อย่าเล่นกับระบบคนติดยา.........เพราะเวลามันบ้า มันทำได้ทุกอย่าง!!!!
รัก,อาชญากรรม,ชาย-หญิง,เลือดสาด,สะท้อนปัญหาสังคม,ดราม่า,อาชญากรรม,แก้แค้น,NC+,Nc18+,Nc,คนรัก,ข่มขืน,รุมโทรม,ไม่เหมาะกับคนอายุไม่ถึง20,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฝังแค้นรอยอดีตอย่าเล่นกับระบบคนติดยา.........เพราะเวลามันบ้า มันทำได้ทุกอย่าง!!!!
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้ สร้างขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น❗️❗️ อาจมีความรุนแรง ทางเพศ และการใช้ภาษา คำหยาบคาย ฆาตกรรม การใช้สารเสพติด ไม่เหมาะสำหรับเด็กต่ำกว่าอายุ 20 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เราไม่สนับสนุนให้นำเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ ไปใช้ในชีวิตจริง และ ไม่สนับสนุน การกระทำอันเกิดจากการลอกเลียนแบบทุกชนิด โปรดอ่านด้วยความบันเทิงเท่านั้น
ขอบคุณค่ะ
อิชง
"คุณว่า คนเราจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไง หากตัวเองเคยถูกผู้มีอำนาจระดับ VIP ข่มขืน คุณจะหนีและลืม ๆ มันไป หรือ
แก้แค้น"
1
บทนำ
"คุณว่า คนเราจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไง หากตัวเองเคยถูกผู้มีอำนาจระดับ VIP ข่มขืน คุณจะหนีและลืม ๆ มันไป หรือ แก้แค้น"
.
.
.
.
เพี้ยะ!
"ฮ่าๆๆๆๆ ดูหน้ามันดิ ช้ำหมดแล้ว อี่กระหรี่ ฮ่าาาๆ"
"เฮ้ย!!! อย่าว่าเพศแม่อย่างงี้ดิว่ะ ให้เกียรติมันหน่อย อย่างน้อย มันก็เกิดมาเป็นเครื่องระบายอารมณ์พวกเรานะ"
"ว่าแต่ ลูกพี่ เล่นมันซะพรุนเลย แล้วแบบนี้พวกเราจะต่ออย่างไงอ่ะ เลือดไหลเป็นทางแบบนี้ เหม็นคาวแย่เลย"
"มึงก็ล่อเพื่อนมัน ไปก่อนดิว่ะ ไม่เห็นจะยากเลย"
หึ! ฉันชื่อณิชา เป็นวัยรุ่นหญิงสาว อายุเพียง 20 ปี ที่กำลังจะมีอนาคตไกล จบการแสดงจากเกาหลี มาได้เพียงเดือนเดียว และบินกลับประเทศกับเพื่อนชาวไทยด้วยกัน 3 คน
ฉันรักเพื่อน ๆ ของฉันมาก เราสามคนตอนอยู่เกาหลีตัวติดกันตลอดเวลา เพื่อนฉันมีชื่อว่า นีน่า และ แพรไผ่ แต่ฉันไม่เคยคิดเลย ว่าเพื่อนสาวของฉัน ที่ชื่อ นีน่า จะหักหลังฉันกับแพรไผ่ เพื่อนสาวอีกคน อย่างเจ็บแสบ
โดยการขายพวกฉันให้กับ ไอ้เดนมนุษย์ VIP ของประเทศนี้ อันที่จริงนีน่าคงตั้งใจจะขายฉันกับแพรไผ่ตั้งแต่อยู่เกาหลีแล้ว แต่เพราะผู้จัดการดูแลพวกเรามาตลอด
