ฉันเห็น ฉันเห็นคนร้ายเดินเข้าไป ไม่ทันแล้ว เขาฆ่าคนแล้ว โอ๊ะไม่ ฉันได้ยินเสียงกรีดร้อง
สืบสวนสอบสวน,อาชญากรรม,ชาย-หญิง,เลือดสาด,ไทย,สยองขวัญ,สืบสวนสอบสวน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฉันเห็น ฉันเห็นคนร้ายเดินเข้าไป ไม่ทันแล้ว เขาฆ่าคนแล้ว โอ๊ะไม่ ฉันได้ยินเสียงกรีดร้อง
ผู้แต่ง
เพอนา
เรื่องย่อ
เอวา เด็กสาวตำรวจเพิ่งเข้ามาใหม่ได้ไม่นาน เธอได้ถูกมอบหมายงานแล้ว ทางสถานีตำรวจเมืองแสงจันทร์ให้เธอสืบคดีเรื่อง ฆาตกรรมในห้องสมุดอย่างเร็วไว เนื่องจากญาติคนตายไม่ยอม ซึ่งเป็นงานหนักของเอวาที่ต้องทำคนเดียว เมื่อเธอสอบปากคำบรรณารักษ์ทำให้เธอต้องออกเดินทางไปอีกเมืองหนึ่งเพื่อหาความจริง ขณะที่เธอกำลังสอบถามชาวบ้าน ตำรวจนายหนึ่งเดินเข้ามา เมื่อเขาเห็นเธอมาคนเดียวจึงอยากช่วย ทำให้ทั้งสองต่างเคร่งเครียดไปด้วยกัน การสืบสวนของพวกเขาทั้งสองจะเป็นอย่างไร คดีนี้จะจบลงอย่างชัดเจนหรือว่าจะจับคนร้ายผิดกันแน่นะ
จากใจนักเขียน
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนทั้งนั้น ทั้งสถานที่ ชื่อบุคคลล้วนเป็นชื่อที่คิดขึ้นเอง ไม่ได้สื่อถึงใครหรืออะไรใดทั้งสิ้น สำหรับใครที่ชอบก็กดติดตามกดคอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
****ห้ามคัดลอกหรือลอกเลียนแบบเด็ดขาด มิฉะนั้นจะดำเนินคดีตามกฎหมายสูงสุด
ฉันกลับไปที่บ้านตอนเที่ยง ฉันปล่อยให้ภูผาอยู่กับเธอเผื่อจะเกิดอะไรขึ้นจะได้ช่วยทัน ฉันเดินกลับเพื่อจะสรุปคดีว่าฆาตกรทำเช่นไร เทียบกับสองกระดาษ ดูข่าวฆาตกรรมรถคนหนึ่งของคนดังซึ่งเป็ดาราตั้งใจขับรถชนแล้วหนี เขาขับซิ่งบนทางด่วน ฉันคิดว่าคนร้ายนี่อาจจะเป็นคนดังทำอาชีพอะไรสักอย่างที่มันดัง
ฉันวนเวียนหน้าสลบเหมือนหมดลมหายใจจะพูด ฉันอยากพักผ่อน ดังนั้นจึงปล่อยให้ภูผาดูแลสองแม่ลูกไว้ ฉันเดินกลับไปหอพักเรือนไทยคนเดียว
“เฮ้อ ฉันปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว อยากให้คนมาช่วย”ทันใดนั้นเองภูผาเดินมาหาฉัน พร้อมกับสองแม่ลูก
“มาทำอะไร เอาสองแม่ลูกมาทำไม พาเขากลับไปเถอะ”
“มีอะไรให้ช่วย ก็บอกพวกเขาได้นะ พวกเขายินดีช่วยเสมอ“ฉันมองเขาด้วยสายตาที่กรีดขวาง จากนั้นฉันยื่นกระดาษสองแผ่นให้เขาดู พวกเขาก็ยังนึกอะไรไม่ออก ฉันขอเอนตัวลงนอนไปก่อน
”ยังไงก็คิดไม่ออก เฮ้อ เปิดดูข่าวบ้างดีกว่า เย็นล่ะ“
”ข่าวคดีฆาตกรรม“
