เมื่อโชคชะตาพา พบพร เด็กกำพร้าเข้าสู่บ้านหลังใหม่ เธอทนต่อสายตาเย็นชาและคำพูดเสียดแทงของ ภาคิน ผู้เป็นดั่งพี่ชายที่ไม่เคยยอมรับการมีอยู่ของเธอ
แต่ด้วยความกตัญญูและหัวใจอันงดงาม พบพรเลือกที่จะอดทนและตอบแทนบุญคุณ ไม่ว่าต้องแลกด้วยน้ำตาสักเท่าไร
ชาย-หญิง,ดราม่า,รัก,วัยว้าวุ่น,ผู้ใหญ่,รักไม่สมหวัง,เศร้า,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เมื่อโชคชะตาพา พบพร เด็กกำพร้าเข้าสู่บ้านหลังใหม่ เธอทนต่อสายตาเย็นชาและคำพูดเสียดแทงของ ภาคิน ผู้เป็นดั่งพี่ชายที่ไม่เคยยอมรับการมีอยู่ของเธอ
แต่ด้วยความกตัญญูและหัวใจอันงดงาม พบพรเลือกที่จะอดทนและตอบแทนบุญคุณ ไม่ว่าต้องแลกด้วยน้ำตาสักเท่าไร
ผู้แต่ง
zippypearl
เรื่องย่อ
เมื่อโชคชะตาพา พบพร เด็กกำพร้าเข้าสู่บ้านหลังใหม่ เธอทนต่อสายตาเย็นชาและคำพูดเสียดแทงของ ภาคิน ผู้เป็นดั่งพี่ชายที่ไม่เคยยอมรับการมีอยู่ของเธอ
แต่ด้วยความกตัญญูและหัวใจอันงดงาม พบพรเลือกที่จะอดทนและตอบแทนบุญคุณ ไม่ว่าต้องแลกด้วยน้ำตาสักเท่าไร
จนวันที่ครอบครัวประสบวิกฤติ ภาคินเพิ่งได้เห็นว่าผู้หญิงที่เขาผลักไสคือคนที่ยืนหยัดเคียงข้างจนทุกอย่างผ่านพ้น
ทว่า… เมื่อหัวใจเริ่มเรียนรู้คำว่า รัก ก็ดูราวกับโชคชะตากลับเล่นตลกอีกครั้ง
โรคร้ายพรากความทรงจำของเธอทีละน้อย ก่อนจะพรากเธอไปตลอดกาล
เหลือไว้เพียงชายคนหนึ่งที่รู้ตัวช้าไป และสัญญาจะโสดชั่วชีวิตเพื่อเธอ… ผู้ที่เขาเพิ่งรู้ว่าเป็นรักเดียวตลอดมา
หลังเหตุการณ์ในโรงพยาบาล ผ่านไปหลายวัน แต่บรรยากาศในบ้านก็ยังอบอวลไปด้วยความกดดัน
บริษัทที่เคยมั่นคงกลับต้องเจอกับปัญหาหนักหน่วง หุ้นร่วงไม่หยุด ลูกค้าสำคัญถอนตัวแทบทั้งหมด
คุณพ่อเอาแต่นั่งอยู่ในห้องทำงานทั้งวัน หน้าตาหม่นหมอง
คุณแม่ยังต้องพักฟื้นตามคำสั่งหมอ ไม่สามารถช่วยเหลือได้เหมือนเดิม
และผู้ที่วิ่งวุ่นจัดการทุกอย่างแทน ก็คือ… พบพร
เธอทำทั้งงานบ้าน งานเอกสาร และช่วยประสานงานแทนคุณพ่อในหลายส่วน
ร่างเล็กที่เคยเปราะบางกลับต้องฝืนยืนหยัด
ภาคินเห็นทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ก็เจ็บที่ทำอะไรได้น้อยเหลือเกิน
⸻
เย็นวันหนึ่ง หลังกลับจากบริษัท ภาคินเดินเข้ามาในครัว
พบพรยืนอยู่หน้าหม้อแกง กลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วบ้าน แต่ดวงตาของเธอแดงก่ำ ราวกับเพิ่งร้องไห้