นีน่าจึงไม่สามารถขยับตัวทำเรื่องเลวร้ายแบบนี้ได้ และฉันกับแพรไผ่ ก็ไว้ใจเพื่อนสาวคนนี้มาก เพราะคิดว่าคนสดใสน่ารักแบบเธอ คงไม่มีพิษภัยอะไรกับพวกเรา
แต่ผิดคาด พอพวกเรากลับไทย แล้วพักโรงแรมใจกลางกรุง ก่อนแยกย้ายกลับบ้านเกิด กลับโดนเพื่อนรักหักหลังเสียอย่างนั่น
นีน่าวางยาสลบฉันกับแพรไผ่ ในช่องแอร์ของโรงแรม แล้วให้ไอ้พวกเดนนรกมาลากพวกเราไปยังตึกร้าง ห่างไกลผู้คน เพราะหวั่นใจว่า หากพวกฉันตื่นมากลางคัน จะเป็นเรื่องเอาได้
ทำไมถึงขายพวกฉันน่ะเหรอ! เพราะเหตุผลที่ว่า กลัวฉันกับแพรไผ่จะเด่นเกินหน้าเกินตา และผ่านเดบิวต์ได้เป็นนักแสดงเต็มตัวอย่างไงล่ะ
ทั้งที่เธอน่ารักและสดใสขนาดนั้น แต่กลับกลายเป็นว่าอิจฉาเพื่อนสัญชาติเดียวกัน ไปเสียได้
สุดท้ายนีน่าเอง ก็ไม่รอดเช่นเดียวกัน เพราะเธอเป็นนกต่อ และหากเรื่องนี้โด่งดังออกไป ไอ้พวกเดนนรกเหล่านี้ ก็ต้องซวยกันเป็นระนาว
"เฮ้ย! พวกมึงจะจ้องอะไร ก็เอาเพื่อนมันไปก่อนดิว่ะ ขาว ๆ อึ๋ม ๆ เหมือนกัน ส่วนอี่นี่ กูขอเล่นก่อน ก็แล้วกัน ของดีแถมยังซิงด้วย พวกมึงก็ค่อยต่อคิวกันอีกที"
ชายนับสิบคน วนเวียนสลับสับเปลี่ยนกัน กระทำนีน่า แพรไผ่ และฉันอย่างหนักหน่วง โดยผ่านสายตาอันอิดโรยของฉัน ที่ถูกผู้เป็นหัวหน้าของเดนมนุษย์ พวกนั้นเอามาเป็นของเล่น
แปะ!
"มองอะไร อยากได้แบบนั้นเหรอ รอก่อนดิ กูยังเล่นมึงไม่อิ่มเลย?"
ภายใต้หน้ากากคอสเพลย์สีดำสนิท มุมปากมันแสยะยิ้มเยาะขึ้น ฝ่ามือใหญ่ตบเรียกสติฉัน ก่อนนัยน์ตาของฉันจะเคลื่อนย้ายจ้องมอง คนบนเรือนร่างตัวเอง
"ขอร้อง...ให้มันจบที่นายเถอะ ฉันรับไม่ไหวแล้ว"
ในขณะที่สติของฉันกำลังเลือนราง ฉันพยายาม อ้อนวอนขอร้องไอ้หัวหน้าของพวกมัน ที่เวียนมาหาฉันอีกครั้ง จากการถูกกระทำอย่างต่อเนื่องเป็นเวลานานหลายชั่วโมง
"สุดยอดเลย! เธออึดใช่เล่นเลยนะ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น โดนขนาดนี้ ไม่ตายคาที่ ก็เสียสติไปแล้ว ฉันขอชม!"
เลือดสาว ที่ไหลเปรอะเปื้อนที่นอนปิกนิกที่พวกมันเตรียมไว้ และตามระหว่างขาของฉันถูกแต่งแต้มไปด้วยเลือดที่สดใหม่ และแห้งติดผิวผ้าไปแล้ว บ่งบอกชัดเจนว่า ถูกกระทำชำเราอย่างรุนแรงมาหลายชั่วโมง
และที่ฉันฝืนตัวเองมาได้ขนาดนี้ ก็เพื่อจดจำ น้ำเสียง รูปร่าง และ สายตาของคนบนเรือนร่างอยู่ต่างหาก ทั้งที่ตัวฉันก็แทบจะทนต่อไปไม่ไหวแล้ว