รัก,อาชญากรรม,ชาย-หญิง,เลือดสาด,สะท้อนปัญหาสังคม,ดราม่า,อาชญากรรม,แก้แค้น,NC+,Nc18+,Nc,คนรัก,ข่มขืน,รุมโทรม,ไม่เหมาะกับคนอายุไม่ถึง20,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
อย่าเล่นกับระบบคนติดยา.........เพราะเวลามันบ้า มันทำได้ทุกอย่าง!!!!
ผู้แต่ง
อิชง
เรื่องย่อ
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้ สร้างขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น❗️❗️ อาจมีความรุนแรง ทางเพศ และการใช้ภาษา คำหยาบคาย ฆาตกรรม การใช้สารเสพติด ไม่เหมาะสำหรับเด็กต่ำกว่าอายุ 20 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เราไม่สนับสนุนให้นำเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ ไปใช้ในชีวิตจริง และ ไม่สนับสนุน การกระทำอันเกิดจากการลอกเลียนแบบทุกชนิด โปรดอ่านด้วยความบันเทิงเท่านั้น
ขอบคุณค่ะ
อิชง
"คุณว่า คนเราจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไง หากตัวเองเคยถูกผู้มีอำนาจระดับ VIP ข่มขืน คุณจะหนีและลืม ๆ มันไป หรือ
แก้แค้น"
15
ย้ายเข้า Nc นิดเดียว
หลังจากผ่านคืนนั้นมาได้ เขาก็มาหาเธอทุกคืน เป็นเวลาร่วมเดือน ที่พิพัฒน์เท่วไปเท่วมาหาเพลงเพลินตลอด โดยผ่านสายตาของพิไท ที่ทำได้เพียงยืนมองอย่างเจ็บปวด
"เพลง!"
"คะ ที่รัก?"
"ผมย้ายมาอยู่กับคุณได้ไหม?"
"เออคือ!"
"ถ้าไม่ให้ย้ายเข้า จดทะเบียนสมรสกันไหม?"
"ไม่ได้ค่ะ!"
"ทำไม?"
พิพัฒน์เด้งตัวลุกขึ้นนั่ง ด้วยร่างกายเปลือยเปล่า จ้องมองหน้าคนรัก ที่ตอนนี้นั่งหลังพิงหัวเตียงหลังจากเสร็จภารกิจร่วมรัก
"ฉันเป็นดารานะ ที่รัก เกิดใครรู้ว่าฉันจดทะเบียน มันจะมีปัญหาในหน้าที่การงานเอาได้"
"อ๋อ เข้าใจแล้ว แต่ให้ผมอยู่ด้วยนะ นะ นะ!"
"ได้สิ!"
"เย้! น่ารักที่สุดเลย!"
"เพลงครับ ผมมีอะไรจะบอก!"
"อะไรเหรอ?"
"แม่ผมอยากมีหลาน!"
"คะ?"
ใจของเพลงเพลินกระตุกวูบ เธอไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้มาก่อน เพราะคิดว่า ทำให้ พิพัฒน์หลงใหลแล้ว ก็จะแก้แค้นอย่างสาสม แต่ไม่คิดเลยว่า คำพูดนี้ จะออกมาจากปากของคนที่เธอกำลังอยากแก้แค้นอยู่ พอดิบพอดี
"แม่ผมบอกว่า ถ้าผมมีหลานให้ท่านได้ ท่านจะให้พวกเรา 50 ล้าน หุ้น 80% ของบริษัทจิวเวลรี่ และอสังหา"
"คุณมีให้ผมนะ! ผมไม่อยากไปมีกับคนอื่น อยากมีกับเมียผมคนเดียว"
"แต่ฉันเป็นดารา?"
"ก็ไม่เห็นยากเลย ช่วงท้องอ่อน ๆ คุณก็รับงาน พอ 4 เดือนหลังใกล้คลอด ก็ไปอยู่เมืองนอก"
"อ๋อ ได้สิ!"