ข่าวหน้าหนึ่ง เกิดคดีเกิดขึ้นอีกแล้วค่ะ เวลาเที่ยงของวันนี้มีรถยนต์สปอร์ทคันหนึ่งซิ่งมาอย่างแรงบนทางด่วนจนได้ชนกับรถกระบะเข้าอย่างจัง ไม่มีการขอโทษ เป็นการชนแล้วหนี ผู้ต้องหาขับรถไปต่อไม่สนใจใคร จากเหตุการณ์ตรวจสอบข้อมูลทะเบียนรถของผู้ต้องหาพบว่า เป็นดาราท่านหนึ่งที่ใครมองบอกได้เลยว่าหล่อมาก
”ใครวะนั่น เป็นดาราหล่อสวย ก็ไม่ใช่ว่าจะนิสัยดีสักคน แย่มาก ชนซะยับเยินเลย”ฉันลุกขึ้นมาดู ตกใจมากกลัวจะเป็นดาราที่ตนเองชอบ แต่จากการตรวจสอบทะเบียนรถไม่ใช่ ทางข่าวไม่บอกว่าเป็นใคร บอกแค่ชื่อย่อเพราะเจ้าตัวไม่อยากให้เปิดเผย
“ทำไมกันนะ ทีดาราล่ะบอกชื่อย่อได้ คนอื่นนี่เผยชื่อเต็มเลย”
“นั่นสิ แต่ถึงอย่างไรก็เถอะ ชาวโซเชียลเดาได้อยู่ดี เพราะน่าจะติดตามเขามาเยอะแล้วพอจะรู้ว่าใครชอบขับรถสปอร์ท
”เอ๊ะ ทางด่วนความเร็วเท่าไรนะ“เขาถามด้วยสีหน้าหงุดหงิดและเสียงดัง สองแม่ลูกได้แต่นั่งอั้มอึ้ง เนื่องจากไม่เคยเห็นทางด่วนมาก่อน
”นี่เป็นทางด่วนของเมืองไหนคะ ไม่เคยเห็นมาก่อน“
”เป็นของเมืองใหญ่ค่ะ ชื่อว่าเมืองจันทร์เจ้า แต่ต้องระวังไว้ค่ะถ้าความเร็วเกิน 90 ตำรวจเรียกแน่ค่ะ“
”อย่างนี้นี่เอง ผมอยู่นี่มานานจนไม่ได้เข้าเมืองใหญ่เลย“
”ฉันก็เหมือนกันค่ะ อยู่ติดกับเมืองใหญ่แต่ไมค่อยชอบไปเลย วัยรุ่นเยอะมาก ฉันเกลียดพวกนี้มาก“ฉันเตรียมกำหมัดไว้แน่น กัดริมฝีปากแสดงอารมณ์
”เอาน่า โมโหไปก็เท่านั้น แก้อะไรกับพวกนั้นไม่ได้หรอก แต่ยังดีนะร้านเครื่องดื่มยังทำถูกตามกฎหมาย จะว่าไปน้องอย่าไปทำตามนะ”เขาเตือนเธอแล้วลูบหัว เธอพยักหน้า
“หนูไม่ทำแน่นอนค่ะ หนูจะอยู่กับแม่ไปตลอดชีวิตเลย”เขาขยี้หัวเธอเพิ่มขึ้น ท่าทางจะหมั่นไส้ไม่เบา จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมา
“จะว่าไงก็เถอะ ฉันเดาว่าฆาตกรเป็นคนดังแน่นอนหรือไม่ก็ชาวบ้าน”
“ทำไมคุณถึงคิดว่าเป็นชาวบ้านล่ะ”
“ฉันเคยดูหนังน่ะ ผู้หญิงคนหนึ่งถูกกล่าวหาว่าเป็นผีปอบ แต่ที่ไหนได้ล่ะสรุปเป็นชาวบ้านเองนั้นแหละ เอาไก่จากไหนมาไม่รู้ ฆ่ามันแล้วก็ไปวางหน้าหมู่บ้านของหญิงสาวนั้น“
”ไอ้บ้าเอ๊ย ทำกันได้ยังไง ไม่สงสารกันบ้างเหรอ“ภูผากระแทกเสียงสุดเหวี่ยง เขาคงต้านแรงกดดันไหว จึงใช้หมัดทุบประตูเกือบพัง เขาส่งเสียงร้องแสดงอาการเจ็บมือ
“คุณโมโหไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก นั่งลงเถอะ”เอวาส่งเสียงพูด
“ผมขอกลับเข้าบ้านละกัน”เขาเดินออกไปจากห้องเธอ