รัก,อาชญากรรม,ชาย-หญิง,เลือดสาด,สะท้อนปัญหาสังคม,ดราม่า,อาชญากรรม,แก้แค้น,NC+,Nc18+,Nc,คนรัก,ข่มขืน,รุมโทรม,ไม่เหมาะกับคนอายุไม่ถึง20,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
อย่าเล่นกับระบบคนติดยา.........เพราะเวลามันบ้า มันทำได้ทุกอย่าง!!!!
ผู้แต่ง
อิชง
เรื่องย่อ
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้ สร้างขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น❗️❗️ อาจมีความรุนแรง ทางเพศ และการใช้ภาษา คำหยาบคาย ฆาตกรรม การใช้สารเสพติด ไม่เหมาะสำหรับเด็กต่ำกว่าอายุ 20 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เราไม่สนับสนุนให้นำเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ ไปใช้ในชีวิตจริง และ ไม่สนับสนุน การกระทำอันเกิดจากการลอกเลียนแบบทุกชนิด โปรดอ่านด้วยความบันเทิงเท่านั้น
ขอบคุณค่ะ
อิชง
"คุณว่า คนเราจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไง หากตัวเองเคยถูกผู้มีอำนาจระดับ VIP ข่มขืน คุณจะหนีและลืม ๆ มันไป หรือ
แก้แค้น"
50
End
สนามบินสุวรรณภูมิ
ครึ่งปีต่อมา
พิไทมาส่งทั้งคู่ขึ้นเครื่องไปสวิต ด้วยความรีบร้อน เพราะเขามีประชุมช่วงบ่าย ทั้งคู่ต่างถือของ พะรุงพะรังมือกันยกใหญ่
เพราะที่ผ่านมา มีแม่บ้านค่อยเป็นคนจัดเตรียมให้ แต่ครั้งนี้ ต้องมาทำเองทุกอย่าง มันเลยดูยุ่งยากไปหมด ราวกับชีวิตพวกเขาต้องเริ่มใหม่กันทั้งคู่
"พร้อมไหม พิบูรณ์ พิรวัส?"
"พร้อมครับ พี่ไท พี่ชายสุดหล่อ"
พิไทย่อตัวลง จับแขนของพิรวัสขึ้นมา ด้วยนัยน์ตาเป็นห่วง หวั่นใจว่าในภายภาคหน้า หากพิรวัสไม่แข็งแรงด้านจิตใจมากพอ เขาจะกลายเป็นเหมือน พิพัฒน์ พี่ชายของเขา
"พิรวัส หากไปถึงที่นั่น รีบโทรหาพี่ไท นะครับ พี่ไทจะรอ"
"โอเค! รับทราบครับ ผู้บังคับบัญชา"
"เก่งมากครับ!"
พิไทลูบหัวของทั้งคู่อย่างอ่อนโยน ก่อนจะโบกมือลาทั้งคู่ที่เริ่มเช็คอิน แล้วไปรอขึ้นเครื่อง ด้วยความเป็นห่วง สิ่งที่เขาทำได้ดีที่สุด มีเพียงเท่านี้
เขาหาโรงเรียน และ มหาลัยที่ดีที่สุด ให้ทั้งคู่แล้ว แต่หากทั้งคู่อยากจะทำงานเสริม ที่ต่างประเทศ เขาก็ไม่ว่าอะไร และจะช่วยสนับสนุน ทุกอย่าง
เพื่ออนาคตที่ดี ของเขาพวกนั้นต่อไป ..
.
.
.
เมื่อพิไท มองทั้งคู่เดินจากไปจนลับสายตาแล้ว เขาจึงก้มมองนาฬิกาข้อมือ แล้วกำลังจะเดิน ออกไปจากสนามบิน
แต่ขณะเพียงเสี้ยววินาที
หญิงสาวที่เดินผ่านตัวเขาไป พร้อมกับเสียงพูดคุยโทรศัพท์ ผ่านตัวเขา ทำให้ร่างกายของพิไทต้องหยุดชะงักลงอย่างฉับพลัน
กลิ่น และเสียงของเธอ ช่างเหมือนเพลงเพลินอย่างไม่ผิดเพี้ยน ก่อนตัวเขาจะรีบหันกลับไปยังสนามบินอีกครั้ง
"เพลง!"
เขาตะโกนลั่นสนามบิน ก่อนจะดึงตัวหญิงสาว ในเสื้อโค้ทสีน้ำตาล มามองหน้าอย่างชัดเจนอีกครั้ง จนหญิงสาวคนนั้น ถึงกับสะดุ้งเฮือกไปด้วยเช่นกัน
"ขอโทษครับ ผมทักคนผิด"
"ไม่เป็นไรค่ะ!"
หญิงสาวคนนั้น เดินคุยโทรศัพท์ต่อไป อย่างงงงวย แต่ก็ไม่ได้ หันกลับไปมองพิไทอีก ก่อนที่เขา จะรีบขึ้นรถไปประชุมที่โรงแรมต่อ
เขารู้ดีว่า เขาคิดถึงเธอมากเกินไป จนอาจจะเกิดภาพหลอน หรือ ความรู้สึกมากมาย เกี่ยวกับเธอ แน่นอนว่า ในสักวัน เขาจะไม่เจ็บปวดอีก
ชีวิตนี้ เขาจะขออุทิศให้ น้องชาย และงานตลอดไป จนกว่าเขาจะได้กลับไปอยู่กับเธออีก ในชาติหน้า
"ผมคิดถึงคุณจัง ที่รัก!"
"รอผมบนสวรรค์นะ เราจะต้องได้พบกันอย่างแน่นอน"
END
"เดี๋ยวก่อน จะรีบไปไหนกัน รอดูตอนพิเศษก่อน ทุกคนนนนนน!"