บัตรเชิญสีดำพาพวกเขาเข้าสู่อควาเรียมที่ไม่มีในแผนที่ 13 กฎห้ามละเมิด…แต่เมื่อทำตาม พวกเขากลับเริ่มหายไปทีละคน
ระทึกขวัญ,ผู้ใหญ่,จิตวิทยา,ยุคปัจจุบัน,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,แฟนตาซี,สยองขวัญ,เอาตัวรอด,เอาชีวิตรอด,RulesofHorror,horror,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
บัตรเชิญสีดำพาพวกเขาเข้าสู่อควาเรียมที่ไม่มีในแผนที่ 13 กฎห้ามละเมิด…แต่เมื่อทำตาม พวกเขากลับเริ่มหายไปทีละคน
ผู้แต่ง
ณัฐปภานนท์
เรื่องย่อ
13 กฎเหล็กที่ห้ามละเมิด…แม้จะไม่รู้ว่าทำไม
เมื่อกวินและอีก 11 คนได้รับบัตรเชิญสีดำลึกลับ พวกเขาถูกพาไปยัง “อควาเรียมต้องห้าม” ที่ไม่ปรากฏอยู่ในแผนที่โลก
ประตูถูกล็อก
กฎถูกประกาศ
และทุกการละเมิด… คือการแลกด้วยความตาย
แต่ยิ่งพวกเขาเชื่อฟัง พวกเขายิ่งสูญเสียความเป็นตัวเอง และเมื่อกฎข้อสุดท้ายคือ “จงอย่าท้าทายกฎ” บางคนก็เริ่มสงสัยว่า
ถ้าไม่ฝ่าฝืน…เราจะรอดได้อย่างไร?
ความหวาดกลัวเข้าปกคลุมกลุ่มคนที่เหลือรอดอย่างหนักหน่วงยิ่งกว่าที่เคยหลังจากแพรวาต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงอันน่าสะพรึงกลัว กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีผิวหนังสีเขียวอมดำและมีเกล็ดบางๆ ปรากฏขึ้น เธอทรุดตัวลงบนพื้น ดวงตาที่เคยเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นบัดนี้ล่องลอยและเต็มไปด้วยความเย็นชา ร่างกายของเธอกระตุกเล็กน้อยเหมือนกำลังปรับตัวเข้ากับสภาพใหม่ การเปลี่ยนแปลงนี้ตอกย้ำความจริงอันโหดร้ายว่าอควาเรียมไตรตันคือกับดักที่มีชีวิต ที่กำลังกลืนกินตัวตนของพวกเขาไปทีละคนอย่างช้าๆ แสงสลัวจากตู้ปลาที่ดูบิดเบี้ยวในทางเดินสะท้อนใบหน้าของพวกเขา เผยให้เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความพ่ายแพ้และไร้ซึ่งหนทาง
พลอยมองแพรวาด้วยความหวาดกลัวสุดขีด “แพรวากลายเป็นตัวอะไรไปแล้วก็ไม่รู้” พลอยพึมพำ น้ำเสียงของเธอสั่นเครือ “เราจะรอดกันออกไปจริงๆ เหรอ”
อิฐเดินเข้ามาใกล้ เขากวาดสายตามองไปที่สภาพของเพื่อนๆ ทีละคน ใบหน้าของเขาเรียบเฉย แต่แววตาฉายประกายบางอย่างที่ดูหนักอึ้ง “การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับพวกเขา... เป็นผลจากพลังงานที่นี่ เราต้องทำความเข้าใจแหล่งพลังงานนั้น เพื่อหาทางหยุดมัน” เขามองไปที่สมุดบันทึกของนักวิทยาศาสตร์ที่บัดนี้ตกอยู่ในมือของพลอย
“เราต้องรีบหาทางออก!” พลอยกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ก่อนที่เราทุกคนจะกลายเป็นเหมือนพวกเขา!”
