ซานตาคลอส ตำแหน่งที่ตัวตนเช่นเขาไม่ควรครอบครอง แม้รู้ดีแต่ก็มิอาจปล่อยให้ตกไปอยู่ในมือของใคร
แฟนตาซี,ดาร์ค,ไทย,ตะวันตก,เวทมนตร์,ดาร์กแฟนตาซี,คริสต์มาส,ซานต้า,ซาตาน,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ซานตาคลอส ตำแหน่งที่ตัวตนเช่นเขาไม่ควรครอบครอง แม้รู้ดีแต่ก็มิอาจปล่อยให้ตกไปอยู่ในมือของใคร
ผู้แต่ง
อิ่มหมู
เรื่องย่อ
◇ ซาตานคลอส ◇
อัพทุกวันจันทร์และวันศุกร์ เวลา 03:00 น.
เรื่องและภาพโดย : อิ่มหมู
ประกายแสงสีทองเย็นเฉียบกะพริบเหนือฝ่ามือเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าเวลานั้นกำลังนับถอยหลัง ซาตานหนุ่มรู้เรื่องนี้ดี ด้วยตัวตนเช่นเขากำลังทำให้พลังวันคริสต์มาสนั้นสั่นไหว
แต่มิอาจยกตำแหน่งนี้ให้ใคร
หนึ่งคำสัญญาทำให้ตัวเขาต้องอดทน ไม่ว่าจะทรมานสักเพียงใดก็ตาม จนกว่าจะได้พบ…กับเสียงระฆังดังก้องในหัวใจ
“ผมไม่อยากทำมันอีกต่อไปแล้ว”
ทุกถ้อยคำถูกกลั่นออกมาจากก้นบึ้งของจิตใจ ความรู้สึกของการไม่เป็นที่ต้อนรับหนักอึ้งอยู่บนบ่าทั้งสองเสมอมา
เมื่อไหร่จะจบลงซักที...วันคริสต์มาส
.........
ช่องทางการติดตาม พูดคุย ส่งมุก ตบแปะ หรือทวงงาน
Facebook : เสมียนน้อย ชอบกินหมู
Twitter/X : @Immhu_
Tiktok : @Immhu_uu
*แวะเวียนมาพูดคุย เล่นมุก ด่าตัวละครได้ตามสบาย นักเขียนค่อนข้างชอบ ขอรับคำติชมเหล่านั้นไว้ด้วยใจ♡*
แทสที่ไม่ชอบเจ้าซาตานตนนี้อยู่แล้วกลับยิ่งมีสีหน้าขยะแขยงขึ้นมามากกว่าเดิมเมื่อได้เห็นมันใช้มือป้ายเอาเลือดบนพื้นขึ้นมาชิม ดวงตาทมิฬเรืองแสงขึ้นมาครู่หนึ่งก่อนจะเดินนำหน้าไป
เป็นไปตามที่เบลกล่าวเอาไว้ เมื่อได้เดินทางมาถึงใจกลางป่าภูติซึ่งห้อมล้อมทุกดินแดนเอาไว้ก็ได้พบเข้ากับรถม้าขนสินค้าจากร้านวัสดุล้มระเนระนาด ข้าวของทั้งหมดกระจัดกระจายอยู่ตามพื้นหากแต่มิมีสิ่งใดสูญหายยกเว้นสิ่งมีชีวิตที่มาด้วยกัน
ซาตานตนนั้นหยุดลงที่ข้างต้นไม้ใหญ่ จ้องเขม็งไปด้านหน้าราวกับกำลังตัดสินใจบางอย่าง
เมื่อมองตามสายตาคู่นั้นไปก็ได้พบกับปีศาจชั้นต่ำที่มีหัวเป็นสิงโตและร่างกายบิดเบี้ยวราวกับมนุษย์ถูกรุมทึ้งกำลังกัดกินม้าที่ยังคงมีสายบังเหียนติดอยู่อย่างเอร็ดอร่อย ข้างกันนั้นมีปีศาจอีกหลายตนทำในสิ่งเดียวกัน
หนึ่ง…สาม…ห้า
เกือบสิบตนเลยทีเดียว
