บัตรเชิญสีดำพาพวกเขาเข้าสู่อควาเรียมที่ไม่มีในแผนที่ 13 กฎห้ามละเมิด…แต่เมื่อทำตาม พวกเขากลับเริ่มหายไปทีละคน
ระทึกขวัญ,ผู้ใหญ่,จิตวิทยา,ยุคปัจจุบัน,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,แฟนตาซี,สยองขวัญ,เอาตัวรอด,เอาชีวิตรอด,RulesofHorror,horror,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
บัตรเชิญสีดำพาพวกเขาเข้าสู่อควาเรียมที่ไม่มีในแผนที่ 13 กฎห้ามละเมิด…แต่เมื่อทำตาม พวกเขากลับเริ่มหายไปทีละคน
ผู้แต่ง
ณัฐปภานนท์
เรื่องย่อ
13 กฎเหล็กที่ห้ามละเมิด…แม้จะไม่รู้ว่าทำไม
เมื่อกวินและอีก 11 คนได้รับบัตรเชิญสีดำลึกลับ พวกเขาถูกพาไปยัง “อควาเรียมต้องห้าม” ที่ไม่ปรากฏอยู่ในแผนที่โลก
ประตูถูกล็อก
กฎถูกประกาศ
และทุกการละเมิด… คือการแลกด้วยความตาย
แต่ยิ่งพวกเขาเชื่อฟัง พวกเขายิ่งสูญเสียความเป็นตัวเอง และเมื่อกฎข้อสุดท้ายคือ “จงอย่าท้าทายกฎ” บางคนก็เริ่มสงสัยว่า
ถ้าไม่ฝ่าฝืน…เราจะรอดได้อย่างไร?
ภาพอนาคตอันน่าสะพรึงกลัวที่ฉายขึ้นในตู้ปลาเพื่อให้เห็นถึงชะตากรรมของพวกเขาแต่ละคนที่จะถูกอควาเรียมกลืนกิน สิ่งนั้นยิ่งตอกย้ำความสิ้นหวังให้ลึกซึ้งขึ้น บัดนี้แสงสลัวจากตู้ปลาที่บรรจุสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดในโซนลับส่องกระทบใบหน้าของพวกเขา เผยให้เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดผวาและไร้ซึ่งหนทาง แต่ก็ยังคงมีความมุ่งมั่นบางอย่างที่ริบหรี่ให้เห็นถึงความต้องการที่จะต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด
“ภาพที่เราเห็นมันคือการแสดงถึงพลังของอควาเรียม” อิฐเอ่ยด้วยน้ำเสียงและท่าทีที่มุ่งมั่น “มันกำลังพยายามทำลายขวัญกำลังใจพวกเรา”
“เรายังมีหวังใช่ไหม” พลอยถามในขณะที่น้ำตาไหลอาบทั้งสองแก้ม
“ต้องมีสิ” อิฐย้ำชัด “ฉันจะพาทุกคนออกไปให้ได้ ฉันจะไม่ยอมตายอยู่ที่นี่หรอก”
ทันทีที่อิฐพูดจบ อุณหภูมิในโซนที่พวกเขากำลังยืนอยู่ก็ลดต่ำลงอย่างกะทันหัน ความมืดที่เคยสลัวบัดนี้กลับมืดลงเข้าไปอีก ราวกับว่าแสงทั้งหมดถูกดูดกลืนหายไป พร้อมกับเสียงกระซิบที่ดังขึ้นเป็นทวีคูณ ไม่ใช่แค่เสียงกระซิบจากตู้ปลา แต่เป็นเสียงกระซิบที่มาจากทุกทิศทาง รอบตัวพวกเขา ราวกับมีลมหายใจเย็นยะเยือกพัดผ่าน
เงาปริศนาขนาดใหญ่เริ่มปรากฏขึ้นในทุกมุมของอควาเรียม พวกมันไม่ใช่เงาธรรมดา แต่เป็นเงาที่ดูเหมือนจะมีชีวิตและเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ พวกมันมีรูปร่างคล้ายสัตว์ทะเลขนาดใหญ่ มีหนวดปลาหมึกขนาดใหญ่ยาวจนเกือบถึงพื้นงอกออกมาจากบริเวณคาง แต่ก็ดูเหมือนจะมีแขนขาคล้ายมนุษย์ ดวงตาของพวกมันเรืองแสงสีแดงก่ำในความมืด และพวกมันกำลังตามล่าพวกเขา เงาปริศนาเหล่านี้มีพลังที่สามารถทำให้พวกเขาเห็นภาพหลอน และสร้างความหวาดกลัวได้อย่างถึงที่สุด
“กรี๊ดดดดดดด!” พลอยกรีดร้องสุดเสียง เธอตัวสั่นงันงกด้วยความหวาดกลัวสุดขีด “พวกมันตามมา! พวกมันอยู่ทุกที่เลย!” เธอกอดอิฐแน่น และพยายามหลับตา แต่ภาพของเงาปริศนากลับยังคงปรากฏอยู่ในหัวของเธอ!
