วิทยา ฟรีแลนซ์ผู้บ้างาน จับพลัดจับผลูไปอยู่ในเกมออนไลน์ชื่อดัง “Alterwind” ถึงจะอยู่ต่างโลก แต่เขาก็ยังต้องส่งงาน!? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาเปิดบริษัทสตาร์ทอัพในเกมมันซะเลย
แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ไทย,ผจญภัย,พล็อตสร้างกระแส,แฟนตาซี,ผจญภัย,ต่างโลก,เกมออนไลน์,ไลท์โนเวล,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ไปต่างโลกยังต้องเอางานไปทำด้วยอีกเหรอเนี่ยวิทยา ฟรีแลนซ์ผู้บ้างาน จับพลัดจับผลูไปอยู่ในเกมออนไลน์ชื่อดัง “Alterwind” ถึงจะอยู่ต่างโลก แต่เขาก็ยังต้องส่งงาน!? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาเปิดบริษัทสตาร์ทอัพในเกมมันซะเลย
วิทยาฟรีแลนซ์บ้างานจับพลัดจับผลูมาอยู่ในเกมออนไลน์ ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังจะทำงานส่งจากในเกมนี่แหละ!
เลเวลก็ต้องเก็บ บอสก็ต้องปราบ งานก็ต้องทำ ไหนๆ ยังกลับบ้านไม่ได้ เปิดบริษัทสตาร์ทอัพในเกมมันซะเลยก็แล้วกัน!
“กาแฟที่ดีควรดำสนิทเหมือนนรก เข้มข้นเหมือนความตาย และหวานเหมือนความรัก” (Kahve cehennem kadar kara, ölüm kada kuvvetli, sevgi kadar tatli olmali.)
จู่ๆ คำกล่าวชื่อดังเกี่ยวกับกาแฟก็วาบขึ้นในหัวของวิทยา เขาเคยได้ยินคำกล่าวนี้มานานแล้วแต่เพิ่งจะมาทราบเมื่อเร็วๆ นี้ว่าเป็นคำกล่าวของตุรกี อาจเป็นเพราะกาแฟยามเช้าของโรงแรมในซลิฟิสเสิร์ฟกาแฟของประเทศดังกล่าว ซึ่งมีให้เลือกว่าจะให้บาริสตาออกมาทำกาแฟให้ดูหรือไม่ วิทยาเลือกให้ออกมาทำให้ดูเพราะเขามีเวลาค่อนข้างมากจากการที่เพิ่งส่งงานชิ้นใหญ่ไป และยังเหลือเวลาอีกนานกว่าเพื่อนๆ จะเข้ามาในเกม
บาริสตาเดินมาที่โต๊ะพร้อมทั้งหม้อขนาดกลางที่มีทรายอยู่ภายใน เขาจุดไฟที่เตาบนโต๊ะเพื่อให้ความร้อน นำ “เชสเว (Cezve) ” หรือกาต้มกาแฟแบบตุรกี วางลงบนโต๊ะข้างๆ หม้อ ในกานั้นมีน้ำเย็นจัดอยู่ แล้วเทผงกาแฟบดละเอียดลงไปในกา วิทยาสังเกตว่ามันละเอียดมากจนคล้ายกับแป้งเลยทีเดียว จากนั้นบริกรตรวจสอบว่าทรายมีความร้อนเพียงพอแล้ว เขาหยิบเชสเวที่มีน้ำกาแฟลงไปในหม้อทราย จับที่ด้ามของกาแล้วถูกับพื้นทรายไปมา จนน้ำกาแฟในกาเดือด บริกรยกกาขึ้น แล้ววางลงไปใหม่ ทำอยู่เช่นนี้จนกาแฟเดือดถึงสามครั้งแล้วจึงเทน้ำกาแฟลงไปในแก้ว เสิร์ฟให้กับวิทยาพร้อมขนมเตอร์กิชดีไลท์หรือขนมโลคุม