เด็กสาวเรียนปีหนึ่งสาขาท่องเที่ยวได้ตกหลุมรักรุ่นพี่ปีสามสาขาการบิน แต่รุ่นพี่กลับไม่สนใจเธอ แต่มีบางอย่างทำให้รุ่นพี่สนใจเธอขึ้นมาและอยากดูแลเธอไปตลอด
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,รักมหาลัย,รักหวานแหวว,รักโรแมนติด,รักในมหาลัย,รักโรแมนซ์,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เด็กสาวเรียนปีหนึ่งสาขาท่องเที่ยวได้ตกหลุมรักรุ่นพี่ปีสามสาขาการบิน แต่รุ่นพี่กลับไม่สนใจเธอ แต่มีบางอย่างทำให้รุ่นพี่สนใจเธอขึ้นมาและอยากดูแลเธอไปตลอด
ผู้แต่ง
เพอนา
เรื่องย่อ
นิยายรักหวานแหววที่จะสื่อถึงเด็กสาวรูปร่างหน้าตาดีกว่าเมื่อก่อน เธอได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง ภาคสาขาท่องเที่ยว พ่อแม่เริ่มเป็นห่วงความปลอดภัยแต่เธอคิดดีแล้วที่จะอยู่คนเดียวในหอพักนี้ วันหนึ่งเธอได้ตกหลุมรักรุ่นพี่ปีสาม ภาควิชาการบิน รุ่นพี่ไม่สนใจเธอแต่ได้มีบางอย่างในจิตใจของเธอทำให้รุ่นพี่ชอบแล้วอยากเป็นแฟนเธอสักครั้ง เมื่อทั้งคู่ได้คบรักกันก็ได้มีอุปสรรคมาขวางกั้นแต่ทั้งสองรอดมาได้และตกลงแต่งงานกัน
วันรุ่งเช้าของวันอาทิตย์ เมเปิ้ลได้เห็นข้อความจากพี่จอมทัพ ดีใจสุดบอกเธอว่า วันนี้จะพาไปออกเดตที่ห้าง พาเธอไปช็อปปิ้งตามอำเภอใจ เลือกซื้อของอะไรก็ได้ เมเปิ้ลเห็นดังนั้นเธอดีใจมาก รีบแต่งตัวและออกไปรออย่างรวดเร็ว
พี่จอมทัพได้มาถึงตามเวลานัดหมาย ชวนเมเปิ้ลขึ้นรถแล้วไปออกเดตกัน ทั้งคู่ได้เดินห้างอันใหญ่หรู มีทั้งร้านหนังสือที่เมเปิ้ลชอบเข้าเป็นประจำ ฉันได้ซื้อหนังสือหลายเล่มที่ชอบ พี่จอมทัพจ่ายให้ทั้งหมดเลย ฉันหิ้วของเต็มมือจนต้องบอกว่า "ขอเอาไปไว้ที่รถก่อนได้ไหม แล้วเดี๋ยวมาเดินใหม่" หลังจากนั้นพี่จอมทัพมอบกุญแจให้ ฉันวิ่งไปที่รถอย่างไว้พร้อมกับหิ้วหนังสือหนักมาก
ถึงรถเสร็จแล้ว ฉันกลับเห็นเงาเหมือนมีใครตามมา สังเกตอยู่นิดเดียวทางหลังรถกลายเป็นว่าไม่เจอใคร ฉันเลยเดินเข้าห้างตามปกติ เสียงเท้าดังสนั่นเหมือนเข้ามาใกล้ทุกที ฉันรีบวิ่งเข้าห้างอย่างเร็ว
จอมทัพเห็นฉันวิ่งอย่างสุดกำลังจึงถามว่า "วิ่งหนีอะไรมา" ฉันตกใจเลยบอกว่า "ไม่มีอะไร ฉันแค่อยากออกกำลังกาย" ฉันพูดปกติแต่พี่จอมทัพรู้สึกแปลกเหมือนมีใครตามเธอมา ไม่ทันใดพี่จอมทัพขอออกไปข้างนอกก่อนโดยให้ฉันยืนรอตรงนี้ในห้าง
จอมทัพออกไปที่รถของตนเอง ปรากฏว่าพบเงาประหลาดหลังรถเป็นเงาผู้หญิง จอมทัพรู้ทันทีเลยแอบไปด้วยความเงียบเพื่อรอให้เงาปริศนานั้นโผล่ขึ้นมา
เผลอแป๊ปเดียวเงาปริศนาได้ลุกขึ้นมา สิ่งเห็นเป็นอย่างที่หวังไว้นั้นคือ ชิดดาว ผู้หญิงที่แอบรักพี่จอมทัพมาตลอด เมื่อพี่จอมทัพไม่รักจึงมาตีสนิทกับเมเปิ้ลแทน จอมทัพเห็นเงาดังนั้นก็รีบลุกขึ้นทันที
"เจอจนได้นะ ชิดดาว"
"เอ่อคือว่า....ฉัน.."