อิฐมองไปที่เงาปริศนาที่กำลังคืบคลานเข้ามา เขารู้สึกได้ถึงพลังงานมืดมิดที่แผ่ออกมาจากพวกมัน “พวกมันคือผู้เฝ้ารอคอยตัวจริง” อิฐกล่าว เสียงของเขาหนักแน่นและสงบ “มันคือผลจากการทดลองที่ถูกปล่อยออกมา และพวกมันกำลังตามล่าเรา” เขานึกถึงสิ่งที่ลุงแดงเคยพูดถึงเงาเหล่านี้
ลุงแดงถอนหายใจยาว เขายังคงมีอาการหวาดผวา “พวกมันคือฝันร้ายของลุง” ลุงแดงพึมพำ “มันตามลุงมาตลอด... และตอนนี้มันก็มาตาม พวกนายแล้ว”
ร่างกายของมิกิก็เริ่มกระตุกอย่างรุนแรง เธอเริ่มส่งเสียงครางเบาๆ ราวกับว่าเธอกำลังได้ยินเสียงกระซิบของเงาปริศนา และรับรู้ถึงความอันตรายที่เพิ่มขึ้น ดวงตาของเธอกลอกไปมาอย่างบ้าคลั่ง ราวกับพยายามจะมองหาเงาเหล่านั้น
ส่วนฟ้าก็ดวงตากลับเบิกกว้างขึ้นอย่างตื่นตระหนก เธอมองไปที่เงาปริศนาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ยากจะอธิบาย ราวกับว่าเธอเห็นตัวตนที่แท้จริงของพวกมัน และเห็นถึงความโหดร้ายที่ซ่อนอยู่
ต้นเริ่มกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง เขาพยายามจะปัดป้องอากาศว่างเปล่า ราวกับว่ามีเงาปริศนากำลังโจมตีเขาอยู่ เขาเห็นภาพหลอนของเงาเหล่านั้นชัดเจนกว่าใคร และเขากรีดร้องซ้ำๆ ว่า “มันจะกินฉัน! มันจะกินฉัน!”
ส่วนกวินก็จ้องมองไปที่เงาปริศนาด้วยแววตาที่ว่างเปล่า แต่ก็แฝงไว้ด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ยากจะอธิบาย ราวกับว่าเขารับรู้ถึงการมีอยู่ของพวกมัน
“เราต้องหนี!” พลอยกรีดร้อง “พวกมันจะฆ่าเรา!”
อิฐหันไปมองกลุ่มคน “พวกมันไม่ได้แค่ตามล่า... พวกมันกำลังเล่นงานจิตใจเรา”
“หมายความว่าไง"
“พวกมันใช้ความกลัวของเราเป็นอาวุธ” เขานึกถึงข้อมูลในสมุดบันทึกเกี่ยวกับพลังของอควาเรียมที่สามารถบิดเบือนการรับรู้และสร้างภาพหลอนได้
เงาปริศนาเริ่มเคลื่อนที่เข้ามาใกล้พวกเขามากขึ้นเรื่อยๆ พวกมันไม่ได้โจมตีโดยตรง แต่กลับวนเวียนอยู่รอบๆ ตัวพวกเขา สร้างความหวาดกลัวและทำให้ทุกคนเห็นภาพหลอนที่แตกต่างกันออกไป แต่ละคนเห็นภาพหลอนที่สะท้อนความกลัวลึกๆ ในใจของตัวเอง
แพรวาเริ่มกรีดร้องอย่างรุนแรง เธอเห็นภาพหลอนของพ่อของเธอที่กลายเป็นสิ่งมีชีวิตประหลาด กำลังคืบคลานเข้ามาหาเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน
เจมส์ก็เริ่มกระตุกอย่างรุนแรง ดวงตาของเขาค่อยๆ ลืมขึ้น และจ้องมองไปที่เงาปริศนาด้วยแววตาที่ว่างเปล่า แต่ในแววตานั้นกลับมีประกายความหวาดกลัวสุดขีด เขาเห็นภาพหลอนของตัวเองที่กำลังกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าเกลียดน่ากลัว และถูกจองจำอยู่ในตู้ปลา
ความหวาดกลัวเข้าปกคลุมกลุ่มคนที่เหลือรอดอย่างรุนแรง นี่คือการเผชิญหน้ากับภัยคุกคามที่แท้จริง เงาปริศนาเหล่านี้ไม่ใช่แค่ภาพลวงตา แต่เป็นพลังงานมืดมิดที่สามารถบิดเบือนการรับรู้และทำลายจิตใจของพวกเขาได้
เสียงสังเคราะห์ของอควาเรียมกลับมาอีกครั้ง พร้อมน้ำเสียงเย้ยหยันที่ดูเหนือกว่า
"ความกลัว...คือพลัง... จงยอมจำนน... และกลายเป็นส่วนหนึ่งของไตรตัน... ผู้เฝ้ารอคอย... ตลอดกาล..."