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา พิพัฒน์ก็ย้ายเข้ามาอยู่ในคอนโดของเพลงเพลิน อย่างเต็มรูปแบบ เขาทั้งคู่ใช้ชีวิตด้วยกันราวกับสามีภรรยา ที่ไม่มีวันพรากจากกันได้ แม้แต่วินาทีเดียว
แต่ในขณะเดียวกัน พิไทและเพลงเพลินก็เริ่มจะทะเลาะกันหนักขึ้น เพราะเพลงเพลินไม่ยอมร่วมหลับนอนกับเขา ซ้ำเธอยังไม่เคยป้องกัน เวลานอนกับพิพัฒน์เลย แม้แต่วินาทีเดียว
"ละจะให้ฉันทำไง?"
"ก็ไปฝังยาคุมสิ!"
"มันบอกมันอยากมีลูก!"
"แต่ฉันเป็นผัวเธอนะ ฉันไม่ให้มี!"
"จะเอาแบบนี้ใช่ไหมพิไท?"
เพลงเพลิน พยายามเก็บของจากในบ้าน ใส่กระเป๋าใบใหญ่ด้วยความเดือดดาล ก่อนพิไท จะเขวี้ยงกรอบรูปภาพถ่ายพรีเวดดิ้ง จนแตกละเอียด
"ถ้ามึงไป กูจะไปบอกมันเรื่องมึงทุกอย่าง ณิชา!"
"ก็เอาสิ ให้รู้กันหมดนี่แหละ กูก็ไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว อีกอย่างมันกำลังหลงกูอยู่ด้วย ถ้าคิดว่ามันเชื่อ มึงก็เอาเลย"
"อย่าท้ากูนะ!"
มือใหญ่ของพิไท กระชากผมของเพลงเพลินอย่างรุนแรง ทั้งยังกดเธอนอนลงกับที่นอนใหญ่สีขาว ที่เป็นเตียงนอนของเธอและเขา
"ถ้าจะท้อง ต้องท้องลูกของพี่เท่านั้น!"
พิไทกระชากกางเกงชั้นในของเพลงเพลินออกอย่างเดือดดาล พร้อมทั้งสอดใส่แก่นกายเข้าไป อัดสะโพกสอบอย่างถี่ยิบ
"อ้าาา! พิไท หยุดเดี๋ยวนี้นะ! "
พิไทกดตัวของเพลงเพลินแน่นขึ้น ด้วยความเจ็บปวดหัวใจ หากเมียรักจะไปมีลูกกับชู้ เขาคงรับเรื่องนี้ไว้ไม่ได้จริง ๆ
"อ้า! ฟังกันก่อน!"
"ไม่! เธอเป็นเมียพี่นะ จะให้ชู้แบบมันมามีลูกกับเธอได้อย่างไง?"
แก่นกายของพิไททั้งใหญ่และยาวมาก จนทำให้บางทีที่เธอนอนกับเขา เธอมักจะหมดเรี่ยวแรงแทบทุกครั้ง ผิดกับ พิพัฒน์ที่ใหญ่กว่าพิไท แต่ไม่ได้ยาวจนเข้ามาลึกขนาดนี้
"อ้ะ!...อ้าา! ฉันจะฆ่าลูกของมัน เข้าใจไหม ถ้ามาท้องลูกพี่ตอนนี้ ฉันจะรู้ได้ไง ว่าเด็กในท้องจะเป็นลูกใคร!!!"
"อะไรนะ!"
"หยุดก่อน อึกอ้า!~"
พิไทหยุดชะงักการกระทำของตัวเองลง อย่างฉับพลัน ความเดือดดาลเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความสงสัย
"ละทำไมไม่บอกกันก่อน?"
"ก็มันอยากมีลูก เพราะแม่มันจะให้ทรัพย์สิน แต่ฉันจะทำให้มันฝันสลาย"
"สลายจนพังยับเลยล่ะ!"