หัดวาดก่อนเดียวเปลี่ยนปก

ประกายจากพฤกษา - บทที่ 8 กลับบ้าน โดย ฟ้าดินนำทาง @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ดราม่า,แอคชั่น,ผจญภัย,แฟนตาซี,ดาร์ค,แฟนตาซี,ดราม่า,ผจญภัย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ประกายจากพฤกษา

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ดราม่า,แอคชั่น,ผจญภัย,แฟนตาซี,ดาร์ค

แท็คที่เกี่ยวข้อง

แฟนตาซี,ดราม่า,ผจญภัย

รายละเอียด

ประกายจากพฤกษา โดย ฟ้าดินนำทาง @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

หัดวาดก่อนเดียวเปลี่ยนปก

ผู้แต่ง

ฟ้าดินนำทาง

เรื่องย่อ

 

ขั้นที่ 1: สัมผัสอนูเวท (Basic Anuwet Sense)

ระดับนี้คือการรับรู้เบื้องต้นถึงอนูเวทในสิ่งรอบตัว ซึ่งสามารถแบ่งย่อยได้ตามความละเอียดของการรับรู้:

  1. การรับรู้อนูเวทหยาบ (Rough Anuwet Perception) :
    • ความสามารถ: จอมเวทสามารถรับรู้ถึงการมีอยู่ของอนูเวทได้ในภาพรวม เช่น รู้สึกถึงพลังเวทมนตร์ในบริเวณที่มีความเข้มข้นสูง หรือรับรู้ถึงการใช้เวทมนตร์ของผู้อื่นได้แบบคลุมเครือ
    • ตัวอย่าง: รู้สึกได้ถึง "ความผิดปกติ" ของพลังงานเมื่ออยู่ในป่าเวทมนตร์ หรือสัมผัสได้ถึงออร่าเวทมนตร์จางๆ จากวัตถุโบราณ
  2. การรับรู้อนูเวทละเอียด (Fine Anuwet Perception) :
    • ความสามารถ: จอมเวทเริ่มสามารถแยกแยะประเภทของอนูเวทได้ เช่น สัมผัสได้ว่าพลังงานที่รับรู้นั้นเป็นอนูเวทธาตุไฟหรือธาตุน้ำ หรือมีความเข้มข้นมากน้อยแค่ไหน
    • ตัวอย่าง: สามารถระบุได้ว่าต้นไม้ต้นนี้มีอนูเวทธาตุดินในปริมาณมาก หรือสัมผัสได้ถึงร่องรอยของอนูเวทที่หลงเหลือจากการใช้เวทมนตร์เมื่อนานมาแล้ว
  3. การรับรู้อนูเวทเฉพาะเจาะจง (Precise Anuwet Identification) :
    • ความสามารถ: จอมเวทมีความเข้าใจลึกซึ้งถึงลักษณะเฉพาะของอนูเวท สามารถระบุแหล่งที่มา, คุณสมบัติย่อย, หรือแม้กระทั่งความ "บริสุทธิ์" ของอนูเวทได้อย่างแม่นยำ
    • ตัวอย่าง: สามารถสัมผัสได้ว่าอนูเวทไฟที่พุ่งมานั้นเป็นไฟแห่งการทำลายล้าง หรือไฟแห่งการชำระล้าง หรือสามารถแยกแยะความแตกต่างของอนูเวทที่มาจากจอมเวทแต่ละคนได้

ขั้นที่ 2: ควบคุมอนูเวท (Anuwet Manipulation)

ระดับนี้เกี่ยวกับการที่จอมเวทเริ่มมีอิทธิพลต่ออนูเวท ตั้งแต่การบังคับเบื้องต้นไปจนถึงการควบคุมได้อย่างเป็นอิสระ:

