เด็กสาวเรียนปีหนึ่งสาขาท่องเที่ยวได้ตกหลุมรักรุ่นพี่ปีสามสาขาการบิน แต่รุ่นพี่กลับไม่สนใจเธอ แต่มีบางอย่างทำให้รุ่นพี่สนใจเธอขึ้นมาและอยากดูแลเธอไปตลอด
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,รักมหาลัย,รักหวานแหวว,รักโรแมนติด,รักในมหาลัย,รักโรแมนซ์,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
แดดยามเช้าได้จ่อมาทางหน้าต่างห้องฉันพอดีทำให้ลุกตื่นขึ้นมาทั้งที่ฉันมีเรียน กลับมาในวันจันทร์อีกครั้ง ฉันรู้สึกเบื่อเอือมระอาเต็มที แต่ไม่ได้ขี้เกียจอะไร จึงรีบแต่งตัวออกไปเรียนตามปกติ
วันนี้ฉันไม่ได้เจอพี่จอมทัพ ว่าไปแล้วจะให้เจอทุกวันคงเป็นไปไม่ได้ เพ้อเจ้อไปใหญ่แล้ว ฉันได้เจอ ซันไชน์ เพื่อนของฉันพอดี วันนี้เป็นวันเริ่มติวหนังสือเพราะใกล้สอบแล้ว
ซันไชน์ได้นัดฉันไปห้องสมุดในเวลาตอนเย็น เพื่อไปติวหนังสือด้วยกันฉันตอบตกลงกับเธอ แต่เธอแย้งขึ้นมาอีกว่า "ก่อนจะไปติวหนังสือ ฉันขออะไรสักอย่าง เล่าให้ฉันฟังได้ไหมทำไมเธอคบกับรุ่นพี่ง่ายจัง" ฉันฟังจากซันไชน์เป็นสิ่งที่ไม่คิดไม่ฝันจริง ฉันเลยตอบกลับไปว่า"ไม่รู้ อยู่ดีๆพี่ก็บอกชอบฉันแล้วถามว่าพร้อมยัง" ซันไชน์ได้ยินรู้สึกแปลกใจ ใครจะตอบรับไวขนาดนี้ หรือว่ารุ่นพี่จะมีอะไรแฝง
"เธอคิดไหมเมเปิ้ล พี่จอมทัพอาจมีอะไรแฝงความลับอยู่ก็ได้"
"อะไรงั้นเหรอ"
"โอ๊ย...สมแล้วแหละที่เธอโดนหลอกง่าย นี่ ที่พี่เขายอมรับเธอเนี่ยฉันคิดว่า เป็นความทรงจำในอดีตก็ได้นะ เช่น เธอเคยเลิกกับพี่เขามาแล้ว หรือว่า เคยแอบชอบเขาล่ะ"
"จะว่าไป ฉันเคยแอบชอบเขานะ ตอนนั้นฉันชอบเขาจนไม่ตั้งใจเรียนแหละ"
"อ่า..อาจเป็นแบบนั้น"
"แต่ตอนนั้นฉันเกรดไม่ดีเลยนะ แล้วตอนนี้มาคบอีกครั้งจะเกรดตกอีกไหม"
"ถ้าเธอมั่นใจว่าสามารถแยกสองเรื่องได้ มันก็โอเค เกรดไม่ตกแน่นอน"
ฉันเชื่อมั่นในสิ่งที่ซันไชน์พูดแล้วพยายามอย่างเต็มที่ แบ่งแยกออกให้เป็นระหว่างเรื่องความรักกับการเรียน ในระหว่างนั้นซันไชน์พาไปห้องสมุดตามเวลานัด เธอได้หยิบหนังสือเกี่ยวกับความรักมาอ่านแล้วยื่นให้ฉันดู
"นี่เห็นไหม ในหนังสือยังบอกเลย"
