เด็กสาวเรียนปีหนึ่งสาขาท่องเที่ยวได้ตกหลุมรักรุ่นพี่ปีสามสาขาการบิน แต่รุ่นพี่กลับไม่สนใจเธอ แต่มีบางอย่างทำให้รุ่นพี่สนใจเธอขึ้นมาและอยากดูแลเธอไปตลอด
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,รักมหาลัย,รักหวานแหวว,รักโรแมนติด,รักในมหาลัย,รักโรแมนซ์,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ซันไชน์และเมเปิ้ลตามหาพิธีกรจนงานเริ่มพอดี ผลปรากฎว่าไม่เจอ ทั้งสองกลับมานั่งที่เดิม ฟังประชุมต่อ ระหว่างนั่งฟังประชุมนั้นเมเปิ้ลกระซิบหูซันไชน์ข้างๆพูดว่า "เธอคิดว่าเป็นไปได้ไหม..พี่จอมทัพมีฝาแฝด" ซันไชน์อึ้งต่อหน้าเมเปิ้ล
"ไม่น่าเป็นไปได้นะ..แฝดอะไรกัน"
"คนเราจะไปบรรยายหกชั่วโมงเลยเหรอ..ไม่ไหวมั้ง"
"เออ..ใช่" ซันไชน์พยักหน้า เท้าคางหน้าตาชวนสงสัย เธอมองพี่จอมทัพที่กำลังบรรยาย ฟังเสียงไปพลางๆ ซันไชน์ทำท่าเหมือนคิดอะไรออก เธอแกล้งทำเป็นเดินเข้าห้องนํ้า เมเปิ้ลมองเธอท่าทางน่าสงสัย ซันไชน์เดินมาที่ระเบียงของห้องประชุม ท่าทางครุ่นคิดเรื่องฝาแฝดพี่จอมทัพ
"หรือว่าจะใช่..ใครมันจะไปบรรยายได้หกชั่วโมงกันล่ะ...หายากมากแบบนี้" ซันไชน์พูดกับตัวเอง จู่ๆเมเปิ้ลเดินเข้ามาหาข้างหลัง เธอตกใจ
"นี่..คิดอะไรอยู่ล่ะ..เธอไม่เข้าไปข้างในล่ะ"
"ฉันคิดว่าสิ่งที่เธอพูดก็ถูกนะ ฉันเคยเห็นแต่ในละคร..แต่..เขาจะทำไปเพื่ออะไรล่ะ"
"ไม่รู้เลย..ว่าแต่พิธีกรก็หายไป..นี่อย่าบอกนะว่า พิธีกรมีฝาแฝด ฉันเห็นการพูดดูแตกต่างกันมาก"เมเปิ้ลพูด ระหว่างนั้นซันไชน์นึกอะไรออกบางอย่าง
"ใช่..ฝาแฝดมักมีจุดหนึ่งที่แตกต่างกัน..แต่มันหายากจังเลย" ซันไชน์กัดริมฝีปาก
"ช่างมันเถอะ..กลับเข้าไป..เดี๋ยวพวกเขาจะสงสัยเรา" ทั้งคู่กลับเข้าไปในห้องประชุม ประชุมเสร็จ เมเปิ้ลออกมาจากห้อง ยืดแขนขาประมาณว่าอดทนมานานมาก ซันไชน์เดินออกมายังทำหน้าครุ่นคิดแต่เรื่องนั้น
"นี่เมเปิ้ล...เธอเห็นอะไรแปลกไปบ้างไหม..ในตัวพี่จอมทัพช่วงบ่าย..ฉันคิดว่าจะขอดูข้อมูลประวัติ...แต่ทางบริษัทเขาจะไม่ให้ดูดิ"ซันไชน์ถอนหายใจ
"ปล่อยเลย..กลับห้อง..เราไปสืบในโซเชียลกัน"
ทั้งสองขึ้นรถเมล์กลับห้องพัก ถึงห้องพัก ซันไชน์ค้นหาพี่จอมทัพทางโซเชียล พบว่าพี่จอมทัพมีฝาแฝดจริง ชื่อจอมพล แต่ไม่พบสิ่งที่แตกต่างสักจุด เธอนั่งถอนหายใจซํ้าแล้วซํ้าอีก เมเปิ้ลตบไหล่เธอเบาๆ
"ช่างมันเถอะ...อย่างไรเราก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรแล้ว"
เวลานั้นเองเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น เมเปิ้ลได้ยินแล้วมองมาที่ซันไชน์คิดว่ามีแค่สองคนที่เข้าห้องนี้ได้ เธอคิดว่าใครเคาะประตู แม่บ้านหรือเจ้าหนี้ เมเปิ้ลยอมเสี่ยงจึงเปิดประตู ทันใดนั้นเองเธอพบกับพี่จอมทัพกำลังถือดอกไม้ช่อใหญ่เหมือนกับจะให้เธอ
"อ่ะนี่..ผมให้คุณนะ..ถือว่าเป็นการขอโทษ" จอมทัพยื่นดอกไม้ให้เมเปิ้ล เธอทำหน้าราวกับไม่พอใจ โยนดอกไม้คืนจอมทัพ หลบไปอยู่หลังซันไชน์
จอมทัพยื่นดอกไม้ให้เมเปิ้ลอีกรอบ ซันไชน์ขัดขึ้นมาว่า "พี่ก็เห็นไม่ใช่เหรอ..มันเบื่อแล้ว..รำคาญ.." ซันไชน์ผลักจอมทัพออกไปจากห้อง ยังไม่ทันผลัก เมเปิ้ลขัดซะก่อน
"มีอะไรก็พูดมา..."
