20 ความรู้สึกเขินอายและโกรธแค้น / TW กล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ทางร่างกายต่อหน้าผู้อื่น,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.21 พี่ควรเข้าข้างฉันสิ!,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.22 แม่อาเบลหญิงที่งดงามที่สุด,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.23 องค์หญิงเฮเลน่า / TW กล่าวถึงการคบชู้,กล่าวถึงการหักหลังทรยศ,กล่าวถึงการฆาตกรรม,การแท้ง,การตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.24 ชายที่แสนจะงดงามคนนั้นมีนามว่า“อาเบล”,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.25 การแก้แค้นของลิลลี่,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.26 การตายของคริส นิโคลัส / TW​ กล่าวถึงการตาย,บรรยายถึงวิธีการตาย,เลือดสาด,กล่าวถึงอาวุธ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.27 เสียงกรีดร้องที่บ้าคลั่ง / TW กล่าวถึงการตาย,กล่าวถึงอาการแพนิค,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.28 บุคคลปริศนา,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.29 ความลับของธีโอพ่อบ้านของอาเบล​ / TW​ กล่าวถึงการพยายามฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการจมน้ำ/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.30 ความละอายใจ​ / TW​ กล่าวถึงการฆ่าตัวตายต่อหน้าผู้อื่น/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกายตัวเอง/กล่าวถึงอาการจิตที่ไม่ปกติ/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.31 เริ่มต้นชีวิตใหม่​ / ​​​​​​​TW​ กล่าวถึงการพยายามฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.32 สัมผัสที่อ่อนโยน/ TW กล่าวถึงการฆ่าตัวตาย/กล่าวถึงการตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.33 ผมควรหยุดไหมครับ…นายน้อย?​ / TW​ กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กัน/Dirty​talk​,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.34 รอยตรงคอคืออะไร? / TW​ กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กัน​/Dirty​talk​,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.35 ชีวิตที่บัดซบ / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.36 ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามเปล่งเสียงออกมาเด็ดขาด / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.37 ฉันต้องการล้างมลทินร่างกายของฉันกับท่านค่ะ​ TW​ การทำร้ายร่างกายตัวเอง/กล่าวถึงการร่วมเพศขณะครรภ์,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.38 ความรู้สึกผิด/ TW กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์กันในขณะตั้งครรภ์,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.39 ฉันจะแก้แค้นทุกคนให้สาสม / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.40 ออกจากคฤหาสน์ครั้งแรก / TW กล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.41 สิ่งที่น่ากลัว / TW กล่าวถึงการฆาตกรรม/กล่าวถึงการคบชู้,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.42 ชีวิตครั้งที่สอง / TW กล่าวถึงความรุนแรง/กล่าวถึงการทรมาน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.43 สายเลือดเดียวกัน / TW กล่าวถึงการตาย/ผิดศีลธรรม,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.44 การตายของไซรัส นิโคลัส / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการใช้ยาพิษ,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.45 การตายของลิลลี่ นิโคลัส / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการข่มขืน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.46 เสียงหัวเราะกับชะตากรรมอันโชคร้าย / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.47 การตายของเลน่า นิโคลัส / TW กล่าวถึงการทำร้ายร่างกาย/กล่าวถึงการทรมาน,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.48 ความจริงอันโหดร้าย / TW กล่าวถึงความตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-Ch.49 จุดจบ (จบ) / TW กล่าวถึงการตาย/กล่าวถึงการฆ่าตัวตาย,ความสุขของนายน้อยขี้โรค-ตอนพิเศษ พ่อบ้านคนก่อน

TW กล่าวถึงการฆาตกรรม,กล่าวถึงการมีเพศสัมพันธ์,ผิดศิลธรรมในความคิด

ลิลลี่นั่งกอดหมอนอยู่บนเตียงอย่างกระวนกระวายใจ

ทะ...ทำยังไงดี ไอ้คนที่เราเกลียดจะมานอนบนเตียงเดียวกับเราแค่คิดก็สยองแล้ว

ก๊อก ก๊อก

เฮือก! ลิลลี่สะดุ้งกับเสียงเคาะประตู

"พี่เอง ขอเข้าไปนะ"

มาแล้วสินะไอ้ปีศาจ มาดูกันว่าใครจะแสดงเก่งกว่ากัน

"เข้ามาได้เลยค่ะท่านพี่อาเบล"

อาเบลเปิดประตูเข้ามาพร้อมถือหมอนมานอนด้วย

ดูก็รู้ว่าชุดนอนของอาเบลนั้นแพงแค่ไหน

ลิลลี่ยิ้มอย่างมีความสุขให้กับอาเบล เธอเดินไปควงแขนพี่ชายต่างสายเลือดของเธอ

"ลิลลี่รอพี่ชายตั้งนาน...ดีใจจังที่ได้นอนกับท่านพี่"

"ขอโทษทีนะที่ปล่อยให้รอนาน พอดีพี่กำลังกินยาอยู่น่ะ"

จริงสิไอ้เจ้านี่ป่วยอยู่นี่นา ไม่ใช่ว่าจะมาตายบนเตียงนอนเราหรอกนะ

อาเบลและลิลลี่นอนเคียงข้างกันอยู่บนเตียง หมอนคนละใบแต่ผ้าห่มผืนเดียวกัน

ความเงียบที่น่าอึดอัดมันทำให้ลิลลี่ไม่กล้าที่จะหายใจ

"ลิลลี่ชอบกินเนื้อขนาดนั้นเลยเหรอ...?"

"หือ...อ่อใช่ ลิลลี่ชอบกินเนื้อมากเลย! กินทุกวันยังได้"

อาเบลจ้องไปที่ดวงตาสีฟ้าคู่นั้นและยิ้มออกมา

"ดีใจจังที่น้องชอบ....ว่าแต่น้องเคยกินเนื้อมาก่อนด้วยเหรอ...?"

"เปล่าหรอก...ลิลลี่ไม่เคยกินเนื้อมาก่อนในชีวิต..."

'ทำไมถึงถามแบบนี้?'

ลิลลี่มองเข้าไปในดวงตาสองสีคู่นั้นอย่างสงสัย

"อย่างงี้นี่เอง....คงเพราะไม่มีเงินจะซื้อกินสินะ....แถมท่านแม่เองก็ยังทำงานหนักเพื่อมาเลี้ยงดูลูก ๆ ที่น่าสงสาร...."

'ตั้งใจจะพูดอะไรกันแน่'

ลิลลี่เลิกคิ้วขึ้น เธอไม่เข้าใจจุดประสงค์ของอาเบลเลยสักนิด

ลิลลี่ชะงักและเบิกตากว้างเมื่อมีมือนุ่มมาลูบหัวของเธออย่างอ่อนโยน

"น่าสงสารจริง ๆ ใช้ชีวิตอย่างอดอยากหาเช้ากินค่ำ...พี่เองรู้สึกสงสารน้องสาวจริง ๆ ถึงแม้พี่จะไม่เคยอยู่ในสถานการณ์แบบนั้นมาก่อนก็เถอะ"

ลิลลี่เส้นเลือดปูดขึ้นบนใบหน้าเมื่อมองไปยังอาเบลที่ทำสีหน้าเสียใจแต่ดวงตาของอาเบลนั้นกลับกำลังสนุก

เธอเข้าใจสิ่งนี้ดี ลิลลี่เธอชอบสังเกตอารมณ์ของคนตั้งแต่พ่อของเธอที่ชอบตีหน้าซื่อแต่จริง ๆ แล้วเขากำลังแสดงอยู่เพื่อให้ท่านแม่ใจอ่อนทนอยู่กับพ่อต่อไป

ท่านพี่คริสที่มีสีหน้าแสดงออกมาชัดเจน

ท่านพี่ไซรัสที่เก็บสีหน้าเก่งแต่ถ้าเจออะไรกระตุ้นเข้าสีหน้าที่เก็บมาทั้งหมดก็จะถูกเปิดเผยออกมาอย่างควบคุมไม่ได้

และท่านแม่ที่ต้องแสดงสีหน้าแข็งแกร่งออกมาเพื่อลูก ๆ ของเธอแต่ภายในใจของแม่นั้นแหลกสลายไม่เหลือชิ้นดีแล้ว หากไม่มีลูก ๆ อย่างพวกเราอยู่ท่านแม่ก็คงจะไม่รู้ว่าจะมีชีวิตไปเพื่อใคร

อาเบลที่กำลังทำสีหน้าเศร้าสร้อยกับเรื่องราวของเธอ แม้น้ำเสียงของเขาฟังคล้ายจะร้องไห้ออกมาทำให้คนที่ได้ยินแล้วเวทนาสงสารก็จริงแต่สายตานั้นมันหลอกกันไม่ได้

ดวงตาสีแดงเลือดอันน่ากลัวและดวงตาสีม่วงอันน่าพิศวงส่อประกายความสนุกออกมาอย่างบ้าคลั่ง

ลิลลี่กำหมัดอยู่ในผ้าห่มและฝืนยิ้มออกมา

"งะ...งั้นหรอคะ"

"ใช่...แต่ไม่ต้องห่วงแล้วนะในเมื่อน้องอยู่ในคฤหาสน์หลังนี้น้องจะกินแค่ไหนก็ได้ตามใจที่น้องต้องการเลย"

"ขอบคุณค่ะท่านพี่อาเบล..."

"ถ้าน้องอยากได้อะไรก็บอกพี่ชายคนนี้ได้เลยนะ พี่จะไปหามาให้"

หรือนี่จะเป็นโอกาส

ลิลลี่คิดและเอ่ยขอขึ้น

"ลิลลี่อยากได้พ่อบ้านส่วนตัวค่ะ...!"

