รัก,อาชญากรรม,ชาย-หญิง,เลือดสาด,สะท้อนปัญหาสังคม,ดราม่า,อาชญากรรม,แก้แค้น,NC+,Nc18+,Nc,คนรัก,ข่มขืน,รุมโทรม,ไม่เหมาะกับคนอายุไม่ถึง20,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
อย่าเล่นกับระบบคนติดยา.........เพราะเวลามันบ้า มันทำได้ทุกอย่าง!!!!
ผู้แต่ง
อิชง
เรื่องย่อ
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้ สร้างขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น❗️❗️ อาจมีความรุนแรง ทางเพศ และการใช้ภาษา คำหยาบคาย ฆาตกรรม การใช้สารเสพติด ไม่เหมาะสำหรับเด็กต่ำกว่าอายุ 20 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เราไม่สนับสนุนให้นำเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ ไปใช้ในชีวิตจริง และ ไม่สนับสนุน การกระทำอันเกิดจากการลอกเลียนแบบทุกชนิด โปรดอ่านด้วยความบันเทิงเท่านั้น
ขอบคุณค่ะ
อิชง
"คุณว่า คนเราจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไง หากตัวเองเคยถูกผู้มีอำนาจระดับ VIP ข่มขืน คุณจะหนีและลืม ๆ มันไป หรือ
แก้แค้น"
19
สับสน
ทั้งคู่กลับมาถึงคอนโดอย่างดีใจ เสียงหัวเราะสดใสของพิพัฒน์ ยิ่งทำให้เพลงเพลินรู้สึกผิดอยู่ไม่น้อย แต่ถ้าเทียบกับสิ่งที่เธอถูกกระทำ การฆ่าเด็กในท้องก็ถือว่าคุ้มแล้วสำหรับเธอ
"เพลง!"
"คะ?"
พิพัฒน์คุกเข่าลง พลางใช้ใบหน้าแนบกับท้องของเธออย่างอ่อนโยน
"ผมรักคุณนะ และรักลูกมาก ๆ ด้วย อันที่จริง เรื่องทรัพย์สินถ้าไม่มี ก็ไม่เป็นไร ขอแค่มีเรา 3 คนพ่อแม่ลูกก็พอ"
เพลงเพลินใจสั่นระรัว เมื่อพิพัฒน์เอ่ยคำนี้ออกมาให้เธอได้ยิน ตอนนี้เธออยากเปลี่ยนใจเหลือเกิน จริงอยู่ที่เด็กไม่ผิด แต่เธอก็ไม่ควรใช้เด็กในท้องเป็นเครื่องมือ
ตอนนี้เธออ่อนไหวเกินไป อาจเพราะเธอกำลังตั้งท้อง ถึงได้คิดแต่เรื่องที่อยากจะยกโทษให้แก่เขา
"เพลงอยากพักผ่อนแล้ว"
"ได้คับ!"
คนตัวใหญ่ลุกขึ้นยืน พลางใช้มือลูบแผ่นแก้มขาว ที่นัยน์ตาตอนนี้ดูเย็นชาและสับสน
"ผมสัญญานะ ผมจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อคุณกับลูกให้ได้"
มือใหญ่โอบเอวประคองร่างบาง เดินไปยังห้องนอน และประคองหัวให้นอนลงบนเตียงใหญ่ พลางลูบหัวเธออย่างอ่อนโยน
"ผมต้องกลับไปทำงานต่อ ไว้ผมจะซื้อขนมมาฝากคุณกับเจ้าตัวเล็กนะ ที่รัก"
"ค่ะ"
เสียงฝีเท้าของพิพัฒน์ เดินออกจากห้องไป ยิ่งทำให้จิตใจของเพลงเพลิน ว้าวุ่นจนคิดไม่ตก ตลอด 4 ปี ที่เธอเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี ตอนนี้มันถึงเวลาแล้วจริง ๆ
แกร๊ก!
