เด็กสาวเรียนปีหนึ่งสาขาท่องเที่ยวได้ตกหลุมรักรุ่นพี่ปีสามสาขาการบิน แต่รุ่นพี่กลับไม่สนใจเธอ แต่มีบางอย่างทำให้รุ่นพี่สนใจเธอขึ้นมาและอยากดูแลเธอไปตลอด
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,รักมหาลัย,รักหวานแหวว,รักโรแมนติด,รักในมหาลัย,รักโรแมนซ์,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ในที่สุดได้มาถึงวันรับน้อง เหล่ารุ่นพี่จัดงานใหญ่มากเหมือนไม่ได้จัดมาหลายปี ดูแล้วต้นทุนคงแพงน่าดู เมื่อยังไม่ถึงเวลาก็ยังไม่มีใครมาสักคน นี่ก็ใกล้เวลาลงทะเบียนแล้ว เพื่อนไปกันหมด ฉันนั่งรอกับเพื่อนในกลุ่มของฉัน รอแล้วรออีกจนรุ่นพี่เรียกให้เข้ามาข้างใน
สถานที่รับน้องถูกจัดในหอประชุม ห้องดูกว้างมากเหมาะกับเดินเล่นไปมา ฉันได้เห็นป้ายแปะตามฐานคิดว่ารุ่นพี่น่าจะให้เข้าฐานแน่นอน แต่ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด อยู่ดีๆถูกเปลี่ยนแปลงโดยอาจารย์ ซึ่งรุ่นพี่รู้สึกโกรธมากทำไมอาจารย์ไม่ตั้งแต่ตอนแรก รุ่นพี่คิดอะไรไม่ออกจึงได้ให้เล่นเกมง่ายเกี่ยวกับคณะ ดึงป้ายฐานมาแปะไว้เหมือนเดิม
ฉันได้รับป้ายฐานเป็นรูปแมวนํ้า เพื่อนฉันได้รูปปลาดาว ฉันรู้เสียใจนิดหน่อยที่ไม่ได้อยู่กับเพื่อนสนิท แต่ก็ยังดีจะได้รู้จักเพื่อนใหม่ สาขาอื่นด้วย ไม่รอช้ามีเพื่อนคนหนึ่งมาทักทายฉัน รูปร่างดี ผิวขาว เธอได้แนะนำตัวเสมือนว่าอยากเป็นเพื่อนกับเราจริงจัง เธอมีชื่อว่า ชิดดาว เรียนสาขาการบิน ฉันตกใจกับเธอที่มาทักทาย สุดท้ายได้เห็นว่าเธออยู่กลุ่มเดียวกับฉันนั่นคือแมวนํ้า ฉันคิดว่าฉันดูมีเพื่อนง่ายจัง อยู่ดีๆก็วิ่งเข้ามาหาอย่างนี้เลยเหรอ เป็นเอามากมั้ง
กิจกรรมได้เริ่มต้นขึ้น ทุกฐานจะมีพี่ประจำฐานคอยนำเดินทางตามฐาน และรุ่นพี่ที่ฉันได้นั่นคือเป็นผู้ชายคนนั้นที่ไม่ยอมช่วยเหลือฉันเลย ฉันรู้สึกเกลียดมาก ฉันถอดป้ายชื่อแล้วออกไปจากหอประชุมโดยบอกว่าไปเข้าห้องนํ้า รุ่นพี่เห็นเลยห้ามไว้เพราะกำลังจะถึงพิธีเปิดแล้วบอกฉันให้อดทนรอหน่อย
"น้อง เดี๋ยวค่อยไป นี่จะพิธีเปิดแล้ว"
"งั้นพี่บอกหนูมาค่ะ วันนั้นพี่เดินชนหนูแล้วพี่ไม่ขอโทษ เพื่อนหนูต้องมาพยุง หนูยังเจ็บหัวเข่าอยู่เลย"
ฉันพูดทั้งนํ้าตาแล้วลูบที่หัวเข่า โชว์ให้ดูจนรุ่นพี่คนอื่นตกใจ รุ่นพี่คนอื่นนั่งฟังอย่างตั้งใจ เมื่อได้ฟังเห็นว่าดูไม่สนใจน้องเอาซะเลย ยังไม่ทันวันรับน้องทำขนาดนี้ได้ยังไงทำให้เพื่อนๆรุ่นพี่ได้ด่าไปต่างๆนานา สุดท้ายฉันได้ห้ามเข้าไว้เนื่องจากอภัยให้เขา
