ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด - 56 เปิดใจบอกเรื่องพ่อเด็ก โดย อิชง @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-หญิง,ครอบครัว,จิตวิทยา,รัก,ดราม่า

นางเอกน่าสงสาร,พระเอกปากร้ายแต่ใจดี,ฝาแฝด,แก้แค้น,ชายหญิง,ดราม่า,พล็อตสร้างกระแส

เป็นเมียน้องแล้ว เป็นเมียพี่อีกคนจะเป็นไรไป

ผู้แต่ง

อิชง

เรื่องย่อ

ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -0 บทนำ ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -1 แต่งงานกันนะ?,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -2 ฉันไปส่ง,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -3 คิดอะไรของนาย,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -4 ข้อแม้หรือคุก,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -5 เข้าหอ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -6 วันเกิด เปิดอ่านฟรี 26/2/68,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -7 สัมผัส Nc,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -8 เกมนี้เพิ่งเริ่ม เปิดอ่านฟรี 26/2/68 ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -9 ปัจจุบัน (ตอนเสริม),ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -10 ความเจ็บปวดที่ยาวนาน เปิดอ่านฟรี 5/3/68,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -11 ความจริงและสับสน เปิดอ่านฟรี 5/3/68,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -12 สมควรตาย Nc ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -13 คำสั่ง เปิดอ่านฟรี 12/3/68,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -14 แค้นหรือหึง เปิดอ่านฟรี 12/3/68,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -15 ยัยนี่ แค่คู่นอน/เมีย เปิดอ่านฟรี 26/03/68,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -16 อย่าลืมสถานะตัวเอง เปิดอ่านฟรี 26/03/68,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -17 สะใจ เปิดอ่านฟรี 02/04/68,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -18 เอาคืน,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -19 ผู้หญิงของน้องกู/ของกู,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -20 หวง,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -21 ห้องนอน Nc,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -22 พิสูจน์สิ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -23 เริ่มปรากฎ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -24 ความสงสัย,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -25 ความจริงถูกเปิดเผย,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -26 คลี่คลาย,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -27 พฤติกรรมที่เปลี่ยนไป ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -28 จากใจคนแพ้,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -29 เหตุการณ์วันนั้น ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -30 ลังเล,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -31 ผิดหวัง,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -32 ความหวัง,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -33 ขอคืน,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -34 สงบ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -35 งงงวย/สงสัย,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -36 ตาม,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -37 มีอะไรจะคุยกับฉันไหม,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -38 ฉันโง่เหรอ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -39 ไม่ยอมปล่อย NC,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -40 เราไม่เหมือนกีต้าร์ตรงไหน ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -41 ไม่ใช่แค่อาบ NC,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -42 ลาจาก,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -43 ตั้งหลัก,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -44 ตามหา,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -45 ตามหาอีกครั้ง ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -46 สิ่งที่ไม่คาดคิด,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -47 ในเรื่องร้าย ยังมีเรื่องดี ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -48 ชีวิตใหม่,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -49 ข่าวที่ได้รับ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -50 ลองคบหา,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -51 ความบังเอิญ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -52 พบกันอีกครั้ง,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -53 ลูกอยู่ไหน?,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -54 ขอแค่ใบหย่า,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -55 อยากฆ่ามันทิ้ง,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -56 เปิดใจบอกเรื่องพ่อเด็ก,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -57 สังเกต,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -58 เจรจา,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -59 มาได้ไง?,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -60 ปรับความเข้าใจ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -61 ความรู้สึก Nc ,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -62 ภาพบาดตา,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -63 คำขอสุดท้าย,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -64 เรื่องแค่นี้,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -65 พิธีแต่งงาน,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -66 เกลียด,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -67 สิ่งที่ไม่คาดคิด,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -68 ซึม!,ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด -69 END

56

เปิดใจบอกเรื่องพ่อเด็ก 

 

#แม็กทิว 

เช้าวันรุ่งขึ้น 

ใบหน้าเรียวนอนกอดผมอย่างอบอุ่น ราวกับเด็กน้อยไร้เดียงสา เธอน่ารักไปเสียทุกอย่าง แม้กระทั่งตอนหลับสนิทเช่นนี้ก็ยังน่ารัก 

"คนอะไร ขณะหลับยังน่ารัก" 

ผมลูบผมของเธออย่างทะนุถนอม ราวกับว่าเธอคือดวงใจของผมอีกดวง ผมไม่เคยใจเต้นกับผู้หญิงคนไหนมาก่อนหลังจาก แม่ของฮันน่าเสียไป จนได้เจอเธอคนนี้

