คุณทำแบบนี้ทำไม คุณนี่มันไม่ไหวจริงๆ งานการอื่นที่มีประโยชน์มีให้ทำเยอะแยะ ทำแบบนี้มันเกินไปนะ
อาชญากรรม,ลึกลับ,สืบสวนสอบสวน,ผู้ใหญ่,เลือดสาด,สืบสวนสอบสวน,สยองขวัญ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ยามพระอาทิตย์ฉายแสงกลางเกาะ ลอดส่องเข่ามาผ่านหน้าต่าง อัญญาตื่นเป็นคนแรกตามมาด้วยอันนา ทั้งสองมองหน้ากันและหัวเราะเนื่องจากเห็นทรงผมที่ฟูของทั้งคู่
เสียงเงือกสาวเรียกพวกเธอกินข้าวแต่เช้า ทั้งสองยังรู้สึกไม่หิวแต่ต้องกินเพื่อยอมใจเธอ ขณะที่กินอยู่สาวเงือกยื่นจดหมายให้อัญญา
“อันนี้จะเป็นจดหมายฉบับแรก ในนั้นมีเบาะแสบอกอยู่ ลองเปิดดูได้เลยนะ”หลังจากที่เงือกสาวพูดจบเธอก็เปิดดูทันที
ข้อความในจดหมาย
จดหมายนี้บอกเบาะแสของคนร้าย เริ่มจากที่อยู่ก่อน ที่อยู่ของเขาเป็นเกาะตรงข้ามที่ฉันพักอยู่ชั่วคราว หมู่บ้านตรงนั้นมีบ้านหลังหนึ่งที่ใหญ่ที่สุด มีทั้งครอบครัวและมีสัตว์เลี้ยงเป็นแมวขนฟูน่าจับ ฉันบอกแค่นี้ ส่วนเบาะแสต่อไปฉันจะบอกวันพรุ่งนี้
อัญญาเอากระดาษใส่ซองจดหมายเหมือนเดิม เธอคิดว่าต้องกลับไปเกาะตรงข้ามอีกแล้ว เธอรีบเดินดิ่งยังไม่ทันไรสาวเงือกรั้งมือบอกเธอให้ทำตามเงื่อนไขให้ครบก่อนจึงจะไปได้
“นี่คนร้ายอยู่แค่ปลายจมูกเอง ทำไมเราไม่รู้นะ”
“คงเป็นเพราะพวกเธอหมกมุ่นเกินไปนะ”เงือกสาวบอกเหตุผลกับเธอ
“เธอพูดจริงใช่ไหม”
“แน่นอน ฉันสังเกตครอบครัวนี้มานานแล้ว”
“มีอะไรเกิดขึ้นเหรอคะ ถึงดูมาตลอด”
“ฉันเห็นเพื่อนฉันดูแปลกไป ดูไม่สมกับเป็นนางเงือก เป็นไปได้ว่านางเงือกมีทั้งฝั่งดีและฝั่งไม่ดี ผู้หญิงคนนี้เป็นคนดีมาก พอเธอมาแต่งงานกับมนุษย์ นิสัยเธอการกลับมาที่ท้องทะเลคือการฆ่าแม่ตัวเองและเอาอวัยวะไปขาย เธอคิดว่าเกี่ยวข้องกับคดีที่เธอเจอไหม”
“ใช่ค่ะ ใช่เลย ผู้ชายของผู้หญิงคนนั้นหายไป หรือว่าผู้ชายคนนั้นคือ แฟนเธองั้นเหรอ”
“ไม่ใช่หรอกค่ะ แฟนเธอเป็นคนดีจะตาย ที่เธอแปลกอาจเพราะคบชู้ ตอนที่ฉันมาดูเกาะ ตอนที่คุณไปหาครอบครัวนั้นฉันเห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนข้างบ้านเขา ฉันเลยแอบถ่ายเก็บรูปภาพไว้”สาวเงือกยื่นรูปให้เธอดูแล้วบอกให้เธอเก็บไว้ แต่อันนาเมื่อเห็นรูปทำให้เธอตกหลุมรักเข้าซะแล้ว
“ใบหน้าออกจะหล่อเหลาเอาการ ทำไมทำแบบนี้นะ เฮ้ย ผู้หญิงศพแรก อย่าบอกนะว่า เธอยังไม่ตาย”
“เฮ้ย แต่เห็นซากจริงไม่ใช่เหรอ”อันนาพูดต่าง
