ซานตาคลอส ตำแหน่งที่ตัวตนเช่นเขาไม่ควรครอบครอง แม้รู้ดีแต่ก็มิอาจปล่อยให้ตกไปอยู่ในมือของใคร
แฟนตาซี,ดาร์ค,ไทย,ตะวันตก,เวทมนตร์,ดาร์กแฟนตาซี,คริสต์มาส,ซานต้า,ซาตาน,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ซานตาคลอส ตำแหน่งที่ตัวตนเช่นเขาไม่ควรครอบครอง แม้รู้ดีแต่ก็มิอาจปล่อยให้ตกไปอยู่ในมือของใคร
ผู้แต่ง
อิ่มหมู
เรื่องย่อ
◇ ซาตานคลอส ◇
อัพทุกวันจันทร์และวันศุกร์ เวลา 03:00 น.
เรื่องและภาพโดย : อิ่มหมู
ประกายแสงสีทองเย็นเฉียบกะพริบเหนือฝ่ามือเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าเวลานั้นกำลังนับถอยหลัง ซาตานหนุ่มรู้เรื่องนี้ดี ด้วยตัวตนเช่นเขากำลังทำให้พลังวันคริสต์มาสนั้นสั่นไหว
แต่มิอาจยกตำแหน่งนี้ให้ใคร
หนึ่งคำสัญญาทำให้ตัวเขาต้องอดทน ไม่ว่าจะทรมานสักเพียงใดก็ตาม จนกว่าจะได้พบ…กับเสียงระฆังดังก้องในหัวใจ
“ผมไม่อยากทำมันอีกต่อไปแล้ว”
ทุกถ้อยคำถูกกลั่นออกมาจากก้นบึ้งของจิตใจ ความรู้สึกของการไม่เป็นที่ต้อนรับหนักอึ้งอยู่บนบ่าทั้งสองเสมอมา
เมื่อไหร่จะจบลงซักที...วันคริสต์มาส
.........
ช่องทางการติดตาม พูดคุย ส่งมุก ตบแปะ หรือทวงงาน
Facebook : เสมียนน้อย ชอบกินหมู
Twitter/X : @Immhu_
Tiktok : @Immhu_uu
*แวะเวียนมาพูดคุย เล่นมุก ด่าตัวละครได้ตามสบาย นักเขียนค่อนข้างชอบ ขอรับคำติชมเหล่านั้นไว้ด้วยใจ♡*
เบื่อจดหมายแบบนี้ชะมัด…
ร่างสีซีดซึ่งถูกปกคลุมไปด้วยควันเบาบางนึกบ่นในหัวเมื่อได้อ่านจดหมายในมือ
‘สวัสดีครับซานต้า ผมชื่อลีโอ เพื่อนๆ บอกว่าถ้าผมเป็นเด็กดีผมจะขออะไรก็ได้ใช่มั้ยครับ ผมขอให้พ่อของผมที่ไปช่วยรบให้เมืองข้างๆ กลับมากินข้าวเย็นด้วยกัน ผมซื้อไก่ที่พ่อชอบไว้ด้วย ถ้าซานต้าอยากกินผมจะแบ่งให้นะครับ
ลีโอ’
“เมื่อไหร่เด็กๆ จะได้ขอแค่ของเล่นจริงๆ ซักที” มือสีซีดกำจดหมายในมืออย่างขัดใจ
ก่อนที่จดหมายนั้นจะถูกขยำจนยับยู่ยี่ เสียงฝีเท้าหนึ่งได้ใกล้เข้ามา
เด็กชายอายุไม่เกินสิบขวบพร้อมพลั่วขนาดพอดีมือวิ่งตรงดิ่งมาทางนี้และหยุดลงที่ต้นไม้ใหญ่ ดวงตากลมโตสีน้ำตาลธรรมชาติจ้องมองพื้นดินสีเข้มใต้เท้าของเขาคล้ายกำลังครุ่นคิดก่อนจะเริ่มลงมือขุดอย่างบ้าคลั่ง
เพราะมนุษย์ไม่มีทางมองเห็นซาตานซึ่งถูกปกคลุมด้วยมนตร์ไร้ลักษณ์เขาจึงไม่ต้องหลบเลี่ยง ร่างสูงโปร่งก้มตัวลงเล็กน้อยเพื่อที่จะฟังเสียงบางอย่างชัดๆ
“ลีโอ…” สตรีวัยกลางคนเอ่ยขึ้นจากทางที่เด็กชายวิ่งมา “อย่าขุดเองสิลูกเดี๋ยวก็เปื้อนหรอก” ผู้เป็นแม่เห็นลูกชายกำลังขุดดินรีบปรี่เข้าหาด้วยสีหน้าเป็นห่วง
“ผมอยากช่วยครับ ถ้าวันนี้เราได้เยอะกว่าเมื่อวาน เราจะมีเงินไปซื้อไก่ย่างที่พ่อชอบพอดีเลย!”