  1. การควบคุมอนูเวทผ่านสื่อ (Conduit Anuwet Control) :
    • ความสามารถ: จอมเวททั่วไปที่ต้องใช้ "คทา" หรือ "อัญมณีเวท" เป็นตัวกลางในการรวบรวมและชี้นำอนูเวท การควบคุมยังเป็นแบบจำกัดตามขีดความสามารถของเครื่องมือและคาถาที่ใช้
    • ตัวอย่าง: ร่ายคาถาไฟโดยใช้คทาเพื่อเรียกเปลวไฟขนาดเล็ก หรือใช้คฑาน้ำเพื่อสร้างหยดน้ำเวทมนตร์
  2. การควบคุมอนูเวทโดยตรงเบื้องต้น (Basic Direct Anuwet Control) :
    • ความสามารถ: จอมเวทที่มีความเข้าใจในอนูเวทมากขึ้น สามารถเริ่มควบคุมอนูเวทได้โดยตรงในระดับที่ไม่ซับซ้อน เช่น การชี้นำกระแสอนูเวทให้เคลื่อนที่ไปในทิศทางที่ต้องการ หรือการรวมกลุ่มอนูเวทให้มีความหนาแน่นขึ้นเล็กน้อย โดยไม่จำเป็นต้องใช้คาถาหรือคทาเสมอไป
    • ตัวอย่าง: ใช้มือเปล่าจุดเทียนด้วยอนูเวทไฟ หรือทำให้ใบไม้ลอยขึ้นเล็กน้อยด้วยอนูเวทลม
  3. การควบคุมอนูเวทได้ดั่งใจนึก (Instinctive Anuwet Control) :
    • ความสามารถ: จอมเวทที่มีความเข้าใจในอนูเวทอย่างลึกซึ้งถึงแก่นแท้ สามารถควบคุมอนูเวทได้ทันทีตามเจตจำนง โดยไม่ต้องผ่านการร่ายคาถาหรือใช้เครื่องมือใดๆ การควบคุมเป็นไปอย่างลื่นไหลและแม่นยำ สร้างสรรค์รูปแบบเวทมนตร์ที่ซับซ้อนได้ตามต้องการ
    • ตัวอย่าง: เสกกำแพงน้ำแข็งขึ้นมาในพริบตาเพื่อป้องกันการโจมตี หรือสร้างกระแสลมวนเพื่อโจมตีศัตรูอย่างต่อเนื่อง

ขั้นที่ 3: สลักอนูเวท (Anuwet Imbuement)

ระดับนี้คือการฝังอนูเวทลงในวัตถุให้คงอยู่ได้ ซึ่งต้องใช้ความแม่นยำและความเข้าใจอย่างมาก:

  1. การประจุอนูเวทชั่วคราว (Temporary Anuwet Imbuement) :
    • ความสามารถ: การประจุอนูเวทลงในวัตถุหรือบุคคลเพื่อให้มีคุณสมบัติเวทมนตร์ในระยะเวลาจำกัด ส่วนใหญ่ใช้สำหรับการเพิ่มพลังชั่วคราว หรือสร้างผลกระทบที่อยู่ได้ไม่นาน
    • ตัวอย่าง: ประจุอนูเวทโจมตีลงในดาบเพื่อให้ดาบมีความร้อนขึ้นชั่วขณะ หรือประจุอนูเวทรักษาลงบนบาดแผลเพื่อให้ฟื้นตัวเร็วขึ้นชั่วคราว
  2. การสลักอนูเวทถาวรเบื้องต้น (Basic Permanent Anuwet Engraving) :
    • ความสามารถ: การสลักอนูเวทลงในวัตถุเพื่อให้มีคุณสมบัติเวทมนตร์ถาวร แต่ในรูปแบบที่ไม่ซับซ้อนนัก หรือต้องใช้เวลาและทรัพยากรมากในการทำ มักจะเป็นการสลักคุณสมบัติเดียว
    • ตัวอย่าง: สร้างดาบที่เปล่งแสงได้ตลอดเวลา หรือแหวนที่ช่วยเพิ่มการป้องกันเล็กน้อยอย่างถาวร
  3. การสลักอนูเวทซับซ้อน/หลายคุณสมบัติ (Complex/Multi-Property Anuwet Imbuement) :
    • ความสามารถ: การสลักอนูเวทลงในวัตถุด้วยความแม่นยำสูง ทำให้วัตถุนั้นมีคุณสมบัติเวทมนตร์ที่ซับซ้อน หรือมีหลายคุณสมบัติพร้อมกัน ผู้ใช้สามารถกำหนดเงื่อนไขการทำงานของอนูเวทที่สลักไว้ได้
    • ตัวอย่าง: สร้างเกราะที่สามารถต้านทานได้ทั้งไฟและน้ำ หรือเครื่องรางที่ช่วยฟื้นฟูพลังชีวิตและมานาพร้อมกัน

ขั้นที่ 4: แปรผันอนูเวท (Anuwet Transmutation)

นี่คือการเปลี่ยนแปลงแก่นแท้ของอนูเวท ซึ่งเป็นขีดสุดของความเข้าใจและการควบคุม:

