บัตรเชิญสีดำพาพวกเขาเข้าสู่อควาเรียมที่ไม่มีในแผนที่ 13 กฎห้ามละเมิด…แต่เมื่อทำตาม พวกเขากลับเริ่มหายไปทีละคน
ระทึกขวัญ,ผู้ใหญ่,จิตวิทยา,ยุคปัจจุบัน,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,แฟนตาซี,สยองขวัญ,เอาตัวรอด,เอาชีวิตรอด,RulesofHorror,horror,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
วิธีการเป็นผู้รอดชีวิตจาก 13 กฎเหล็กของอควาเรียมต้องห้ามบัตรเชิญสีดำพาพวกเขาเข้าสู่อควาเรียมที่ไม่มีในแผนที่ 13 กฎห้ามละเมิด…แต่เมื่อทำตาม พวกเขากลับเริ่มหายไปทีละคน
13 กฎเหล็กที่ห้ามละเมิด…แม้จะไม่รู้ว่าทำไม
เมื่อกวินและอีก 11 คนได้รับบัตรเชิญสีดำลึกลับ พวกเขาถูกพาไปยัง “อควาเรียมต้องห้าม” ที่ไม่ปรากฏอยู่ในแผนที่โลก
ประตูถูกล็อก
กฎถูกประกาศ
และทุกการละเมิด… คือการแลกด้วยความตาย
แต่ยิ่งพวกเขาเชื่อฟัง พวกเขายิ่งสูญเสียความเป็นตัวเอง และเมื่อกฎข้อสุดท้ายคือ “จงอย่าท้าทายกฎ” บางคนก็เริ่มสงสัยว่า
ถ้าไม่ฝ่าฝืน…เราจะรอดได้อย่างไร?
ความตายอันยิ่งใหญ่ของการเสียสละของลุงแดง เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของสิ่งมีชีวิตทดลองและเปิดทางให้กลุ่มที่เหลือรอดหนีไปได้ ยังคงสร้างความสะเทือนใจอย่างแสนสาหัส คำพูดสุดท้ายของเขาที่ว่า ความจริงอยู่ในตู้ปลาที่ใหญ่ที่สุด ก้องกังวานอยู่ในโสตประสาทของทุกคน ภาพอนาคตอันน่าสะพรึงกลัวที่ฉายขึ้นในตู้ปลาเหล่านั้น ราวกับจะบอกว่ามันเป็นชะตากรรมของพวกเขาแต่ละคนที่จะถูกอควาเรียมกลืนกิน ยิ่งตอกย้ำความสิ้นหวังให้ลึกซึ้งขึ้นกว่าเดิม
พรึ่บ!!
ไฟดับลงและสว่างขึ้นอีกครั้ง แพรวาและอิฐกลับมาแล้วด้วยสีหน้างุนงงและหวาดกลัว พลอยรีบถลาเข้าไปหาทันที
“เป็นไงบ้าง มันพาไปที่ไหน”
“ห้องๆ นึง” อิฐบอก แววตาเลื่อนลอย “มันให้พวกเราเห็นอดีตที่ผิดพลาดของตัวเอง”
“มันกำลังพยายามทำให้พวกเราอ่อนแอ” แพรวาเสริม
“ไม่เป็ฯไรนะ อย่างน้อยก็ไม่ได้เป็นอะไรมากกว่านี้ ฉันเป็นห่วงแทบแย่” พลอยรีบโอบทั้งสองคนเข้ามากอดเอาไว้ เธอไม่รู้ว่าควรทำอะไรมากไปกว่านี้ สิ่งเดียวที่คิดออกคือพยายามดึงให้ทั้งอิฐและแพรวากลับมาอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงให้ได้
“แล้วลุงแดงล่ะ” อิฐเอ่ยถามขึ้นเมื่อนึกขึ้นได้ว่ายังไม่เห็นหน้าคนที่ตนถามถึง
พลอยผละออกพลางมองหน้าคนถามนิ่ง น้ำตาคลอหน่วยขึ้นมาเล็กน้อยเป็นสัญญาณให้อิฐรู้ได้ในทันที
“ลุงแดงไปไหน” อิฐเอ่ยถามย้ำด้วยน้ำเสียงสั่นเล็กๆ
“ลุงแดง... ไปแล้ว” พลอยพึมพำ น้ำเสียงของเธอสั่นเครือ
“ไปไหน?”
“เขาตายแล้ว...”