ซันไชน์ได้ชี้ไปที่หน้าแรกของหนังสือ คำนั้นเขียนว่า "วิธีไม่ทำให้การเรียนตํ่าลงถึงแม้จะมีความรักก็ตาม นั่นคือ พยายามแยกให้เป็นระหว่างความรักกับการเรียน ถ้าแยกไม่ได้ควรเลิกซะ" ฉันคิดอยู่ในใจ เป็นคำพูดที่รุนแรงแต่ได้ใจมาก เมเปิ้ลเห็นคำนั้นจึงปิดหนังสือบอกซันไชน์ให้เอาไปเก็บที่เดิม แล้วมาอ่านหนังสือกัน
"ดีมาก เมเปิ้ล เธอต้องตั้งใจนะ สู้สู้"
"ว่าแต่เรายังพอมีเวลาไหม ตอนเย็นฉันนัดกับพี่จอมทัพไว้ จะไปซื้อของด้วยกัน พี่จอมทัพบอกว่าจะเล่าเรื่องที่แอบชอบให้ฟังหมดเลย"
"ก็ดีนะ"
"ห้าโมงแล้ว ไปกันนะ"
ซันไชน์ตอบตกลง ฉันกับเธอได้นั่งอ่านหนังสือและติวด้วยกัน จนกระทั่งถึงเวลาห้าโมงฉันลุกขึ้นทันที ซันไชน์กับฉันรีบเก็บหนังสือแล้วออกไปข้างนอกด้วยกัน ฉันได้เห็นพี่จอมทัพพอดีทางร้านขายของ ซันไชน์จึงให้ฉันลงไปก่อน
"พี่คิดว่าซื้อของกินเสร็จไป หอพักของน้องกันไหม ที่นั่นมีโต๊ะชั้นล่างนี่"
"ได้ค่ะพี่ หนูไปซื้อของกับเพื่อนก่อนนะคะ"
ฉันกับซันไชน์ไปซื้อของกันเสร็จเรียบร้อย ทั้งสามคนได้เข้าไปในหอพักของฉัน ในขณะที่ถึงที่แล้วพี่จอมทัพหน้าตาเคร่งขรึม มองซันไชน์และเมเปิ้ลอย่างจริงใจ เหมือนกับพร้อมบอกความจริงกับทั้งสองคน
"นั่งลงดิ เดี๋ยวเล่าให้ฟัง"
"พี่ชอบน้องตอนนี้เพราะว่า เป็นอดีตครั้งก่อน จริงแล้วพี่คือคนที่น้องตามหานั่นแหละ"
"พี่อย่าบอกนะคะว่า พี่คือ พี่คนที่เมเปิ้ลแอบชอบตอนเรียนอยู่ชั้นประถม"
"ใช่ ตอนนั้นผู้หญิงชอบพี่เยอะก็จริง บางคนที่ได้คบไปก็ไม่ได้เรื่องสักคน บางคนเรื่องมาก เสื้อผ้าหน้าผมต้องเป๊ะ ตอนนั้นพี่โดนผู้หญิงรักจนหมดตัวจนพี่มาเจอน้องนี่แหละ เท่าที่ดูตอนไปออกเดตพี่ได้เห็นว่า น้องเมเปิ้ลซื้อหนังสือแค่สี่เล่มขณะที่พี่ให้ตังค์ไปสองพัน"
"อุ๊ย ฉันหาผู้ชายแบบนี้มานานมาก"ซันไชน์ยิ้มหุบดีใจ
"เพราะงั้นพี่ถึงได้ชอบหนูเหรอคะ"
".ใช่ เพราะพี่มั่นใจว่าถ้าทำงานด้วยกัน น้องจะไม่มีวันใช้เงินของพี่ฟุ่มเฟือยแน่นอน"
"ห้ะ เมเปิ้ล จะมีผู้ชายสักกี่คนที่จะพูดคำนี้ เธอเชื่อไหม คนนี้เป็นคนแรกเลยนะ"
เมเปิ้ลได้จับมือจอมทัพอย่างเชื่อใจ ทั้งสองคนเริ่มเข้าใจกันมากขึ้น อยู่ชิดดาวได้แอบมองเห็นความสัมพันธ์ทั้งสองคน เธอกลับไปร้องไห้ในห้องของเธอ ซันไชน์เห็นรู้สึกสาใจที่ทำสำเร็จสักทีกับคู่แค้น
