คุณทำแบบนี้ทำไม คุณนี่มันไม่ไหวจริงๆ งานการอื่นที่มีประโยชน์มีให้ทำเยอะแยะ ทำแบบนี้มันเกินไปนะ
อาชญากรรม,ลึกลับ,สืบสวนสอบสวน,ผู้ใหญ่,เลือดสาด,สืบสวนสอบสวน,สยองขวัญ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นายตำรวจเดินทางมาถึงบบ้าน เขาเตรียมที่จะมาขอชุดภรรยาไปทำคดี ยังไม่ทันได้ขอเธอใส่โชว์ต้อนรับสามีถึงหน้าบ้าน นายตำรวจทำท่าจะเปิดประตูเข้ามาแต่ดันเจอภรรยากำลังใส่ชุดที่จะขอพอดี
เขาดึงเธอมาคุยที่ห้องนอน
“ทำไมวันนี้ไม่สนุกด้วยล่ะคะ บอกมาสิ”
“ผมอยากสนุกนะ แต่ขอคราวหลังได้ไหม ตอนนี้ผมขอทำภารกิจก่อน”
“ภารกิจอะไรคะ มีคดีใหญ่เหรอ”
“ไม่ใช่หรอก ผมขอชุดคุณชุดนี้ไปให้เพื่อนผมใส่ได้ไหม”
“ชุดฉัน ชุดนี้นะ เอาไปทำไมคะ คุณซื้อให้ฉันไม่ใช่เหรอ นี่อย่าบอกนะว่าคุณชอบคนที่ทำงานไปแล้ว คุณจะทิ้งฉันงั้นเหรอ”
“ไม่ ฟังผมก่อน เกิดคดีขึ้น ใหญ่มาก แล้วคนร้ายคนนี้มักจะชอบจับผู้หญิงกิน ผมจึงขอชุดคุณไปให้เพื่อนผมใส่ได้ไหม”
“อ้อ แย่จัง ใส่ได้เหรอคะ ฉันตัวเล็กนะ เพื่อนคุณร่างสูงทั้งนั้นเลย”
“ได้สิ ขอบคุณมากนะ”
ค่ำคืนผ่านไป ภรรยาของเขายื่นชุดเธอให้ ส่วนเธอหาชุดใหม่ใส่แทนไปก่อน ทั้งสองนอนหลับไป
รุ่งเช้าวันต่อมานายตำรวจออกไปแต่เช้า เขาคิดว่าจะทำให้คดีให้เสร็จเพื่อจะจับคนร้ายได้สักที
“โชคดีนะคะคุณตำรวจ”
“ไว้เจอกัน ถ้าจับคนร้ายได้แล้วคดีจบจะเอาชุดมาคืนทันทีเลย”
เธอโบกมือลานายตำรวจอย่างเบิกบานใบหน้าของทั้งคู่แฝงไปด้วยรอยยิ้ม
เมื่อมาถึงก็ยังไม่มีใครเปิดประตูสำนักงาน เขาทำได้แค่นั่งกินข้าวที่ห่อมาจากบ้านอยู่บนรถ หลังจากนั้นเผลอนอนหลับไปในเวลาเจ็ดโมง
หนึ่งชั่วโมงผ่านไปพนักงานและตำรวจนายหนึ่งมาพร้อมกัน ทั้งคู่จึงเปิดประตูก่อน
“เอ๊ะ นายนั่นบอกว่าจะมาแต่เช้า ไม่เห็นมาสักที เช้าของมันกี่โมงวะ นี่มันอยากรู้ตัวคนร้ายเร็วจริงป่ะ”ยังไม่ทันไรเขาได้เหลือบไปเห็นชายหนุ่มหลับอยู่ในรถนั่นคือ นายตำรวจที่เขากำลังนินทาอยู่นั่นเอง
“แหม แอบหลับอยู่นี่เองเหรอ”เขาเดินตรงไปยังรถแล้วเคาะกระจก
“ตื่น ตื่นได้แล้ว นาย”เขาลืมตาตื่นเมื่อได้ยินเสียงเรียก
“อ้าว มากันแล้วเหรอ ขอโทษทีนะ หลับจนลืมเลย ขอดับรถก่อนนะ”เขาเริ่มดับรถยนต์ แล้วลงมาเอาชุดนอนมาให้
“อ่ะนี่ ได้มาแล้ว”
“โอ้โห เซ็กซี่เกินไปมั้ง”นายตำรวจมองซ้ายขวากลัวจะมีโรคจิตโผล่มา จึงบอกให้นำไปข้างในห้องสืบสวน