อาเบลมองไปยังใบหน้าลิลลี่ด้วยสีหน้าครุ่นคิดก่อนจะยิ้มออกมา

"เดี๋ยวพี่ไปคุยกับท่านพ่อให้นะ"

สำเร็จ!

ยังไงท่านดยุกก็ต้องให้พ่อบ้านแก่ฉันเพราะเป็นคำขอของอาเบล

แต่ได้ยินมาว่าพ่อบ้านคนก่อนก็ไม่ได้แก่ขนาดนั้นหนิ ทำไมถึงต้องหาพ่อบ้านคนใหม่

"ว่าแต่ท่านพี่อาเบลคะ พ่อบ้านคนก่อนถ้าจำไม่ผิดชื่อว่าอัลวิน...? เขาลาออกไปเหรอคะ....?"

"หืม อัลวินนะเหรอ...เปล่าหรอก"

"อ้าว แล้วเขาไปไหนเหรอคะ?"

"....ร่างกายของเขาถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ราวกับโดนสัตว์ป่าที่บ้าคลั่งทำร้าย ใบหน้าไม่เหลือเค้าโครงเดิม ทั้งตัวเต็มไปด้วยบาดแผลขนาดเล็ก"

อาเบลพูดขณะสังเกตสีหน้าที่หวาดกลัวของลิลลี่

"คะ....ใครทำเหรอคะ?!!"

อาเบลยิ้ม

"สนใจงั้นเหรอ?"

"คะ....คืออยากฟังไว้เผื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้กับตัว......"

ลิลลี่เบาเสียงลงเมื่อเห็นรอยยิ้มแสยะของอาเบล ดวงตากลมโตทั้งสองข้างของอาเบลจ้องมองไปยังลิลลี่ราวกับสะกดจิต

ความงดงามที่แฝงไปด้วยความน่ากลัว นั่นน่าจะเป็นคำอธิบายที่เหมาะกับอาเบลที่สุดแล้ว

ลิลลี่พยายามกำมือที่สั่นนั้นอย่างใจเย็นและรอคอยคำตอบจากอาเบล

"ไม่มีใครรู้ พอเช้าอีกวันก็มีร่างของพ่อบ้านอยู่ใจกลางสวนดอกกุหลาบขาว กุหลาบสีขาวที่เปรอะเปรื้อนไปด้วยสีเลือดนั่นฟังดูโรแมนติกมากไม่ใช่หรอ...?"

"ฮ่าฮ่า ท่านพี่นี่ล่ะก็แกล้งกันแรงจังนะคะ จะพูดให้ลิลลี่กลัวจนฝันร้ายเหรอคะ..."

อาเบลกลับมายิ้มอย่างสดใสอีกครั้ง

"เปล่าสักหน่อย ตอนนี้ก็ดึกแล้วนอนกันดีกว่านะ"

"ค่ะ..."

"ถ้าหากลิลลี่กลัวจะให้พี่ชายคนนี้นอนกอดก็ได้นะ"

"ไม่เป็นไรค่ะ"

-

รอยด์นั่งอยู่บนเตียงกำลังเปิดสมุดภาพถ่ายของอาเบลตั้งแต่เด็กจนโตอยู่

ก๊อก ก๊อก

"ฉันเองค่ะท่านดยุก"

รอยด์ปิดสมุดลงและขมวดคิ้ว

"มีอะไร?"

น้ำเสียงเย็นทำให้เลน่ากลั้นหายใจไปสักพัก

"ขออนุญาตเข้าไปนะคะ"

เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบกลับเธอเลยถือวิสาสะเข้าไปในห้องนอนของดยุก

รอยด์เลิกคิ้วเมื่อเห็นดัชเชสคนใหม่สวมเสื้อผ้าบางจนเห็นหน้าอกที่ไม่ได้ใส่ยกทรงของเธอ

เลน่าเดินไปหาดยุกและขึ้นคร่อมร่างกายของเขา

เธอไม่รีรอประกบจูบรอยด์อย่างรวดเร็วก่อนที่เขาจะพูดอะไร

เธอผลักร่างรอยด์ให้นอนราบกับเตียงเบา ๆ ก่อนจะปลดกางเกงขายาวของเขาออก

มือเล็กเลื่อนลงไปจับท่อนเอ็นใหญ่ของดยุกและนวดคลึงอย่างเมามัน

มืออีกข้างของเธอจับมือดยุกให้มาขยำหน้าอกของเธอ

"อ๊ะ...ท่านดยุกคะ..."

".....ชิ.."

เมื่อท่อนเอ็นของรอยด์ตั้งแข็งแล้วเธอก็สอดท่อนเอ็นใส่เข้าไปในรูรักของเธอทันที

"อึก...!"

"อ๊าาาา! ท่านดยุกคะ!"

เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นทั่วห้อง

แม้ว่าเธอจะครางชื่อของรอยด์แต่รอยด์กลับมองหน้าเธอเป็นลูกชายสุดรักของเขา....