อันเป็นขนมขึ้นชื่อของตุรกี มีลักษณะคล้ายเยลลีที่มีผลไม้แห้งอยู่ภายใน ชายหนุ่มหยิบขนมขึ้นมากินก่อน เนื่องจากติดนิสัยมาจากโลกจริงว่าถ้าดื่มกาแฟตอนท้องว่างเขามักจะใจสั่น กินขนมไปได้สองสามคำก็จิบกาแฟ วิทยาถูกใจกับรสชาติที่เข้มข้น และฟองที่ “หนาจนอูฐเดินได้” ของกาแฟพิเศษนี้ ถึงแม้เมล็ดกาแฟบดละเอียดจะปนไปกับน้ำจนรู้สึกสากอยู่บ้าง แต่ก็เป็นเอกลักษณ์ของกาแฟตุรกี
บาริสตาถามว่าเขาต้องการที่จะตรวจดวงชะตาหรือไม่ เนื่องจากกากกาแฟที่อยู่ก้นแก้วนั้นใช้ตรวจดวงชะตาได้ เขาตอบตกลงอย่างนึกสนุก เมื่อกาแฟหมดแก้วลง บาริสตาขอให้วิทยาคิดถึงเรื่องที่จะถาม (เมื่อไหร่จะได้กลับบ้าน) คว่ำแก้วแล้วรอให้กากกาแฟเซ็ตตัวประมาณ 2-3 นาที จากนั้นพลิกขึ้นดูแล้วเอ่ยคำทำนาย
“การผจญภัยที่ยาวนานใกล้จะถึงครึ่งทาง ทว่าอุปสรรคอีกมากยังคงรอคอยกว่าจะสิ้นสุด”
เอาเถอะก็ไม่ได้แย่อะไรนัก วิทยาคิดขณะจ่ายทิปให้กับบาริสตา แล้วเอ่ยปากขอบคุณที่บริการดีมาก
เมื่อกาแฟกับขนมหมดลงก็ถือว่าจบมื้ออาหารเช้า ฟรีแลนซ์หนุ่มเดินไปถามที่ลอบบี้ว่ามีสถานที่ท่องเที่ยวใกล้ๆ ที่น่าไปหรือไม่ พนักงานแนะนำโรงอาบน้ำสไตล์กรีกโบราณที่เป็นที่นิยม ใจหนึ่งวิทยาก็อยากไป แต่เมื่อคิดว่าเป็นโรงอาบน้ำรวมก็ไม่อยากไปเปิดเผยร่างกายต่อหน้าคนแปลกหน้าถึงจะเป็นร่างกายในเกมก็ตาม หากมีเพื่อนอย่างเพลิงเข้ามาก็ค่อยพอจะกล้าไปหน่อย แม้แต่อายูมิก็เข้าไปด้วยไม่ได้เนื่องจากในเกมนี้อายูมิเป็นผู้หญิง
เขาถามถึงสถานที่ที่น่าสนใจอื่นๆ พนักงานตอบกลับมาว่ามีวิหารบูชาเทพอยู่ใกล้ๆ พอที่จะเดินไปได้ เรื่องของเทพในเกมนี้ดูจะเป็นเพียงความเชื่อ ไม่ได้มีเทพมาปรากฏตัวแบบเกมอื่นๆ หลังจากพบนักบวชที่บาร์คอมบ์กับยูเฟเรียแล้ว (ที่ยูเฟเรียบางทีเขาก็ไปเที่ยวอารามกับเพื่อนๆ มาบ้าง) วิทยาก็แทบจะไม่ได้รับรู้เรื่องของความเชื่อในเกมนี้อีกเลย เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าชาวไซฟาสจะมีความเชื่ออะไร
วิหารเทพของชาวไซฟาสมีรูปร่างคล้ายวิหารพาร์เธนอนของกรีกที่โด่งดัง ประกอบด้วยเสาขนาดใหญ่จำนวนมากแทนผนัง และมีหลังคาเป็นจั่วสามเหลี่ยมอยู่ด้านบน ทั้งอาคารเป็นสีขาว ยกเว้นแต่หลังคาที่มุมด้วยกระเบื้องสีแดง ไม่มีลวดลายที่วิจิตรมากนัก ทว่าดูโอ่อ่าเรียบง่าย ให้ความรู้สึกที่แข็งแรง