  1. การปรับเปลี่ยนคุณสมบัติย่อย (Minor Property Adjustment) :
    • ความสามารถ: จอมเวทสามารถปรับเปลี่ยนคุณสมบัติเล็กๆ น้อยๆ ของอนูเวทได้ เช่น ทำให้อนูเวทไฟมีความร้อนสูงขึ้น หรือลดอุณหภูมิลงเล็กน้อย หรือเพิ่มแรงดันของอนูเวทน้ำ
    • ตัวอย่าง: เสกบอลไฟที่ร้อนแรงกว่าปกติ หรือสร้างกระแสน้ำแข็งที่กัดกร่อนได้เล็กน้อย
  2. การเปลี่ยนแปลงประเภทอนูเวท (Anuwet Type Transmutation) :
    • ความสามารถ: จอมเวทสามารถเปลี่ยนอนูเวทจากประเภทหนึ่งไปอีกประเภทหนึ่งได้ เช่น เปลี่ยนอนูเวทธาตุไฟให้เป็นอนูเวทธาตุน้ำ หรือเปลี่ยนอนูเวทบริสุทธิ์ให้เป็นอนูเวทแห่งความมืด
    • ตัวอย่าง: สามารถดูดซับพลังงานไฟจากสิ่งแวดล้อมแล้วเปลี่ยนเป็นพลังงานน้ำเพื่อใช้โจมตี หรือแปลงพลังงานแสงให้เป็นพลังงานเงา
  3. การสร้างสรรค์อนูเวทรูปแบบใหม่ (Anuwet Genesis/Recreation) :
    • ความสามารถ: จอมเวทสามารถเปลี่ยนแปลงโครงสร้างพื้นฐานของอนูเวทเพื่อสร้างอนูเวทประเภทใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อน หรือสามารถหลอมรวมอนูเวทหลายประเภทเข้าด้วยกันเพื่อสร้างคุณสมบัติที่ไม่เคยเกิดขึ้น
    • ตัวอย่าง: ผสมผสานอนูเวทไฟกับอนูเวทลมเพื่อสร้าง "อนูเวทพายุเพลิง" ที่มีคุณสมบัติทั้งสอง หรือสร้างอนูเวทแห่ง "มิติ" ที่สามารถเปิดประตูมิติขนาดเล็กได้

 

สารบัญ

ประกายจากพฤกษา-บทที่ 1 สงคราม,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 2 พฤกษาผู้พิทักษ์,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 3 จุดเริ่มต้น,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 4 ความสิ้นหวัง,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 5 ความโดดเดี่ยว,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 6 ความลึกลับของป่าไม้,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 7 แสงรุ่งอรุณ,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 8 กลับบ้าน,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 9 เพื่อนเก่า,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 10 การฝึกของเอลล่า,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 11 ความเหนื่อยยาก,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 12 ความเหนื่อยยาก 2,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 13 ฉันสู้เพื่ออนาคต,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 14 เข้ามา,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 15 การจากลา,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 16 โลกอันกว้าใหญ่,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 17 เอาตัวรอด,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 18 คนแปลกหน้า,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 19 ไม่นะ,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 20 การตัดสินใจของเอลล่า,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 21 การหลบหนี,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 22 หลังเอาชีวิตรอด,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 23 ผลโลหิต,ประกายจากพฤกษา-บทที่ 24 ความเจ็บปวด

เนื้อหา

บทที่ 8 กลับบ้าน

คาลอสพยักหน้าช้าๆ ดวงตาคมของเขาจับจ้องไปที่แผ่นหลังของเอลล่า เขาสัมผัสได้ถึงความหนักอึ้งในหัวใจของเธอ ความรู้สึกเดียวกับที่กำลังกัดกินตัวเขาเช่นกัน ภาพของผู้คนที่โห่ร้องยินดีกับการล่มสลายของผืนป่าอันเป็นที่รัก ราวกับกรีดลึกลงไปในความทรงจำของพวกเขา

พวกเขาหันหลังให้กับเสียงอึกทึกครึกโครมนั้น ปล่อยให้เสียงโห่ร้องค่อยๆ จางหายไปกับความเงียบงันที่ปกคลุมสองข้างทางเดินเข้าสู่หมู่บ้าน แต่ละก้าวที่ย่ำลงบนผืนดินกลับหนักอึ้งไปด้วยความรู้สึกหลากหลายที่ถาโถมเข้ามา ทั้งความตกใจที่เหตุการณ์เลวร้ายเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ความเสียใจที่ธรรมชาติอันงดงามถูกทำลายลงต่อหน้าต่อตา และความสับสนที่พวกเขาไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มต้นอย่างไรต่อไป