"ว่าแล้วเธอต้องมา มาทำไม เขาจะเดตกัน ตามมาอีกเหรอ ฉันไม่ได้รักเธอสักหน่อย"
"ทำไมล่ะ ฉันก็มาอยู่สาขาเดียวกับเธอแล้วนี่ไง"
"มันไม่เกี่ยวกันเลย"
จอมทัพหันหน้าหนีไป แล้วไล่ชิดดาวออกไปไกลๆ แต่ชิดดาวไม่ยอมไป ชิดดาวแอบเดินตามจอมทัพไปจนจอมทัพจับได้แล้วบอกไปอีกครั้งว่า"ฉันจะขอพูดเป็นครั้งสุดท้าย ปล่อยฉันไปเถอะ นะ อย่ามากวนความรักของฉันเลย ฉันชอบเมเปิ้ล ไม่ได้ชอบเธอ"ชิดดาวได้ยินคำดังนั้นก็ปล่อยมือแล้วเดินจากไป
จอมทัพได้กลับเข้ามาในห้าง มารับเมเปิ้ลกลับไป คิดไว้ว่าจะไปออกเดตที่อื่นดีกว่า อย่างไรก็ดีจอมทัพได้พาเมเปิ้ลไปสถานที่อันเงียบสงบ มีผืนป่าธรรมชาติ สวนสนามกอล์ฟ บรรยากาศน่าวิ่งเล่น โชคดีทั้งสองมาถึงตอนเย็นพอดี ได้บรรยากาศดี และยังมีจักรยานให้เช่าอีก เมเปิ้ลเห็นจักรยานก็อดใจไม่ไหวจึงรีบไปเช่าแล้วนำมาขี่ไปพร้อมกับจอมทัพ
ขณะนั้นเองระหว่างที่ทั้งคู่ได้นั่งพัก จอมทัพได้ถามฉันว่า "เธอพร้อมไหม" ฉันแปลกใจกับคำพูดจึงตอบกลับไปว่า "พร้อมอะไรคะ"โดยที่สุดพี่จอมทัพได้เอาหน้าเข้ามาใกล้ฉันแล้วพูดว่า"พร้อมที่จะมีอะไรกัน แล้วเป็นแฟนกันไหม"ฉันยังไม่ตอบ ทันใดนั้นเองพี่จอมทัพเข้ามาหอมแก้มฉันอย่างเบา ฉันตกใจยิ้มแก้มแดงปริ
ในตอนนั้นเองเราทั้งคู่ได้คบกันสักที ไม่รู้อะไรทำไมอยู่ดีถึงชอบฉัน ฉันมีอะไรที่เขาชอบงั้นหรือ ฉันไม่คิดอะไรเยอะ พี่จอมทัพพาฉันไปทุกที่ที่ฉันอยากไป จนถึงตอนดึกพาฉันกลับห้องอย่างปลอดภัย
ฉันเคลิ้มจนพูดไม่ออก ฉันได้นอนกอดจิกหมอน ไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าจะได้แฟนเป็นนักบิน แต่ไม่รู้เขาจะเป็นนักบินจริงไหม ไม่ว่าจะเป็นอะไรแล้วแต่ ฉันรับได้หมด
ฉันหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านหนึ่งในนั้นมีเล่มหนึ่งเป็นนิยายอ่านสบายตา เรื่องราวเกี่ยวกับความรัก ฉันได้เอาขึ้นมาอ่าน คิดตามหนังสือเล่มนี้ว่า บางทีการแอบชอบไม่จำเป็นต้องเป็นแฟนกันก็ได้ แค่ได้เห็นหน้ากันทุกวันแค่นี้ก็ดีใจแล้ว ฉันคิดถึงความทรงจำเมื่อครั้งก่อน ตอนนั้นฉันได้แอบชอบคนหนึ่งนานมากแต่เป็นแฟนเขาไม่ได้เพราะหน้าตาฉันไม่สวย ฉันได้แต่แอบคิดว่า แค่ได้เห็นหน้าเขาทุกวันก็โอเคแล้ว อย่างนี้แหละฉันมีความสุขแล้ว อย่างน้อยเขาได้รับรู้ว่าฉันชอบเขา เขาดีใจที่มีคนชอบมากมาย ไม่รู้ว่าผู้ชายที่ฉันเคยชอบตอนนั้นคือพี่จอมทัพหรือเปล่านะ สำหรับฉันคือหน้าคุ้นมาก