อย่าเล่นกับระบบคนติดยา.........เพราะเวลามันบ้า มันทำได้ทุกอย่าง!!!!
รัก,อาชญากรรม,ชาย-หญิง,เลือดสาด,สะท้อนปัญหาสังคม,ดราม่า,อาชญากรรม,แก้แค้น,NC+,Nc18+,Nc,คนรัก,ข่มขืน,รุมโทรม,ไม่เหมาะกับคนอายุไม่ถึง20,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฝังแค้นรอยอดีตอย่าเล่นกับระบบคนติดยา.........เพราะเวลามันบ้า มันทำได้ทุกอย่าง!!!!
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้ สร้างขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น❗️❗️ อาจมีความรุนแรง ทางเพศ และการใช้ภาษา คำหยาบคาย ฆาตกรรม การใช้สารเสพติด ไม่เหมาะสำหรับเด็กต่ำกว่าอายุ 20 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เราไม่สนับสนุนให้นำเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ ไปใช้ในชีวิตจริง และ ไม่สนับสนุน การกระทำอันเกิดจากการลอกเลียนแบบทุกชนิด โปรดอ่านด้วยความบันเทิงเท่านั้น
ขอบคุณค่ะ
อิชง
"คุณว่า คนเราจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไง หากตัวเองเคยถูกผู้มีอำนาจระดับ VIP ข่มขืน คุณจะหนีและลืม ๆ มันไป หรือ
แก้แค้น"
38
อดีตที่ไม่ลืม
3 วันต่อมา
พิไทพยายามตามหา เพลงเพลินมาตลอด จนไม่กินไม่นอน เขาร่วมมือกับตำรวจและนักข่าว สืบหาที่อยู่กบดานของพิพัฒน์อย่างร้อนรนใจ
"ทำไมถึงยังไม่เจอ 3 วันแล้วนะ!"
"พี่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไงแล้วค่ะ คุณพิไท พี่เองก็ดิ้นทุกทางแล้วเหมือนกัน"
พิไทถลึงตาใส่พี่ข้าวเหนียวอย่างเดือดดาล เพราะแท้จริงแล้ว เขาเป็นคนจ้างพี่ข้าวเหนียว สาวสองให้มาดูแลเมียรัก แต่ทำไมถึงได้ปล่อยให้ เมียของเขา ถูกลักพาตัวไปได้
แม้ข่าวของเจ้าสัวพีรศักดิ์ กับคุณหญิงพิมพ์ผ่อง จะปิดจนเกือบมิดไปได้ แต่ก็ใช่ว่า นักข่าว จะไม่ทำข่าวการลักพาตัวของเพลงเพลิน
ซ้ำในข่าว ยังขุดคดีของพิพัฒน์ออกมายาวเป็นหางว่าว เขาเองก็เสียใจอยู่ไม่น้อย ที่รู้ว่า เจ้าสัวเสียชีวิต แต่หากจะให้เขาไปหา เจ้าสัวในงานศพ ก็อาจจะทำให้นักข่าวเพ่งเล็ง มาทางเขา
ทั้งเรื่องของเพลงเพลิน และเรื่องที่เขาเป็นลูกนอกสมรส ของเจ้าสัว แน่นอนว่าในอดีต เขาเองก็พยายามเข้าหาพิพัฒน์ เพื่อจะได้การยอมรับจากพี่ชายต่างแม่
แต่ก็ถูกกลั้นแกล้งมาตลอด จนต้องย้ายบ้านหนีออกไปอยู่ที่อื่น เพียงสองคนแม่ลูกเท่านั้น ชีวิตของเขากับแม่ ลำบากอย่างแสนสาหัส
แต่ยังดีที่พ่อเมตตา ในความหัวดีหัวบริหารแบบเขา จึงได้เปิดโรงแรมนี้ขึ้นมา เพื่อในเขาบริหารต่อไป จนปัจจุบัน โรงแรมที่พ่อของเขา เปิดให้
