รัก,อาชญากรรม,ชาย-หญิง,เลือดสาด,สะท้อนปัญหาสังคม,ดราม่า,อาชญากรรม,แก้แค้น,NC+,Nc18+,Nc,คนรัก,ข่มขืน,รุมโทรม,ไม่เหมาะกับคนอายุไม่ถึง20,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
อย่าเล่นกับระบบคนติดยา.........เพราะเวลามันบ้า มันทำได้ทุกอย่าง!!!!
ผู้แต่ง
อิชง
เรื่องย่อ
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้ สร้างขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น❗️❗️ อาจมีความรุนแรง ทางเพศ และการใช้ภาษา คำหยาบคาย ฆาตกรรม การใช้สารเสพติด ไม่เหมาะสำหรับเด็กต่ำกว่าอายุ 20 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เราไม่สนับสนุนให้นำเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ ไปใช้ในชีวิตจริง และ ไม่สนับสนุน การกระทำอันเกิดจากการลอกเลียนแบบทุกชนิด โปรดอ่านด้วยความบันเทิงเท่านั้น
ขอบคุณค่ะ
อิชง
"คุณว่า คนเราจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไง หากตัวเองเคยถูกผู้มีอำนาจระดับ VIP ข่มขืน คุณจะหนีและลืม ๆ มันไป หรือ
แก้แค้น"
5
พบพาน
ดาราสาวยิ้มกว้างออกมา ราวกับเขินอาย ทั้งที่มันเป็นเพียงการแสดงเท่านั้น เพราะถึงอย่างไง การแก้แค้นสำหรับเธอ มันก็สำคัญกว่าทุกอย่างอยู่แล้ว
ณ ห้องอาหาร
คุณชาย และ ลูก ๆ อีกสามคน นั่งรอผู้เป็นแม่ พาตัวดาราสาวเดินเข้ามา ก่อนนัยน์ตาคมของลูกชายคนโต จะจ้องมองไปยังเรือนหน้าของดาราสาวอย่างตะลึงงัง
"สวัสดีคุณชาย และ ทุกคนนะคะ!"
ดาราสาวยกมือไหว้ ทั้งครอบครัวคุณหญิงอย่างนอบน้อม พลางยิ้มกว้างออกมา จนคนในบ้านต่างพากันยิ้มรับอย่างสดใส
"พี่สวยจัง ยิ้มทีเหมือนโลกสดใสเลย"
"ฮุ้ยยย! ส่อแววเจ้าชู้แต่เด็กเลยนะ ลูกแม่"
"จริงหนิครับ ตอนพี่สาวยิ้ม มีใครในบ้านไม่ยิ้มตามบ้าง?"
"โอเค! ตามนั้น"
ลูกชายวัย 12 ขวบของคุณหญิง เอ่ยพูดขึ้นอย่างเดียงสา ก่อนคุณหญิง จะพาดาราสาวเดินมานั่ง ฝั่งตรงข้ามโต๊ะอาหารกับลูกชายคนโตของเธอ
"นี่ลูกชายคนเล็กของฉันค่ะ ชื่อ พิรวัส คนกลาง ชื่อ พิบูรณ์ ส่วนคนโต ตอนนี้อายุก็ ย่าง 30 แล้ว ชื่อ พิพัฒน์ "
"สวัสดีค่ะ ทุกคน"
พิพัฒน์พี่คนโต รับไหว้ ก่อนย่นคิ้วลงจ้องมองเรือนหน้าดาราสาวอย่างคุ้นเคย ราวกับสงสัยว่าเธอเหมือนคนที่เขาเคยรู้จัก
"คุณชื่อ เพลงเพลิน คุณหน้าคุ้นจังเลยนะครับ?"
"นี่! เขาเป็นดารานะ แกก็ต้องเคยเห็นเขาจากในทีวีสิ ไม่เห็นแปลก"
"อ่อ คงเป็นแบบนั้น"
ทั้งครอบครัว นั่งทานข้าวกันอย่างอบอุ่น รอยยิ้มสดใสของคุณหญิงประกายความสุขออกมา จนคนบนโต๊ะอาหารมีความสุขไปด้วย
แต่ในขณะที่ทุกคน พูดคุยกันบนโต๊ะอาหารอย่างสนุกสนาน นัยน์ตาของหญิงสาวกลับจับจ้องมองเรือนหน้าพิพัฒน์พี่ชายคนโต อย่างไม่ลดละ
เพราะในที่สุด เธอก็ได้เจอ ไอ้เดนนรกตัวนั้นของเธอจนได้ เพราะทั้งสายตา น้ำเสียง หรือแม้กระทั่งรอยยิ้ม เรือนร่างผ่านเสื้อผ้า ที่เธอได้เห็น
มันตรงกับความทรงจำที่ฝั่งแน่น และเอกสาร DNA ทุกอย่าง ราวกับนรกเปิดทาง มุมปากสาวแสยะขึ้นเล็กน้อย
ในที่สุด เธอก็สำเร็จไปหนึ่งขั้น ถึงแม้จะช้าไปหน่อย แต่อย่างน้อยมันก็เริ่มต้นขึ้นจนได้ รอยแค้นที่ถูกฝังลึกอยู่ในจิตใจ มันเริ่มมีความหวังขึ้นมาบ้างแล้ว