บัตรเชิญสีดำพาพวกเขาเข้าสู่อควาเรียมที่ไม่มีในแผนที่ 13 กฎห้ามละเมิด…แต่เมื่อทำตาม พวกเขากลับเริ่มหายไปทีละคน
ระทึกขวัญ,ผู้ใหญ่,จิตวิทยา,ยุคปัจจุบัน,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,แฟนตาซี,สยองขวัญ,เอาตัวรอด,เอาชีวิตรอด,RulesofHorror,horror,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
วิธีการเป็นผู้รอดชีวิตจาก 13 กฎเหล็กของอควาเรียมต้องห้ามบัตรเชิญสีดำพาพวกเขาเข้าสู่อควาเรียมที่ไม่มีในแผนที่ 13 กฎห้ามละเมิด…แต่เมื่อทำตาม พวกเขากลับเริ่มหายไปทีละคน
13 กฎเหล็กที่ห้ามละเมิด…แม้จะไม่รู้ว่าทำไม
เมื่อกวินและอีก 11 คนได้รับบัตรเชิญสีดำลึกลับ พวกเขาถูกพาไปยัง “อควาเรียมต้องห้าม” ที่ไม่ปรากฏอยู่ในแผนที่โลก
ประตูถูกล็อก
กฎถูกประกาศ
และทุกการละเมิด… คือการแลกด้วยความตาย
แต่ยิ่งพวกเขาเชื่อฟัง พวกเขายิ่งสูญเสียความเป็นตัวเอง และเมื่อกฎข้อสุดท้ายคือ “จงอย่าท้าทายกฎ” บางคนก็เริ่มสงสัยว่า
ถ้าไม่ฝ่าฝืน…เราจะรอดได้อย่างไร?
ความลับที่ลุงแดงเปิดเผยเกี่ยวกับอดีตของอควาเรียมไตรตันว่าเคยเป็นศูนย์วิจัยลับที่ทำการทดลองผิดจรรยาบรรณและการหายตัวไปของผู้คน ยิ่งตอกย้ำความน่ากลัวของสถานที่แห่งนี้ และทำให้ความไม่ไว้วางใจภายในกลุ่มเพิ่มขึ้นเป็นเงาตามตัว โดยเฉพาะเมื่อฟ้ายังคงจ้องมองอิฐด้วยความสงสัย แสงสลัวจากตู้ปลาที่บรรจุสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดในโซนลับส่องกระทบใบหน้าของพวกเขา เผยให้เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดผวาและความสับสน
“ลุงแดง... ลุงรู้เรื่องนี้มาตลอดเหรอคะ?” พลอยพึมพำ น้ำเสียงของเธอสั่นเครือ “ทำไมลุงไม่บอกพวกเราตั้งแต่แรก?”
สีหน้าของลุงแดงเต็มไปด้วยความอึดอัด เขาอยู่ท่าทีที่ไม่แน่ใจว่าจะพูดความจริงที่เหลือออกไปทั้งหมด หรือควรจะพอแค่นี้ แต่ยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไรออกไป ท่าทีประหลาดของมิกิก็เรียกความสนใจไปจากทุกคนเสียก่อน
สายตาของมิกิที่เคยอยู่ในสภาพเงียบงัน บัดนี้เธอก็เริ่มมีอาการแปลกๆ มากขึ้น เธอเดินวนไปมารอบๆ กลุ่มอย่างเชื่องช้า ดวงตาของเธอยังคงล่องลอยและว่างเปล่า แต่บางครั้งเธอก็จะหยุดนิ่ง จ้องมองไปยังร่างของเจมส์ที่ยังคงนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นอย่างไม่ละสายตา
เจมส์ที่เคยเป็นชายหนุ่มขี้เล่นผู้ไม่เชื่อในเรื่องลี้ลับ บัดนี้ร่างกายของเขาซีดเผือดจนแทบเป็นสีขาวราวกับคนตาย ผิวหนังของเขาเริ่มมีลักษณะคล้ายเกล็ดบางๆ ปรากฏขึ้นอย่างชัดเจน ดวงตาของเขาแม้จะปิดสนิท แต่เปลือกตากลับมีเส้นเลือดฝอยปูดโปนเป็นสีเขียวคล้ำ และที่น่าตกใจที่สุดคือ... พวกเขาเริ่มได้ยินเสียงน้ำไหลแผ่วเบาที่ดังมาจากภายในร่างของเจมส์ ราวกับว่ามีสายน้ำกำลังไหลเวียนอยู่ในตัวเขา
“เจมส์... เขากำลังเปลี่ยนไป” พลอยพึมพำ น้ำเสียงของเธอสั่นเครือ เธอมองไปที่มิกิที่กำลังจ้องมองเจมส์อย่างผิดปกติ