"พี่อยากจะมาขอโทษตั้งแต่ตอนประชุม..เห็นน้องกลับก่อน..เลยมาห้องพักแทน"
"พี่จะมาขอโทษอะไร..เรื่องของเราจบกันแล้วนะ"
"ฟังพี่ดีๆนะ วันนั้นพี่รู้แล้ว ชิดดาวเป็นคนไปบอกพ่อของพี่เองว่าเราแอบคบกัน แล้วตอนนี้มันก็ทำดีใส่พ่อพี่ พ่อพี่อยากให้พี่แต่งงานกับมันเร็วๆ"
"พี่ก็แต่งงานไปดิ"
"นะนะ...ไปพูดกับพ่อพี่ให้ทีนะ..อีนังนั่นมันนิสัยไม่ดี..พี่ไม่อยากแต่งงานกับมัน" จอมทัพสวมกอดเมเปิ้ลอย่างแรง แต่เมเปิ้ลสลัดออก เดินหนีไปนั่งโซฟา พูดว่า"ถ้าพี่จะให้พูดแบบนั้น..ผู้ใหญ่เขาคงไม่เชื่อฟังหรอก...แต่ถ้าจะให้ทำก็ได้"
"จริงนะ.." จอมทัพแสดงฝีหน้าดีใจ เมเปิ้ลยิ้มตอบรับ ซันไชน์ปรบมือดีใจ
"แต่ว่า..เราต้องสร้างหลักฐานก่อนนะพี่"
"พี่มีฝาแฝด ทำได้อยู่แล้ว"
"แสดงว่า..ที่เห็นนี่คือ"
"ใช่...พี่รักน้องจริง..นี่ น้องชายพี่ชื่อ จอมพล..อ๋อ.เห็นน้องของพี่บอกว่าแอบบชอบซันไชน์ด้ววยนะ...พี่คิดว่าถ้าซันไชน์ตอบตกลงจะแต่งงานพร้อมกันเลย" เมเปิ้ลยิ้มเขิน ส่วนซันไชน์ตกใจ คิดว่าจะขอคบไปพลางๆก่อนแล้วค่อยแต่ง จอมทัพพยักหน้าตอบตกลง หลังจากนั้นเมเปิ้ลได้กลับมารักกับจอมทัพ ซันไชน์ได้แฟนใหม่ คงต้องขอคบหาดูใจกันก่อน
"พี่คะ..พิธีกรคนนั้นล่ะ..พี่ขอให้เขาพูดแบบนั้นเหรอ.."
"ไม่ๆ..พิธีกรคนนั้น ช่วงเช้าเขาไม่สบายเลยขอกลับไป...ทางเราขอพิธีกรช่วงบ่ายมา..วุ่นวายมาก..อาจจะหน้าคล้ายกันหน่อย.."
"อื้ม...ดูไม่ออกเลย" จอมทัพโอบกอดเมเปิ้ลอีกครั้ง ทั้งสองดึงเข้าไปจูบกันในห้องนอนต่อ ซันไชน์คิดจะห้าม แต่จอมพลปิดปากไว้
"ปล่อยพวกเขาไปเถอะ"