อิฐหันไปมองกลุ่มคนก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “เราต้องหาทางเข้าถึงแกนพลังงานให้ได้” เขาเชื่อว่านั่นคือทางรอดเดียวของพวกเขา
พวกเขาตัดสินใจเดินหน้าต่อไปตามทางเดินที่ทอดยาวออกไปอย่างไม่มีจุดหมาย บรรยากาศยังคงมืดสลัวและเต็มไปด้วยความน่าขนลุกมากขึ้นเรื่อยๆ
ขณะที่พวกเขากำลังเดินผ่านทางเดินที่ค่อนข้างแคบแห่งหนึ่ง สายตาของพวกเขาก็เหลือบไปเห็นบางสิ่งที่ทำให้พวกเขาต้องหยุดชะงัก มันไม่ใช่ตู้ปลา ไม่ใช่ทางออก แต่เป็นเงาของเจ้าหน้าที่ชายผู้นั้น เจ้าหน้าที่ที่นำพวกเขาเข้ามาในอควาเรียม เขากำลังยืนอยู่กลางทางเดินด้านหน้าของพวกเขา ห่างออกไปไม่ไกลนัก ท่าทางของเขายังคงนิ่งสงบ แต่คราวนี้เขาหันหน้ามาหาพวกเขาโดยตรง ดวงตาของเขามีประกายสีแดงเรืองรองวูบไหวอย่างชัดเจน และรอยยิ้มบางๆ ที่น่าขนลุกก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา!
“แก... แกเป็นใครกันแน่!” พลอยกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวสุดขีด เธอกอดแขนอิฐแน่น เจ้าหน้าที่ไม่ตอบ เขาก้าวเข้ามาหาพวกเขาอย่างช้าๆ ทุกย่างก้าวของเขาสร้างเสียงสะท้อนที่ก้องกังวานไปทั่วทั้งทางเดิน
“คุณ... คุณคือใคร?” แพรวาถามเสียงเครือ เธอมองไปที่เจ้าหน้าที่ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดระแวงและสงสัย เธอรู้สึกว่าเจ้าหน้าที่คนนี้ไม่ใช่แค่พนักงานธรรมดา แต่เป็นส่วนหนึ่งของบางสิ่งที่ควบคุมอควาเรียมนี้อยู่
เจ้าหน้าที่หยุดยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา ห่างออกไปเพียงไม่กี่ก้าว ดวงตาของเขายังคงจ้องมองพวกเขาด้วยประกายสีแดงเรืองรองที่น่าขนลุก “ยินดีต้อนรับ... สู่โลกใบใหม่ของเจ้า” เจ้าหน้าที่กล่าวด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ แต่คราวนี้มันไม่ใช่เสียงสังเคราะห์ที่เคยได้ยิน แต่มันเป็นเสียงจริงของเขา และเสียงนั้นก็เต็มไปด้วยความเย็นยะเยือกและไร้ความรู้สึก!
“โลกใบใหม่?” อิฐถาม “แกกำลังพูดถึงอะไร?”
เจ้าหน้าที่ยิ้มบางๆ รอยยิ้มนั้นดูน่าขนลุกยิ่งกว่าเดิม “พวกเจ้า... ถูกเลือกแล้ว ถูกเลือก... ให้เป็นส่วนหนึ่งของไตรตัน... ตลอดกาล”
คำพูดของเจ้าหน้าที่ทำให้ทุกคนถึงกับผงะ! “ถูกเลือก?” พลอยพึมพำ “ถูกเลือกให้มาตายที่นี่อย่างนั้นเหรอ!”
“ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ออกจากที่นี่” เจ้าหน้าที่กล่าวต่อ น้ำเสียงของเขาไร้อารมณ์ใดๆ ราวกับกำลังพูดถึงเรื่องปกติ “พวกเจ้าทุกคน...คือ ‘ผู้เฝ้ารอคอย’ คนใหม่”
“ไม่จริง!” แพรวากรีดร้อง “เราจะไม่อยู่ที่นี่! เราจะหาทางออกไปให้ได้!” เจ้าหน้าที่ไม่ตอบ เขาก้าวเข้ามาใกล้แพรวาอีกก้าวหนึ่ง ดวงตาของเขาจ้องมองแพรวาด้วยประกายสีแดงเรืองรอง “ความจริง... คือสิ่งที่พวกเจ้าค้นหา... และตอนนี้... ความจริงนั้น... ได้กลืนกินพวกเจ้าแล้ว”
“เขาไม่ได้เป็นแค่เจ้าหน้าที่ธรรมดา” ลุงแดงพึมพำ “เขาคือ... ผู้ดูแลของอควาเรียมนี้” เขานึกถึงข่าวลือเก่าๆ ที่เคยได้ยินเกี่ยวกับผู้ดูแล อควาเรียมที่หายตัวไปอย่างลึกลับ “เขาคือผู้ที่ถูกเลือกให้ทำหน้าที่นี้”
“แล้วทำไมถึงต้องเป็นเรา!” พลอยกรีดร้อง “ทำไมถึงต้องเอาเรามาทรมานแบบนี้!”
เจ้าหน้าที่ยิ้มบางๆ รอยยิ้มนั้นดูน่าขนลุกยิ่งกว่าเดิม “พวกเจ้าทุกคน... มีบางสิ่งบางอย่างที่เชื่อมโยงกับอควาเรียมแห่งนี้” เจ้าหน้าที่กล่าว “บางคน...มีความอยากรู้อยากเห็นในสิ่งลี้ลับ” เขามองไปที่กวิน “บางคน...มีความลับที่ต้องค้นหา” เขามองไปที่แพรวา “บางคน...มีความทะเยอทะยานที่จะสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ” เขามองไปที่ต้นและมิกิ “บางคน...มีความสามารถพิเศษที่ซ่อนอยู่” เขามองไปที่ฟ้า “และบางคน...ก็มีความลับที่เกี่ยวข้องกับอดีตของอควาเรียมแห่งนี้” เขามองไปที่อิฐและลุงแดง
คำพูดของเจ้าหน้าที่ทำให้ทุกคนตกตะลึง เขาดูเหมือนจะรู้ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับพวกเขา และรู้แรงจูงใจที่พาพวกเขามาที่นี่
“คุณรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเราอย่างนั้นเหรอ?” แพรวาถามเสียงสั่น
เจ้าหน้าที่ยิ้ม “ความรู้คือพลัง” เขาตอบ “และอควาเรียมแห่งนี้...มันรับรู้ทุกสิ่ง”
เสียงสังเคราะห์ของอควาเรียมกลับมาอีกครั้ง คราวนี้มันเป็นเสียงที่เย็นยะเยือกและเต็มไปด้วยการเย้ยหยัน
"หนึ่ง...ถูกกลืนกิน... สอง...ถูกพราก... สาม...ถูกบิดเบือน... สี่...ถูกลบเลือน... ห้า...ถูกแบ่งแยก... หก...ถูกหลอกหลอน... เจ็ด...ถูกจองจำในอดีต... แปด...ถูกตามล่า... เก้า...ถูกจองจำในความจริง... สิบ...ถูกลบเลือนความทรงจำ... สิบเอ็ด...ถูกเปลี่ยนแปลง..."
"และพวกเจ้าทุกคน...ถูกเลือก...ให้เป็นส่วนหนึ่งของไตรตัน... ผู้เฝ้ารอคอย... ตลอดกาล..."
สิ้นเสียง อควาเรียมไตรตันก็กลับเข้าสู่ความเงียบงันที่มืดมิดและน่าขนลุกอีกครั้ง ถึงเวลาที่พวกเขาจะต้องตัดสินใจแล้วว่าจะทำลายแกนพลังงานที่ควบคุมทุกสิ่ง หรือจะยอมจำนนต่อชะตากรรมที่อควาเรียมแห่งนี้กำหนดให้