อัญญามาถึงเวลาเก้าโมง เธอขอโทษที่ช้าเพราะมัวแต่รออันนาแต่งตัว แต่ตำรวจสองคนไม่ได้ว่าอะไร พวกเขาหยิบชุดมาให้ดู เป็นชุดสายเดี่ยวสีดำ ความยาวตั้งแต่คอถึงขาไม่เท่าไรถ้าใส่สามารถเห็นต้นขาได้เลย
“โห อย่างนี้ให้ฉันใส่บิกินนี่ไปเลยก็ได้มั้ง ไม่ต้องเอาแบบนี้มาหรอก”
“ฮ่า ไม่ต้องสนใจหรอก ใส่ไปเหอะอันนา อันนี้มันเจอโดยบังเอิญในตลาดเลยซื้อให้แฟนมัน”
“ชุดเท่าไรเนี่ย”อัญญาขานเสียงขึ้น
“ไม่แพงมาก แค่สองร้อย”
“ใส่ได้ไหมอันนา”อัญญามองหัวจรดเท้าตั้งแต่ใส่ แล้วจู่ๆพอเธอใส่เสร็จก็หลุดหัวเราะออกมา
“หัวเราะอะไรของเธออัญญา ฉันไม่ไหวนะถ้าจะโป๊ขนาดนี้แล้วโดนล้อเลียน”
“อืม ไม่หรอก ดีแล้ว อย่างนี้ผู้ชายหลงง่ายดี”
“ไปแล้วนะ”
“โชคดี เอาผ้าคลุมไปด้วย”
ตอนนั้นเองอัญญาคิดตามอันนาไปด้วยอย่างเงียบๆเพื่อจะจับจุดคนร้าย เมื่อหยุดกลางทะเลอัญญาพยักหน้าให้สัญญาณถอดผ้าคลุมทันทีเพราะเห็นคนร้ายกำลังนั่งรับลมอยู่
เธอเดินโชว์ไปรอบชายฝั่ง แม่ค้าร้านแต่ละร้านที่เห็นว่าเธอคงบ้ามากที่โชว์ชุดนี้ ผ้าคลุมสีขาวเธอถอดออกแล้วโบกมือลาท้องฟ้าท้องทะเลพร้อมตะโกนคำบางอย่างดังๆ จากนั้นเธอถกส่วนล่างขึ้นมาทำให้ผู้ชายที่นั่งอยู่แพ้ไม่เบา เขากลืนน้ำเข้าไปแล้วพุ่งออกมา อันนาเลือกเดินเข้าไปใกล้ผู้ชายคนนั้นที่ปลอมตัวมาเป็นนักตกปลา เธอเดินไปใกล้เขาค่อมเข่าเตรียมที่จะจูบ ส่วนเขายอมแพ้อย่างว่าง่าย
“เก่งมาก อันนา”อัญญาเดินเข้ามาที่ร้าน นักตกปลาตกใจว่ามาทำไม แล้วทำไมทำแบบนี้กัน
“พวกคุณมาทำอะไร”
“มาจับคนร้ายไงคะคุณนักตกปลา พวกเราขอจับคุณค่ะ”
“อะไรของคุณ ผมไม่ใช่คนร้าย ไม่เห็นเหรอ ผมกำลังเสียใจเรื่องแฟนอยู่”เขาทำหน้าเศร้าใส่ทันที ทั้งที่ครั้งที่แล้วไม่ได้ทำแบบนี้
“เหรอคะ เมื่อกี้คุณเห็นเพื่อนฉัน หืม น้ำลายไหลเยิ้ม เลือดกำเดาไหล อันนี้เรียกว่ายังคิดถึงแฟนคุณอยู่เหรอคะ”อัญญาพูดจนทำให้เขาโมโห
“นี่พวกคุณปลอมตัวมาใช่ไหม ผมก็ว่าอยู่ทำไมหน้าคุ้นๆ”
“แล้วไงคะ คุณก็ปลอมตัวมาเหมือนกันไม่ใช่เหรอ”
“ปลอมตัวอะไร ผมเป็นนักตกปลาจริง เป็นคนที่นี่ ผมไม่ใช่ฆาตกรต่อเนื่องที่คุณคิดนะ”
“อ้า ฉันยังไม่ได้พูดถึงเรื่องนั้นเลยนะคะ คุณรู้ได้ไง”เขาทำหน้าหงุดหงิด ไม่รู้จะพูดอะไร ปากเขาขยับแต่ไม่อยากพูดให้ได้ยิน
“พอเถอะค่ะ ไปสถานีตำรวจ เดี๋ยวนี้”อัญญาจูงมือเขาขึ้นรถเธอทันที
พอมาถึงสถานีตำรวจเธอจับเขาเข้าห้องสืบสวนอีกรอบ เขาได้แต่สารภาพว่าไม่ได้ทำหลายครั้ง ตำรวจต่างไม่เชื่ออยู่ดีจึงได้แค่ปล่อยเขาไปก่อนเพราะต้องหาดีเอ็นเอ อัญญาว่าจะให้จับอีกรอบคงหนีไปอีก แต่ตำรวจไม่คิดแบบนั้น
