รัก,อาชญากรรม,ชาย-หญิง,เลือดสาด,สะท้อนปัญหาสังคม,ดราม่า,อาชญากรรม,แก้แค้น,NC+,Nc18+,Nc,คนรัก,ข่มขืน,รุมโทรม,ไม่เหมาะกับคนอายุไม่ถึง20,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
อย่าเล่นกับระบบคนติดยา.........เพราะเวลามันบ้า มันทำได้ทุกอย่าง!!!!
ผู้แต่ง
อิชง
เรื่องย่อ
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้ สร้างขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น❗️❗️ อาจมีความรุนแรง ทางเพศ และการใช้ภาษา คำหยาบคาย ฆาตกรรม การใช้สารเสพติด ไม่เหมาะสำหรับเด็กต่ำกว่าอายุ 20 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เราไม่สนับสนุนให้นำเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ ไปใช้ในชีวิตจริง และ ไม่สนับสนุน การกระทำอันเกิดจากการลอกเลียนแบบทุกชนิด โปรดอ่านด้วยความบันเทิงเท่านั้น
ขอบคุณค่ะ
อิชง
"คุณว่า คนเราจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไง หากตัวเองเคยถูกผู้มีอำนาจระดับ VIP ข่มขืน คุณจะหนีและลืม ๆ มันไป หรือ
แก้แค้น"
48
ใจสลาย
"ขอรถดับเพลิงด่วน ตอนนี้เกิดเหตุระเบิดในโกดังของคนร้าย"
พิไททรุดฮวบลงกับพื้น เพราะแน่นอนว่า ถึงอย่างไง เพลงเพลินก็ไม่มีทางรอดอีกต่อไปแล้ว
"พะ....เพลง!"
แน่นอนว่า เขารู้อยู่เต็มอกว่าพิพัฒน์ต้องฆ่าเพลงเพลินไปแล้วอย่างแน่นอน แต่ใจของเขามันกลับ ยังรับไม่ไหว กับเหตุการณ์ตรงหน้านี้
ชีวิตของเขาทั้งชีวิตจะอยู่อย่างไง หากไม่มีเพลงเพลิน ผู้เป็นภรรยาแล้ว มันเจ็บปวดเหลือเกิน จนไม่สามารถที่จะรับรู้อะไรได้อีกต่อไป
"ฮื้ออออออ! พี่พิ!"
พิรวัสแทบเป็นลมล้มพับ เมื่อเห็นร่างของพิพัฒน์ ยิงตัวตาย แล้วถูกไฟคลอกจนแทบไม่เหลือซาก
อีกไม่กี่วัน ก็วันเกิดของเขาแล้ว เขาจะ 13 ปีแล้ว ทำไมเรื่องบ้าบอมากมายจะต้องเกิดก่อนวันเกิดของเขาด้วย
พ่อแม่ตาย พี่ชายคนโตฆ่าตัวตาย แล้วต่อจากนี้ ชีวิตของเขาจะเดินไปทางไหน เขาเคยมีความสุขกว่านี้ เขาคือเจ้าชายน้อยของบ้าน แล้วทำไม ครอบครัวของเขาถึงได้พังทลายลงเช่นนี้
"พี่พิ กลับมาาาาาาาา!!! ฮื้อออออออ!!! อ๊ากกกกกกกก!"
"พี่พิ!!"
พิบูรณ์กอดปลอบน้องชายตนอย่างเข้าใจ เขาเองก็เสียใจไม่ต่างจากน้องชายเลยแม้แต่น้อย แต่ความจริงก็คือความจริง เสาหลักของบ้าน จากไปแล้ว
ต่อจากนี้ มีเพียงเขาที่ต้องดูแลน้องชาย และมีชีวิตอยู่ต่อไปให้ได้ โดยปราศจากพี่ชายและพ่อแม่
"ไม่เป็นไรนะ วัส พี่จะดูแลแกเอง!"
พิไทนั่งมองดูเหล่านักดับเพลิง ที่ช่วยกันฉีดน้ำอย่างทุลักทุเล ทั้งที่ตัวเขาทำอะไรไม่ได้เลย
หัวใจของเขาแตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ จนพังยับ ก่อนไฟที่มอดไหม้ จะดับลงเหลือเพียงแค่ควันดำจาง ๆ เขาเดินเข้าไปยังโกดัง ที่มีซอกกระดูกมากมาย
และไอความร้อนที่ยังระอุออกมาอยู่ ด้วยหัวใจที่แตกสลาย ก่อนจะเห็นร่างไร้วิญญาณ ที่ใส่ชุดแต่งงานของเขา นอนตายอยู่ในห้องด้านขวาเพียงห้องเดียว
ซากศพที่รูปร่างลักษณะเหมือนเมียของเขาไม่มีผิดเพี้ยน พิไทแทบจะขาดใจตายลงตรงนั้น เขาทรุดฮวบลงกับพื้นอีกครั้ง
ก่อนจะลากเข่าเข้าไปหา ร่างสาวที่ถูกเผาไหม้ จนแทบมองไม่ออกว่าเป็นเธอ ก่อนจะช้อนร่างนั้นขึ้นมาด้วยหัวใจที่สั่นระรัว
"เพลง!!! ฮื้อออออออออ!"
แน่นอนว่าพิพัฒน์ถึงเขาจะร้ายกาจ แต่เขาไม่เคยโกหก เขาฆ่าเพลงเพลิน ก่อนจะเผาโกดังแล้ว เพราะมิเช่นนั้น เขาจะกล้ายิงตัวตายได้อย่างไร
"เพลง ผมขอโทษ ฮื้อออออ!"
พิไทกอดร่างสาวที่มอดไหม้ ไว้ในอกแน่น เขาร้องไห้ออกมาจนแทบจะขาดใจตาย มือของเขาจับไปที่ท้องน้อยของเธออย่างเสียใจสุดขีด
จนไม่สามารถจะอธิบายเป็นคำพูดได้ เขาไม่รู้จะทำอะไรไง กับชีวิตต่อไปของตัวเองอีกแล้ว เขาไม่ว่าจะวาดอนาคตของตัวเองไปทางไหนดี
ไม่มีปาฏิหาริย์ให้เขา ไม่มีอะไรเลย ที่จะสามารถย้อนเวลาได้ มันเจ็บปวดเหลือเกิน ที่ต้องกอดศพของคนรัก และลูกในท้อง ที่ตายจากไปอย่างไม่มีทางกลับมาอีก