“ไม่รู้สิ พอเธอพูดว่า นางเงือกสามารถใช้คาถาเปลี่ยนใบหน้าได้ ถ้าผู้หญิงที่เป็นศพเป็นเงือกมันก็ย่อมทำได้โดยการปลอมหน้าตาศพให้เป็นตัวเอง จากนั้นกระโดดหน้าต่างหนีออกไป”ทั้งสองนิ่งเงียบ จนไม่รู้จะพูดอะไรออกมา สาวเงือกเดินออกไป อัญญาพาอันนาออกมาข้างนอก นั่งโต๊ะข้างนอกคุยกันเรื่องคดี
“อัญญา ฉันว่านะ อย่างที่เธอพูดเป็นไปได้มากที่สุด แต่ฉันกลัวว่าถ้ามันรู้ล่ะ ฉันไม่รู้นะว่าความสามารถของเธอมีอะไรบ้าง”
“ใช่ เราอยู่ตรงนี้ไปก่อนก็ดีแล้ว เพราะคนร้ายจะได้ไม่รู้ว่าเราไปถึงไหนแล้ว”ขณะที่ทั้งสองคนนั่งปรึกษากัน เสียงเรือลำใหญ่ใกล้เข้ามา นักตกปลาคนนั้นสงสัยว่าเธอมาได้ไง เขาเริ่มรู้สึกรำคาญที่ตามมาถึงที่จึงวิ่งไปหาเรื่องทันที สีหน้าคิ้วขมวดของเขาเริ่มหนักขึ้น เขาฉุดมืออัญญาผลักกระเด็นลงทะเลบอกให้เธอออกไปจากที่นี่
“ขอร้องเถอะ ไม่ต้องมายุ่งกับผม ออกไปจากที่นี่ซะ แฟนผมไม่เกี่ยว”
“เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าคะ ฟังก่อนนะ”อัญญาบอกให้เขาใจเย็นลงแต่กลับไม่ฟังอยู่ดีจนสาวเงือกออกมาจากบ้านแล้วบอกเหตุผลไปเขาจึงสงบลง
“เฮ้อ เหนื่อยกับแฟนเธอจริงๆ”
“ต้องขอโทษด้วยนะคะ แฟนฉันเป็นคนแบบนี้ค่ะ เขามักจะไม่ชอบให้ใครมายุ่งมาก ไว้เดี๋ยวฉันไปง้อเขาก่อนนะคะ”อัญญาตอบรับตามนั้น หลังจากนั้นพวกเธอสืบคดีกันต่อ แต่อยู่ๆเธอคิดถึงแต่ผู้ชายคนนั้นที่เป็นลูกผู้ใหญ่บ้าน
“ทำไมฉันคิดถึงแต่ผู้ชายคนนั้น”อัญญาก้มหน้าลงเหมือนหมดหวัง อันนาคิดแกล้งเธอบ้าง
“แน่ะ เธอแอบชอบเขาหรือเปล่า”
“จะบ้าเหรอ คนอะไร ทะลึ่งชิปหาย”
“เอาน่า มาสืบคดีกันเถอะ”
“ตอนนี้เรายังพูดได้แค่นี้แหละ จดเอาไว้ก่อนละกัน ช่วยกันจดด้วยนะ ถ้าฉบับต่อไปถูกเปิดมา”
ทั้งสองเข้ามาในบ้านเนื่องจากอากาศร้อน ในบ้านต่างเงียบกริบ อัญญาคิดว่าสองคนน่าจะง้อกันอยู่ ทันใดนั้นเสียงตึกตึกจากชั้นบนดังออกมา ทั้งคู่คาดว่าคงยอมกันแล้ว
ต่อมาอัญญาเริ่มรู้สึกเบื่อจากการนั่งห้องนั่งเล่น เธอจึงเดินดูรอบบ้านเห็นระเบียงจึงคิดชมวิวทะเลสักหน่อย เมื่อเธอมองมาข้างหลังขณะได้ยินเสียงอยู่ เธอหันไปเห็นพวกเขากำลังมีอะไรกันแล้วเปิดประตูไว้ด้วย ดังนั้นเธอรีบดิ่งลงไปทันที
“อ้าว เหมือนไปเจออะไรมา”อันนาแปลกใจจากพฤติกรรมของเธอ
“ไม่หรอก พวกเขาคงหายงอลกันแล้วมั้ง มนุษย์ใช้วิธีนี้กันแหละ ช่างมันเถอะ”
ทั้งสองนั่งคิดไปมาเกี่ยวกับคนร้าย ตามที่จดบันทึกไว้ได้แค่ว่าเป็นบ้านหลังนั้นแต่ก็ไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับจดหมายฉบับที่สองอีก ต้องรอดูในวันพรุ่งนี้