“พ่อไม่กลับมาเร็วๆ นี้หรอกจ๊ะ” ผู้เป็นแม่ส่ายหน้าอย่างเอือมระอาเมื่อไม่สามารถห้ามปรามได้ขณะล้วงเอาผ้าเช็ดหน้าที่เคยเป็นสีขาวมาก่อนออกมาเตรียมเช็ดเศษดินให้ลูกชาย
“ต้องกลับมาแน่ครับ” ลีโอยืนยันหนักแน่น
เพราะจดหมายถึงซานต้าได้ถูกส่งออกไปแล้ว เขาเชื่อว่าตนนั้นเป็นเด็กดีมากพอทีคำขอนั้นจะเป็นจริง ในเช้าวันคริสต์มาสปีนี้พ่อของเขาจะต้องกลับมาอย่างแน่นอน
ไม่…มีเสียงอะไรเลย
ซาตานหนุ่มถอนหายใจ เด็กที่มีเสียงระฆังดังก้องในหัวใจคือสิ่งใดกันแน่
ตลอดเวลาสิบกว่าปีที่ผ่านมาเขาพยายามตามหาสิ่งนี้มาตลอดแต่ก็ไม่พบแม้แต่เบาะแสราวกับเป็นแค่คำโกหก
“แม่ฮะ ดูนี่สิ!!” เด็กชายตะโกนพร้อมยิ้มร่า รากไม้รูปทรงประหลาดถูกชูขึ้นมาอวดอย่างภาคภูมิใจ
ดูเหมือนว่าเด็กคนนี้คงจะเริ่มกลายเป็นเด็กที่ดีขึ้นตั้งแต่พ่อนั้นได้ออกจากบ้านไป
ดวงตาทมิฬมองเด็กชายตรงหน้าอย่างชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจ
ว่าเจ้าของจดหมายฉบับนี้นั้นสมควรที่จะได้รับตามสิ่งที่ขอ
“เมืองข้างๆ…งั้นหรอ”
ซาตานหนุ่มทำท่าคล้ายกับนึกอะไรออก ลุกขึ้นยืนเก็บเอาจดหมายเข้ากระเป๋ากางเกงสีแดงเข้ม ลอยตัวขึ้นเหนือแนวแมกไม้พุ่งตรงไปยังชายป่าเบื้องหน้าที่ไม่มีกลิ่นของสิ่งมีชีวิต
……..
