อย่าเล่นกับระบบคนติดยา.........เพราะเวลามันบ้า มันทำได้ทุกอย่าง!!!!
รัก,อาชญากรรม,ชาย-หญิง,เลือดสาด,สะท้อนปัญหาสังคม,ดราม่า,อาชญากรรม,แก้แค้น,NC+,Nc18+,Nc,คนรัก,ข่มขืน,รุมโทรม,ไม่เหมาะกับคนอายุไม่ถึง20,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฝังแค้นรอยอดีตอย่าเล่นกับระบบคนติดยา.........เพราะเวลามันบ้า มันทำได้ทุกอย่าง!!!!
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้ สร้างขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น❗️❗️ อาจมีความรุนแรง ทางเพศ และการใช้ภาษา คำหยาบคาย ฆาตกรรม การใช้สารเสพติด ไม่เหมาะสำหรับเด็กต่ำกว่าอายุ 20 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เราไม่สนับสนุนให้นำเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ ไปใช้ในชีวิตจริง และ ไม่สนับสนุน การกระทำอันเกิดจากการลอกเลียนแบบทุกชนิด โปรดอ่านด้วยความบันเทิงเท่านั้น
ขอบคุณค่ะ
อิชง
"คุณว่า คนเราจะใช้ชีวิตต่อไปอย่างไง หากตัวเองเคยถูกผู้มีอำนาจระดับ VIP ข่มขืน คุณจะหนีและลืม ๆ มันไป หรือ
แก้แค้น"
17
ขอแต่งงาน
6 เดือนต่อมา
ในขณะที่เพลงเพลินกำลังถ่ายงานเสร็จ ดอกไม้ช่อใหญ่ และพิพัฒน์ก็ได้เดินเข้ามา ท่ามกลางกองถ่าย และทีมงาน เป็นตาเดียวกัน ซ้ำนักข่าววงการบันเทิง
ก็เริ่มจับภาพของพิพัฒน์ เดินถือดอกไม้ช่อใหญ่ตรงมาทางเพลงเพลิน
"เพลง!"
คนตัวเล็กที่กำลังคุยงานอยู่ หันตัวเข้าหาพิพัฒน์อย่างตะลึงงัง เมื่อเขาคุกเข่าลงตรงหน้าเธอ พร้อมดอกกุหลาบสีแดงช่อใหญ่
"แต่งงานกันนะ!"
แชะ! แชะ! แชะ!
ท่ามกลางเสียงกดชัตเตอร์ ทำให้เพลงเพลินไม่สามารถปฏิเสธคำขอนี้ได้เลย เธอยืนตัวแข็งทื่อ เหลือบสายตาจ้องมองเหล่าทีมงาน และนักข่าวบันเทิงรอบตัวเธอ อย่างหวาดหวั่น
ก่อนจะรีบรับดอกไม้ช่อใหญ่ มาถือไว้ พลางยิ้มอ่อน ออกไปให้คนตรงหน้ารีบลุกขึ้นยืนเสียที
"แต่งเลย! แต่งเลย! แต่งเลย!"
เสียงทีมงานและนักข่าวเชียร์กันอย่างยินดี ท่ามกลางรอยยิ้มเต็มแก้มของพิพัฒน์ ที่ยืนขึ้นรอคำตอบจาก คนรักตรงหน้า
"แต่งนะ!"
เพลงเพลินพยักหน้ารับคำออกไป โดยไม่ได้เอ่ยตอบอะไรกลับไปอีก เพราะถ้าเธอปฏิเสธ ข่าวก็จะเขียนออกไปให้เธอเสียหายอีกอย่างแน่นอน
มือใหญ่โผเข้ากอดตัวร่างเล็กอย่างฉับพลัน ท่ามกลางนักข่าว และทีมงาน พร้อมกับรายการไลฟ์สด โดยมีพิไท ที่ดูผ่านมือถืออยู่อย่างสั่นเทา
เขากัดกรามแน่นจนเป็นสันนูน ก่อนจะปามือถือติดเข้ากับกำแพงห้องอย่างเดือดดาล
เพล้ง!!
"ไอ้สัส!"
คอนโดเพลงเพลิน
อ้วก! อ้วก! อ้วก!!!
ในขณะที่เพลงเพลินกลับมาถึงคอนโด กับพิพัฒน์ เธอก็เริ่มอาเจียนอย่างหนัก จนต้องผลักตัวเขา ออกไปให้ห่างจากเธอ
"นายฉีดน้ำหอมอะไรเนี่ย เหม็นโครตเลย อึก!"
"อ่ะ! นี่ยาดม เธอเหม็นน้ำหอมเหรอ ก็น้ำหอมที่ใช้ประจำนะ!"
ใบหน้าของเพลงเพลินซีดเผือด เธอรู้ได้ในทันที ว่าตัวเองกำลังตั้งท้องอย่างแน่นอน ก่อนจะรีบหันหน้าไปหา พิพัฒน์อย่างฉับพลัน
"ไปโรงพยาบาลไหม ที่รัก!"
"ไปก็เป็นข่าวดิ!"
"แต่เธออ้วกแบบนี้มาหลายวันแล้วนะ ไปตรวจหน่อย อาจเป็นโรคกระเพาะ หรือไม่ก็อาจจะมี..."
นัยน์ตาดำสนิท เหลือบมองท้องของเพลงเพลิน อย่างหวาดหวั่น หากเธอตั้งท้องจริงก็คงดีไม่น้อย เขาพยายามกับเธอมาครึ่งปีแล้ว แต่ก็ไม่มีผลตอบกลับมาให้เขาได้ชื่นใจเลย
"ก็ได้!"
"อื้ม!"
ในขณะที่พิพัฒน์พาเพลงเพลินไปโรงพยาบาล เขาเอาแต่นั่งกุมมือเธอตลอดทั้งทางด้วยความเป็นห่วง เธอยอมรับว่า มีหวั่นไหวให้พิพัฒน์อยู่หลายครั้ง
เพราะเขาดีกับเธอมาก ราวกับเธอเป็นเจ้าหญิง ถึงเขาจะเสพยาต่อหน้าเธอ จนทำให้รู้สึกหงุดหงิดไปบ้าง แต่ก็ไม่เคยสร้างความเดือดร้อนหรือชวนเธอทะเลาะเลย ในสักครั้งเดียว