ฉันเห็น ฉันเห็นคนร้ายเดินเข้าไป ไม่ทันแล้ว เขาฆ่าคนแล้ว โอ๊ะไม่ ฉันได้ยินเสียงกรีดร้อง
สืบสวนสอบสวน,อาชญากรรม,ชาย-หญิง,เลือดสาด,ไทย,สยองขวัญ,สืบสวนสอบสวน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฉันเห็น ฉันเห็นคนร้ายเดินเข้าไป ไม่ทันแล้ว เขาฆ่าคนแล้ว โอ๊ะไม่ ฉันได้ยินเสียงกรีดร้อง
ผู้แต่ง
เพอนา
เรื่องย่อ
เอวา เด็กสาวตำรวจเพิ่งเข้ามาใหม่ได้ไม่นาน เธอได้ถูกมอบหมายงานแล้ว ทางสถานีตำรวจเมืองแสงจันทร์ให้เธอสืบคดีเรื่อง ฆาตกรรมในห้องสมุดอย่างเร็วไว เนื่องจากญาติคนตายไม่ยอม ซึ่งเป็นงานหนักของเอวาที่ต้องทำคนเดียว เมื่อเธอสอบปากคำบรรณารักษ์ทำให้เธอต้องออกเดินทางไปอีกเมืองหนึ่งเพื่อหาความจริง ขณะที่เธอกำลังสอบถามชาวบ้าน ตำรวจนายหนึ่งเดินเข้ามา เมื่อเขาเห็นเธอมาคนเดียวจึงอยากช่วย ทำให้ทั้งสองต่างเคร่งเครียดไปด้วยกัน การสืบสวนของพวกเขาทั้งสองจะเป็นอย่างไร คดีนี้จะจบลงอย่างชัดเจนหรือว่าจะจับคนร้ายผิดกันแน่นะ
จากใจนักเขียน
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนทั้งนั้น ทั้งสถานที่ ชื่อบุคคลล้วนเป็นชื่อที่คิดขึ้นเอง ไม่ได้สื่อถึงใครหรืออะไรใดทั้งสิ้น สำหรับใครที่ชอบก็กดติดตามกดคอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
****ห้ามคัดลอกหรือลอกเลียนแบบเด็ดขาด มิฉะนั้นจะดำเนินคดีตามกฎหมายสูงสุด
ภูผาจับเธอเข้ามาสอบปากคำที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติ เธอสองคนพูดอะไรไม่ได้ขณะอยู่ใกล้ชิดกัน ทันใดนั้นเองพวกเธอเริ่มทะเลาะกัน
“เธอเริ่มก่อนนะ”แฟนดาราขึ้นเสียง
“เธอนั้นแหละ จ้างวานฉันทำไม ไม่งั้นก็ไม่โดนแบบนี้หรอก”
“เธอน่ะโกหกฉัน โกหกฉันทำไม”
พวกเธอตีกันไม่หยุดจนภูผาต้องเข้าไปขัดขวาง ตำรวจจับแยกสอบปากคำทีละคน ส่วนดาราสาวเอวาจะเป็นคนสอบปากคำเอง
ฝั่งทางเอวาสอบปากคำ
“เอาล่ะค่ะ คุณมิวนิก ทำไมคุณต้องฆ่าคนพวกนี้ด้วยคะ เขาไปทำอะไรให้เหรอคะ ถึงคุณจะโกรธเขาแต่คุณก็ไม่ควรจะทำร้ายเขานะคะ”เอวาถามเธอระหว่างก้มดูข้อมูลของเธอในแผ่นกระดาษประมาณห้าแผ่น
“ทำไมล่ะ ฉันอยากฆ่ามันให้สิ้นซาก ไอ้พวกนี้มันทำร้ายความฝันฉัน ฉันอยากเป็นฝ่ายบรรณาธิการ แต่พวกมันกลับไม่รับฉันเข้าไป ฉันไม่เหลืออะไรแล้ว ความฝันฉันสลายไปหมด”น้ำเสียงของมิวนิกเหมือนจะหมั่นไส้ได้ตลอดเวลา แค้นคนไหนฆ่าคนนั้น เอวาคิดว่ามันไม่สมควร
“โถ โถ น่าสงสารจังเลย แล้วคุณมีความสามารถอะไรคะถึงอยากเป็นบรรณาธิการ คุณได้ให้คำตอบเขาชัดเจนไหม”
“ชัดเจนมากค่ะ ที่ฉันอยากทำเพราะว่าฉันชอบอ่านหนังสือของทุกคนที่เกี่ยวกับความรัก โรแมนติก”
