บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion) - 8/9/2025 ซากตึกบนหน้าจอ โดย athanasia(อาธานาเซีย) @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

เรื่องสั้น,เล่าประสบการณ์,อื่นๆ,ไทย

ชีวิต ,ชีวิตประจำวัน,ชีวิตประ,ปรัชญา

ไดอารี่ของคนที่ไม่เคยเข้าใจโลก—แม้จะเข้าใจมันมากพอก็ตาม

ผู้แต่ง

athanasia(อาธานาเซีย)

เรื่องย่อ

บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-10/8/2025 การเปิดตัวแห่งความหลงลืม,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-11/8/2025 Douyin และ ชีวิตชนบท,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-12/8/2025 เส้นทางที่ยังไม่เกิดขึ้นจริง,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-13/8/2025 ความรักที่ปัดผ่านไป,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-28/8/2025 ความอมตะมีอยู่จริงหรือไม่?,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-29/8/2025 เมื่อผีไม่มีอยู่จริง,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-30/8/2025 ท่ามกลางผู้คนมากมาย ฉันได้พบเธอ,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-31/8/2025 กติกาที่ทุกคนรู้ และยอมรับ,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-1/9/2025 วันธรรมดา ของคนธรรมดา,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-2/9/2025 หากทุกเช้าเริ่มต้นด้วยแสงรุ่งอรุณ — แล้วเหตุใดทุกค่ำคืนจึงจบลงด้วยคำถาม?,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-7/9/2025 แมวในฝัน และความตายที่ฉันยอมให้เกิด,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-8/9/2025 ซากตึกบนหน้าจอ,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-9/9/2025 เสียงซ้อนกับความตายเล็กๆ,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-10/9/2025 การต่อรองกับตัวเอง,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-11/9/2025 เมื่อยอดเขาไม่ใช่คำตอบ,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-13/9/2025 สามวันที่หายไป และอีกหนึ่งวันที่กำลังจะเสียไป,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-15/9/2025 นั่งเบื่อรอชุดแห้ง,บันทึกที่รอวันถูกลืม (The Diary Awaiting Oblivion)-20/10/2025 แตกต่างคล้ายกัน

ฉันที่กำลังกินข้าวค่อยๆเลื่อนนิ้วบนมือถือ เห็นภาพซากตึกถล่มกลางเมืองที่ไม่รู้จัก

เด็กคนหนึ่งนอนแน่นิ่ง มีเลือดซึมเต็มเสื้อ

พยาบาลและนักข่าวในนั้นหายไปพร้อมกับเขม่าควัน

ใต้ภาพนั้นมีคอมเมนต์เป็นภาษาอังกฤษ

“this is humanity”

ฉันกดไลก์เหมือนคนอื่นๆอีก1แสนคนที่ดูมัน ก่อนจะปิดหน้าจอวางลงบนโต๊ะคอม

เสียงเกมดังขึ้นจากจอทีวีข้าง ๆ ฉันเลือกตัวละครนักธนู

กดปุ่มยิงถล่มใส่ศัตรูในหน้าจอ

พวกมันค่อยๆตายไป — ด้วยฝนธนูเพลิง

ความคิดฉันค่อยๆตายไป — ด้วยสิ่งดึงดูดอื่น

“ยุคทองแห่งศิลปะมนุษย์”

ความโหดร้ายกลายเป็นคอนเทนต์

ข่าวสงครามกลายเป็นฟีด เลือดกลายเป็นฉากหลัง

และฉันก็คือคนที่ยกแก้วน้ำชาขึ้นดื่ม ก่อนจะเล่นเกมต่อ