เด็กสาวเรียนปีหนึ่งสาขาท่องเที่ยวได้ตกหลุมรักรุ่นพี่ปีสามสาขาการบิน แต่รุ่นพี่กลับไม่สนใจเธอ แต่มีบางอย่างทำให้รุ่นพี่สนใจเธอขึ้นมาและอยากดูแลเธอไปตลอด
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,รักมหาลัย,รักหวานแหวว,รักโรแมนติด,รักในมหาลัย,รักโรแมนซ์,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เมเปิ้ลเปิดตาตื่นในยามเช้า เห็นซันไชน์กำลังนั่งหน้าตาเศร้า อารมณ์คล้ายความเครียด เธอเดินเข้าไปหาซันไชน์ ปลอบใจอย่างอ่อนโยน ความคิดฉุดคิดมาจากหัวเมเปิ้ล เธอคิดว่าถ้าเธอทำกับพี่จอมทัพจะดีที่สุด
ตามนั้นเมเปิ้ลเข้าหาจอมทัพในห้องตรงข้าม จอมทัพเปิดประตูด้วยายตาเพิ่งตื่น เธอเดินเข้ามาในห้องจอมทัพ กดวิดีโอในโทรศัพท์ถ่ายคลิป จูบจอมทัพอย่างเมามัน เขาตกใจกับสิ่งที่ทำ เลยผลักเธอออกไป
"ทำอะไรเนี่ย..เมเปิ้ล" จอมทัพพูดขึ้น เช็ดปากของเขา
"อ้าว..ก็ทำแบบนี้ไง" เมเปิ้ลดึงหน้าจอมทัพมาจูบอีกรอบ เขาผลักออกเหมือนเดิม จนสุดท้ายยอมทำเพราะะเห็นกล้องของเธอ รู้ว่าเธอรักทุกคนมาก ราวกับไม่อยากใให้ใครมาเสี่ยงทำแบบนี้เพราะเธออีก
ทั้งสองจูบกันนัวเนียจนเข้าไปในห้องนอนจอมทัพ ปิดประตูดังอย่างแรง เมเปิ้ลพร้อมจะทำทุกอย่าง เธอก็รักจอมทัพเช่นกัน แค่ไม่กล้าบอก กลัวจะถูกกล่าวหาว่าไม่มีมารยาท ผลสุดท้ายเธอก็ต้องทำอยู่ดี
เมเปิ้ลคิดว่าความรักของเขาไม่อาจหยดรักได้จริง ใครจะมาห้ามความรักก็มิอาจทำให้แตกแยกได้ เนื่องจากถูกผูกพันกันมาแสนนาน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องร้ายขนาดไหนเขาพร้อมที่จะอยู่เคียงข้างและพร้อมฝ่าฟันไปด้วยกัน การจูบเสร็จสิ้นลง ซันไชน์รู้สึกว่าเมเปิ้ลไปนานผิดปกติ จนซันไชน์ไปตามเธอกลับมา ซันไชน์เปิดประตูห้องพบว่าเธอกำลังมีอะไรกับพี่จอมทัพ ทั้งสองเปลือยกายกัน
"เอ่อ..ฉันอาจจะ..เข้ามากวนประสาท..ขอกลับก่อนนะ"
"อย่า..อย่าเพิ่งไป..เดี๋ยวจะกลับแล้ว" เมเปิ้ลใส่เสื้อผ้าแล้วเดินกลับห้อง
"นี่เธอไปทำอะไร..ฉันเขินหมดแล้วนะ.." ซันไชน์พูดขึ้น เธอตบแก้มตนเองเบาๆ ด้วยใบหน้าแดงกํ่า
"อ๋อเหรอ..คือว่านี่ไง..ฉันติดกล้องไว้ที่ตัว..เพื่อที่จะให้ชิดดาวรู้ว่า ถึงแม้จะให้ฉันประกาศเลิกกับพี่จอมทัพ ก็ไม่มีทาง เพราะพวกเราเคยฝ่าฟันอุปสรรคมามากมาย ผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกัน ต่างคนต่างรู้จุดแข็งจุดอ่อนของกันและกัน" เมเปิ้ลยื่นกล้องให้ดู ซันไชน์ปรบมือเปราะยิ้มระรื่น
"อุ๊ย..หวาน..คิดได้ไง.."
