คุณทำแบบนี้ทำไม คุณนี่มันไม่ไหวจริงๆ งานการอื่นที่มีประโยชน์มีให้ทำเยอะแยะ ทำแบบนี้มันเกินไปนะ
อาชญากรรม,ลึกลับ,สืบสวนสอบสวน,ผู้ใหญ่,เลือดสาด,สืบสวนสอบสวน,สยองขวัญ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ใครเขาก็ว่ากันว่าความรักเป็นสิ่งสวยงาม ซึ่งนั้นเป็นคำพูดที่หวานฉ่ำสำหรับคู่รัก สวนสาธารณะเป็นสถานที่ที่คู่รักนิยมมาออกเดตกันเป็นจำนวนมาก
ชายหญิงคู่หนึ่งรักกันมากจนหาแทบชีวีไม่ พวกเขานัดเดตกันหลังจากคบได้สองเดือนบนโลกออนไลน์ ตอนนี้เกิดความรู้สึกอยากเห็นหน้าและขอแต่งงานกัน
ในที่สุดถึงเวลาเดตของพวกเขาแล้ว ฝั่งผู้ชายเซอร์ไพรส์โดยการขอแต่งงานเธอพอดี เธอตกใจมือไม้สั่น รีบรับช่อดอกไม้อันใหญ่และกล่องแหวนมาใส่ทันที
“ว้าว เป็นแหวนที่สวยมาก ดอกไม้นี่ก็สวยค่ะ”หญิงสาวดมดอกไม้ด้วยความปราบปลื้มยินดี เธอตอบตกลงที่จะแต่งงานกับเขา จากนั้นพวกเขาโทรบอกทางครอบครัวให้จัดงานแต่ง ครอบครัวของทั้งสองตอบตกลงทันทีโดยไม่ถามอะไร ทั้งสองคนยิ้มแฉ่งเมื่อได้ยินว่าครอบครัวของทั้งคู่ตอบตกลงเช่นกัน
พอมาถึงวันแต่งงานของทั้งสอง ทั้งเพื่อนและญาติของแต่ละฝ่ายมาร่วมงานกัน ทุกคนต่างคึกคักไปกับอาหารที่เสิร์ฟและรู้สึกเขินแทนคู่บ่าวสาว จนถึงตอนนั้นเองพิธีกรได้สั่งเจ้าสาวโยนดอกไม้ เพื่อนเจ้าสาวสนุกสนาน ต่อมาพิธีเสร็จสิ้นลง แขกรับเชิญนั่งกินข้าวต่อและเริ่มลากัน เมื่อแขกไปหมด พ่อแม่บ่าวสาวไปอวยพรในเรือนหอแล้วปล่อยให้ทั้งคู่มีอะไรกัน
ฝ่ายชายนึกฮึกเหิมขึ้นมา เขาเริ่มทนไม่ไหวที่จะถอดเสื้อ เขาเตรียมปลดกระดุมออกทีละเม็ด จากนั้นโน้มตัวไปใกล้เจ้าสาว เธอตกใจหวัดหวัดว่าทำไมมันไวจัง จากนั้นเธอไม่รีรออะไร ถอดเสื้อตามสามีเธอไป ทำให้ทั้งสองเล่นกันอย่างสนุกขึ้นจนเจ้าบ่าวได้โชว์มังกรน้อยให้เจ้าสาวดูเต็มตาอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน
มาถึงวันต่อมาทั้งคู่ได้ไปหาที่พักเพื่อฝ่ายชายจะได้ทำงานสะดวกขึ้น ซึ่งทั้งสองตกลงกันว่าจะพักอพาร์ตเมนต์ที่ไม่ค่อยแพงเท่าไหร่ เมื่อเข้าไปจองกับเจ้าของหอพักเขาบอกว่าเหลือแค่ห้องเดียวที่เช่าได้ อาจจะได้ยินเสียงรบกวนนิดหน่อยจนถึงสี่ทุ่ม ด้านนอกมีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ ส่วนข้างในมีเตียงอันนุ่มนวล
“ช่างเป็นวิวที่สวยดีแฮะ”
“คุณจะอยู่ห้องแบบนี้เหรอคะ หรูหรามาก ไม่แพงไปเหรอคะคุณ”
“เอาเหอะน่า ผมจ่ายเอง คุณไม่ได้จ่ายสักหน่อย เท่าที่ดูก็ไม่แพงมาก”เธอเริ่มไม่เชื่อใจสามี จากนั้นทั้งคู่พักอยู่ที่นี่ทุกวันและตลอดไปจนวันหนึ่งเธออยากมีบ้านบ้างเนื่องจากเบื่อกับการอยู่บนตึก สามีเธอไม่พอใจเลยคิดจะฆ่าเธอเพื่อจะได้ไม่เรื่องมาก
เสียงเธอหายไปเมื่อโดนสามีทำร้าย
ถัดมาวันหนึ่ง วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ อัญญา เด็กสาวตำรวจสายสืบสวนได้ลาหยุดพักร้อนสักทีทั้งที่อุดอู้อยู่ในบ้านพักข้าราชการมานาน เธอใส่ชุดบิกินี่ไปชายหาดเพื่อถ่ายรูป
ไม่นานขณะที่เธอถ่ายรูปเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น กระเป๋าเธอสั่นจนเขยื้อนไปหาดทราย เธอรีบควักรับสายทันที
“สวัสดีค่ะ หัวหน้า มีอะไรหรือเปล่าคะ วันนี้วันหยุดนะคะ”
