วิทยา ฟรีแลนซ์ผู้บ้างาน จับพลัดจับผลูไปอยู่ในเกมออนไลน์ชื่อดัง “Alterwind” ถึงจะอยู่ต่างโลก แต่เขาก็ยังต้องส่งงาน!? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาเปิดบริษัทสตาร์ทอัพในเกมมันซะเลย
แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ไทย,ผจญภัย,พล็อตสร้างกระแส,แฟนตาซี,ผจญภัย,ต่างโลก,เกมออนไลน์,ไลท์โนเวล,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ไปต่างโลกยังต้องเอางานไปทำด้วยอีกเหรอเนี่ยวิทยา ฟรีแลนซ์ผู้บ้างาน จับพลัดจับผลูไปอยู่ในเกมออนไลน์ชื่อดัง “Alterwind” ถึงจะอยู่ต่างโลก แต่เขาก็ยังต้องส่งงาน!? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาเปิดบริษัทสตาร์ทอัพในเกมมันซะเลย
วิทยาฟรีแลนซ์บ้างานจับพลัดจับผลูมาอยู่ในเกมออนไลน์ ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังจะทำงานส่งจากในเกมนี่แหละ!
เลเวลก็ต้องเก็บ บอสก็ต้องปราบ งานก็ต้องทำ ไหนๆ ยังกลับบ้านไม่ได้ เปิดบริษัทสตาร์ทอัพในเกมมันซะเลยก็แล้วกัน!
คลิปที่วิทยาพูดคุยกับจระเข้ต้นไม้กลายเป็นไวรัล (ได้รับความนิยมอย่างไม่ตั้งใจ) อย่างรวดเร็ว น้ำรีบใช้โอกาสนี้ประกาศทางช่องข้อความของบริษัทว่า ไอเท็มที่ร้านค้าของบริษัทได้มาจากการซื้อจากมอนสเตอร์โดยตรง ซึ่งจะมีราคาที่ถูกกว่าคู่แข่งทั้งหมด ก็ยิ่งทำให้ยอดขายของร้านค้า PAWS เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ก็กลายเป็นปัญหา เนื่องจากร้านค้ายังมีเพียงสาขาเดียว ทำให้ลำพังดาร์สและเซิร์ดไม่สามารถจะหาสินค้ามาบริการลูกค้าได้ทัน และในหลายๆ ครั้งลูกค้าจำนวนมากที่วุ่นวายก็ทำให้เกิดสถานการณ์วุ่นๆ ที่ร้าน จนก็อบลินทั้งสองที่เคยเป็นศัตรูกัน ผูกมิตรกันได้อย่างรวดเร็วท่ามกลางความอ่อนล้า รวมถึงลูกน้องของเซิร์ดทั้งห้า ก็ได้กลายมาเป็นพนักงานรับเงินเดือนจากบริษัท PAWS ด้วยเช่นกัน
“เราคงต้องจ้างพนักงานเพิ่มขึ้น” ประสิทธิ์หรืออายูมิกล่าวขณะร่วมรับประทานอาหารที่แคมป์ระหว่างเดินทางไปไซฟาส เป็นปลาย่างที่ไปตกได้แถวๆ นั้น “ตอนนี้เราก็พอมีเงินเข้ามาบ้างแล้ว ไม่น่ามีปัญหาอะไร”
“แล้วการคัดเลือกพนักงานจะทำยังไงล่ะ พวกเราก็ต้องเดินทางไปสืบข่าวหาทางกลับบ้าน” อันที่จริงวิทยาก็เห็นด้วย แต่เขายังมองไม่เห็นว่าจะหาใครมาช่วยคัดเลือกพนักงานได้
“แถมก็มีผมคนเดียวที่คุยกับมอนสเตอร์ได้ จะหาจ้างใครก็คงไม่ได้”
“อืมมมม” ทุกคนนิ่งเงียบทำท่าครุ่นคิด ทันใดน้ำก็ร้องอ๊ะเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้
“ก็ให้คุณดาร์สหรือมอนอื่นๆ ที่เราจ้างไว้มาสัมภาษณ์ไหมคะ แล้วอัดคลิปไว้ด้วย”
“จริงด้วย ขอบคุณคุณน้ำมากนะครับที่นึกขึ้นมาได้” วิทยารู้สึกโล่งใจ เขาหันไปยิ้มกว้างให้วาริน “คงต้องเพิ่มเงินพิเศษให้พวกเขาให้เหมาะสมนะครับ”
“ใช่ค่ะ คุณดาร์สหรือแม้แต่เซิร์ดก็ทำงานได้ดี เราต้องให้รายได้ให้ยุติธรรม”
“ถ้างั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะไปคุยกับพวกคุณดาร์สที่ร้านนะ”
หลังจากนั้นทุกคนก็เปลี่ยนบทสนทนาเป็นเรื่องสัพเพเหระแล้วรับประทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย แล้วจึงเข้านอนในแคมป์เพื่อที่จะเดินทางต่อไปในวันรุ่งขึ้น
………………..