ที่ราบเวิ้งว้างริมป่าหนาทึบมีควันพวยพุ่งขึ้นมาเป็นระยะ เศษซากของเมืองขนาดกลางยังคงเหลือให้เห็น ซาตานหนุ่มร่อนตัวลงข้างเสาใหญ่ที่อาจเคยเป็นประตูใหญ่และคลายมนตร์ไร้ลักษณ์ออกโดยไม่ได้สังเกตถึงชายข้างตัว
“เหวอ! ท่าน โผล่มาแบบนี้ข้าเกือบหัวใจวาย” มนุษย์ตัวโตสวมชุดคลุมปิดบังทั่วทั้งร่างตะโกนด้วยท่าทางตกใจสุดขีด
ซาตานหนุ่มเดินผ่านชายคนนั้นเข้าไปด้านอย่างไม่คิดจะหันกลับมาขอโทษ ปรายตามองรอบกายก่อนจะพบว่ามีมนุษย์ที่สวมชุดแบบเดียวกันอีกสองถึงสามคน
พวกเขาถูกเรียกว่าแอชเชอร์ อาชีพที่คอยเข้ามาเก็บของมีค่าที่อาจหลงเหลือจากสงครามหรือแม้กระทั่งศพตามคำสั่งของญาติผู้เสียชีวิต เพราะเป็นงานที่ค่อนข้างอันตรายทำให้คนที่ทำอาชีพนี้นั้นน้อยลงทุกวัน และค่าตอบแทนที่ได้รับก็อาจไม่คุ้มเท่าไรนัก
“หาอะไรอยู่หรือเปล่า ที่นี่ถูกค้นมาหลายวันแล้วล่ะยังไงก็ต้องเจอของที่ท่านต้องการเป็นแน่”
แอชเชอร์คนเดิมยังคงพยายามชวนคุย แต่ซาตานหนุ่มก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เพราะได้สิ่งที่ต้องการมาเกือบทั้งหมดแล้ว
หนึ่งในเหตุผลที่จดหมายจากเมืองนี้ทุกฉบับไม่สามารถตรวจสอบได้โดยเครื่องตรวจเด็กดีเด็กดื้อซึ่งสร้างโดยซานต้ารุ่นที่สาม นักเล่นแร่แปรธาตุผู้หลบซ่อน
เพราะเจ้าของนั้นไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไป…
ชีวิตประกอบด้วย ร่างกายและวิญญาณ ทั้งสองสิ่งถูกเชื่อมต่อกันหลอมรวมความทรงจำในละวันจนเกิดเป็นจิตวิญญาณ สิ่งที่เป็นดั่งตัวตนของคนคนนั้น การที่จดหมายทุกฉบับต้องลงลายมือด้วยเลือดก่อนส่งมาหาซานตาคลอสเพราะในทุกอณูของเลือดมีละอองวิญญาณผสมมาด้วยทำให้เครื่องตรวจสอบนั้นแสดงผลได้อย่างถูกต้อง
และที่บอกว่า’เกือบ’ทุกอย่างคือยังมีอีกสิ่งหนึ่งซึ่งเป็นสิ่งสำคัญก่อนจะกลับโรงงาน
“ขอดูด็อกแท็กทั้งหมดหน่อยได้มั้ยครับ”
…………
ครึกครึกครึกครึก
เสียงล้อรถม้าบดเข้ากับพื้นหิมะดังก้องไปทั่วบริเวณเรียกให้กลุ่มก้อนควันสีม่วงดำลอยลงต่ำกว่าปกติ
มีเส้นทางอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อใดกัน?
ซาตานหนุ่มขบคิดในหัวขณะตามติดรถม้าสามคันนั้นไปเรื่อยๆ
พื้นที่แถบนี้คือภูเขาสูงชันเต็มไปด้วยหน้าผาอีกทั้งยังลึกเข้าไปในเขตทรูนอท โดยปกติแล้วไม่ควรมีผู้ใดหรืออะไรสามารถผ่านทางมาได้เลยด้วยซ้ำ
แล้วความสงสัยนั้นก็ได้กระจ่างเมื่อรถม้าทั้งสามหยุดลงที่หน้าปากถ้ำ ปีศาจในชุดเกราะสวมทับด้วยผ้าคลุมขาดหลากหลายตนยืนเฝ้าอยู่พร้อมอาวุธครบมือ มีตนหนึ่งที่ดูแข็งแกร่งกว่าใคร
“ได้มาเท่าไหร่”