มิกิเดินเข้าไปใกล้เจมส์ช้าๆ ดวงตาของเธอยังคงล่องลอย แต่แววตาของเธอเริ่มฉายประกายบางอย่างที่ดูเหมือนความเข้าใจ เธอพยายามจะก้มลงไปสัมผัสร่างของเจมส์ แต่แล้วเธอก็ชะงัก เธอหยิบมือถือขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แม้จะจำกฎข้อ 6 ห้ามถ่ายภาพหรือวิดีโอใดๆ ภายในอควาเรียมได้ แต่ความต้องการที่จะบันทึกหลักฐานของสิ่งที่เกิดขึ้นนี้มีมากกว่า
มิกิเริ่มบันทึกภาพของเจมส์อย่างระมัดระวัง แม้จะดูเหมือนถูกควบคุม แต่ก็ดูเหมือนว่าเธอจะยังพอมีสติอยู่ เธอซ่อนมือถือไว้ในมืออย่างแนบเนียน เพื่อไม่ให้เจ้าหน้าที่และคนอื่นๆ สังเกตเห็น เธอบันทึกภาพใบหน้าที่ซีดเซียว ผิวหนังที่มีเกล็ดปรากฏ และเสียงน้ำไหลที่ดังมาจากภายในร่างของเจมส์
“เธอ... กำลังถ่ายรูปเหรอ?” อิฐหันมามองมิกิพร้อมเอ่ยถาม ดวงตาของเขาเรียบเฉย แต่แววตาฉายประกายบางอย่างที่บ่งบอกว่าเขารับรู้ถึงสิ่งที่มิกิกำลังทำ “มันอันตรายนะ เธอจะถูกลงโทษ”
มิกิไม่ตอบ เธอเงยหน้าขึ้นมองอิฐด้วยแววตาที่ว่างเปล่า แต่ก็แฝงไว้ด้วยความมุ่งมั่น ราวกับว่าเธอต้องการให้ความจริงของสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ถูกบันทึกไว้ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม
ลุงแดงถอนหายใจยาว เขานั่งลงข้างๆ เจมส์ พลางลูบผมของเจมส์เบาๆ “การเปลี่ยนแปลง... มันได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว เขาจะกลายเป็นหนึ่งในผู้เฝ้ารอคอย”
ต้นที่ยังคงคลุ้มคลั่ง บัดนี้เขาก็เริ่มสงบลงเล็กน้อย แต่ดวงตาของเขายังคงเต็มไปด้วยความหวาดระแวง และเขามักจะจ้องมองไปที่อากาศว่างเปล่าราวกับว่าเขากำลังเห็นภาพหลอนของเงาปริศนานั้นตามหลอกหลอนอยู่ตลอดเวลา
กวินที่เพิ่งฟื้นตัว บัดนี้ดวงตาของเขาดูล่องลอยและเต็มไปด้วยความสับสน เขาหลงลืมเรื่องราวต่างๆ ในโลกภายนอก และพูดถึงสถานที่ที่ไม่มีใครรู้จัก ราวกับว่าความทรงจำของเขากำลังถูกเขียนขึ้นมาใหม่โดยอควาเรียม เขาจ้องมองไปที่แพรวาด้วยแววตาที่ว่างเปล่า ไม่แสดงปฏิกิริยาใดๆ
“ฉันคิดว่าอาการของเจมส์อาจเกี่ยวข้องกับสิ่งลี้ลับที่อยู่ในอควาเรียม” มิกิพึมพำเบาๆ ด้วยท่าทียากลำบาก ราวกับว่าเธอกำลังต่อสู้กับอะไรบางอย่างที่ควบคุมเธออยู่ “สิ่งที่ฉันถ่ายไว้จะเป็นหลักฐานชั้นดี” เธอมั่นใจว่าสิ่งที่เธอกำลังบันทึกอยู่นี้คือสิ่งสำคัญที่จะเปิดโปงความจริงเบื้องหลังอควาเรียมแห่งนี้ได้ ไม่ว่ามันจะอันตรายแค่ไหนก็ตาม
เสียงประกาศจากอควาเรียมดังขึ้นที่ลำโพงติดผนังอีกครั้ง เสียงประกาศเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง เมื่อพบว่ามีคนละเมิดกฎซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพราะนั่นหมายถึงว่ามันไม่สามารถควบคุมมนุษย์เหล่านี้ได้อย่างเต็มที่มากนัก
“การบันทึก... คือการท้าทาย จงบันทึกมันไว้... และรับผลของมัน..."
"ยินดีต้อนรับ... สู่การเป็นส่วนหนึ่งของไตรตัน... ผู้เฝ้ารอคอย... ตลอดกาล..."