กิลด์เมทัลแสตนด์ สาขายูเฟเรีย
มีชายสองคนอยู่ในห้องทำงานของหัวหน้าสาขา ทั้งสองคนกำลังจับจ้องไปที่ลูกแก้วขนาดใหญ่ที่อยู่บนโต๊ะ ในลูกแก้วฉายภาพของร้านค้า PAWS ที่มีลูกค้าแน่นขนัด ซึ่งลูกแก้วนี้จะฉายภาพจากดวงตาของนกเรเวนที่ถูกใช้ให้ไปสืบข่าวตามที่ต่างๆ นั่นเอง
“ลูก้า ท่านจะทำอย่างไรกับเรื่องนี้” ชายวัยสี่สิบในชุดคลุมยาวสีดำขอบขาวที่บ่งบอกว่าเป็นผู้ใช้เวทมนตร์สายมืด มีสีหน้าร้อนรนและไม่พอใจ “ถ้าไม่รีบตัดไฟตั้งแต่ต้นลม เดี๋ยวมันก็กระทบกับผลกำไรของพวกเราจนได้”
“หากทางเมทัลแสตนด์ไม่รีบดำเนินการ ดาร์กบลัดของเราจะจัดการโดยไม่รอพวกท่าน” พ่อมดหนุ่มยื่นคำขาด เขาจ้องตาลูก้าอย่างไม่กะพริบ ทว่าอัศวินหนุ่มไม่ได้เสียความมั่นคงไปเลยแม้แต่น้อย
“ใจเย็นก่อนโนอาห์ เรื่องแค่นี้ยังเล็กน้อย” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์ เขาคิดว่าให้เรเวนสืบข่าวมาพอแล้ว จึงให้นกคู่ใจบินกลับมาที่กิลด์ มันเข้ามาเกาะที่คอนข้างโต๊ะอัศวินเหมือนเช่นเคย
“เล็กน้อยเหรอ แล้วแค่ไหนถึงจะไม่เล็กน้อย” พ่อมดทุบโต๊ะ แต่ก็เหมือนเขาทำลงไปต่อหน้าความว่างเปล่า
อัศวินหนุ่มไม่ได้ตอบอะไร เขาทำท่าเหมือนไม่มีอะไรจะพูดอีก
“หึ ลูก้า ผู้เฝ้าดู ข้าได้เห็นแล้วว่าท่านเอาแต่เฝ้าดูสมดังฉายา!” ชายในผ้าคลุมสะบัดผ้า ปรากฏแสงวาบแล้วเขาก็หายไป ทิ้งให้ลูก้านั่งนิ่งอยู่ในห้องเพียงลำพัง
……………
วันรุ่งขึ้นปาร์ตี้ของวิทยาก็ได้พูดคุยกับดาร์ส เซิร์ด และคนอื่นๆ เพื่อบรีฟโจทย์การสัมภาษณ์งานผู้ร่วมงานสาขาสองสองตำแหน่ง ประกอบด้วยผู้จัดการสาขาควบตำแหน่งพนักงานขาย และ รปภ. โดยทั้งสองตำแหน่งจะรับเพียงมอนสเตอร์เท่านั้น ไม่ได้รับเพลเยอร์ มอนสเตอร์ที่เป็นพนักงานขายจะต้องมีร่างกายไม่ใหญ่เกินร้านค้า แต่ต้องไม่เล็กจนลูกค้ามองไม่เห็น และไม่มีพฤติกรรมที่เป็นอันตราย ส่วน รปภ. ต้องปกป้องพนักงานและทรัพย์สินต่างๆ ของบริษัทให้ไม่ได้รับความเสียหายที่เกิดขึ้นจากกรณีต่างๆ ได้แก่ ภัยธรรมชาติ และการโจรกรรม สกิลตั้งแคมป์ได้ใช้งานให้เป็นประโยชน์อีกครั้งด้วยการสร้างโต๊ะเก้าอี้ในการนั่งสัมภาษณ์ในป่าข้างๆ ร้าน PAWS สาขาแรก เมื่อถึงเวลาที่เปิดให้มาสมัครก็ค่อนข้างวุ่นวายเพราะมีผู้สนใจจำนวนมากทีเดียว เล่นเอาผู้สัมภาษณ์บ่นอุบเพราะนึกไม่ถึงว่าจะมีใครอยากมาสมัครงานในบริษัทของเพลเยอร์มากถึงเพียงนี้ มีตั้งแต่แฟรี่ตัวเท่าฝ่ามือ ไปจนถึงมนุษย์หิมะตัวใหญ่เท่าบ้าน จึงใช้เวลานานในการคัดเลือก
หลังจากเวลาผ่านไปนานจนพลบค่ำ จึงได้รายชื่อผู้ที่ผ่านการคัดกรอง ความเห็นของผู้สัมภาษณ์ พร้อมไฟล์คลิปสัมภาษณ์ ซึ่งดาร์สได้เก็บไว้รอให้วิทยาใช้ fast travel มารับไปดูในวันรุ่งขึ้น เมื่อถึงเวลาชายหนุ่มก็ได้มารับไป เพื่อนำมาดูร่วมกับสมาชิกอื่นๆ ของปาร์ตี้ โดยวิทยาต้องใช้สกิลแปลภาษาเพื่ออธิบายทุกสิ่งให้เพื่อนๆ ได้เข้าใจกันด้วย ทำให้เขาเหนื่อยมาก แต่สุดท้ายก็คัดเลือกพนักงานได้ โดยพนักงานขายเป็นเอลฟ์สาวผิวคล้ำ ส่วน รปภ. คือโอเกอร์ร่างใหญ่ใจดี ซึ่งทั้งสองต่างต้องมาเริ่มทำงานในอีกสองวันให้หลัง เนื่องจากต้องสร้างร้านให้เสร็จก่อน
หลังจากที่ทุกคนล็อกเอาต์ออกจากเกมกันไปแล้ว วิทยานั่งปั่นงานอยู่ในเต็นท์ส่วนตัวของตนเองเช่นเคย เขาได้พบว่างานใหม่ที่เพิ่งได้รับมาจากไข่มุกนั้นนอกจากจะมีปริมาณมากแล้วยังมีเนื้อหาที่ยากอีกด้วย เพราะเป็นผลิตภัณฑ์ใหม่ที่มีการใช้เทคโนโลยีใหม่เข้าไปปรับปรุงการทำงาน มีการใช้ศัพท์เฉพาะมากมาย แต่หน้าที่ของนักแปลก็ต้องพยายามให้ผลงานที่ออกมาอ่านเข้าใจง่ายมากที่สุด ความเร็วของการทำงานจึงช้ากว่าที่เคย ถ้าใครไปเห็นที่หน้าจอของเขา ก็จะเห็นว่าวิทยาพิมพ์ไปแล้วก็ลบๆ อยู่บ่อยครั้ง สลับกับการเปลี่ยนหน้าจอไปค้นคว้าหาข้อมูล หรืออาจจะเป็นหน้าจอเพื่อความบันเทิงบ้าง เมื่อนั่งทำงานนานเข้า ชายหนุ่มก็เดินไปดริปกาแฟมาดื่ม แล้วก็วางแผนการทำงานให้ทันกับเดดไลน์ที่ได้รับมา การเติบโตของบริษัท PAWS ก็เป็นสิ่งที่เขาต้องการ ทว่าคลิปไวรัลที่เกิดขึ้นอาจเป็นทุกขลาภ เพราะมันทำให้การวางแผนต่างๆ ต้องรวนไปหมด ซึ่งเป็นสิ่งที่วิทยาไม่ค่อยชื่นชอบนัก เขาดื่มกาแฟไปถอนหายใจไปพลาง จนได้เห็นแสงแรกของวันใหม่ ชายหนุ่มจึงถอนหายใจเฮือกใหญ่อีกครั้งเมื่อพบว่าเขาไม่ได้นอนอีกคืนแล้ว