อย่าเล่นกับระบบคนติดยา.........เพราะเวลามันบ้า มันทำได้ทุกอย่าง!!!!
รัก,อาชญากรรม,ชาย-หญิง,เลือดสาด,สะท้อนปัญหาสังคม,ดราม่า,อาชญากรรม,แก้แค้น,NC+,Nc18+,Nc,คนรัก,ข่มขืน,รุมโทรม,ไม่เหมาะกับคนอายุไม่ถึง20,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฝังแค้นรอยอดีตอย่าเล่นกับระบบคนติดยา.........เพราะเวลามันบ้า มันทำได้ทุกอย่าง!!!!
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้ สร้างขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น❗️❗️ อาจมีความรุนแรง ทางเพศ และการใช้ภาษา คำหยาบคาย ฆาตกรรม การใช้สารเสพติด ไม่เหมาะสำหรับเด็กต่ำกว่าอายุ 20 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เราไม่สนับสนุนให้นำเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ ไปใช้ในชีวิตจริง และ ไม่สนับสนุน การกระทำอันเกิดจากการลอกเลียนแบบทุกชนิด โปรดอ่านด้วยความบันเทิงเท่านั้น
ขอบคุณค่ะ
อิชง
"คุณว่า คนเราจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไง หากตัวเองเคยถูกผู้มีอำนาจระดับ VIP ข่มขืน คุณจะหนีและลืม ๆ มันไป หรือ
แก้แค้น"
3*
ตอนพิเศษ 3
เพลงเพลินจึงเลี้ยงลูกมาอย่างยากลำบาก โดยมีพี่ข้าวเหนียวคอยช่วยเหลืออยู่เป็นบางครั้งคราว และคอยส่งข่าวเรื่องพิไท ให้รับรู้อยู่ตลอด
"เพลง พร้อมเมื่อไหร่ล่ะ ที่จะไปหาพิไท?"
"ยังก่อน ตอนนี้ยังไม่พร้อม"
กระทั่ง สายตาของเธอเริ่มพร่ามัว ในขณะที่เธอใช้เงินเก็บทั้งหมด พาลูกและตัวเองไปศัลยกรรมที่เกาหลี โดยติดต่อหมอคนเดิม ที่เธอรู้จัก
และเปลี่ยนตัวตนใหม่อีกครั้ง โดยที่ยังเลี้ยงลูกชายมาอย่างดี ไม่ให้เขาขาดตกบกพร่องอะไร เธออยู่ที่เกาหลี นานแรมปี เพื่อรักษาร่างกายที่พังยับกว่าเมื่อก่อน
โดยยังติดต่อกับพี่ข้าวเหนียวอยู่ตลอด และ เริ่มเขียนงานนิยาย ผ่านแอพต่าง ๆ กับ ทำงานแปลเอกสาร ช่วยคุณหมอ ที่ศัลยกรรมให้เธอด้วยเช่นกัน
เพลงเพลินทำงานอย่างหนัก ทั้งยังเลี้ยงเพลงไท ที่เริ่มจะเดิน อย่างยากลำบาก จนพี่ข้าวเหนียว ลางาน มาอยู่เป็นเพื่อนเธอ
และคอยช่วยเลี้ยงดู เพลงไท ไปด้วย จึงทำให้เพลงเพลิน ไม่ลำบากเหมือนตอนที่เธอศัลยกรรมมาใหม่ ๆ ซ้ำ ร่างกายเธอตอนนี้ ก็ซ้อมแซมได้ไม่ถึง ร้อยเปอร์เซ็นต์
เพราะแผลบางจุดก็หนักหนาเกินกว่า จะรักษาได้จริง ๆ
"พอแล้วนะเพลง เป็นหนักขนาดนี้ ฟื้นจากความตายมาได้ ก็เก่งมากแล้ว"
"ค่ะ ต่อไปเพลงจะมีชีวิตเพื่อ เพลงไท ต่อไปนี้จะไม่ทำอะไรเสี่ยงตายอีกแล้ว"
"พิไทรอเธออยู่นะ เขาโทรมมากเลย ทำงานหนักเอาเป็นเอาตาย"
เพลงเพลิน ที่ตอนนี้เริ่มใส่แว่น ก็ทำได้เพียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมาแทน เพราะไม่รู้จะให้อภัย ในสิ่งที่เขาปิดบังได้ไหม
แต่ที่แน่ ๆ เธอเองก็ทำร้ายเขาไว้เหมือนกัน เธอจดทะเบียนสมรส เป็นผัวเมียกับเขาแล้ว แต่เธอก็ยัง เอาความแค้นบังตา ไปนอนกับผู้ชายคนอื่น
ไม่ใช่สิ! ไปนอนกับพี่ชายของเขา จนตั้งท้อง แถมยังกลับมาหาเขาอย่างหน้าชื่นตาบาน ราวกับไม่เคยเกิดเรื่องนั้นขึ้นเลย เขาต้องเจ็บปวดเพราะเธอขนาดไหนกัน
เขาต้องทนเธอขนาดไหนกัน ถึงทำได้แค่มองเมียตัวเอง ไปนอนกับผู้ชายคนอื่น แบบนั้น โดยที่เขา ซื่อสัตย์กับเธอมาตลอด เขาต้องแอบร้องไห้ ไปกี่วัน
นอนกอดหมอนของเธอไปกี่วัน ความเจ็บปวดที่เธอมอบให้เขา มันสาหัสมากมาย หากเธอมองข้อนี้ตั้งแต่แรก เรื่องราวทั้งหมด คงจบได้สวยกว่านี้
"ฉันต้องการหย่ากับเขา!"
"อะไรนะ!"
"ไม่สิ ในไทยฉันมีใบมรณะแล้ว ไม่จำเป็นแล้ว"
"เพลง! ฟังพี่นะ! พี่รู้ว่าตอนนี้เพลงรู้สึกอย่างไง แต่ถ้าเธอไม่คิดจะไปเจอเขา ในสักวันหากเขาเป็นอะไรมากกว่านี้ เธออาจจะไม่ได้เจอเขาตลอดชีวิตเลยนะ"
"พิไท หลัง ๆ มานี้เขาน่าจะเป็นโรคซึมเศร้าด้วย เห็นกินยาอยู่บ่อย ๆ ร่างกายก็ผอมซูบลงทุกวัน ถือว่าสงสารเขาเถอะ"
เพลงเพลินย่นคิ้ว ครุ่นคิดอีกครั้ง เธอเป็นห่วงพิไท แต่เธอก็อับอายเหลือเกิน ที่จะต้องไปเจอเขา
เขาไม่ได้ทำอะไรผิด แล้วเธอจะทำอย่างไงดี กับชีวิตนี้ต่อไป บ้านที่เธอซื้อไว้กับเขา มันควรจะให้ลูกของเธอ ได้วิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน แต่อีกใจ เธอก็อยากจะหย่ากับเขา
เพื่อให้เขาไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ ที่ดีกว่านี้ จะได้ไม่ต้องมาจ่มอยู่ในความทุกข์ เช่นเดียวกับเธอ