"ฉันเพิ่งคิดได้เมื่อเช้าตอนตื่นมาน่ะ..ถึงแม้มันดูขยะแขยง..แต่ดูได้ผลนะ..คราวนี้แหละ..เมเปิ้ลจะเป็นคนที่ไม่ยอมใครง่ายๆ"
"เธอนี่ก็..ช่างมันเถอะ..ไม่กล้าพูด" ซันไชน์เอามือปิดปากหุบยิ้ม ดิ้นไปดิ้นมา
จอมทัพเริ่มเข้าทำงาน หารู้ไม่ว่าชิดดาวบินกับจอมทัพด้วยในวันนี้ เมเปิ้ลก็เช่นกัน มีบินในวันเดียวกันแต่คนละที่ จอมทัพคิดว่าจะไปส่งเธอก่อน ระหว่างนั้นเองชิดดาวเห็นทั้งสองกำลังส่งจูบให้กัน คิดว่าจะถ่ายเก็บไว้แต่ถูกเพื่อนเธอจับได้ก่อน เมเปิ้ลขณะเห็นชิดดาวถูกจับได้ เธอเดินอย่างสวย โบกมือลาชิดดาวอย่างกับคุณหนู ชิดดาวรู้สึกไม่สบายใจจนเธอหันไปตะโกนใส่เมเปิ้ลว่า
"นี่เธอ..เป็นอะไรมากป่ะ..อยากตบมากนักเหรอ..เอาดิ..ตบเลย" ชิดดาวยกมือขึ้นมาพร้อมตบ ยังไม่ทันไรมีคนเข้ามาห้ามนั่นคือ จอมทัพ ชิดดาวไม้มืออ่อนแรง พูดเสียงอ่อนหวานใส่จอมทัพ สุดท้ายไม่สมบูรณ์แบบ จอมทัพได้ถ่ายรูปเธอไว้เป็นหลักฐานส่งให้พ่อดูเรียบร้อย เมเปิ้ลได้ยินคำนั้นจึงหันหลังกลับไปทำงานต่อ ส่วนจอมทัพดึงแขนเมเปิ้ลออกมา
"นี่คิดจะทำอะไรแฟนฉันอีก..ห้ะ.." จอมทัพดึงแขนอย่างแน่นเพื่อไม่ให้ไปไหน
"ไม่..ไม่เอาน่า..ฉันชอบคุณนะ..ยังไงพ่อคุณก็เห็นแล้วนี่.."
"อ๋อ..เห็นเหรอ..คอยดูข่าวคืนนี้ละกัน ว่าเป็นยังไง" จอมทัพพูดขึ้น ปล่อยแขนชิดดาวแล้วเดินออกไป
"คอยดูเถอะ..ฉันจะไม่ยอมแพ้..ฉันจะให้ทั้งคู่เลิกกันให้ได้" ชิดดาวพูดขึ้นพึมพำในใจ
เมเปิ้ลขึ้นเครื่องบินทันที ชิดดาวมองเธอราวกับจะด่าเธอว่าโง่ เที่ยวนี้ชิดดาวบินไปที่เดียวกับเมเปิ้ล เธอไม่รู้ว่าชิดดาวจะบินที่เดียวกัน การแก้แค้นจึงเริ่มต้นขึ้น มาถึงสนามบินปลายทาง เมเปิ้ลลงมาพร้อมกับเพื่อน ชิดดาวลงมาจากเครื่องบินเช่นกัน พยายามคิดหาวิธีให้เมเปิ้ลอยู่ตัวคนเดียว ระหว่างนั้นเพื่อนเมเปิ้ลกำลังเข้าห้องนํ้า เธอไม่ได้เข้าเป็นโอกาสดีที่จะแก้แค้น ชิดดาวเดินเข้าไปหาเมเปิ้ลใกล้ ทักทายปกติ เธอตอบรับทักทายด้วย ชิดดาวเดินผ่านตัวเธอเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทันใดนั้นเองเหตุการณ์เกิดขึ้นกลางสนามบิน ทุกคนเห็นหมด ชิดดาวกำลังจับขยำหัวเมเปิ้ล ลากไปมาเหมือนหมูหมา เพื่อนเธอออกมาจากห้องนํ้าห็นพอดีจึงโทรแจ้งตำรวจแถวนนั้น
เมเปิ้ลรู้สึกเจ็บหัว ตำรวจมาได้ทันเวลา จับชิดดาวไว้ทัน ล็อกเธอไว้เตรียมรายงานสนามบินถึงการกระทำของเธอ เมเปิ้ลร้องอวดโอยรู้สึกปวดหัวอย่างมาก เพื่อนเมเปิ้ลยกโทรศัพท์ขึ้นมาโทรบอกพี่จอมทัพ ชิดดาวเห็นจึงรีบห้ามแต่ห้ามไม่ทัน เพราะพี่จอมทัพรับสายและทราบเรื่องแล้ว ใบหน้าเธอดูไม่อยากยอมแพ้เมเปิ้ล คิดแก้แค้นทุกอย่างกับผู้หญิงที่เข้ามายุ่งกับจอมทัพ เมเปิ้ลร้องออกมาพูดว่า
"ทำไม..ทำไมเธอต้องทำอย่างนี้กับเราด้วย..เราไปทำอะไรให้..ฉันอยู่นิ่งๆนะ"
"ผู้หญิงที่มันมายุ่งกับจอมทัพน่ะฉันไม่ยอม"
"นี่รู้ทั้งรู้ว่าเขาไม่รักยังจะมาแก้แค้นเขาอีก..คิดซะบ้างนะ..ถ้าเขาไม่รักก็ปล่อยดิ..กลับไปดูตัวเองบ้าง.." เพื่อนเมเปิ้ลขัดขึ้น