เสียงทุ้มต่ำแหบพร่าเอ่ยถามทำเอาปีศาจรูปร่างแคระแกร็นถึงกับสะดุ้งสุดตัว
“สะ…สามสิบ ขะ-ขอรับท่านอิวฟ์” มันตอบอย่างกล้าๆ กลัวๆ “ตามที่ดะ-ได้ตกลงกันไว้เลย” พร้อมยื่นถุงผ้ามีน้ำหนักไปให้ด้วยมือที่สั่นเทา
ท่านอิวฟ์ที่มันกำลังสนทนาด้วยจ้องมองรถม้าตรงหน้าอย่างพินิจ ไม่ยอมรับสินบนไป
“คือหาไม่ทันจริงๆ ครับ ช่วงนี้การขนส่งมักถูกขัดขวางตลอดเลย ได้ข่าวว่ายัยตัวป่วนนั้นกำลังว่าง”
“นับใหม่”
สิ้นคำนั้น ดวงตาสีน้ำตาลเข้มส่องประกายขึ้นมาครู่หนึ่งทำเอาปีศาจโดยรอบตื่นตัว เร่งเข้ารุมล้อมรถม้าบรรทุกทาสที่ได้ซื้อมา
เพียงสองนาทีพวกเขาก็นับจำนวนทาสทุกตนสำเร็จ ยี่สิบเอ็ดตัวคือจำนวนที่ถูกต้อง
ท่านอิวฟ์พยักหน้าเบาๆ ก่อนเดินนำเข้าไปในถ้ำ
สิ่งมีชีวิตหลากหลายเผ่าพันธุ์ถูกผลักให้เดินตาม ปีศาจร่างแคระแกร็นได้แต่มองดูตาละห้อย คิดคำนวณถึงโซลที่ต้องได้น้อยลงเมื่อถึงรอบการซื้อขายครั้งถัดไปเพราะตนนั้นได้ทำผิดสัญญา
ชิ…
ซาตานหนุ่มลอบมองการกระทำทั้งหมดตรงหน้าอย่างไม่ชอบใจนักโดยเฉพาะที่มันเกิดขึ้นใกล้เคียงกับเขตรับผิดชอบของตนเอง
น่าหงุดหงิดชะมัด ถ้าได้รู้เวทซาตานมากกว่านี้ล่ะก็
เขากระโดดออกจากกิ่งต้นสนที่ได้ยืนอยู่ ลอยตัวขึ้นเหนืออากาศอีกครั้งด้วยกลุ่มควันบริเวณเท้า แม้อยากจะลงไปเพื่อจัดการพวกปีศาจท่าทางน่าสงสัยทั้งหมดแต่ด้วยความสามารถในตอนนี้ทำให้ต้องล่าถอย
และกลิ่นของเทพซึ่งสามารถคาดเดาได้ว่าอาจจะเป็นเฟย์ตนนั้นกำลังป้วนเปี้ยนอยู่ในพื้นที่ทั้งยังใกล้เข้ามา หากได้ล่วงรู้ถึงปีศาจพวกนี้ไม่พ้นต้องโทษว่าเขาเป็นคนสั่งการเป็นแน่
“ต้องไปกวนซักหน่อย”
ซานตานหนุ่มยิ้มกว้าง ดวงตาทมิฬส่องประกายซุกซนก่อนจะร่างทั้งร่างจะบิดเบี้ยวไปด้วยมนตร์ลวงตา
โดยไม่ได้สังเกตถึงสายตาหลายคู่จากปีศาจตนเดียวที่ได้จ้องมองอยู่นานแล้ว
หึ…
ริมฝีปากซึ่งไม่สามารถปิดบังฟันแหลมคมแสยะยิ้มอย่างพอใจ เมื่อรู้ว่าผู้ปกครองดินแดนของซานตาคลอสในปัจจุบันที่พวกตนนั้นกลัวนักกลัวหนาอ่อนแอกว่าที่คาดจนสามารถมองเห็นได้แม้จะใช้มนตร์ไร้ลักษณ์ของซาตาน
ดูท่าแผนการที่ได้วางไว้จะง่ายขึ้นเสียแล้ว…
ร่างสูงใหญ่สะบัดผ้าคลุมคุณภาพดี เดินออกไปยังเส้นทางตรงหน้าที่ตนนั้นได้ถูกแนะนำจากชายคนหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว
สวัสดีอีกครั้งนะ เราอิ่มหมูเอง ที่ดินแดนทรูนอทเหมือนจะมีแต่ปํยหาเต็มไปหมดทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ซาตานหนุ่มของเราจะแก้ไขมันได้มั้ยนะ ตอนหน้าจะได้กลับไปโรงงานอันแสนสนุกอีกครั้ง หวังว่าทุกคนจะชอบ♡