แทสนับจำนวนพวกมันด้วยท่าทีเคร่งเครียด แต่ก่อนที่จะได้ถอยออกห่างฝ่ามือเย็นเฉียบกลับดึงให้กลับไปแถมยังกดหัวเขาให้ต่ำลงใต้แนวแมกไม้เบื้องหน้า ซาตานตนนั้นที่ปกติมักจะมีใบหน้ายิ้มแย้มกวนบาทากลับตึงเครียดขึ้นมาอย่างที่ไม่เคยได้พบเห็นจนมิกล้าขัดขืน
“ไปช่วยมนุษย์พวกนั้นนะครับ”
“ช่วยอะไร นอนนิ่งขนาดนั้นตายแล้วมั้ง เอาของแล้วกลับเถอะน่า” แทสกระซิบและทำท่าเหมือนจะหนีไปแต่ทันทีที่ขยับตัวกลับได้ยินเสียงเอะอะโวยวายด้านหลัง “เวรเอ้ย…” แต่เมื่อรู้ตัวก็สายไปเสียแล้ว เจ้าซาตานตัวนั้นกระโดดออกจากพุ่มไม้เพื่อเรียกความสนใจของเหล่าปีศาจชั้นต่ำ
วู้ม
ก้อนพลังหมุนวนสีม่วงดำขว้างลงไปใจกลางวงอาหาร เรียกให้พวกมันหันมาสนใจ
โดยปกติแล้วพวกปีศาจและอสูรมักจะหวาดกลัวซาตานเช่นเขา แต่ไม่รู้ว่าปีศาจชั้นต่ำเช่นนี้สัญชาตญาณของพวกมันจะตระหนักได้มากน้อยเพียงใด แต่ก็ต้องลองเสี่ยงดู
“ขอกินด้วยได้มั้ยครับ”
ซาตานหนุ่มกล่าวอย่างติดตลกขณะที่หูนั้นเงี่ยฟังด้านหลังซึ่งมีมนุษย์ทั้งสี่คนนอนอยู่ พวกเขายังมีชีวิตอย่างแน่นอนเพราะสายตาของซาตานนั้นสามารถมองเห็นวิญญาณในร่างได้
กรรรร แฮ่
ปีศาจชั้นต่ำที่ถูกขัดจังหวะคำรามอย่างดุร้าย ร่างบิดเบี้ยวใช้เวลาเพียงครึ่งลมหายใจก็สามารถมาอยู่ตรงหน้าของเขาได้
เร็วชะมัด
แม้จะกำลังตกใจกับความเร็วของพวกมันมือสีซีดกลับสามารถใช้พลังโอบล้อมรอบกายเอาไว้ได้ทันท่วงที
กรงเล็บมากมายพยายามที่จะทำลายเกราะทมิฬตรงหน้าแต่ก็ไม่สำเร็จ…ทว่าเพียงแค่ในทีแรกเท่านั้น ด้วยจำนวนมากมายกระหน่ำโจมตีซ้ำๆ ทำให้มันเริ่มแตกร้าว
“แย่ล่ะ…”
แย่จริงๆ แล้ว เพราะเขาเติบโตมาท่ามกลางเหล่าเอลฟ์แคระและซานตาคลอสซึ่งเป็นมนุษย์ สิ่งสามารถเรียนรู้ได้มีเพียงการทำของขวัญและขับรถเลื่อนเท่านั้น มือสีซีดเริ่มสั่นทุกขณะที่เกราะป้องกันนั้นถูกเจาะทำลาย
“รีบไป ขึ้นรถของพวกเราข้ามผ่านดินแดนทรูนอท จะไม่มีสิ่งใดกล้าย่างกราย” แทสรีบผลักให้มนุษย์วิ่งห่างออกไปและหันกลับมาทางเจ้าซาตานโง่เขลาที่กำลังถูกรุมล้อม “แกเป็นซาตานจริงหรือเปล่าเนี่ย” แทสบ่นก่อนจะคว้าธนูบนหลังขึ้นมา
ทว่าดวงตาดุร้ายกลับเปลี่ยนเป้าหมายทันทีที่ได้เห็นการเคลื่อนไหวอื่น
แทสรีบยิงออกไปเบี่ยงเบนความสนใจเพื่อมิให้พวกนั้นไล่ตามมนุษย์พวกนั้น แต่ดวงตาซึ่งแฝงความอาฆาตนั้นกลับทำให้ทั่วทั้งตัวสั่นสะท้านจนพลาดเป้าสำคัญ