“ห้ะ!! ลุงตายได้ยังไง!!!” อิฐถามต่อด้วยความตกใจระคนเสียใจ เขาหายไปเพียงแค่ไม่นาน แต่กลับมาอีกทีลุงแดงก็หนีเขาไปเสียแล้ว
“ลุงเสียสละตัวเองเพื่อช่วยพวกเราไว้” กวินเดินเข้ามาช่วยพูด เมื่อเห็นท่าทีของพลอยว่าเริ่มจะไม่ไหว เธอร้องไห้โฮออกมาอีกครั้งจนควบคุมตัวเองแทบไม่ได้ “ก่อนตายลุงแดงบอกว่าความจริงอยู่ในตู้ปลาที่ใหญ่ที่สุด”
“งั้นเราก็ต้องทำตามคำพูดของลุงแดง” อิฐกล่าวด้วยแววตามุ่งมั่น “เราต้องหาตู้ปลาที่ใหญ่ที่สุด จะได้รู้ความจริงกันสักที”
“ชะ... ช่วยด้วย!!” เสียงฟ้าร้องออกมาอย่างตะกุกตะกัก ร่างกายของเธอเริ่มสั่นเทาอย่างรุนแรง ดวงตาของเธอดูลึกลับและเต็มไปด้วยความไม่ไว้วางใจ เธอพยายามจะก้าวเดิน แต่ร่างกายของเธอกลับอ่อนแรงลงเรื่อยๆ
ผิวหนังของฟ้าเริ่มซีดลงอย่างรวดเร็ว และมีเกล็ดบางๆ ปรากฏขึ้นบนผิวหนังของเธออย่างชัดเจน เส้นเลือดฝอยสีเขียวอมดำปูดโปนออกมาตามร่างกาย ราวกับว่ามีสาหร่ายกำลังเจริญเติบโตอยู่ใต้ผิวหนังของเธอ เธอเริ่มมีอาการคล้ายกับที่เกิดกับเจมส์และแพรวา
“ฟ้า! เธอเป็นอะไรไป!” พลอยกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวสุดขีด เธอมองฟ้าที่กำลังเปลี่ยนแปลงด้วยความหวาดผวา “ฟะ... ฟ้าร่างกายของเธอกำลังเปลี่ยนไปเหมือนเจมส์แล้ว!”
ฟ้าพยายามจะตอบ แต่เสียงของเธอติดๆ ขัดๆ เธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกน้ำกลืนกิน ร่างกายของเธอเริ่มเย็นเฉียบ และเธอก็เริ่มรู้สึกถึงกระแสไฟฟ้าที่แล่นผ่านร่างกาย ราวกับว่าเธอกำลังปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมใต้น้ำ
อิฐเดินเข้ามาใกล้ฟ้า “การเปลี่ยนแปลงของเธอ... มันเร็วกว่าที่คิด พลังที่นี่กำลังดูดกลืนเธอ” เขานึกถึงภาพอนาคตที่ฟ้าเห็นในตู้ปลาว่าเธอกำลังจมน้ำ และบัดนี้มันก็กำลังเกิดขึ้นจริง
“ฉัน... ฉันหายใจไม่ออก...” อยู่ๆ ฟ้าก็พึมพำออกมา น้ำเสียงของเธอดูล่องลอยแต่ก็แฝงไว้ด้วยความประหลาดใจ แม้จะเริ่มหายใจไม่สะดวกแต่เธอกลับรู้สึกถึงพลังที่แข็งแกร่งที่กำลังไหลเวียนอยู่ในร่างกายของเธอ มันเป็นพลังที่เธอสามารถควบคุมน้ำได้
จากนั้นฟ้าเริ่มได้ยินเสียงกระซิบที่ชัดเจนขึ้นกว่าเดิม เสียงกระซิบนั้นไม่ได้มาจากตู้ปลาแต่มาจากภายในจิตใจของเธอเอง มันเป็นเสียงที่ดูเหมือนกำลังบอกให้เธอกลับไปที่น้ำ เสียงนั้นเต็มไปด้วยความเย้ายวนใจและความมืดมิด ราวกับกำลังเชื้อเชิญให้เธอกลับไปสู่แหล่งกำเนิดของพลัง
“กลับไป... กลับไปที่น้ำ...” ฟ้าพึมพำเบาๆ เธอพยายามจะก้าวเดินไปยังตู้ปลาขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้ที่สุด ราวกับว่ามีบางสิ่งกำลังดึงดูดเธอ
“ฟ้าอย่าไปนะ!” พลอยพยายามจะรั้งตัวฟ้าไว้ แต่พลังที่อยู่ภายในฟ้ากลับแข็งแกร่งกว่าที่เธอจะต้านทานได้
“เธอกำลังถูกควบคุม ได้พลังมากมาย แลกกับการเปลี่ยนจากมนุษย์เป็นสิ่งประหลาด” อิฐกล่าวเสียงนิ่ง
นี่คือการเปลี่ยนแปลงที่น่ากลัวที่สุดสำหรับคนที่เหลืออยู่ ฟ้ากำลังต่อสู้กับตัวตนใหม่ที่กำลังจะกลืนกินเธอไป และเธอจะต้องตัดสินใจว่าจะยอมจำนนต่อพลังของอควาเรียม หรือจะใช้พลังนั้นเพื่อต่อสู้เพื่อรักษาความเป็นมนุษย์ของเธอไว้
"ความเปลี่ยนแปลง...คือชะตากรรม... จงยอมรับมัน... และกลายเป็นนิรันดร์..."
"ยินดีต้อนรับ... สู่การเป็นส่วนหนึ่งของไตรตัน... ผู้เฝ้ารอคอย... ตลอดกาล...”
การต่อสู้ของฟ้ากับตัวตนใหม่ของเธอ คือบททดสอบสุดท้ายที่จะตัดสินว่าเธอจะยังคงเป็นมนุษย์ หรือจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของอควาเรียมแห่งนี้ตลอดไป