ในความเงียบนั้นเอง คาลอสเอื้อมมือไปแตะไหล่ของเอลล่าเบาๆ เพียงสัมผัสสั้นๆ แต่กลับหนักแน่นและสื่อความหมาย เอลล่าหันมาสบตาเขา แววตาของเธอเต็มไปด้วยความสั่นคลอน แต่ในขณะเดียวกันก็มีความมุ่งมั่นบางอย่างที่ยังคงซ่อนอยู่

คาลอสพูดว่า "ฉันจะพาเธอไปหาที่พักก่อน กินข้าว อาบน้ำก่อน ค่อยว่ากัน เราต้องมีชีวิตรอดถึงจะทำอะไรได้"

คาลอสหัวเราะ "ดูสภาพเราตอนนี้สิ เรายังไม่ได้ทานอะไรมาหลายวันแล้ว ดูตัวพวกเราสกปรกไปหมด"

คาลอสพูดอย่างยิ้มแย้ม เพื่อให้เอลล่าลืมความเศร้า "เราไปกันเถอะ" เขายื่นมือไปด้านหน้าเธอด้วยความอ่อนโยน

เอลล่าค่อยๆ มองดูร่างกายตัวเอง แล้วหัวเราะขึ้นมาเธอค่อยๆ จับมือเขา "ไปกันค่ะ" 

พวกเขาค่อยๆ เดินเคียงข้างกันไปบนทางแคบๆ ที่ทอดผ่านทุ่งหญ้าสีเขียวสด แสงแดดยามบ่ายอ่อนโยนสาดส่องลงมา แต่ในใจของทั้งสองกลับยังคงหนักอึ้งไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย

คาลอสชะลอฝีเท้าเมื่อเห็นชาวบ้านคนหนึ่งกำลังเดินสวนมา เขาโค้งศีรษะทักทายอย่างสุภาพ

"สวัสดีครับท่าน ไม่ทราบว่าพอจะชี้ทางไปเมือง 'วัลเลนวูด' ได้ไหมครับ?" คาลอสเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนอบน้อม

ชายชราหยุดเดิน มองสำรวจคาลอสและเอลล่าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

"วัลเลนวูดน่ะรึ? เดินตรงไปตามทางนี้แหละ อีกราวๆ สองสามชั่วยามก็จะถึง แต่พวกเจ้า..." ชายชราหยุดพูดเล็กน้อย กวาดสายตามองสภาพที่ดูอิดโรยของทั้งคู่ "ดูท่าทางจะไม่ค่อยสบายนัก มีอะไรรึเปล่า?"

คาลอสฝืนยิ้มเล็กน้อย "พวกเราเดินทางมาไกลครับ กำลังมองหาที่พัก"

"ถ้าอย่างนั้นก็รีบไปเถอะ ที่วัลเลนวูดยังมีเรือนพักอยู่บ้าง" ชายชรากล่าวพลางชี้มือไปข้างหน้า "ตรงไปจนสุดทางก็จะเจอทางแยก ให้เลี้ยวขวา แล้วเดินตามทางนั้นไปเรื่อยๆ ก็จะถึงตัวเมือง"

"ขอบคุณมากครับท่าน" คาลอสกล่าวขอบคุณด้วยความรู้สึกโล่งใจ

เอลล่าพยักหน้าขอบคุณชายชราด้วยเช่นกัน ก่อนที่ทั้งสองจะออกเดินต่อไปตามที่ชายชราบอก

ระหว่างทางเดินไปยังวัลเลนวูด ความเงียบปกคลุมอยู่เป็นส่วนใหญ่ มีเพียงเสียงฝีเท้าของพวกเขาที่ย่ำลงบนพื้นดิน และเสียงลมที่พัดผ่านทุ่งหญ้าเป็นระยะ เอลล่าสังเกตเห็นว่าคาลอสดูเหม่อลอย ราวกับกำลังครุ่นคิดถึงบางสิ่งบางอย่างในใจ

"คุณคาลอส" เอลล่าเอ่ยเรียกเบาๆ

คาลอสสะดุ้งเล็กน้อย หันมามองเธอด้วยแววตาที่ยังคงมีความกังวลเจืออยู่

"มีอะไรเหรอ?" เขาถาม

"คุณดูไม่ค่อยสบายใจ" เอลล่ากล่าวด้วยความเป็นห่วง "กังวลเรื่องวัลเลนวูดมากเหรอ?"