ถึงแม้เขาจะสามารถล่าสัตว์ได้อย่างชำนาญแต่เมื่อเทียบกับปีศาจจำนวนนี้…ช่างต่างกันลิบลับ
เอ็นธนูถูกขึงจนสุดสายอีกครั้ง ดวงตาเฉียบคมของแทสมองตรงไปยังท่อนแขนบิดเบี้ยวของปีศาจตนหนึ่ง
ทว่าความเร็วของคนแคระรึจะเทียบกับปีศาจ เพียงครึ่งลมหายใจกรงเล็บแหลมก็มาปรากฏต่อหน้าของแทสในระยะที่ไม่สามารถหลบพ้น
ฉึก…แคว่กกกก
เสียงฉีกขาดของร่างกายดังขึ้นในระยะประชิด มือสีซีดซึ่งเคลือบไว้ด้วยพลังความมืดกระชากคอของปีศาจตัวนั้นเอาไว้แน่นก่อนจะฉีกมันออกเป็นชิ้นๆ
ของเหลวร้อนไหลย้อยออกจากร่าง ทันทีที่กระทบกับพื้นหญ้าก็ส่งส่งกลิ่นคาวคละคลุ้งจนมิอาจทนไหว
แทสปล่อยลูกธนูออกไปแต่เพราะความมึนงงทำให้พลาดเป้าเล็กน้อย ยังโชคดีที่ไปโดนปีศาจตนหนึ่งที่กำลังพุ่งตัวมาด้านหลังของซาตานหนุ่มจนมันแน่นิ่งไป
พลั่ก
เขาตัดสินใจถีบซาตานที่อยู่ตรงหน้าให้ล้มลงไปพร้อมๆ กับปีศาจข้างตัว มือหนายิงลูกธนูซ้ำลงยังหว่างขาของซาตานในระยะประชิดจนทะลุร่างของปีศาจในคราวเดียวถึงสามตนก่อนจะรีบคลานถอยห่าง
“แฮ่ก…แฮ่ก แฮ่ก”
เสียงหอบหายใจถี่ติดขัดยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องถึงแม้ว่าจะถอยออกมาได้สักระยะเพราะกลิ่นคาวคละคลุ้งจากซากปีศาจชั้นต่ำทำให้สติเริ่มลางเลือน แต่มันมีผลกับผู้ที่อ่อนแอเช่นคนแคระอย่างเขาหรือมนุษย์เท่านั้น
แต่เมื่อแทสสามารถหายใจได้อย่างเต็มปอดกลับพบว่าเจ้าซาตานตนนั้นนอนสลบไสลอยู่บนพื้นเสียอย่างนั้น
“อ้าว…เฮ้ยยย!!”
………
“มาเป็นภาระชัดๆ” แทสบ่นอุบขณะแบกเจ้าซาตานซึ่งมีความสูงกว่าเขามากนักให้ออกห่างจากเศษซากของปีศาจอย่างทุลักทุเล
ยังดีที่ผ้าเช็ดหน้าเก่าๆ ซึ่งมีรอยปักรูปเมล็ดต้นสนช่วยให้เขายังสามารถปิดจมูกกลับไปช่วยมันได้ไม่อย่างนั้นคงต้องนั่งร่างจดหมายยินดีต่อการจากไปของซานต้าเป็นแน่
“นี่แก ตื่นซักทีสิวะ” แทสกระโดดขึ้นลงเบาๆ เพื่อให้เจ้าตัวภาระบนหลังมีสติ “อย่าแกล้งหลับนะเว้ย ไอ้ตัวซีดเอ้ย”
กระทั่งได้เห็นกองรถม้าล้มคว่ำจึงได้ทิ้งร่างของซาตานลงกับพื้นหญ้าพร้อมกับเตะแรงๆ ไปหนึ่งทีเพื่อให้มันตื่น
แต่ถ้ามันจะตายเพราะฝ่าเท้านี้ก็ยิ่งดี
“ไร้ประโยชน์จริงๆ เลย!”
พอได้ระบายออกมาแบบนี้สติก็เริ่มกลับมาเต็มที่ แทสเลิกสนใจเจ้าซาตานและลงมือเก็บเอาท่อนไม้และก้อนใยนุ่นซึ่งกระจัดกระจายบนพื้นมารวมไว้ในจุดเดียว