“ขอโทษทีที่ต้องกวนเธอนะ แต่จำเป็นจริงๆ มีคดีอีกแล้ว คดีนี้ร้ายแรงมาก ผมคาดว่าน่าจะขายอวัยวะคน”
“อะไรนะ ขายอะไรนะคะ”อัญญาตกใจอ้าปากค้าง เธอหายใจไม่ทันจนต้องกลับไปนั่งเก้าอี้ชายหาด
“เอาเป็นว่า เธอกลับมาหน่อยนะ เพราะตอนนี้ไม่มีใครช่วยผมได้เลย ผมโทรหาทุกคนในสำนักงานก็ไม่รับสายกัน ไล่ออกดีไหมเนี่ย สอบเข้ามาทำไมไม่รู้”
“ได้ค่ะ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ”เธอกดวางสาย “แหม จะได้รูปสวยๆอยู่แล้วเชียว”เธอโมโหกับตัวเอง จากนั้นเธอเคลื่อนรถไปสถานีตำรวจ
เมื่อมาถึงได้เจอหัวหน้านั่งอยู่คนเดียว เธอรู้สึกสงสารที่เขาไม่ได้ลาหยุดเหมือนคนอื่น เธอเดินไปบอกให้หัวหน้าเข้าใจถึงเหตุผลที่ทุกคนไม่รับสายของเขา หัวหน้ามอบงานเธอจนหมด เธอตอบตกลงรับผิดชอบคดีนี้แต่ต้องอดทนที่จะต้องมาเห็นฆาตกรทำแบบนี้
“นี่มันคดีอะไรกันเนี่ย คบกันแค่สองเดือน แต่งงานกันแล้ว โอ๊ย ฉันจะบ้า”เธอแสดงอาการไม่พอใจอย่างหนัก
“มันก็อย่างนี้แหละ คนสมัยนี้มันแทบจะทำเกินคนจริงๆ”หัวหน้าตำรวจพูดขึ้นและอธิบายให้อัญญาฟังเกี่ยวกับคดี เธอแอบสยดสยองไม่น้อยกับรูปถ่ายที่นักสืบได้ถ่ายไว้ หลังจากนั้นเธอเดินกลับไปเพื่อหาเบาะแสที่เหลืออยู่ในหอพัก
เธอขับรถมาถึงหอพัก ซึ่งเธอตกใจว่าไม่เคยเห็นหอพักแบบนี้มาก่อน ปกติอพาร์ตเม้นต์แต่ละที่จะเก่ามาก แต่นี่เหมือนโรงแรมไม่มีผิด ผู้หญิงคนนี้สีซีดจนผิดปกติเหมือนซากศพที่ตายมานานเป็นชั่วโมงแล้ว ดวงตาของศพยังอยู่ในท่าเหลือกค้างจนทำให้ดูน่าสยดสยอง หญิงสาวที่อาศัยอยู่ข้างห้องบอกตำรวจว่า ประตูถูกล็อคไว้อย่างแน่นหนาแต่เสียงมันดังมากจนข้างห้องไม่มีสมาธิจะดูซีรีย์ ทันใดนั้นจึงลุกไปบอกให้ห้องข้างๆเงียบหน่อยจนหยดสุดท้ายเธอได้ยินเสียงหนึ่งร้องเหมือนเสียงผู้หญิงกำลังทรมาน ได้ยินเสียงเธอร้องครวญคราง ฉันยืนหน้าห้องทำตัวไม่ถูก พอเดินไปตรงประตูมีข้อความเขียนว่า 505
อัญญาคิดว่านั้นคงจะเป็นสัญญาณขอความช่วยเหลือ เธอจึงถามสาวข้างห้องอีกครั้ง
“ข้อความนั้นเห็นตอนกี่โมงคะ”
“ถ้าตอนที่ฉันออกไปจนรำคาญประมาณหกโมงเย็น จำได้ว่าซีรีย์จะมาตอนเย็นหกโมง วันเสาร์อาทิตย์”ใบหน้าเธอซีดเผือด ท่าทางเธอจะหวาดกลัวไม่เบา
“ลายมือดูเขียนไว้นานแล้วนะคะเนี่ย ลบไม่ออกเลย เขียนด้วยปากกาอะไรเนี่ย แล้วแบบนี้ผิดกฎหอพักไหมคะ เขียนแบบนี้”เธอหันไปถามเจ้าของหอพักที่กำลังอึ้งอยู่คาดว่าน่าจะดูสภาพศพแล้วจำติดตา
“ผิดกฎค่ะ เพราะว่าทำลายทรัพย์สินของหอพัก”เธอตอบด้วยท่าทางที่ยังตกใจอยู่ มือสั่นทำให้อธิบายไม่ถูก
“โอ้ แย่เลย แล้วใครเปิดประตูคะ“
”หลังจากที่ฉันเห็นข้อความนั้น ฉันคิดว่าที่เธอร้องน่าจะโดนทำร้าย ฉันเลยลงไปเรียกนิติให้มาเปิดประตูค่ะ เมื่อเปิดประตูแล้วแต่ห้องก็ยังมีโซ่คล้องประตู นิติเห็นคาตาว่าเขากำลังชำแหละชิ้นเนื้อของเธอออกมาทีละอย่าง คาดว่าคงไม่ทันเลยโดดหน้าต่างออกไปก่อน ดูแล้วน่าจะเอาแต่หัวใจไป ส่วนอื่นทิ้งไว้ ฉันเห็นแบบนั้นจึงไม่อยากเปิดอีก จากนั้นฉันเรียกตำรวจให้มาดูค่ะพร้อมทั้งปลดกลอนประตูด้วย ใครจะกล้าเข้าไปล่ะคะ ดูสิเต็มโซฟาเลย”อัญญามองไปทางโซฟาตามที่นิติบอก เธอถึงกับพูดออกมาไม่ได้
