เด็กสาวเรียนปีหนึ่งสาขาท่องเที่ยวได้ตกหลุมรักรุ่นพี่ปีสามสาขาการบิน แต่รุ่นพี่กลับไม่สนใจเธอ แต่มีบางอย่างทำให้รุ่นพี่สนใจเธอขึ้นมาและอยากดูแลเธอไปตลอด

เผลอรัก เจ้าเวหา - ตอนที่ 16 คลุมถุงชน โดย เพอนา @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,รักมหาลัย,รักหวานแหวว,รักโรแมนติด,รักในมหาลัย,รักโรแมนซ์,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

เผลอรัก เจ้าเวหา

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รักมหาลัย,รักหวานแหวว,รักโรแมนติด,รักในมหาลัย,รักโรแมนซ์,รักวัยรุ่น

รายละเอียด

เผลอรัก เจ้าเวหา โดย เพอนา @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

เด็กสาวเรียนปีหนึ่งสาขาท่องเที่ยวได้ตกหลุมรักรุ่นพี่ปีสามสาขาการบิน แต่รุ่นพี่กลับไม่สนใจเธอ แต่มีบางอย่างทำให้รุ่นพี่สนใจเธอขึ้นมาและอยากดูแลเธอไปตลอด

ผู้แต่ง

เพอนา

เรื่องย่อ

นิยายรักหวานแหววที่จะสื่อถึงเด็กสาวรูปร่างหน้าตาดีกว่าเมื่อก่อน เธอได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง ภาคสาขาท่องเที่ยว พ่อแม่เริ่มเป็นห่วงความปลอดภัยแต่เธอคิดดีแล้วที่จะอยู่คนเดียวในหอพักนี้  วันหนึ่งเธอได้ตกหลุมรักรุ่นพี่ปีสาม ภาควิชาการบิน รุ่นพี่ไม่สนใจเธอแต่ได้มีบางอย่างในจิตใจของเธอทำให้รุ่นพี่ชอบแล้วอยากเป็นแฟนเธอสักครั้ง เมื่อทั้งคู่ได้คบรักกันก็ได้มีอุปสรรคมาขวางกั้นแต่ทั้งสองรอดมาได้และตกลงแต่งงานกัน

สารบัญ

เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 1 ชีวิตเด็กสาว,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 2 สืบหาตัวเขา,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 3 ผู้ชายคนนั้น,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 4 งานรื่นเริง,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 5 เพื่อนสนิท,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 6 รักหวานและร้อน,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 7 อดีตครั้งก่อน,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 8 ความลับแตก,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 9 ตามหาหัวใจ,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 10 รักแท้,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 11 จบการศึกษา,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 12 บนเครื่องบิน,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 13 บังเอิญมาเจอกัน,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 14 เริ่มงานใหม่,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 15 คำพูดของรุ่นพี่,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 16 คลุมถุงชน,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 17 ประชุมลับ,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 18 ไม่อยากพูด,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 19 ความรักกลับมาอีกครั้ง,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 20 เริ่มแผนพังทะลายนางมาร,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 21 แผนการที่สอง,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 22 งานนี้มีตบ,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 23 กรรมตามสนอง,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 24 คบรักกันจริง,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 25 พิสูจน์ความรับผิดชอบ,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 26 พรีเวดดิ้ง,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 27 แต่งงานแล้ว,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 28 ก้างขวางคอ,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 29 ทะเลไม่สวย,เผลอรัก เจ้าเวหา-ตอนที่ 30 ความสุขตลอดไป

เนื้อหา

ตอนที่ 16 คลุมถุงชน

เช้าวันต่อมา ท้องฟ้าเปิดสว่างสดใส จอมทัพคิดว่าวันนี้เป็นวันที่ดีที่สุด แต่แล้วอยู่ๆพ่อของจอมทัพเปิดประตูห้องนอนของจอมทัพเข้ามา

"มีอะไรครับ..พ่อ"

"มีอะไรจะพูดหน่อย..."

