เกิดคดีฆาตกรรมขึ้นกลางทะเล หลักฐานทุกอย่างถูกทำลายลงกลางทะเลไปจนหมด ไอวี่จะเจอฆาตกรไหม หลักฐานชิ้นนั้นยังเหลืออยู่ไหมและ ฆาตกรทำไปเพื่ออะไรกัน
ลึกลับ,สืบสวนสอบสวน,อาชญากรรม,ผู้ใหญ่,สืบสวนสอบสวน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
จากนั้นไอวี่คิดไปคิดมาก็ทำให้เธอส่ายหน้าไปหลายรอบ แถมยังสงสัยว่าที่เธอบอกว่าพ่อเป็นตำรวจนั้นคืออดีตตำรวจอย่างงั้นหรือ
“ไม่น่าเลย..ชารีน..ทำไมทำแบบนี้” หลังจากนั้นไอวี่ยกหูโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาสารวัตร เขาถึงกับตกใจแล้วบอกความจริงทุกอย่างกับไอวี่
“จริงๆแล้วเด็กคนนั้นฉันเป็นคนเก็บมาเลี้ยง เนื่องจากเธอไม่มีแม่แล้วเหลือแต่พ่อที่อยู่กับเธอ ตอนนี้พ่อเธอถูกจับเข้าคุกอยู่ ยังออกมาไม่ได้”
“ถูกขังยาวเลยเหรอคะ”
“ใช่..ถูกขังไปสามปี..ปีนี้ปีสุดท้าย”
“แสดงว่ากำลังจะออกล่ะสิ”
“ถูกต้อง...เขากำลังได้งานดีด้วย..แต่ลูกเขานี่สิ..สร้างปัญหาอีกแล้ว”
“สารวัตรรู้แล้วเหรอคะ”
“รู้ตั้งแต่เมื่อกี้เลย พอดีมีตำรวจคนหนึ่งในสำนักงานเพิ่งไขคดีออก”
“อืม..แล้วพ่อเธอคิดจะทำอาชีพอะไรคะ”
“เห็นบอกว่าจะทำธุรกิจขายของน่ะ..กำลังดีเลยนะ..แหม่..ไม่น่าเลย”
“ช่างเขาเถอะค่ะ..ปล่อยให้เขาทำไปเถอะค่ะ” ตำรวจสารวัตรตอบตกลงแล้ววางสายไป ไอวี่ถอนหายใจไปหลายรอบ เธอนั่งลงบนโซฟาพลางคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้
จู่ๆสารวัตรโทรหาไอวี่อีกครั้งเพื่อบอกว่า จะส่งกำลังเสริมไปจับ ทางสารวัตรคิดว่าไบรอันกับชารีนน่าจะอยู่ที่เดิม ไอวี่ได้ยินแบบนั้นจึงรีบบอกสารวัตรไปว่า
“ชารีนไม่อยู่กับหนูแล้วนะคะสารวัตร หนูโยนเธอออกไปแล้วค่ะ ส่วนไบรอันออกไปแล้วค่ะ ไปไหนไม่รู้ ตอนนี้ยังไม่พบค่ะ”
“อื้ม..หลังจากนั้นเธอได้เห็นอะไรอีกไหม”
“ไม่เลยค่ะ..เหมือนทั้งสองจะรู้ทัน เลยซิ่งหนีไป”
“แล้วเธอจะปล่อยไปทำไม..ไม่รู้ล่ะ..ยังไงเราต้องตามหาสองคนนั้นให้เจอแล้วส่งหลักฐานไป”
“เราส่งเผาศพสองคนนั้นไปก่อนไม่ได้เหรอคะ”
“ฉันกลัวน่ะสิ..กลัวว่าจะหลักฐานหายไปหมด”
“ไม่ต้องกลัวค่ะ..เราได้มาหมดแล้ว..ส่งเผาได้ค่ะ..เดี๋ยวศพจะเน่าเอานะคะ..แล้ววิญญาณจะเร่ร่อนค่ะ”
“เอางั้นก็ได้ เดี๋ยวฉันจะบอกทางญาติให้”
“ตอนนี้กำลังเสริมมาถึงยังคะ”
“ใกล้ถึงแล้ว..เธอเตรียมต้อนรับได้เลย..แล้วช่วยกันตามหา..คงไปไม่ไกลมาก..เพราะชารีนไม่คุ้นเคยสถานที่แห่งนี้รวมถึงไบรอันด้วย” ไอวี่ฟังถึงกับสะดุ้ง ทั้งๆที่รู้ว่าไบรอันน่าจะเป็นคนที่นี่
“อะไรกัน..ฉันคิดว่าไบรอันจะรู้ซะอีก”ไอวี่พูดพึมพำเบาๆจนสารวัตรได้ยิน
“หา..อะไรนะไอวี่”
“ไม่มีอะไรค่ะ..แค่นี้นะคะ..ตอนนี้กำลังเสริมมาแล้วค่ะ”รถตำรวจมาพร้อมกันในรถมีตำรวจสี่คน บอกว่าสารวัตรจะตามมาทีหลังแล้วส่งหมายจับทั้งสอง
กำลังเสริมพยายามไปตามทาง ไอวี่ขับรถนำทางไปพื้นที่ที่คิดว่าชารีนไปบ่อยที่สุด นั้นคือห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งที่เธอเคยพาไอวี่ไป และแล้วเจอเธอจริงรวมทั้งเห็นอยู่กับไบรอันที่ร้านอาหาร ไอวี่บอกให้กำลังเสริมสงบลง ปลอมตัวมาก่อน อย่าเพิ่งใส่ชุดเครื่องแบบตำรวจ
หลังจากนั้นเวลาผ่านไปนานแสนนาน ไอวี่เข้าไปในร้านนั้นอย่างโดดเดี่ยว ปลอมตัวปิดใบหน้าไม่ให้ชารีนจำได้ ทำตัวอ้วนท้วมเข้าไปนั่งข้างหลังเธอ สั่งอาหารตามปกติ พยายามสั่งอาหารที่ไม่ชอบเพื่อให้ชารีนไม่สงสัย
อาหารมาเสิร์ฟแล้ว ไอวี่ได้นำกำลังเสริมเข้ามาในร้าน ตำรวจทั้งสี่คนปลอมตัวมาโดยการใส่ชุดดำ ชุดหลากสีสันตามสไตล์ของสี่คนมานั่งกับไอวี่
“ตามแผนนะทุกคน..ทั้งสองคนอยู่ข้างหน้า..ตอนนี้เราทำเป็นกินกันไปก่อน ถ้าเธอลุกเราลุกพร้อมกับบอกว่าผมมาจับคุณทั้งสองครับ โอเคไหม”ทุกคนพยักหน้าตอบตกลง