เมื่อเดินเข้ามาภายในเป็นโถงที่เกือบจะโล่ง ที่ปลายสุดด้านหนึ่งเป็นรูปปั้นของเทพธิดา ในมือข้างหนึ่งถือเสาธงขนาดใหญ่ ส่วนมืออีกข้างถือตำราเล่มหนา ด้านหน้าของรูปปั้นมีป้ายคำบรรยายว่าเป็นเทพธิดาแห่งเสียงของประชาชน ผู้รวบรวมพลังของประชาชนต่อกรกับจอมมารในอดีต ทว่าในส่วนของชื่อนั้นลบเลือน และมีแจ้งว่าจะมีการซ่อมแซมในภายหลัง วิทยาไม่ได้ติดใจต้องการจะรู้ชื่อของเทพธิดาองค์นี้นักจึงไม่ได้ไปสอบถามกับใครต่อ ผู้คนที่เข้ามาสักการะบางตา นอกจากนั้นก็จะเป็นนักท่องเที่ยวที่เข้ามาดูอย่างเงียบๆ ด้านหน้ามีรถเข็นขายน้ำและของว่างให้ไปซื้อนั่งกินกันอย่างเรียบร้อย ขนมที่กินมาตอนเช้าคงจะย่อยหมดแล้ว ชายหนุ่มจึงไปซื้อของว่างกับน้ำมาอย่างละหนึ่งแล้วไปนั่งกินรวมกับเหล่านักท่องเที่ยว
วิทยาเดินสวนกับชายหัวล้านสวมสูทสีดำที่มีพร้อมกับบอดี้การ์ดอีกสองคนที่แต่งตัวแบบเดียวกัน ซึ่งค่อนข้างแปลกสำหรับโลกในเกมอย่าง Alterwind การแต่งตัวอย่างนี้ค่อนข้างสะดุดตา เขาและนักท่องเที่ยวที่อยู่บริเวณนั้นมองตามชายทั้งสามเป็นตาเดียว ชายหัวล้านให้ความรู้สึกทั้งน่าเกรงขามและไม่น่าไว้วางใจ จนแทบจะเหมือนกับยากูซ่า
มีอาชีพยากูซ่าในเกมนี้ด้วยเหรอ
ในเมื่อ Alterwind มีอาชีพที่หลากหลายเหลือจะคณานับ หากจะมีอาชีพยากูซ่าก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกอะไร ทว่าดูจะเป็นส่วนผสมที่ไม่ค่อยลงตัวในเมืองที่ดูเป็นอาหรับและกรีกอย่างซลิฟิส
คิดอะไรต่อไปก็คงไม่มีประโยชน์ ชายหนุ่มส่ายหน้าแล้วเดินกลับไปที่โรงแรม เขาได้พบอัคคี วาริน อายูมิ และโอวี่ ที่มารออยู่ก่อนแล้ว ทั้งหมดสั่งของหวานกับเครื่องดื่มตามความชอบของตนเอง แม้แต่โอวี่ก็เตรียมคาเฟโนมาดื่มกับเพื่อนๆ ด้วย
“จริงๆ เราน่าจะฉลองที่เดินทางมาถึงซลิฟิสจนได้นะครับ” อัคคีจอมฉลองกล่าวยิ้มๆ
“พอก่อนเถอะ ฉันยังไม่หายอิ่มจากตอนกินข้าวกับพวกไอซ์เลย” อายูมิส่ายหน้า มื้อนั้นเป็นมื้อหนักจริงๆ
“ขนมนี่อร่อยชะมัดเลย” คนที่ดูท่าทางกินไม่อิ่มกลับเป็นวาริน ที่จิ้มขนมบนโต๊ะไปเคี้ยวตุ้ยๆ มันคือทุลุมบา ขนมคล้ายคุกกี้แท่งที่ราดน้ำเชื่อม “แล้วยังมีกาแฟแบบตุรกี หาทานยากมากๆ” เธอจิบกาแฟอย่างอารมณ์ดี บาริสตาได้มาทำกาแฟให้คนและหุ่นทั้งสี่ดูก่อนหน้านี้แล้ว คงเหลือเพียงถ้วยกาแฟที่เสิร์ฟไว้
“น้ำดูดวงความรัก เค้าบอกจะมีแฟนเร็วๆ นี้ด้วยล่ะ” หญิงสาวพยายามไม่มองมาที่วิทยา
