รัก,อาชญากรรม,ชาย-หญิง,เลือดสาด,สะท้อนปัญหาสังคม,ดราม่า,อาชญากรรม,แก้แค้น,NC+,Nc18+,Nc,คนรัก,ข่มขืน,รุมโทรม,ไม่เหมาะกับคนอายุไม่ถึง20,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
18
รีบทำให้มันจบเสียที
ณ โรงพยาบาล
ทั้งคู่นั่งรอหมอเรียกตรวจอย่างใจจดจ่อ ก่อนสายตาของเพลงเพลิน จะไปสะดุดเข้ากับ กระจกบานใหญ่ ข้างห้องตรวจของเธอ
"ฮึก!"
คนตัวเล็กกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เมื่อคนพิไท ยืนจ้องมองมาทางเธอด้วยสายตาเดือดดาล ก่อนจะหลบมุมกระจกหายออกไป
"พิพัฒน์ เพลงไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ ถ้าหมอเรียก โทรมานะ"
"เป็นอะไร อยากอ้วกอีกแล้วเหรอ?"
"เปล่า! แค่ปวดฉี่น่ะ"
"อ๋อ ให้ไปส่งไหม?"
"ไม่ต้อง อยู่รอหมอเรียกที่นี่แหละ"
"ได้ครับ มีอะไรโทรหาผมได้เลยนะ"
"ค่ะ!"
เพลงเพลินรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้อย่างใจเย็น เพราะกลัวจะทำให้พิพัฒน์สงสัย ก่อนเธอจะเดินหลบมุม ตรงไปยังห้องน้ำหญิง เพื่อรอพิไท
พรึ่บ!
มือใหญ่ กระชากแขนเล็กเดินเข้าห้องตรวจที่ว่างอยู่อย่างฉับพลัน ก่อนจะล็อกประตูห้องไว้อย่างแน่นหนา
"ตกใจหมดเลย พิไท!"
เพลงเพลินรีบสะบัดแขนออกจากมือใหญ่ เมื่อเห็นนัยน์ตาของเขาเดือดดาล ราวกับจะฆ่าเธอให้ได้ตรงนี้
"มึงเริ่มรักมันแล้วใช่ไหม ณิชา!"
"ไปกันใหญ่แล้ว อย่าทำตัวแบบนี้ได้ไหม?"
"จำไว้นะ ทะเบียนสมรสยังคารูมึงอยู่ คิดจะรักใคร ก็หัดใช้สมองคิดถึงทะเบียนสมรสด้วย"
"รู้แล้ว ฉันท้องแล้วนะ!"
"อะไรนะ?"
"เออ! คิดว่าใช่นะ นี่ก็มาตรวจให้แน่ใจ"
พิไทกัดกรามแน่นขึ้น เพราะนี่คือฟางเส้นสุดท้ายของเขาแล้วจริง ๆ หากเมียยังไม่หยุด เขาคงต้องทำอย่างที่หมอปรางเคยทำกับเธอ
คือการประจานเธอลงบนโลกโซเชียลแล้วบอกความจริง กับนักข่าวทุกสำนัก พร้อมกับหลักฐานการฟ้องชู้ ที่เก็บไว้เต็มคอมพิวเตอร์
เพราะหากเมียรักยังเห็นเขาเป็นของตาย และสนุกกับเหยื่อไปวัน ๆ แบบนี้ เขาคงจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไม่สงบสุขอีกแล้ว
"พี่เริ่มจะไม่ไหวแล้วนะ!"
"รีบทำให้มันจบเสียที! เวลาของเธอ คืออีก 1 เดือนเท่านั้น จำไว้ แค่เดือนเดียวเท่านั้น ก่อนที่ทุกอย่างจะพังทลาย!"
พูดจบ พิไทก็เดินออกจากห้องตรวจไป โดยทิ้งให้เพลงเพลินยืนตะลึงงัง กับท่าทางน่าหวาดกลัวของเขา
ก่อนเธอจะรีบตั้งสติ แล้วเดินออกมาจากห้องตรวจ ตรงกลับไปหาพิพัฒน์ที่นั่งรออยู่อย่างสงบนิ่ง โดยปกติแล้วพิพัฒน์เป็นคนไม่ชอบยุ่งเรื่องของใคร
แต่เพราะเขา กำลังเดินมาเข้าห้องน้ำ จึงได้เห็นพิไท เดินสวนออกมาจากห้องตรวจที่ว่างอยู่ ก่อนจะเห็นเพลงเพลิน ที่ยืนตัวแข็งทื่อ อยู่แบบนั้น
เขาเลยกลับมานั่งรอที่เก้าอี้ หน้าห้องตรวจเหมือนเดิม ทำราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"พิพัฒน์ นายเป็นอะไรหรือเปล่า?"
"เปล่า ไม่มีอะไร"
เขาไม่ได้พูดคุยกับเธอเลย จนกระทั่งเข้าห้องตรวจ หมอตรวจอาการของเพลงเพลินอย่างละเอียด ใช้เวลานานถึง 1 ชั่วโมง
ก่อนที่คุณหมอจะกลับมานั่งลง บนโต๊ะห้องตรวจอีกครั้ง
"ตั้งครรภ์นะครับ 5 สัปดาห์แล้ว!"
"อะไรนะครับ! แฟนผมท้องแล้วเหรอครับ"
"ครับ หมอได้สั่งยาแก้อาเจียน ยาบำรุงเลือด ให้แล้วนะครับ อันนี้สนใจจะฝากครรภ์เลยไหมครับ?"
"ฝากเลยครับ ฝากเลย!"
พิพัฒน์ตะลึงงังยิ้มกว้างออกมาด้วยความดีใจ จนแทบเก็บอาการไว้ไม่อยู่ เขาลูบท้องน้อยของเพลงเพลินอย่างดีใจ
พลางลูบหัวของเธอไปด้วยเช่นกัน จนลืมเรื่องของพิไทไปโดยปริยาย หากเขาและเธอคบกันด้วยความรักจริง ๆ เธอคงดีใจอยู่ไม่น้อย ที่แฟนอย่างพิพัฒน์ ดูแลเธอได้เป็นอย่างดีขนาดนี้
แต่เพราะนี่มันเป็นแค่เกม เกมแก้แค้นสำหรับเธอก็เท่านั้น ถึงแม้ตอนนี้หัวใจที่เคียดแค้นของเธอเริ่มจะเปลี่ยนไปเพราะความใสซื่อของพิพัฒน์แล้วก็ตาม