“ร้องไห้ทำไม” เสียงของเขาแข็งกว่าที่ตั้งใจ
พบพรสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนพยายามยิ้ม
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่ห่วงเรื่องบริษัทนิดหน่อย”
ภาคินก้าวเข้าไปใกล้ ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้าไปในใจเธอ
“เธอไม่ต้องฝืนขนาดนั้นก็ได้”
คำพูดนั้นทำให้ความเข้มแข็งของพบพรแทบแตกสลาย
เธอกัดริมฝีปากแน่น น้ำตาคลอเบ้า ก่อนจะหันหน้าหนี
“แต่ถ้าหนูไม่ทำ แล้วใครจะทำล่ะคะ…”
เสียงเธอสั่นพร่า จนหัวใจของภาคินบีบรัดแน่น
⸻
คืนนั้น ฝนตกหนัก ฟ้าร้องก้องไปทั่วเมือง
พบพรนั่งทำงานเอกสารอยู่ที่ห้องนั่งเล่นจนเกือบเที่ยงคืน
ภาคินเดินลงมาเห็นเธอยังไม่พักก็โมโหขึ้นมา
“พอได้แล้ว! นี่มันดึกมากแล้วนะ” เขากระชากแฟ้มออกจากมือเธอ
พบพรเงยหน้ามองอย่างตกใจ “คุณคิน… หนูยังทำไม่เสร็จ”
“เสร็จไม่เสร็จก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ เธอจะเอาชีวิตตัวเองมาแลกหรือไง!”
เสียงของเขาก้องกังวาน แต่สิ่งที่ทำให้พบพรหยุดนิ่งไม่ใช่ความโกรธ
หากเป็นน้ำเสียงที่สั่นไหว คล้ายกับแฝงความห่วงใยอย่างล้นเหลือ
เธอหลบตาแล้วพึมพำเบา ๆ
“…หนูไม่อยากให้ครอบครัวนี้ต้องเสียอะไรไปมากกว่านี้อีกแล้ว”
ประโยคนั้นทำให้ภาคินแทบพูดไม่ออก
เพราะมันทำให้เขาเห็นความจริงที่ชัดเจน — ผู้หญิงคนนี้ไม่เคยคิดถึงตัวเองเลยสักครั้ง
⸻
ภาคินทรุดนั่งลงข้างเธอ เงียบไปนาน ก่อนเอ่ยเสียงทุ้มต่ำ
“เธอรู้ไหม ว่าฉันเจ็บแค่ไหนที่เห็นเธอฝืนแบบนี้”
พบพรสะดุ้ง หันมามองเขา ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยคำถาม
แต่ก่อนที่เธอจะพูดอะไร ภาคินก็ยื่นมือมาจับมือเธอแน่น
สัมผัสนั้นอุ่นร้อน หัวใจของเธอเต้นแรงจนแทบระเบิด
ดวงตาของเขาจ้องเธอด้วยความจริงใจที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
“อย่าทำร้ายตัวเองแบบนี้อีกเลยนะ… เพราะถ้าเธอเป็นอะไรไป ฉันคงทนไม่ได้”
คำสารภาพที่ไม่ใช่คำรักตรง ๆ
แต่กลับทำให้หัวใจของพบพรสั่นสะท้านยิ่งกว่าคำว่า “รัก” เสียอีก
⸻
คืนนั้น ทั้งสองนั่งเงียบข้างกันนาน
เสียงฝนข้างนอกยังคงดังไม่หยุด แต่ภายในบ้านกลับอบอุ่นแปลกประหลาด
และนั่นคือคืนแรก… ที่พบพรเริ่มรับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงของหัวใจตัวเอง
ใครชอบนิยายเรื่องนี้บอกไรท์หน่อยนะคะ รออ่านคอมเม้นของทุกคนน้าาา