“แล้วคุณสามารถบอกอะไรกับนักเขียนได้บ้างว่า มีบางจุดผิดพลาด คำไม่โอเค คุณบอกเขาได้ไหมว่าควรเปลี่ยนเป็นคำว่าอะไรดีถึงจะดูดี”เอวาถามเธอขณะเปิดอินเตอร์เน็ตในคอมพิวเตอร์เพื่อดูว่า บรรณาธิการทำอะไรบ้าง
“จากที่ดูอินเตอร์เน็ตเนี่ย บรรณาธิการมันก็เหมือนผู้เชี่ยวชาญด้านวิจัยเลยนะ เธอนึกออกไหม ถ้าเธอเคยเรียนวิจัยตอนมหาวิทยาลัยเธอต้องเจอกับใครบ้าง”
“เจอกับอาจารย์สอนวิจัย แล้วก็อาจารย์ในสาขามาเป็นคนช่วยดูคำถามงั้นมั้ง”
“ใช่ บรรณาธิการก็เหมือนกัน บรรณาธิการต้องรู้ศัพท์มาก พูดง่ายคือบรรณาธิการเปรียบเสมือนผู้เชี่ยวชาญด้านวิจัย เปรียบเทียบกับตอนที่เธอเรียนก็คืออาจารย์ที่เธอต้องไปหาเขา ไปสอบถามมุมมองอีกคนหนึ่งประมาณนั้น จะให้อาจารย์ที่สอนวิจัยคนเดียวพูดถึงรายงานเธอคนเดียวมันดูไม่เวิร์ค มันต้องใช้หลายคนแล้วก็หลายมุมมอง”มิวนิกหน้าง้ำลงไปที่ขาโต๊ะ เธอไม่พูดอะไร แต่เอวาส่ายหน้าแล้วพูดว่า เธอไม่น่าทำแบบนี้เลย
ทางฝั่งแฟนมิวนิก
“คุณครับ ในนี้บอกว่าไม่ทราบชื่อ เพียงแต่รู้ว่าเป็นแฟนคุณมิวนิก ทำไมคุณต้องทำเช่นนั้นกับแฟนคุณด้วยครับ”
“ฉันไม่รู้ ฉันไม่อยากให้เธอเครียด เลยบอกไปว่าซื้อให้อยู่ฟรี แต่ในใจฉันจะจ่ายเองทุกเดือน”
“แล้วตอนนี้เป็นไงครับ คุณก็เป็นดาราเหมือนกันนี่ น่าจะได้ค่าตัวบ้างนะ และซีรีส์ช่วงนี้มีเยอะมาก คนชอบดูเพียบเลย”
“ใช่ค่ะ แต่ฉันเอาเงินไปกินโน่นนี่นั่นกับแฟนหมดจนลืมตัว พอเห็นเงินเยอะแล้วมันไม่ได้ มันอยากทำโน่นนี่หมด”
“โอ๊ย คุณครับ นี่คอนโดนะครับ ไม่ใช่บ้านที่คุณสร้างเองกับมือ”ภูผาเอามือจับศีรษะ ท่าทางคงจะเหนื่อยกับคำพูดที่พูดออกไป
“ก็ใช่ค่ะ แต่ไม่อยากให้แฟนต้องเดือดร้อน”
“ตอนนี้เป็นไงครับ คุณทิ้งเขา”
“เปล่าค่ะ ไม่ได้ทิ้ง แค่ออกไปหางานเสริมน่ะ ว่าจะทำอะไรดี”
“คุณรู้ไหมครับว่าแฟนคุณต้องไปขอเงินพี่สาว จริงๆแล้วเนี่ยเขาไม่ได้สั่งคุณฆ่าพี่สาวคนนั้นใช่ไหมครับ”เธอเงยหน้าขึ้น รีบลุกออกไปจากห้อง โชคดีตำรวจข้างหน้าประตูจับไว้ได้ ภูผาเดินเข้ามาหาตัวเขา
“คุณรู้ได้ไง ฉันไม่ได้ทำนะ ก็บอกแล้วไงฉันถูกจ้างให้ฆ่า”
“ไม่ คุณสองคนร่วมมือกันก็จริง เธอคิดอยากจะฆ่าแค่คนที่ทำงานในสำนักพิมพ์ แต่คุณไปฆ่าพี่สาว พี่สาวไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสำนักพิมพ์เลยสักนิด เป็นแค่นักธุรกิจขายสบู่ เครื่องสำอาง”สีหน้าเธอแสดงอารมณ์โกรธ แก้มเธอแดงก่ำไม่เหมือนเดิม เธอกัดฟันแล้วจู่ๆกุญแจมือหลุดออกมา เธอวิ่งหนีไปที่รถตำรวจคันหนึ่งแล้วขับออกไป ทำให้ภูผาต้องขับรถตามไปจนดักหน้าได้บนทางด่วน