พักพิงเป็นผู้หญิง ที่ทำให้ผมอยากมีความรักใหม่อีกครั้ง เธอเหมือนแม่ของฮันน่าแทบจะทุกอย่าง 

ทั้งนิสัย ความคิด เธอเป็นเหมือนพลังบวกในชีวิตผมและฮันน่า  ถึงแม้เธอจะมีลูกติดมาแล้ว แต่ผมก็ไม่รังเกียจ ดีด้วยซ้ำ ที่มีเพื่อนให้ฮันน่า เราสองคน เหมือนคนพังๆ มาเจอกัน 

คนหนึ่งก็เมียตายหลังคลอดฮันน่า ส่วนอีกคนก็เป็นแม่หม้ายลูกติด ที่รอหย่ากับสามีเก่า 

เวลาที่ผมมองหน้าเธอ ผมกลัวเหลือเกินว่าสักวัน สามีของเธอจะลากเธอไปจากผม ผมรู้ดี ว่าการที่คบกับภรรยาคนอื่น ทั้งที่ยังไม่ได้หย่า

สักวัน สามีของเขาก็ต้องตามง้อ และเมื่อนั้น ผมก็ควรต้องปล่อย แต่ผมยังทำใจรับตอนนี้ไม่ได้จริงๆ ถ้าจะต้องเสียผู้หญิงดีๆ แบบนี้ไป 

"อื้มมมม! อ่าว แม็กทิว ตื่นแล้วเหรอคะ?" 

"เออ...ครับ" 

ร่างเล็กเด้งตัวลุกขึ้นบิดขี้เกียจ ก่อนจะหันมาทางผมอย่างสดใส 

"ดื่มกาแฟไหม?" 

"เออ... อื้ม ก็ดีครับ" 

"น่ารักที่สุดเลย ที่รักของใครเนี่ย" 

มือเรียวหยิกแก้มผมอย่างทะนุถนอม บ่งบอกถึงความรักและความใส่ใจที่เธอมีให้ผม อย่างมากล้น 

ก่อนที่ตัวเธอจะลุกขึ้น ไปทำธุรส่วนตัว และชงกาแฟให้ผม อย่างรวดเร็ว เธอยกกาแฟมาให้ผมที่ริมระเบียงพร้อมเอ่ยถามผมอย่างลังเลใจ

"แม็กทิวคะ?" 

"คับผม" 

"ถ้าหากพ่อของพะเพลงกับพะพาย ต้องการเจอลูก คุณจะอนุญาตไหม?" 

ผมเริ่มสับสนป่นงงงวยกับคำถาม เพราะตลอดเวลาที่ผมรู้มา คือ พ่อของเด็กๆ ไม่เคยติดต่อหาพักพิงเลย 

อาจมีบ้าง ที่เพื่อนๆ ของเธอคอยส่งข่าว แต่เรื่องที่อยู่ดีๆ เธอมาพูดแบบนี้ มันทำให้ผมรู้สึกหวงขึ้นได้อย่างไงก็ไม่รู้ 

"ได้สิคับ เขาเป็นพ่อลูกกันหนิ" 

"ค่ะ งั้นถ้ากลับอเมริกาแล้ว ฉันจะบอกคุณนะคะ ว่าพ่อของเด็กๆ คือใคร อีกอย่างถ้าได้เจอพ่อของเด็กๆ แล้ว ฉันจะได้คุยเรื่องหย่ากับเขาเสียที" 

ผมกุมมือพักพิงที่รู้สึกประหม่าไว้อย่างแน่นหนา เพื่อส่งผ่านกำลังใจให้แก่เธอ เพื่อให้เธอ รู้สึกสบายใจมากยิ่งขึ้น 

"คุณคงฝังใจกับพ่อของเด็กๆ มากใช่ไหมคับ เขาเคยทำร้ายคุณเหรอคับ?" 

นัยน์ตาใสมีน้ำตาคลอออกมาเล็กน้อยราวกับไม่อยากพูดเรื่องนี้ ผมจึงพยายามตัดบท เพื่อให้เธอสบายใจมากยิ่งขึ้น 

"งั้น เดี๋ยวถ้าดื่มกาแฟกันเสร็จแล้ว เรากลับอเมริกากันเลยนะคับ" 

"เขาหลอกลวงฉันค่ะ เขาหลอกลวงฉันมาตลอด ฉันจึงไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาบอกรักฉัน มันเป็นเรื่องจริงหรือหลอกลวงฉัน" 

"อะไรนะคับ?" 