คนบนที่นอน เคลื่อนใบหน้าจ้องมองประตูห้องอย่างฉับพลัน เมื่อเห็นชายร่างสูง เดินเข้ามาในห้องนอนของเธอ อย่างเลื่อนลอย
"พิไท?"
นัยน์ตาคนตัวเล็ก รีบสอดส่องไปด้านหลังของพิไทอย่างลนลาน หวั่นใจว่า พิพัฒน์จะกลับเข้ามาอีกครั้ง
"มาทำไม เราคุยกันแล้วหนิ?"
ชายร่างใหญ่ เดินเข้าใกล้ร่างเล็ก ที่ลุกขึ้นนั่งบนที่นอน ก่อนจะยื่นยาขับเลือดให้แก่เธอ ใบหน้าขาวซีดเผือด เมื่อเห็นซองยาชุดที่ 4 ปีก่อน เธอก็เคยกินมาแล้ว
ก่อนจะยื่นมือไปรับไว้ อย่างสั่นเครือ น้ำตาสีใสของเธอคลออยู่นัยน์ตา ไม่ได้ไหลออกมากระทบแก้ม มือใหญ่แตะไหล่บางอย่างเย็นชา พร้อมเอ่ยพูดเรียกสติ
"พี่เตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว ปลายปีนี้ เราจะแต่งงานกัน เพราะงั้นรีบทำให้มันจบซะ เด็กดี"
มือของพิไท โน้มหัวของเพลงเพลินเข้ามาจูบพรมลงบนหน้าผากขาวใส ก่อนเขาจะลุกขึ้นลูบหัวเธอแล้วเดินจากไป ทิ้งไว้ให้คนที่นั่งอยู่บนที่นอน ครุ่นคิดถึงเรื่องราวต่าง ๆ อย่างสับสน
พิไทเองก็ไม่ผิด เขาคือคนที่ช่วย พาเธอมาส่งโรงพยาบาลจากเหตุการณ์เมื่อ 4 ปีก่อน ตอนเธอลากร่างตัวเอง ที่สะบักสะบอมจากการโดนข่มขืน ออกมาขอความช่วยเหลือข้างถนน
แถมยังมาเยี่ยมเธอในโรงพยาบาลจิตเวช เกือบทุกวันด้วยความเป็นห่วง จนโดนหมอปรางมองค้อนใส่ ก็หลายครั้ง แต่เขาก็ยังมุ่งมั่นที่จะมาหาเธออยู่ตลอด
กระทั่ง หมอปรางได้พาเธอกลับมาอยู่บ้าน และนั่นทำให้เราทั้งคู่ขาดการติดต่อกัน ก่อนเธอจะรับงานนักแสดงตัวประกอบ และได้พบเขาอีกครั้ง ในโรงแรมที่เขาเป็นเจ้าของ
เราทั้งคู่จึงเริ่มติดต่อและแอบคบหากันตั้งแต่นั้นมา โดยเงินค่าศัลยกรรม เป็นเงินของพิไทและหมอปรางรวม ๆ กัน จนทำให้เธอเป็นเพลงเพลินจนถึงทุกวันนี้
ทะเบียนสมรสที่แอบจดกับพิไท ทำให้หมอปรางมารู้ความจริงทีหลัง และเธอก็เริ่มอาละวาดคลายเรื่องราวทั้งหมด เกี่ยวกับการถูกข่มขืนออกมา
จนได้รู้ว่า พิพัฒน์คือไอ้หัวหน้า คนที่ทำให้เธอต้องตั้งท้อง ทั้งที่เธอกับพิไทพยายามแอบสืบด้วยกันมาอย่างเนินนาน ช่างน่าขับสิ้นดี
มือของเพลงเพลินเอื้อมไปหยิบมือถือ พร้อมกับโทรหาคนปลายสายอย่างฉับพลัน
"ฉันพร้อมแล้ว! อาทิตย์หน้าเริ่มได้เลย!"