เขาถอนหายใจ "ที่นั่นเคยเป็นบ้านฉัน ฉันเคยอยู่ที่นั่นตอนเป็นเด็ก จนกระทั่งท่านแม่จากไป"

คะเขานึกถึงความทรงจำตอนที่เคยอาศัยอยู่ที่นั่น เอลล่าจับมือเขาแน่น "เป็นอะไรไหมคะ" เอลล่าพูด "

ไม่เป็นไร เราไปกันเถอะ" พวกเขาเดินต่อไปอีกไม่นานก็ถึงหน้าเมือง มีกลุ่มทหารเฝ้าประตูอยู่ใส่ชุดเกราะสีเงินเหมือนกับที่พวกเขาเจอในป่าหารเหล่านั้นยืนประจำการอยู่หน้าประตูเมือง คาลอสชะลอฝีเท้าลงเล็กน้อย มองไปยังทหารเหล่านั้นด้วยความรู้สึกประหลาดใจและกังวลใจ ชุดเกราะสีเงินนั้นเป็นสัญลักษณ์ที่เขาจำได้ดี

"นั่นมัน..." คาลอสพึมพำเสียงเบา

เอลล่าสังเกตเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของเขา "มีอะไรเหรอคะคุณคาลอส? ทำไมคุณดูตกใจแบบนั้น?"

"พวกเขาคงจำพวกเราไม่ได้หรอก" คาลอสคิดในใจ เขาค่อยๆ พาเอลล่าเดินไปช้าๆ 

คาลอสสูดหายใจลึกๆ พยายามระงับความกังวลที่เริ่มก่อตัวขึ้นในใจ เขาเชื่อมั่นว่าหากพวกเขาไม่แสดงท่าทีมีพิรุธ ทหารเหล่านั้นก็คงไม่สนใจคนแปลกหน้ามากนัก

"ทำตัวให้เป็นปกติที่สุด" คาลอสกระซิบกับเอลล่า "มองตรงไปข้างหน้า อย่าสบตาทหาร"

เอลล่าพยักหน้ารับคำ เธอพยายามควบคุมความตื่นเต้นและเดินตามหลังคาลอสไปอย่างเงียบๆ พวกเขาค่อยๆ เดินเข้าไปต่อแถวของผู้คนที่กำลังรอเข้าเมือง แถวนั้นยาวพอสมควร มีทั้งพ่อค้าเกวียน ชาวนา และคนเดินทางทั่วไป

ระหว่างที่รอคิว คาลอสสังเกตการณ์รอบข้างอย่างระมัดระวัง ทหารสองนายยืนคุมเชิงอยู่ที่ประตูเมือง พวกเขาตรวจตราผู้ที่ผ่านเข้าออกอย่างเข้มงวด แต่ดูเหมือนจะไม่ได้จดจำใบหน้าของผู้คนมากนัก พวกเขาเพียงแค่สอบถามจุดประสงค์ในการเข้าเมือง และตรวจดูสัมภาระเล็กน้อย

เมื่อถึงคิวของพวกเขา คาลอสพยายามแสดงท่าทีเป็นกันเองและไม่รีบร้อน เขาตอบคำถามของทหารด้วยน้ำเสียงราบเรียบ บอกว่าพวกเขาเป็นนักเดินทางที่ต้องการหาที่พักในเมืองสักสองสามวัน

"มาจากไหน?" ทหารนายหนึ่งถามด้วยน้ำเสียงห้วนๆ

"มาจากทางใต้ครับ" คาลอสตอบ "เดินทางมาหลายวันแล้ว"

ทหารนายนั้นมองสำรวจพวกเขาตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า สังเกตสภาพที่ดูเหนื่อยล้าและเสื้อผ้าที่เปรอะเปื้อนของพวกเขา

"ไปพักที่ไหน?" ทหารอีกนายถาม

"ยังไม่ได้ตัดสินใจเลยครับ กำลังมองหาโรงโรงแรมราคาไม่แพง" คาลอสตอบ

ทหารทั้งสองมองหน้ากันครู่หนึ่ง ก่อนที่นายหนึ่งจะพยักหน้าอนุญาต

"เข้าไปได้ แต่ถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น พวกเจ้าจะต้องรับผิดชอบ" เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเข้มงวด

"ขอบคุณมากครับ" คาลอสกล่าวด้วยความโล่งใจ พลางพยักหน้าให้เอลล่าเดินตามเขาเข้าไปในเมือง

เมื่อพ้นประตูเมืองมาได้ พวกเขาทั้งสองก็ถอนหายใจออกมาอย่างแผ่วเบา ความตึงเครียดที่กดดันพวกเขามาตลอดทางเริ่มคลายลงเล็กน้อย แต่พวกเขาก็รู้ดีว่าอันตรายยังคงอยู่รอบด้าน การปรากฏตัวของทหารเหล่านี้ในวัลเลนวูดไม่ใช่เรื่องปกติ และพวกเขาจำเป็นต้องหาคำตอบว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่