"พ่อของเด็กๆ ไม่ได้รักฉันค่ะ เขาขอแต่งงานกับฉัน เพื่อแก้แค้นให้น้องชายที่ถูกรถชน เขาบอกว่าฉันคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด เขาทำให้ฉันต้องมอบครั้งแรกให้แก่เขา และพยายามเปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าเพื่อประชดฉัน ทำให้ฉันเจ็บปวด" 

"คุณพักพิง" 

"เขาใช้ความรุนแรงกับฉันทุกครั้ง ที่นอนด้วยกัน เขาพูดจาทำร้ายจิตใจฉันสารพัด ที่จะทำได้  และเขาก็หลอกให้ฉันจดทะเบียนสมรส ตอนแรกเขาบอกว่า เขาจดทะเบียนเพื่อเอาไปโชว์พ่อแม่เขา" 

"ทำไมรุนแรงถึงขนาดนี้!" 

"หึ! แต่อันที่จริงแล้ว เขาจดทะเบียาสมรสกับฉันเพื่อผูกมัดฉัน ไม่ให้ฉันหนีไปไหนได้อีกต่างหาก ฉันมันโง่จริงๆ" 

"คุณพักพิง"

ผมดึงตัวเธอเข้ามากอดปลอบ ผมไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะเจอเรื่องเลวร้ายมาได้ขนาดนี้ เธอทั้งดูเดียงสา และ บอบบาง การที่จะเจอเรื่องราวเลวร้ายแบบนั้นได้ ผู้ชายคนนั้นก็แย่ขนาดไหนกันเชียว

"พอแล้วนะคับ ไม่ต้องเล่าแล้ว ต่อไปคุณจะไม่เจอ เรื่องเลวร้ายแบบนั่นอีก ผมจะดูแลคุณเอง" 

 

อเมริกา 

เธอจูงมือผม ไปหาเด็กๆ ก่อนจะให้ผมจ้องมอง พะเพลง ว่าเขาเหมือนใคร ก่อนที่เธอจะหยิบรูปบานหนึ่งเอาไว้ในมือตัวเอง ไม่ให้ผมเห็น 

"แม็กทิวคะ คุณว่าพะเพลงเหมือนใครคะ?" 

ผมขมวดคิ้วแน่นก่อนจะยกยิ้มขึ้น พูดหยอกล้อกับเธอเหมือนดั่งทุกครั้ง ที่ผมชอบทำ 

"ก็สวยเหมือนคุณไง ที่รัก" 

เธอยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะยื่นรูปบานนั้น ให้ผม แต่แล้ว ไลน์ของผมก็เด้งขึ้น จนไม่ได้หันไปมองภาพถ่ายบานนั้นที่เธอยื่นให้ผม 

"สวัสดีคับ คุณแม็กทิว" 

ผมยกยิ้มขึ้นอย่างดีใจ และตื่นเต้น ที่คุณเปียโนทักเข้ามาหาผมก่อน ผมจะทักหาเขาเสียอีก 

"พักพิงคับ คุณเปียโนทักหาผมคับ เขาทักหาผมก่อน ที่ผมจะทักเขาไปด้วยซ้ำ" 

ร่างเล็กรีบเก็บรูปบานนั่นไปในทันที เธออุ้มพะเพลงขึ้นมากอดด้วยความเจ็บปวด นัยน์ตาใสหลบตาผมไปทางอื่นอย่างหลีกเลี่ยง 

"คุณกลับอเมริกาแล้วเหรอคับ คุณแม็กทิว" 

"ใช่คับ" 

"ว้า! แย่จัง ผมกะว่าจะชวนไปดื่ม เปิดใจคุยกันเสียหน่อย" 

"แย่จัง! อดดื่มกับไอดอลเลย" 

ผมรีบเงยหน้าบอกพักพิงอย่างดีใจ เพราะตื่นเต้นที่ถูกไอดอลของตัวเอง ชวนไปดื่ม โดยที่ตัวเองก็ลืมสังเกตถึงใบหน้าที่เปลี่ยนไปของคนตรงหน้า อย่างสิ้นเชิง 

"พักพิงคับ คุณเปียโน ชวนผมไปดื่มด้วยคับ" 

"ค่ะ งั้นคุณคุยกับคุณเปียโนไปก่อนนะคะ เดี๋ยวพักพิง ไปทำกับข้าว ให้เด็กๆ ก่อน" 

"คับผม" 

---