“คุณน้ำชอบดูดวงเหรอครับ” วิทยาเพิ่งได้เอ่ยปากพูดเป็นครั้งแรก
“ปกติก็ไม่ค่อยดูหรอกค่ะ แต่วันนี้อยากดู แปลกดี” น้ำพูดยิ้มๆ “แต่ก็มีน้ำคนเดียวที่ดูดวงแหละ คนอื่นเค้าไม่อยากดูกัน”
“อืม เรามาเข้าเรื่องกันเลยไหม” หุ่นโดรนสีขาวที่ต้องพกเครื่องดื่มของตัวเองมาพูดขึ้น “คงยังจำกันได้ว่าพวกนายมาที่นี่เพื่อสืบข่าวเรื่องผู้ที่เข้าเกมนี้มา “โดยตรง” และซื้อข่าวจากฉัน”
“การที่ฉันมาประชุมกับพวกนายด้วยก็เพราะมันอธิบายโดยตรงเลยง่ายกว่าจะส่งข้อความหรือว่าสื่อสารทางไกล” ว่าแล้วโอวี่ก็เปิดหน้าจอโฮโลแกรมขึ้นบนโต๊ะ ในหน้าจอนั้นมีภาพชายหัวล้านที่วิทยาเดินสวนมาเมื่อครู่
“คนๆ นี้…” เขาจำได้ในทันที
“รู้จักเหรอ หมอนี่แหละผู้ที่หลุดเข้ามาจากโลกจริงโดยตรง เป็นยากูซ่าที่มีอิทธิพลอยู่ในเมืองนี้ ชื่อซาโตรุ”
“ถึงจะบอกว่ายากูซ่าแต่ก็เป็นอาชีพที่เกมให้การยอมรับ จะทำงานพวกรักษาความปลอดภัย แล้วก็เก็บค่าคุ้มครองของกิจการต่างๆ เพลเยอร์บางคนก็เคยจ้างให้ร่วมเดินทางหรือไปสู้บอสได้เป็นครั้งๆ ไป เงินที่ได้ก็จะเข้าแก๊ง ซึ่งจริงๆ ก็คือกิลด์”
“เคยสงสัยไหมว่าพูดกันว่ากิลด์สามกิลด์ใหญ่ที่สุดที่คานอำนาจกันอยู่ในเกม แต่รู้จักกันแค่กิลด์เมทัลสแตนด์กับดาร์กบลัด แล้วอีกกิลด์หนึ่งไปไหน ก็คือกิลด์นี้นี่แหละ ชื่อว่ากิลด์มิซุ แต่บางทีก็จะชอบเรียกกันว่าแก๊ง แต่พวกเขาไม่ได้ทำกิจการซื้อขายไอเท็มนะ”
“แล้วก็ ถึงซาโตรุจะเป็นคนที่เข้ามาจากโลกจริงโดยตรง แต่เขาก็ไม่ใช่หัวหน้ากิลด์ หัวหน้ากิลด์จริงๆ ยังไม่เคยมีใครรู้จักเลย รู้แต่ว่าเป็นผู้หญิง”
“เนื่องจากว่าแก๊งมิซุจะต่อสู้บ่อย ก็จะใช้พวกไอเท็มเยอะ ส่วนใหญ่พวกเขาก็จะรับซื้อจากสองกิลด์ใหญ่ แต่ถ้าพวกนายเข้าไปแทรกได้ก็น่าจะได้ยอดขายมากขึ้น” โอวี่พูดจบแล้ว มันหันมาหาผู้ฟังทั้งหมด และรอคอยว่าจะมีคำถามอะไรเพิ่มเติมหรือไม่
“แล้วผมจะไปพบคุณซาโตรุได้ยังไงครับ อยู่ๆ จะเข้าไปหาคงไม่เหมาะ” ไม่รู้มันต้องมีธรรมเนียมการเข้าถึงแบบในหนังหรือเปล่า
“ซาโตรุชอบไปอาบน้ำที่โรงอาบน้ำน่ะ โรงอาบน้ำนี้ดังมาก ไปไม่ยาก เดี๋ยวฉันจะเช็คเวลาที่หมอนั่นไปโรงอาบน้ำอีกทีแล้วจะส่งข้อความมาบอก วันนี้ฉันต้องไปทำงานอื่นต่อแล้ว ส่งบิลเรียกเก็บเงินไปแล้วนะ”
แพงมากเช่นเคย วิทยาดูตัวเลขที่ส่งมาแล้วถอนหายใจก่อนจะกดโอน
ตกลงเลยต้องไปโรงอาบน้ำจนได้