"พ่อเห็นเด็กผู้หญิงคนนี้ดีมาก..พ่ออยากให้อยากให้ลูกคบกับเขาและแต่งงานเลย"

พ่อจอมทัพหยิบรูปถ่ายขึ้นมาให้จอมทัพดู จอมทัพมองผู้หญิงคนนั้น นึกออกเลยว่าเธอคือชิดดาว เพื่อนสมัยเรียน

"พ่อ...นี่มัน.." จอมทัพกัดริมฝีปาก

"อ้าว..ผู้หญิงคนนี้พ่อคิดมาดีแล้วนะ"

"เขาทำอะไรดีต่อหน้าพ่อล่ะ...พ่อถึงคิดว่าดี"

"วันนั้นเขามาทักทายพ่อ สวัสดีอย่างนอบน้อม แถมพูดจาดีด้วย"

"ผักชีโรยหน้าซะมากกว่า" จอมทัพพูดพึมพำในใจ

"นี่ลูกว่าอะไรนะ..."

"เปล่าพ่อ...ผู้หญิงคนนี้แค่ชอบอวดไปวันๆ" จอมทัพลุกขึ้นแล้วเดินหนีไป

"นี่กลับมาเดี๋ยวนี้เลยนะ คุยกันให้รู้เรื่องก่อน ผู้หญิงคนนี้ลูกต้องแต่งงานให้ได้เลยนะ กลับมา"

จอมทัพกลับไปทำงานอีกเช่นเคย ทั้งๆที่ไม่มีบิน เขาหยิบรูปใต้โต๊ะสำนักงานออกมาเป็นรูปที่เคยถ่ายกับเมเปิ้ลตอนไปออกเดต ในตอนนั้นถ่ายรูปกันที่สวนอย่างสนุก แต่ทำไมนะ มีใครสักคนเอาหลักฐานพวกนี้ไปให้พ่อของจอมทัพดู ทำให้ทั้งสองต้องเลิกกัน

ว่าแต่เขาทำแบบนี้เพื่ออะไรกันแน่ นั่นคือสิ่งที่ผมคิดในตอนนี้ ซึ่งผมรู้ดีใครเป็นคนทำ แค่อยากได้ยินคำขอโทษแค่นั้นเอง ผมไม่คิดเลยว่าเธอจะทำแบบนี้เพื่ออะไรกันทั้งๆที่ผมรักเมเปิ้ลอยู่แล้วแต่ต้องมาเจอตัวร้าย ตัววุ่นวายอีก จอมทัพมองรูปเมเปิ้ลอีกครั้งแล้วพูดว่า "ผมขอโทษ ผมขอโทษ"

ทางด้านเมเปิ้ล เธอได้ทำงานหลายอย่าง ได้เจอประสบการณ์ที่ไม่เคยเจอ ไม่มีใครอยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ วันนี้ระหว่างอยู่บนเครื่องบิน ผู้โดยสารคนหนึ่งรู้สึกเวียนหัว เมเปิ้ลเห็นดังนั้นจึงรีบแจ้งพนักงาน ยังไม่ทันรีบแจ้งทันใดนั้นเองบนเครื่องบินผู้โดยสารซึ่งเป็นหมอได้ยินเสียงร้องอวดโอยเลยช่วยไว้ได้ทัน เมเปิ้ลรู้สึกโล่งอกที่ผู้โดยสารไม่เป็นอะไรมาก เมเปิ้ลนั่งลงบนพื้นและร้องไห้ด้วยความดีใจ 

ต่อจากนั้นมาหัวหน้าพนักงานต้อนรับได้แจ้งกัปตัน เครื่องบินเตรียมลงจอดสนามบินที่ใกล้ที่สุดสำเร็จ ซันไชน์เห็นเมเปิ้ลนั่งลงกับพื้นจึงจับเมเปิ้ลลุกขึ้นมา

"ไปนั่งทำไม..สกปรก"

"ฉัน..ฉันคิดว่าจะไม่รอดแล้ว"

"ไม่เอาน่า..เขาถึงมือหมอแล้ว ลุกขึ้นมา..ไม่เป็นไรนะ..เธอเก่งมากเมเปิ้ล"