ถึงเวลาเข้าฐานของแต่ละคน ฉันได้อยู่กลุ่มแมวนํ้านั้นคือกลุ่มที่หนึ่งก็ต้องเริ่มจากฐานหนึ่ง ฉันได้เดินตามรุ่นพี่แบบติดๆเหมือนไม่เคยมา ฉันเพิ่งรู้ว่ามีฐานอยู่ข้างนอกด้วยคงจะเป็นฐานแบบสกปรก เนื้อตัวมอมแมมเลยมั้ง ว่าแล้วก็ไม่ใช่ มันคือฐานปิดตา ฉันเล่นเดินวนฐานจนเสร็จถึงพักเที่ยง ฉันได้แต่นั่งกินข้าวแล้วคุยกับเพื่อนไปด้วย
"ฉันอยากรู้ รุ่นพี่คนที่นำฐานเดียวกับฉันคือใครเหรอ"
"คนไหน อ้อเธออยู่กลุ่มแมวนํ้า กลุ่มหนึ่ง อ้อเขาบอกนะ พิธีกรน่ะ เขาชื่อพี่จอมทัพ อยู่ปีสามสาขาการบิน"
"อยู่คณะเดียวกัน ทำไมไม่ขอโทษกันบ้าง"
"วันนั้นที่พวกเราไปช่วยเธอไม่ใช่อะไรนะ มีคนบอกว่าพี่เขาเป็นคนดัง ประมาณว่าคนชั้นสูงอย่างนี้ไง"
"โอ้ย โลกจะแตก"ฉันแหกปากออกมาพร้อมกับข้าว
ในขณะนั้นเองฉันกินข้าวเสร็จเรียบร้อยกำลังไปทิ้งขยะข้างนอก ได้เห็นผู้ชายในร่างนักบินเดินกันเป็นแถวทางฟุตบาททั้งสองฝั่ง ทุกคนเดินอย่างสง่าผ่าเผยราวกับว่าฉันอยู่ในสนามบิน ฉันรีบเดินตามไปดูแต่ไม่ทันได้รู้จนโดนรุ่นพี่ประจำฐานของตนเองเรียกเข้ามา
ฉันได้กลับเข้ามาในหอประชุม นั่งกับเพื่อนในฐาน ชิดดาวได้ชวนฉันคุยอะไรหลายอย่างดูออกจะเป็นเรื่องไร้สาระ แต่มีเรื่องบางอย่างที่น่าสนใจเธอได้เล่าถึงพี่ชายของเธอชื่อจอมทัพ ฉันเพิ่งรู้คนแบบนี้ยังมีน้องสาวด้วย ฉันจึงได้นั่งฟังเธอไปด้วย
"นี่นะฉันจะบอกอะไรให้ พี่ชายฉันเนี่ยนะหล่อมาก ถือว่าหล่อระดับต้นๆ เป็นเดือนมหาลัยเลยนะ"
"โอ้โห นี่เธอแอบชอบหรือชมพี่ชายกันแน่เนี่ย"
"ก็ต้องชมดิ"
"แล้วพี่ชายเธอมีแฟนยัง"
"ยังหรอก"
".ใช่ดิ คนแบบนี้จะมีแฟนได้ยังไง" ฉันพูดลอยๆ
"เธอชื่ออะไรเหรอ"
"ฉันชื่อ เมเปิ้ล"
"ชื่อน่ารักจัง เมเปิ้ลลูกหวานๆ ลูกโตๆ ว้าวน่ากิน"
"จะบ้าเหรอ ไม่ใช่อย่างนั้น"
ในเวลานั้นรุ่นพี่ประจำฐานได้เดินเข้ามา ดูจากท่าทางแล้วเหมือนจะเปลี่ยนชุดเพื่อกลับไปเรียน ฉันได้เห็นชุดนักศึกษาที่ไม่เหมือนใคร ใครกันที่จะแต่งได้เหมือนนักบินจริงได้ขนาดนี้ มีทั้งเสื้อคลุม ทั้งหมวกที่ดูเท่ไปหมด ฉันหลงเขาเข้าซะแล้ว แต่ยังไงก็ยิ้มแก้มแดงเก็บไว้ เมื่อรุ่นพี่ประจำฐานได้เดินออกไปฉันคิดว่าแล้วใครจะมาเป็นแทนล่ะเนี่ย และในที่สุดมีพี่ประจำฐานคนใหม่เข้ามาฉันรู้สึกโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก
