ได้แต่แอบรักเธออยู่ในใจ เพราะเราไม่มีอะไรดีเลย
ชาย-ชาย,รัก,ดราม่า,รั้วโรงเรียน,ไทย,yaoi,แอบรักรุ่นพี่,นักศึกษา,ภาคใต้,รักเพื่อน,อกหัก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
น้ำค้างมองพระจันทร์
ได้แต่แอบรักเธออยู่ในใจ เพราะเราไม่มีอะไรดีเลย
คนบางคนมีค่าไว้พียงแค่มอง
เราไม่มีสิทธิ์เป็นเจ้าของ
ดั่งกระต่ายที่หมายพระจันทร์
คนบางคนมีค่าสูงส่ง
แต่ตีคุณค่าของตนเองไว้ต่ำต้อย
ทั้งๆ ที่บริสุทธิ์งดงามดั่งน้ำค้าง
คนบางคนซื๋อตรงต่อใจตนเอง
ดั่งพระอาทิตย์ที่มอบแสงสว่าง
และความอบอุ่นเท่าเทียมกัน
เมล็ดพันธุ์แห่งความรักของผมไม่อาจจะเติบโตผลิดอกออกผลได้ ทว่าเมล็ดพันธุ์แห่งความรักของเจฟและตุ่มกำลังเจริญเติบโตเป็นต้นรักที่สวยงาม
1 สัปดาห์ต่อมา... ผมและเพื่อนๆ เดินทางไปทัศนศึกษายังน้ำตกกรุงชิง อำเภอนบพิตำ จังหวัดนครศรีธรรมราช ทุกๆ คนแสดงความตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัดเจน อาจารย์เอผู้สอนวิชา Biology นำพานักศึกษาในรายวิชาไปทัศนศึกษาที่น้ำตกกรุงชิงเป็นประจำทุกปี ผมเคยรูปของพวกพี่ๆ ที่ถ่ายเอาไว้ น้ำตกแห่งนี้สวยงามมาก ผมคิดว่าการไปอยู่ในธรรมชาติที่สดใสและบริสุทธิ์จะทำให้ผมคลายความทุกข์ใจไปได้ เช้าตรู่ในวันเดินทาง เพื่อนๆ ในสาขาไม่ตื่นสาย เตรียมตัวกันแต่เช้า รถบัสมาจอดรอตรงถนนขึ้นหอจำนวน 2 คัน ผมขึ้นจับจองที่นั่งริมหน้าต่าง เสียบหูฟังเครื่องเล่น MP3 ขนาดพกพาปิดกั้นตนเองจากสิ่งต่างๆ รอบตัว รถพร้อม คนพร้อมก็ได้เวลาล้อหมุนออกเดินทาง เจฟทำหน้าที่เอนเตอร์เทนเนอร์เหมือนเดิม ผมเลือกที่สนใจทิวทัศน์รายทางมากกว่า
“แบงค์ถึงกรุงชิงแล้ว” ดาปลุกผมให้ตื่น ความน่าเบื่อของการเดินทางทำให้เผลอหลับไป รถบัสหยุดจอดตรงตรงลานจอดรถสำหรับรถขนาดใหญ่ ผมและเพื่อนๆ ลงเดินไปยังที่ทำการอุทยาน ว่าไปแล้วที่ทำการอุทยานร่มรื่นด้วยแมกไม้ร่มรื่น มีบ้านต้นไม้อยู่ริมลำธารที่ไหลมาจากน้ำตก ป้าชุรับหน้าที่ช่างภาพถ่ายรูป บ้างเป็นภาพหมู่ บ้างเป็นภาพเดี่ยว
เจ้าหน้าที่อุทยานกล่าวต้อนรับและแบ่งนักศึกษาเป็นกลุ่มย่อยๆ เพื่อเดินเท้าเข้าสู่น้ำตกซึ่งมีระยะทางห่างจากที่ทำการอุทยานเข้าไปในป่าลึกเกือบ 4 กิโลเมตร แต่ละกลุ่มจะมีพี่เจ้าหนาที่นำทางและแนะนำสิ่งที่น่าสนใจตลอดรายทาง
“น้ำตกกรุงชิงมีชื่อจากต้นชิง เป็นต้นไม้อยู่ในวงศ์เดียวกันกับปาล์ม ขึ้นอยู่หนาแน่นในบริเวณนี้ นอกจากนี้น้ำตกกรุงชิงมีความสำคัญในด้านประวัติศาสตร์ นอกเหนือจากความสำคัญด้านธรรมชาติและระบบนิเวศวิทยาเพราะในอดีตบริเวณน้ำตกกรุงชิงเป็นฐานปฏิบัติการและที่อาศัยของพรรคคอมมิวนิสต์มาก่อน พี่เจ้าหน้าที่แวะให้กลุ่มของเราชมหลุมขนาดใหญ่ที่ลึกพอควร ในหลุมมีร่องรอยของไม้ปลายแหลงฝังเอาด้านที่แหลมหงายขึ้นไว้
“นี่คือหลุมขวาก เป็นหลุมที่ผ่ายคอมมิวนิสต์ทำขึ้นเพื่อเป็นหลุมพรางไว้ใช้ขัดขวางตัดกำลังทหารของฝ่ายรัฐบาลเพื่อป้องกันการโจมตีฐานปฏิบัติการ หากไม่มีการสู้รบยังสามารถใช้ประโยชน์ในการดักจับสัตว์ไว้เป็นอาหารอีกด้วย” พี่เจ้าหน้าที่อธิบายให้กลุ่มเราฟัง
“โหดร้ายจังเลย” ตุ่มออกความคิด ไม่น่าเชื่อเลย เมื่อหล่อนมีแฟน ความห้าวเป้งลุยได้ทุกสถานการณ์ก็มลายหายไปไหนหมด
“นี่อีเหลี่ยม ขึ้นชื่อว่าสงครามมันก็โหดเหมือนกันหมดล่ะย่ะ สงครามทำให้เสียทั้งชีวิต ทรัพย์สินและเสียใจ” ผมค่อนขอดตุ่ม ป้าชุจ้องเขม็งตัดบทไม่ให้ผมพูดอะไรต่อ
“เพราะฉะนั้น น้องๆ อย่าเดินออกนอกเส้นทางนะครับ ในป่ากรุงชิงมีหลุมขวากแบบนี้อยู่หลายแห่ง น้องๆ อาจจะเป็นอันตรายได้”
พวกเราเดินกันมาเรื่อยๆ จนถึงจุดที่น่าสนใจอีกจุดหนึ่งเรียกว่าบันไดสามขั้น พี่เจ้าหน้าที่บอกว่าจุดนี้เป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญของพรรคคอมมิวนิสต์ มีทหารจากฝ่ายรัฐบาลเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก ต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างในการผ่านจุดเพราะลื่นและลาดชัน เมื่อผ่านพ้นไปจากบันไดสามขั้นเป็นฐานปฏิบัติการพรรคคอมมิวนิสต์ พี่เจ้าหน้าที่ชี้ให้เห็นลานสนามขนาดใหญ่ ในอดีตคือลานสันทนาการ ตลอดทางผมกับได้พูดคุยกันอยู่เนืองๆ จนถึงน้ำตกกรุงชิงชั้นหนานฝนแสนห่าซึ่งเป็นชั้นที่สวยงามที่สุด ความงดงามอลังการของสายน้ำตกสีขาวกระโขนทอดตัวจากหน้าผาสูงประมาณ 100 เมตรสู่แอ่งน้ำเบื้องล่าง ความเหนื่อยล้าจากการเดินทางหายเป็นปลิดทิ้ง พวกที่ว่ายน้ำแข็งไม่รีรอที่จะผลัดผ้าลงเล่นน้ำ ส่วนพวกที่ว่ายน้ำไม่เป็นหรือไม่แข็งอย่างผม ทำได้เพียงแค่เอาเท้าจุ่มน้ำที่เย็นสดชื่น สบาย มองธรรมชาติ มองเพื่อนๆ ที่สนุกสนานกับการเล่นน้ำ
“ฉันขอโทษนะแบงค์” ตุ่มเอ่ยขณะนั่งมองน้ำตกตรงโขดหินข้างๆ ผม แม้ว่าเสียงน้ำตกดังลั่นแต่ผมก็ยังคงได้ยินเสียงหล่อน
“ขอโทษอะไร แกไม่ได้ทำผิดอะไรต่อฉันเลยนะเหลี่ยม ถ้าเป็นเรื่องนั้นอย่าพูดถึงมันอีกเลย แกรักเขา แกก็รักไป ฉันก็ยังเป็นเพื่อนของแกเหมือนเดิม” ผมไม่อยากให้ใครพูดถึงความรักที่ผิดหวังของผมซ้ำซากอีกต่อไป
“ฉันโล่งอกไปหน่อย ความจริงอีป้าก็มาบอกเรื่องนี้กับฉันแล้ว แต่ฉันอยากจะพูดคุยปรับความเข้าใจกับแกด้วยตนเอง ฉันดีใจนะที่ตัวฉันไม่ต้องเสียเพื่อนไป”
ป้าชุทำหน้าที่กาวใจระหว่างผมกับตุ่มสำเร็จ ทว่าป้าชุไม่สามรถทำหน้าที่กาวระหว่างผมกับเจฟได้สำเร็จ ผมมองสายธารกรุงชิงแล้วนึกถึงอดีตที่ผ่านพ้นไป เห็นสายน้ำตกไหลกระทบโขดหินเป็นเกลียวน้ำวนนึกสะท้อนใจในความรักที่ไม่สมหวังของตนเอง ผมตกอยู่ในห้วงรักที่ไม่อาจสมหวังประดุจดั่งติดอยู่ในวังน้ำวน ความรักก่อกวนหัวใจผมให้ร้าวระทมเสียยิ่งกระไร ยิ่งพยายามหาทางออกจากวังรักวนนี้ก็หาทางออกไม่เจอ ชะรอยว่าผมอาจจะติดอยู่ในวังวนรักวังวนทุกข์นี้ไปอีกนานแสนนาน