ก็กลายเป็นโรงแรมระดับ ห้าดาว แล้วขยายไปอีกหลายสาขา อย่างลับ ๆ โดยไม่ได้ให้ทางฝั่งของครอบครัวใหญ่ ของเจ้าสัวรับรู้
เพราะมิเช่นนั้น พวกเขาก็จะมาแย่งเอากลับไปอีกอย่างแน่นอน และจุดที่ทำให้พิไท แค้น พิพัฒน์ มาจนถึงทุกวันนี้
ก็เพราะ แม่ของเขาเข้าไปในคฤหาสน์หลังนั้น เพื่อจะไปหาเจ้าสัวแล้วบอกเขาว่า เธอป่วยเป็นมะเร็งลำไส้ระยะที่สาม โดยไม่คิดว่า พิพัฒน์ จะทำการผลักแม่ของเขาตกบันได ลงมาจนคอหักตาย
โดยไม่รู้สึกสำนึกอะไรทั้งนั้น ซ้ำ เจ้าสัวกับคุณหญิงพิมพ์ผ่อง ยังช่วยกันให้การกับตำรวจ ถึงการตายของแม่เขา เพื่อให้พิพัฒน์รอดพ้นจากคดี
ส่วนตัวเขาเอง เมื่อออกจากคฤหาสน์หลังนั่นมาใช้ชีวิตเพียงลำพัง สิ่งที่แม่เคยขอไว้ คือการให้เขาปกปิดตัวตนของตัวเอง
จึงทำให้คุณหญิงพิมพ์ผ่องจำเขาไม่ได้ ตอนที่เอาการ์ดแต่งงาน ไปให้เธอ แต่มันไม่สามารถปกปิดสายตาของ พิพัฒน์ได้จริง ๆ
เพราะ เมื่อ 4 ปีก่อน ที่เขาจะได้รู้จักณิชา หรือ เพลงเพลินในปัจจุบัน เขาได้นั่งทำงานอยู่ที่โรงแรม เหมือนทุกครั้ง แต่อยู่ ๆ พิพัฒน์ก็เดินเข้ามาหาเขา
แล้วชวนให้เขา ไปสนุกกัน นั่นก็คือ รุมโทรมผู้หญิง แน่นอนว่าพิพัฒน์ไม่ได้หวังดีกับเขาเลยแม้แต่น้อย เพราะพิพัฒน์ตั้งใจ ที่อยากจะให้เขา เข้าคุกแทน
เพื่อที่มันจะได้บริหารที่นี่ต่อ แต่เขาก็เลือกที่จะไปกับพิพัฒน์ เพราะเมื่อเห็นว่าพี่ชายต้องการให้เป็นแบบนั้น เขาเองก็อยากได้การยอมรับเช่นกัน
ถึงแม้ในตอนนั้น จะทั้งรักทั้งแค้น พิพัฒน์ผู้เป็นพี่ชายเป็นอย่างมาก แต่เขาก็เลือกที่จะไป แต่เมื่อไปถึงจุดหมาย ในโรงแรมที่เห็นผู้หญิงสองคนสลบไป
และผู้หญิงอีกคนที่เป็นนกต่อ นั่นแหละ! ที่เขาได้เจอเพลงเพลินที่หลับใหล ใจเขาก็ไม่กล้าที่จะทำร้ายผู้หญิงเลย ทำได้เพียงช่วยแบกพวกเธอไปยังบ้านร้าง
แล้วเดินออกมาสูบบุหรี่ด้านนอกของบ้านร้างหลังนั้น เสียงกรีดร้องของเหล่าผู้หญิงพวกนั้น ทำให้เขารู้สึกคิดถึงแม่ ในวัยเด็ก เสียงกรีดร้องที่แม่เคยโดน คุณหญิงพิมพ์ผ่องทำร้าย
มันก้องอยู่ในหูของเขาอยู่ตลอด โดยที่เขาเองก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปช่วยเหลือด้วยซ้ำ จนกระทั่ง คนของพิพัฒน์ได้เริ่มจุดไฟเผา บ้านร้างหลังนั้น
จึงทำให้เขารู้ว่า ผู้หญิงทั้งสามคน ได้ตายไปหมดแล้ว โดยพวกของพิพัฒน์ได้พากันเดินออกมาด้วยรอยยิ้มและเสียงพูดคุยอย่างสนุกสนาน
ผ่านสายตาของเขา ที่เอาแต่จ้องมองไปยังคนพวกนั้น